Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο γράφει στο blog του στο NBA Greece για τα play-offs, τον πλέι-μέικερ Γιάννη και την ημέρα κατά του ρατσισμού.
Γεια χαρά σε όλους,
Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που τα είπαμε από εδώ. O χρόνος περνάει τόσο γρήγορα. Ήταν σαν χθες που βρέθηκα στο ρόστερ των Knicks, για περίπου δέκα ημέρες, τον περασμένο μήνα. Εχω μάθει να ζω τη στιγμή χωρίς να κοιτάω μπροστά ή πίσω. Αυτό με βοηθάει πολύ στο να γίνομαι καλύτερος. Αλλωστε ο στόχος μου είναι να βελτιώνομαι κάθε μέρα. Αυτό έχω στο μυαλό μου κάθε φορά που προπονούμαι ή παίζω σε αγώνα των Westchester Knicks. Ευχαριστώ τον Θεό, που τα πράγματα πάνε τόσο καλά για μένα και για την οικογένειά μου.
Εγώ παίζω καλύτερα από παιχνίδι σε παιχνίδι με τους Westchester Knicks και βρισκόμαστε κοντά στο να μπούμε στα playoffs. Ο Γιάννης, όπως όλοι σας παρακολουθείτε πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο με τους Bucks. Ο Κώστας, μόλις κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα με το σχολείο του. Και το πιο σημαντικό; Είμαστε όλοι υγιείς κι ευτυχισμένοι.
Περιμένω να τελειώσει η σεζόν για όλους μας και να βρεθούμε παρέα στο παρκέ για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε μαζί, για να παρουσιαστούμε καλύτεροι. Η δουλειά δεν σταματά ποτέ και μόλις ολοκληρωθούν οι αγωνιστικές μας υποχρεώσεις, θα δουλέψουμε πάνω στην τεχνική μας. Κάθε χρόνο πρέπει να βάζουμε κάτι καινούργιο στο παιχνίδι μας. Να είμαστε πανέτοιμοι το καλοκαίρι.
Για να είμαι ειλικρινής την Εθνική ομάδα δεν την έχω σκεφτεί. Είναι κάτι πολύ όμορφο και τιμητικό το να εκπροσωπείς την πατρίδα σου και να φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο. Όμως όπως λέω πάντα, ζω τη στιγμή. Σκέφτομαι το τώρα. Και τώρα στο μυαλό μου είναι οι Westchester Knicks και η προσπάθεια που κάνουμε για να είμαστε στα playoffs της D-League. Είναι μεγάλη υπόθεση τα playoffs και καθόλου εύκολο πράγμα. Εχουμε μπροστά μας μερικές μέρες προπόνησης, μέχρι το επόμενο ματς, που θα γίνει την ερχόμενη Πέμπτη.
Νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου και με τον τρόπο που έχω ανεβάσει το αγωνιστικό μου επίπεδο. Αυτό οφείλεται στη σκληρή καθημερινή δουλειά. Δεν έχω μάθει διαφορετικά, παρά μόνο να δουλεύω σκληρά. Το έχουμε όλοι στην οικογένεια αυτό.
Είμαστε μαθημένοι να ζούμε μέσα στο γήπεδο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Χαίρομαι που το ίδιο ακριβώς κάνει ο Γιάννης. Δουλεύει μέχρι τελικής πτώσης. Ζει μέσα στο γήπεδο. Για μένα η αγωνιστική του έκρηξη δεν αποτελεί έκπληξη. Ούτε το γεγονός, πως είναι εκείνος ο κουμανταδόρος των Bucks.
Οσοι μας θυμούνται από πιτσιρίκια να παίζουμε στις μικρές κατηγορίες, θα ξέρουν ότι ουσιαστικά ο Γιάννης ήταν πάντα ο πλέι μέικερ. Δηλαδή αυτός που μοίραζε και δημιουργούσε παιχνίδι. Αυτό έκανε στον Φιλαθλητικό. Ηταν ένα ψηλόλιγνο παιδί, που έπαιζε άσος και πολλές φορές έμπαινε στους αγώνες για ν’ αλλάξει τη ροή τους, όχι μόνο με τη δημιουργία αλλά και με την εκτέλεση. Ο Γιάννης έμπαινε για να βάλει κανά δυο τρίποντα για να ξελασπώσει την ομάδα.
Αυτό ακριβώς κάνει και στο ΝΒΑ τώρα, στο θέμα της δημιουργίας. Θα έρθει και το σουτ. Τα πάντα στο μπάσκετ είναι θέμα αυτοπεποίθησης κι επανάληψης. Όταν πήγα στο Μπρούκλιν, για να δω τον Γιάννη εναντίον των Nets, έβαλε και τα σουτ. Τον παρακολουθούσα κι έλεγα στον εαυτό μου, «ή αυτοί δεν μπορούν να παίξουν άμυνα ή ο Γιάννης έχει ξεφύγει». Προφανώς ισχύει το δεύτερο και είμαι πολύ χαρούμενος που η μπάλα βρίσκεται πια στα χέρια του, με αποτέλεσμα να είναι καλύτερος εκείνος, αλλά και την ίδια στιγμή να κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του.
Βλέπετε πόσο έχει βελτιωθεί το παιχνίδι το Jabari Parker και του Middleton; Ο Jabari του έστειλε στο σπίτι ένα φορτηγό γεμάτο Air Jordan για να τον ευχαριστήσει. Οι συμπαίκτες του, εκτιμούν αφάνταστα την προσπάθεια που κάνει ο Γιάννης για να ανεβάσει το επίπεδο της ομάδας, αλλά και του κάθε συμπαίκτη του ξεχωριστά. Είμαι πολύ περήφανος για το Γιάννη και την οικογένειά μας και ταυτόχρονα ευλογημένος.
Ξέρω ότι σήμερα είναι μία ιδιαίτερη μέρα, αφού είναι αφιερωμένη ενάντια στον ρατσισμό. Είμαι πανευτυχής που γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα, γιατί δεν ένιωσα ποτέ ότι με αντιμετωπίζουν διαφορετικά λόγω του χρώματος του δέρματός μου. Γνωρίζω ότι σε πολλές χώρες υπάρχει η ξενοφοβία, αλλά νομίζω ότι όλα λύνονται με ένα χαμόγελο και με καλή διάθεση. Έμαθα μεγαλώνοντας να είμαι χαμογελαστός και να έχω πάντα καλή πρόθεση. Βλέπω τους συμπατριώτες μου να αγκαλιάζουν με θέρμη τους πρόσφυγες και να δείχνουν αλληλεγγύη και αυτό με κάνει περήφανο για την καταγωγή μου. Αυτό είναι το πιο ηχηρό μήνυμα κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Ο δρόμος για την καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων είναι μακρύς, αλλά η Ελλάδα δείχνει το δρόμο σε αυτή τη δύσκολη περίοδο και χαίρομαι γι’ αυτό!
Θέλω για άλλη μία φορά να σας ευχαριστήσω για τα μηνύματά σας στη σελίδα μου στο Facebook και στη σελίδα του NBA GREECE.
Θα τα ξαναπούμε σύντομα!
Θανάσης
