Το συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Χαλκίδας και η συναρμόδια Επιτροπή Ποιότητας Ζωή του Δήμου έλαβαν ομόφωνες αποφάσεις να κοπούν 14 ελαιόδεντρα «που βρίσκονται στο πεζοδρόμιο, κατά μήκος της οδού Δημ. Μαργαρίτη, τα οποία εμποδίζουν την ομαλή διέλευση των πεζών, τόσο των δημοτών και πολύ περισσότερο των μαθητών, κατά τους χειμερινούς μήνες, αναγκάζοντάς τους να περπατούν επί του οδοστρώματος της οδού, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους, καθώς επίσης εμποδίζουν και την ορατότητα των οδηγών των διερχόμενων αυτοκινήτων». Αυτή ήταν η εισήγηση του Τμήματος Σχεδιασμού Συντήρησης Πρασίνου και Φυτικής Παραγωγής της Διεύθυνσης Γεωτεχνικών Υπηρεσιών. Πράγματι, όποιος έχει περπατήσει τον επαρχιακό δρόμο που συνδέει τη Λιανή Άμμο με την Αγία Ελεούσα έχει αναγκαστεί να κατέβει στο οδόστρωμα εξαιτίας της στενότητας του δρόμου.
Γιατί όμως επιλέγεται να κοπούν τα ελαιόδεντρα και όχι να μεταφυτευτούν σε κάποιο άλλο σημείο; Ίσως δεν είναι γνωστό αλλά ο δήμος Χαλκιδέων σε κοντινό σημείο στο Πέι Δοκού διαθέτει έκταση 40 στρεμμάτων στην οποία επί της τρίτης δημοτικής θητείας του Γιάννη Σπανού (1995-1998) δόθηκε για ερασιτεχνική καλλιέργεια σε 40 δημότες. Αν είναι εφικτό θα μπορούσαν να μεταφυτευτούν εκεί αντί η «ξυλεία να διανεμηθεί σε άπορους ή οικονομικά ασθενείς δημότες μέσα από τις καταστάσεις της Πρόνοιας» όπως τυπικά αναφέρουν αυτές οι αποφάσεις, να δοθούν τα δέντρα σε όποιον το επιθυμεί. Ή σε κάποιο σχολείο ή σε κάποια πλατεία;
Χρειάζονται κοντά στα 6 με 7 χρόνια ώστε μια ελιά να καρπίσει.Ένα δέντρο, όπως και άλλα καρποφόρα δέντρα ή τα αμπέλια ή τα πλατάνια, ζουν αιώνες.
Δεν είναι κρίμα να χαθούν οριστικά τα 14 ελαιόδεντρα από τα αλυσοπρίονα που βάζουν μπρος (άψυχες) πολιτικές αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονται είτε επειδή θεωρείται μια φτηνή οικονομικά λύση (δυο τρία μεροκάματα για το συνεργείο και η μετακίνησή του στο σημείο, το λάδι για την αλυσίδα που χρειάζεται και συντήρηση, η βενζίνη, η διακοπή της κυκλοφορίας, ο επιβλέπων, η συλλογή της ξυλείας, η μεταφορά στο εργοτάξιο, η επικοινωνία με την πρόνοια κλπ) είτε λόγω άγνοιας του κύκλου της φύσης και απουσίας φαντασίας;
Σε άλλες περιπτώσεις, ακολουθούνται καλές πρακτικές (για να δανειστούμε έναν όρο που χρησιμοποιείται ευρέως στα εγχειρίδια των καλά αμειβόμενων ειδικών της διαχωρισμένης εξουσίας για την αυτοδιοίκηση ή την «πράσινη ανάπτυξη») από τις οποίες τουλάχιστον σώζονται τα δέντρα και μπορεί να ξοδεύονται λιγότερα από το δημόσιο ταμείο όσον αφορά τις προμήθειες που σχετίζονται με το φυτικό υλικό: Ιούνιο του 2020 η ΕΡΓΟΣΕ σε συνεργασία με τον δήμο Αθηναίων μεταφύτευσαν 8 ελαιόδεντρα, πολλά από αυτά υπεραιωνόβια, που προέρχονταν από έργα στην περιοχή της Ακράτας και στην Αχαΐα στην Ιερά Οδό, ενώ τον φετινό Ιανουάριο ο δήμος Αιγάλεω μεταφύτευσε 63 αγριελιές από το άλσος στο Μπαρουτάδικο στη νησίδα της Ιεράς Οδού, την περιοχή του Κηφισού και άλλα κεντρικά σημεία της πόλης (φωτογραφία). Σημειώνεται ότι την ομόφωνη απόφαση της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής (σύμφωνα με τον νόμο του «Καλλικράτη») καλείται να εγκρίνει το Δημοτικό Συμβούλιο.
