Μια νέα έρευνα έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα για τον ύπνο, συνδεόντας την επάρκειά του όχι με τις ώρες αλλά με τον φωτισμό.
Ερευνητές, με επικεφαλής τον Jerome Siegel, του UCLA, παρακολούθησαν τις συνήθειες ύπνου σε τρεις μη βιοχημανικές κοινωνίες, δύο στην Αφρική και μία στη Νότια Αμερική, με το σκεπτικό ότι ο καλύτερος τρόπος να κρίνουν το κατά πόσο οι συνήθειες ύπνου στο βιομηχανοποιημένο κόσμο είναι μη φυσιολογικές είναι να τις συγκρίνει κανείς με εκείνες στις ελάχιστες κοινωνίες που παραμένουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.
Ανακάλυψαν ότι κατά μέσο όρο οι άνθρωποι περνούσαν 7-8,5 ώρες προσπαθώντας να κοιμηθούν, κάθε νύχτα. Από αυτές, μόνο τις 5,5-7 ώρες κοιμούνταν πραγματικά. Περίπου δηλαδή ο χρόνος που κοιμούνται οι περισσότεροι στις σύγχρονες κοινωνίες. Ωρες που θεωρούνται λίγες, για την υγεία.
Ισως λοιπόν οι 5,5-7 ώρες ύπνου να είναι κάτι φυσιολογικό, κατέληξαν οι επιστήμονες. Ομως ένα βασικό στοιχείο της έρευνας ήταν ότι οι άνθρωποι στις προβιομηχανικές κοινωνίες περνούσαν περισσότερη ώρα στο σκοτάδι, από ό,τι οι άνθρωποι στον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης διαπίστωσαν ότι εκείνοι που ζουν χωρίς ηλεκτρισμό, συνηθίζουν και αυτοί να ξυπνούν κατά τη διάρκεια της νύχτας, κάνοντας τους επιστήμονες να σκεφτούν ότι αυτό απαραίτητα δεν συνιστά διαταραχή ύπνου.
Το βασικό θέμα όμως ήταν ο φωτισμός. Το ηλεκτρικό φως μπορεί να καθυστερήσει ή να «ακυρώσει» τη νυχτερινή φυσιολογία του ανθρώπου, κάτι που δεν συμβαίνει με το φως ενός κεριού ή μιας φωτιάς.
Ωστόσο οι ερευνητές δεν αξιολόγησαν άμεσα την ποιότητα του ύπνου και αυτό μπορεί να είναι ένα σημαντικό κομμάτι.
Οι άνθρωποι στις προβιομηχανικές κοινωνίες, που ζουν κοντά στον Ισημερινό, εκτίθενται στο σκοτάδι για 11-12 ώρες κάθε βράδυ ενώ στις σύγχρονες τυπικά εκτίθενται στο σκοτάδι μόνο τις ώρες που προσπαθούν να κοιμηθούν, συχνά για περίπου 7 ώρες.
