Μια νοσοκόμα κατέγραψε τους πιο συνηθισμένους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι έχουν μετανιώσει και εξομολογούνται πριν τον θάνατό τους.
Η Bronnie Ware είναι Αυστραλή νοσοκόμα που πέρασε πολλά χρόνια φροντίζοντας ασθενείς τις τελευταίες 12 εβδομάδες της ζωής τους. Όλα αυτά τα χρόνια άκουγε τους ανθρώπους να μιλούν για τα πράγματα που έκαναν ή δεν κατάφεραν να κάνουν και για τα οποία μετανιώνουν. Αυτές τις σκέψεις κατέγραψε και ανάρτησε σε ένα blog που ονομάζεται Inspiration και Chai.
Ο Ware γράφει για την εντυπωσιακή διαύγεια που έχουν οι άνθρωποι στο τέλος της ζωής τους και πώς μπορούμε να μάθουμε από τη σοφία τους.
Οι πέντε πιο συνηθισμένοι λόγοι για τους οποίους μετάνιωσαν, όπως τους περιγράφει η Ware
1. Μακάρι να είχα το θάρρος να ζήσω μια ζωή αληθινή για τον εαυτό μου, όχι τη ζωή που περίμεναν οι άλλοι από εμένα.
“Αυτός ήταν ο πιο συχνός λόγος. Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει και κοιτάζουν πίσω, είναι εύκολο να δούνε πόσα όνειρα έμειναν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν εκπλήρωσαν ούτε τα μισά από τα όνειρά τους και λίγο πριν πεθάνουν συνειδητοποιούν ότι αυτό είχε να κάνει με τις επιλογές τους. Η υγεία φέρνει μια ελευθερία που λίγοι συνειδητοποιούν, μέχρι να την χάσουν”.
2. Θα ήθελα να μην είχα εργαστεί τόσο σκληρά.
“Αυτό έλεγαν όλοι οι άνδρες ασθενείς που φρόντισα. Έχασαν τα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών τους και τη συντροφικότητα των συζύγων τους, απορροφημένοι από την πολλή δουλειά.”
3. Μακάρι να είχα το θάρρος να εκφράσω τα συναισθήματά μου.
“Πολλοί άνθρωποι κατέστειλαν τα συναισθήματά τους για να διατηρήσουν καλές σχέσεις με τους άλλους, ζώντας μια μέτρια ζωή, χωρίς να είναι πραγματικά ικανοί να γίνουν αυτοί που πραγματικά επιθυμούσαν. Αυτή η καταστολή των συναισθημάτων τους οδήγησε σε πολλές ασθένειες που σχετίζονταν με την πικρία και τη δυσαρέσκεια”.
4. Εύχομαι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.
“Συχνά δεν συνειδητοποιούσαν το καλό που κάνουν οι παλιοί φίλοι, μέχρι λίγο πριν τον θάνατό τους. Τότε τους αναζητούσαν αλλά πολλές φορές ήταν πλέον αργά. Δεν ήταν πάντα δυνατό να τους εντοπίσουμε.”
5. Μακάρι να είχα αφήσει τον εαυτό μου να είναι πιο ευτυχισμένος.
“Πολλοί δεν συνειδητοποίησαν μέχρι το τέλος της ζωής τους ότι η ευτυχία είναι μια επιλογή. Είχαν μείνει κολλημένοι σε παλιές συνήθειες. Ο φόβος της αλλαγής τους είχε καταλάβει, με αποτελέσμα να αισθάνονται πικρία για τις ευτυχισμένες στιγμές που δεν έζησαν”.
με πληροφορίες από Guardian
