Η αντράκλα ή ανδράχλη ή γλυστρίδα είναι ένα γνωστό σαλατικό που καλλιεργείται αλλά και φυτρώνει μόνη της πολύ εύκολα σε λαχανόκηπους.
Χρησιμοποιείται σε σαλάτες ως δροσιστικό και θεωρείται, ως βότανο καλό καθαρτικό του αίματος αλλά και διουρητικό.
Πολλές φορές είναι ενοχλητικό στους λαχανόκηπους λόγω της αφθονίας του. Καλό είναι να την ξεριζώσετε πριν ανθίσει και “σποριάσει” γιατί οι σπόροι του είναι πολυπληθείς και πολύ μικροί.
Είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης Α. Ένα φλιτζάνι (250 ml) βρασμένα φύλλα περιέχουν 90 mg ασβεστίου, 561 mg καλίου, και πάνω από 2.000 IUs της βιταμίνης Α.
Η γλυστρίδα παρέχει έξι φορές περισσότερη βιταμίνη Ε από το σπανάκι και επτά φορές περισσότερη βήτα καροτίνη από τα καρότα. Είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνη C, μαγνήσιο, ριβοφλαβίνη, κάλιο και φώσφορο και γλουταθειόνης.
Έχει πολύ πλούσια ιστορία. Για παράδειγμα, ο Θεόφραστος (372-287 π.Χ.), ο πατέρας της βοτανικής, σύστηνε τη γλιστρίδα ως φάρμακο για την καρδιακή ανεπάρκεια, το σκορβούτο, τον πονόλαιμο, τον πόνο στα αφτιά, το οίδημα στις αρθρώσεις και την ξηροδερμία.
Τη συναντάμε σε όλη την Ελλάδα, περισσότερο όμως στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη.
Η αντράκλα χρησιμοποιείται σαν σαλατικό και συγχρόνως, σαν φάρμακο κατευναστικό, διουρητικό, ανθελμινθικό.
