Αγορές των Αγροτών (Farmers Markets) ή «Λαϊκές…; Η «μαφία» των λαϊκών αγορών… και η πιθανή θεραπεία!
Η «ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ» ΤΗΣ ΜΑΦΙΑΣ ΚΑΝΕΙ ΔYΣΔΙΑΚΡΙΤΗ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΙΜΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ…
Αυτές τις ημέρες γίναμε θεατές μιας ακόμη εγχώριας μορφής διαφθοράς με θύματα παραγωγούς και πωλητές των λαϊκών αγορών, αλλά και καταναλωτές, γιατί όταν «μαύρο χρήμα» εκβιασμών διαρρέει από τους πάγκους «μεροκαματιάρηδων» σε χέρια μαφιόζων, η διαφορά καλύπτεται από την αύξηση της τιμής των αγαθών, άρα από την τσέπη των λαϊκών στρωμάτων…!! Μερικά πράγματα δεν χρειάζεται να είσαι «οικονομολόγος» για να τα καταλάβεις….
Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί και συχνά έχουν εκφραστεί παράπονα από καταναλωτές και καταναλωτικές οργανώσεις, ότι η ψαλίδα των τιμών στους λαϊκούς πάγκους με τις τιμές παρόμοιων αγαθών στα σουπερ μάρκετ, έχει κλείσει για αρκετά αγαθά, μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις για τα καθημερινά αυτά αγαθά (οπωρολαχανικά κυρίως…) οι τιμές στα σούπερ μάρκετ εμφανίζονται ανταγωνιστικότερες και ελκυστικές… Οπωσδήποτε κάποιο λόγοι θα υπάρχουν για τις αλλαγές αυτές μεταξύ των οποίων και η αύξηση του κόστους συμμετοχής στις λαϊκές αγορές όπου αθροίζονται όλο και περισσότερα έξοδα και υποχρεώσεις, πιθανώς και τα κάποια πλάγια ταΐσματα της μαφίας, που τον τελευταίο καιρό τα ποσά που ακούγονται δεν είναι και ευκαταφρόνητα…!!
Η «μάχη του πάγκου» κρατάει πολλά χρόνια και σε μια τέτοια μάχη, και μάλιστα σε περιβάλλον μιας γενικότερης κρίσης και νοσηρής διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα (ιδιώτες και κράτος)…. , παρεισφρέουν και αυτοί (οι δημόσιοι «λειτουργοί» και ελεγκτές…) που υποτίθεται ότι υποχρεούνται στο να τηρούν την τάξη, την δικαιοσύνη και την ομαλή λειτουργία των λαϊκών αγορών… Όταν όμως αρχίζει η μάχη, εκεί ο σκύλος που καλείται ναν φυλάξει το ποίμνιο, μεταμορφώνεται σε λύκο και αρχίζουν οι εκβιασμοί, η ομερτά, το μαύρο χρήμα, οι απειλές και η σκοτεινή βρομιά της συναλλαγής που σιγά σιγά απλώνεται παντού μέχρι να μυρίσει άσχημα…
Η ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ ΤΩΝ «ΠΑΓΚΟΥΧΩΝ»…
Το «χωροταξικό μέρος των πάγκων» και η κατανομή τους στον χώρο της λαϊκής, πέραν του κατά πόσο όλοι αυτοί που εμφανίζονται ως «παραγωγοί» είναι όντως παραγωγοί, αποτελεί μόνιμο πρόβλημα και δεν υπάρχει περίπτωση να επιλυθεί όταν οι λαϊκές, χρόνια τώρα, αναπτύσσονται «γραμμικά» σε δρόμους «μιας αρχής και ενός τέλους», όπου η προσέγγιση και το πέρασμα των καταναλωτών διαφοροποιούνται ανάλογα με την τοποθεσία και τα προϊόντα που γνωρίζουν την μεγαλύτερη ζήτηση…, αλλά και το πώς πλησιάζει και από πού ξαναφεύγει ο καταναλωής, που μπορεί να παρκάρει, κλπ. Το ποιοι δρόμοι πρέπει να κλείνουν στην περίμετρο δημιουργώντας κυκλοφοριακό χάος και που σταθμεύουν τα αναρίθμητα φορτηγά των προμηθευτών, είναι άλλο ένα πρόβλημα το οποίο μαζί με τα προηγούμενα μετατρέπουν την «λαϊκή αγορά» σε χώρο «πληγή» για καταναλωτές και περαστικούς, η δε εκμετάλλευση των «πάγκων» και των «παγκούχων» από μαφίες και από «περίεργες εξαρτήσεις» με δημόσιους λειτουργούς, οργιάζει…!!
ΔΕΝ «ΚΡΑΖΟΥΜΕ» ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ
Από τούτη τη σελίδα, αλλά και κατά καιρούς έχω φροντίσει να μιλήσω για τις αγορές των αγροτών (farmers markets) κατά τα πρότυπα πολλών άλλων χωρών στην Αμερική και στην Ευρώπη (βλ. https://www.enallaktikos.gr/ar3512el_giati-oi-agores-agrotwn…).
ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ & ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ
Σ’αυτή τη χώρα μόλις πεις κάτι σωστό, γίνεσαι κακός, πολύ ενοχλητικός (και τιμωρητέος) ιδιαίτερα όταν ταράσσεις τα νερά του συστήματος (σύστημα νοσηρό και σαθρό, μόνιμα σε λήθαργο και σε απραξία….), αλλά και κατά όλων αυτών που στρογγυλοκαθήμενοι σε δημόσιες καρέκλες, συντηρούν τη σάπια εικόνα που βλέπουμε σήμερα, την θεωρούν σωστή, αλλά φαίνεται πλέον καθαρά ότι την συντηρούν για να την εκμεταλλεύονται. Το καλύτερο υπόστρωμα ανομίας και διαφθοράς….
Οι αγορές των αγροτών με θεσμικό πλαίσιο χωρίς παράθυρα, χωρίς εύνοιες, χωρίς κομματικές παρεμβάσεις και «επιμολύνσεις», χωρίς παρεκκλίσεις από τα διεθνή πρότυπα δημιουργίας, οργάνωσης και λειτουργίας, μπορούν να θεραπεύσουν και να αλλάξουν την κατάσταση.
Η ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ, Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Διεθνώς, επιδιώκεται η μονιμότητα χωροθέτησης και κατάλληλου σχεδιασμού ανοικτού χώρου καθώς και των αναγκαίων υποδομών σε κάθε δήμο (με χαρακτήρα ενός τοπικού «διατροφικού πάρκου» καθημερινής λειτουργίας …), με υπηρεσίες δημοτικής συγκοινωνίας για εξυπηρέτηση των πολιτών, δημόσια ασφάλεια & υγιεινή, αγορανομικής εποπτείας και έλεγχου, με αποκλειστικότητα συμμετοχής μόνον των παραγωγών (εγγεγραμμένων π.χ. στα μητρώα αγροτών) και με παράλληλη κατάργηση του μέχρι σήμερα καθεστώτος ασυδοσίας και τριτοκοσμικής νοοτροπίας των «λαϊκών» έτσι όπως αυτές εξελίχτηκαν και «αλλοιώθηκαν» εις βάρος καταναλωτών και παραγωγών.
Μια πραγματικά “τεχνοκρατική” στροφή προς τις αγορές των αγροτών (όχι μόνο με εξαγγελίες εντυπωσιασμού που σύντομα ξεχνιούνται και κανένας πια δεν πιστεύει αυτούς που τις σερβίρουν..), θα αποτελούσε πραγματική «μεταρρύθμιση» στον χώρο της διακίνησης και διάθεσης νωπών αγαθών. Σε ένα τέτοιο πλάνο δεν θα μπορούσε να σταθεί κανέναν δίκτυο μεσαζόντων, με αποτέλεσμα να συμπιεσθούν οι τιμές σε προσιτά επίπεδα και η «λαϊκή αγορά» (με νέα πλέον μορφή, όνομα και κανόνες) να αποκτήσει ξανά το χαμένο έδαφος που της ανήκει.
Πέραν αυτών η οργάνωση ενός νέου τρόπου διάθεσης νωπών μέσα από τις αγορές των αγροτών, θα υποκινούσε την παραπέρα τόνωση της γεωργικής δραστηριότητας στην περίμετρο των μεγάλων Μητροπόλεων με ενεργοποίηση σχολαζουσών γόνιμων γαιών, με αύξηση θέσεων εργασίας, με ποιοτικό ανταγωνισμό στην παραγωγή και με εμφανή μείωση του κόστους παραγωγής και τιμής διάθεσης, όταν η προμήθεια του καταναλωτή της πόλης θα γίνονταν σε «ευθεία γραμμή και σχέση» με τον παραγωγό (one stop…)…!!.
Στην χώρα μας, κατά μία εκτίμηση δρουν περί τους 25.000 μεσάζοντες, πρωτοφανές για Ευρωπαϊκή χώρα της ΕΕ, όταν π.χ. στο Βέλγιο λειτουργούν (με εγγραφή σε μητρώο και υπό τον συνεχή έλεγχο των αρχών….) κάτι λιγότερο από 4000. Και μόνο το γεγονός αυτό, αφήνει «πεδίο δόξης» λαμπρό για εκτόξευση του τιμαρίθμου βασικών αγαθών, αδυναμία ελέγχου από τις αρχές και “εύφορο” τόπο για να ευδοκιμεί η διαφθορά.
ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ «ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ»…
Όταν μερικά πράγματα «δεν αλλάζουν» δυστυχώς με τίποτε, όταν κάποιοι κωφεύουν εγκλωβισμένοι μέσα στην μονιμότητα και στην μικροεξουσία του ανελέητου μικροκρατισμού τους (Κεντρική εξουσία και ΟΤΑ, μόνιμοι και αιρετοί…), όταν υπάρχουν πολλές και καλές προτάσεις για κάτι ποιο σύγχρονο, καλύτερο, οικονομικότερο, νομιμότερο, διαφανέστερο, πιο νοικοκυρεμένο, εξυπηρετικότερο για τον πωλητή, τον παραγωγό και τον πολίτη, όταν τα παραδείγματα και τα μηνύματα που φτάνουν από υγιείς κοινωνίες και πολιτείες της «άγριας» (καπιταλιστικής) δύσης της προόδου και της νομιμότητας και μιλούν για καινοτόμες ιδέες, για συστήματα και πρακτικές κατά πολλές δεκαετίες μπροστά από το μυαλό και τις συνήθειες των δικών μας «καθημερινών εξουσιαστών», ξεροκέφαλων και άμαθων, τότε κάτι το ύποπτο συμβαίνει…
Όταν τίποτε δεν κινείται, τίποτε δεν κουνιέται και ελλιπώς ή καθόλου δεν ελέγχεται, το πιο πιθανό είναι να έχει «ριζώσει» για καλά η διαφθορά, η αλητεία και η “μαφία της ντομάτας και του μαρουλιού”, η ομερτά, ο φόβος, η φοροδιαφυγή και η κοινωνική μόλυνση…
Η λύση της Αγοράς των Αγροτών δεν μπορεί να επικρατήσει μόνη της, έτσι ως εκ θαύματος…. Εδώ απαιτείται πολιτική βούληση, σοβαρή αγροτική πολιτική, σοβαροί τεχνοκράτες «γνώστες» και απαλλαγμένοι από “δημοσιοϋπαλληλικές αγκυλώσεις”, θεσμικό πλαίσιο αποτοξινωμένο από την αγιάτρευτη κακοριζικιά μας που συνεχίζει να πηγάζει από νοοτροπίες περασμένου αιώνα και αφήνει χώρο δράσης στην παρακμή, στην λεηλασία και την παραβατικότητα σε ολόκληρη την αλυσίδα παραγωγής και κατανάλωσης βασικών καθημερινών αγαθών…
Σταμάτης Σεκλιζιώτης
