«Νομίζαμε ότι δεν θα βγούμε ποτέ από εκεί» λέει ένας πρόσφυγας που ξέφυγε από το νησί Μάνους και κάνει ένα νέο ξεκίνημα στις ΗΠΑ
Ο Abdul Ghafar Ghulami μεταφέρθηκε ξαφνικά στο Κεντάκι από το νησί Μάνους
της Παπούα Νέας Γουινέας, ως μέρος της συμφωνίας για τους πρόσφυγες μεταξύ Αυστραλίας και ΗΠΑ. Τώρα χτίζει μια νέα ζωή, παρά τις δυσκολίες του παρελθόντος και των τεσσάρων χαμένων χρόνων.
Η αυστραλιανή κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε με τη διοίκηση Ομπάμα, ώστε οι ΗΠΑ να δεχθούν 1.250 πρόσφυγες που κρατούνται από την Αυστραλία στα νησιά Μάνους και Ναούρου.
Ο Ghulami ήταν φοιτητής Η/Υ όταν έφυγε από την Καμπούλ επειδή ήταν πολύ επικίνδυνο να επιστρέψει στο σπίτι εξαιτίας των Ταλιμπάν.
@flickr
Έφτασε με βάρκα στη Νήσο των Χριστουγέννων, μια εξωτερική επικράτεια της Αυστραλίας που βρίσκεται στον Ινδικό ωκεανό και μεταφέρθηκε στο Μάνους στις 10 Σεπτεμβρίου 2013.
Αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας το 2014, αλλά τίποτα δεν άλλαξε: “2015, 2016, 2017 πρόσφυγας, αλλά στον ίδιο τόπο, στο ίδιο κέντρο κράτησης, με τους ίδιους περιορισμούς”, λέει. “Όλοι μας εκεί μέσα ήμασταν απελπισμένοι και αβοήθητοι, νομίζαμε ότι δεν θα βγούμε ποτέ. Την περασμένη χρονιά πέσαμε σε “βαθιά κατάθλιψη”.
Τα χρόνια που έμεινε παγιδευμένος στο Μάνους έχουν χαραχτεί στην ψυχή του. “Αυτή η εμπειρία νομίζω ότι θα παραμείνει για πάντα στο μυαλό μου. Δεν μπορώ να το ξεχάσω ακόμα κι αν θέλω, επειδή πέρασα πολύ δύσκολα χρόνια”, λέει. Κανείς στο Λούισβιλ δεν γνωρίζει την ιστορία του Μάνους, ακόμα και οι Υπηρεσίες για τους Πρόσφυγες”. Είναι συγκλονισμένοι από τις περιγραφές του.
Τους πρώτους μήνες στις ΗΠΑ, δυσκολεύτηκε να αφήσει το Μάνους πίσω. “Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, ένιωθα ότι είμαι ακόμα στο ίδιο κρεβάτι που είχα για τέσσερα χρόνια, το ίδιο πράγμα επανειλημμένα, επανειλημμένα”. Αναζήτησε βοήθεια και του συνταγογράφησαν υπνωτικά και αντικαταθλιπτικά χάπια, αλλά η αϋπνία επιστρέφει.
Ακόμα φοβάται όταν ακούει έναν ξαφνικό θόρυβο. Του έρχονται οι μνήμες από τις “επιθέσεις των ντόπιων και της αστυνομίας που επαναλαμβάνονταν συχνά”. Αφηγείται ότι βλέπει τους αυστραλιανούς φρουρούς να απομακρύνουν τους «παρακινητές» και να τους χτυπάνε.
Πώς αισθάνεται για την αυστραλιανή κυβέρνηση; “Δεν έχω κανένα συναίσθημα γι ‘αυτούς. Προσπαθώ να τους ξεχάσω”, λέει με σπασμένη φωνή. “Αντιμετωπίζουν άδικα τους ανθρώπους. Τους χρησιμοποιούν σαν ασπίδα για να σταματήσουν τις βάρκες. Κάνουν το ίδιο με τους λαθρεμπόρους.
@flickr
Τρομοκρατία
Επειδή δεν μπορεί να σηκώσει φράχτες, η Αυστραλία δαπάνησε πριν δύο χρόνια περίπου 6 εκατομμύρια δολάρια για να τρομοκρατήσει τους πρόσφυγες και μετανάστες ώστε να μην επιχειρήσουν να προσεγγίσουν την χώρα.
Το τμήμα Μετανάστευσης της χώρας, ανέθεσε σε εταιρεία το γύρισμα ενός φίλμ το οποίο προβάλει τις δυσκολίες των Αφγανών που προσπαθούν να φτάσουν στην Αυστραλία. Η ταινία που έχει τίτλο “Ταξίδι» γυρίστηκε στο Αφγανιστάν, τη Μαλαισία και την Ινδονησία.
Οι Αφγανοί αιτούντες άσυλο εμφανίζονται στην ταινία, να αντιμετωπίζουν λαθρέμπορους, επικίνδυνα νερά και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, προσπαθώντας να φτάσουν στην ήπειρο.
Δώδεκα πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο έχουν πεθάνει μέχρι σήμερα, ενώ βρίσκονται υπό κράτηση από την Αυστραλία στα νησιά Μάνους και Ναούρου.
Πριν λίγες ημέρες, ένας πρόσφυγας Ροχίνγκια, ο Σαλίμ, αυτοκτόνησε.
Ήταν 50 ετών, παντρεμένος με τρία παιδιά. Το 2013 ο Σαλίμ κατάφερε να διασχίσει τον επικίνδυνο ωκεανό με μια σάπια βάρκα. Έφτασε στην Αυστραλία την ίδια ημέρα που ξεκίνησε η εφαρμογή του μέτρου της απέλασης όσων έφταναν στην Αυστραλία με βάρκες, στα νησιά Μάνους και Ναούρου. Η κυβέρνηση της Αυστραλίας τον φυλάκισε για πέντε χρόνια.
Ο Σαλίμ και πολλοί άλλοι οδηγήθηκαν στον θάνατο από την εφαρμογή συστηματικών βασανιστηρίων. Ο θάνατος του Σαλίμ είναι το αποτέλεσμα οργανωμένης τακτικής βίας από τις αυστραλιανές αρχές. Πρόκειται για θανάτους που έχουν διαταχθεί από πολιτικούς ηγέτες και μια κυβέρνηση που ξέρει τι κάνει. Στρατηγικούς ελιγμούς που αποσκοπούν στην εξάλειψη των ατόμων που φυλακίζονται στο Μάνους με τον πιο βίαιο τρόπο.
Οι θάνατοι που σημειώθηκαν είχαν βαθιές επιπτώσεις στους κρατούμενους. Η σωματική βία είναι μόνο μία πτυχή των επιθέσεων. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια το σύστημα παίζει άρρωστα παιχνίδια με βασανισμένες και ευάλωτες ψυχές.
Με πληροφορίες από Guardian – επιμέλεια, μετάφραση: enallaktikos.gr
