ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΓΚ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΑΡΧΕΤΥΠΟ
ΣΤΟΑ ΒΙΒΛΙΟΥ 11-10-2003
«Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥΝΓΚ ΣΤΗΝ ΚΟΣΜΟΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΧΕΤΥΠΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ»
Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, γεννήθηκε το 1875, μια εποχή, που ο Επιστημονικός και Διαλεκτικός Υλισμός, είχαν αρχίσει να επελαύνουν στα Ακαδημαϊκά στρώματα και στους Διανοούμενους.
«Η Ύλη μόνο υπάρχει και το λεγόμενο Πνεύμα είναι προϊόν της, δηλαδή, όπως το συκώτι εκκρίνει τη χολή, έτσι και ο εγκέφαλος εκκρίνει τη σκέψη», έλεγε ο Μπύχνερ.
«Μόνον οι υλικές συνθήκες, διαμορφώνουν τον άνθρωπο. Αν θέλουμε να τον βοηθήσουμε, πρέπει ν’ αλλάξουμε τις υλικές συνθήκες», έλεγαν οι υποστηρικτές του Ιστορικού Υλισμού.
Η κρατούσα ακόμα τότε, κοσμοαντίληψη της δημιουργίας του Κόσμου από κάποιον Θεό, και της πρωταρχικής σπουδαιότητας του Πνευματικού Στοιχείου πάνω στην ύλη, η οποία (ύλη) συνεπακόλουθα είναι εμπόδιο για το Πνεύμα, είχε αρχίσει να υφίσταται ρωγμές, μπροστά στα θαυμαστά επιτεύγματα της επιστήμης, που αποκάλυπτε τους φυσικούς νόμους της ύλης κι έκανε τον άνθρωπο- σαν μικρό θεό – ν’ αλλάξει το περιβάλλον του.
Όμως, την ίδια εποχή, είχε αρχίσει ν’ αναδύεται και αυτό, που σαν θεωρητικό μοντέλο, αποτέλεσε τις βάσεις για την κοσμοαντίληψη της λεγόμενης «Νέας Εποχής».
Η νέα αυτή Κοσμοαντίληψη, που έγινε περισσότερο σαφής στις αρχές του 20ου αιώνα με τα βιβλία της Αλίκης Μπέϋλη και της Έλενας Ραίριχ, πρωτοεκφράστηκε με την Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ.
Μια χαρακτηριστική διατύπωσή της, που δείχνει και τη διαφορά από τις προηγούμενες δύο κοσμοαντιλήψεις-του Χυδαίου Υλισμού και του Εξουσιαστικού Θεϊσμού- είναι ότι: «Ύλη είναι Πνεύμα στο κατώτατο σημείο της κυκλικής του δραστηριότητας και Πνεύμα είναι Ύλη στο ανώτατο πεδίο» 1 ή όπως γράφει η Α. Μπέϋλη: «Το κάθε τι είναι έκφραση μιας πνευματικής συνείδησης, που πνευματοποιεί με την ενδόμυχή της ζωή όλες τις υλομορφές.
Μια κάμπια ή ένα σκουλήκι, που ζει τη μικρή του ζωή μέσα σε μια μάζα αποσυντεθειμένης ύλης, είναι στον ίδιο βαθμό πνευματική εκδήλωση όσο είναι κι ένας μύστης, που εκπληρώνει το σκοπό του, μέσα σε μια μάζα γοργά μεταβαλλόμενων ανθρώπινων μορφών.
Όλα είναι το Θείον σε εκδήλωση.
Όλα είναι μια μορφή αισθαντικότητας και ανταπόκρισης στο περιβάλλον και το κάθε τι έχει συνείδηση». 1
Και για ν’ αποφευχθούν οι παρερμηνείες πνευματικής μονομέρειας, η Ε. Ραίριχ επισημαίνει: «Όταν σας ονομάζουν υλιστές, να γνωρίζετε πώς να το δεχτείτε.
Στις πράξεις και στη σκέψη, δεν μπορούμε να είμαστε απομονωμένοι από την Ύλη. Στρεφόμαστε προς ανώτερα στρώματα ή τραχύτερες όψεις της ίδιας ακριβώς Ύλης». 2
Είναι ολοφάνερο το Συνθετικό πνεύμα αυτής της Κοσμοαντίληψης, Σύνθεση, που εκφράστηκε όχι μόνο ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη ή σώμα και ψυχή, αλλά και μεταξύ όλων των μυθολογιών και θρησκειών της ανθρωπότητας.
Ακόμα, η Σύνθεση εκφράζεται με τον μη διαχωρισμό ανάμεσα σε μορφικές και πνευματικές δραστηριότητες.
Όπως έχει γραφτεί: «Η προσήλωση στις υποθέσεις (δραστηριότητες) του μορφικού πεδίου, δεν είναι αναγκαστικά χάσιμο χρόνου γιατί(…) Ο σκοπός είναι η πλήρης έκφραση και συνειδητότητα πάνω σε κάθε πεδίο, έχοντας στο μυαλό, πως το κάθε μορφικό ή πνευματικό πεδίο είναι μέρος της Θείας ζωής. Αυτό που λείπει για την ώρα από τους περισσότερους ζηλωτές, είναι μια συνθετική συνείδηση». 3
Τέλος, μια ενδιαφέρουσα συνθετική θεώρηση της New Age, είναι αυτή «που δίνει στη λέξη “πνευματικός” μια πλατειά έννοια. Αυτή, της προσπάθειας για ανθρώπινη καλυτέρευση, ανύψωση και κατανόηση. Της δίνει το νόημα της δικαιοσύνης, της ανεκτικότητας, των μη διακρίσεων και της περιεκτικότητας».
4
Το οικογενειακό περιβάλλον του Γιουνγκ-όπως θα έλεγε ένας «Νεοεποχίτης»- σαν να ήταν διαλεγμένο από τον ίδιο, για να μπορέσει, μέσα σ’ αυτό, να εκφράσει με τον καλύτερο τρόπο, την σύνθεση της επιστημονικής και φιλοσοφικής ανησυχίας, που τον διέκρινε.
Ο παππούς του – από πατέρα, ήταν γιατρός και πρωτοπόρος των δημοκρατικών ιδεών στη Γερμανία.
Συνελήφθη σαν «Δημαγωγός» κι έμεινε 13 μήνες φυλακή.
Έγινε καθηγητής Ιατρικής στη Βασιλεία της Ελβετίας και δημιούργησε ψυχιατρική κλινική.
Μετά Πρύτανης και Μέγας Διδάσκαλος Ελευθεροτεκτόνων της Ελβετίας.
Ο πατέρας του, σπούδασε ανατολικές γλώσσες και χειροτονήθηκε ιερέας.
Η μητέρα του, έπαιρνε συχνά μέρος σε πνευματιστικές συγκεντρώσεις.
Ο ίδιος ο Καρλ Γιουνγκ είχε από παιδί, ασυνήθιστα και πλούσια όνειρα, καθώς και θρησκευτικές εμπειρίες, για τις οποίες δεν μιλούσε γιατί τις θεωρούσε μυστικές.
Όπως γράφει: «Είχα το προμήνυμα ενός σκιώδους κόσμου γεμάτου με τρομακτικά αναπάντητα ερωτήματα(…)
Σήμερα, όπως και τότε, είμαι μοναχικός επειδή γνωρίζω πράγματα, που δεν γνωρίζουν άλλοι άνθρωποι. Ακόμα, επειδή συνήθως δεν θέλουν να μάθουν, πρέπει να τα υπαινίσσομαι». 5
Αυτός ο νεαρός με τις μυστικές εμπειρίες, δεν απαρνήθηκε την κοινωνική ζωή και σαν φοιτητής Ιατρικής, υπήρξε εύθυμος γλεντζές με ιδανικό του: «Το πιόμα να μετατραπεί σε συμπόσιο», 6 πρόθυμος για κάθε κατεργαριά 7 και επαναστάτης ενάντια στην «ομάδα αρετής» της σχολής του.
Ταυτόχρονα με τις αυστηρές ιατρικές του σπουδές, ασχολήθηκε πειραματικά για 4 χρόνια(1895-1899), με πνευματιστικά πειράματα, έχοντας σαν διάμεσο την ξαδέρφη του.
Τα πειράματα αυτά αξιοποίησε στη διδακτορική του διατριβή με τίτλο: «Για την Ψυχολογία και Παθολογία των Αποκαλούμενων Απόκρυφων Φαινομένων», που δημοσιεύτηκε το 1902.
Το 1900 έγινε γιατρός και αμέσως διορίστηκε σαν εκπαιδευόμενος ψυχίατρος στο ψυχιατρείο Μπουργκχόλζλι.
Κατάφερε να μην πτοηθεί από την έλλειψη ευαισθησίας των συναδέλφων του, για τους οποίους έγραφε ότι ενδιαφέρονται: «να μπορούν να επιδείξουν τη γνώση και το κύρος τους. Είναι ψυχροί και ανελέητοι (…) Ταλαίπωροι άνθρωποι, αποκομμένοι από τις καρδιές τους, σκλάβοι του άψυχου ειδώλου της επιστήμης». 6
Έτσι, μπόρεσε ν’ αναγνωρίσει ότι «ο αυστηρά επιστημονικός τρόπος παρατήρησης, που διδάχτηκα στο Μπουργκχόλζλι, με συνόδεψε παντού και με βοήθησε ν’ αντιλαμβάνομαι την ψυχή των άλλων ανθρώπων αντικειμενικά». 8
Η συνθετική ιδιοσυγκρασία του, του επέτρεψε εκτός από ψυχιατρική εργασία, συγγραφή και διαλέξεις, να μπορεί να είναι και ζωγράφος, γλύπτης πέτρας και ιστιοπλόος.
Φαίνεται ότι ήταν ο καταλληλότερος για την εποχή του, να ρίξει φως στο Άγνωστο, στο Ασαφές ή Ασυνείδητο – όπως ονομάστηκε.
Πυρήνας του έργου του είναι η προσπάθεια για τη διεύρυνση της Συνείδησης.
Έτσι, οι αλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης-όπως τα όνειρα, οι θρησκευτικές εμπειρίες, καθώς και οι μυθολογικές παραδόσεις, η αλχημεία και οι μαντικές μέθοδοι, όλα, έγιναν αντικείμενο έρευνας, προκειμένου να χαρτογραφηθεί
– ή να φωτιστεί, κάποιο μέρος του Ασυνειδήτου.
Για την όλη του εργασία «κατηγορήθηκα-όπως γράφει- για Αγνωστικισμό, Αθεϊσμό, Υλισμό και Μυστικισμό». 8α
Ο ίδιος πίστευε ότι Θεός είναι το Αχανές και υπάρχει παντού.
Το Απεριόριστο, που είναι ταυτόχρονα πλήρες και άδειο.
Διότι όπως γράφει στις «Επτά ομιλίες προς τους νεκρούς»(1916): «Ένα Απεριόριστο και Αιώνιο δεν έχει ιδιότητες, αφού έχει ΟΛΕΣ τις ιδιότητες».8β
Για την ύλη και την ψυχή γράφει: «Η ψυχή δεν μπορεί να διαφέρει πολύ από την ύλη γιατί διαφορετικά πως θα μπορούσε να κινεί την ύλη(…) Ψυχή και ύλη συνυπάρχουν στον ίδιο κόσμο και αλληλοσχετίζονται».
Η Κοσμοαντίληψη της Νέας Εποχής, αναγνωρίζει στο ΕΝΙΑΙΟ ΟΛΟ-που είναι σε διάφορες Πυκνότητες, Πεδία ή Διαστάσεις ΥΛΗΣ- ΖΩΗ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ.
Είναι το ίδιο το ΟΛΟ, ΘΕΟΣ(από το Θέω=τρέχω) που εξελίσσεται, διαστέλλοντας τη Συνείδησή του, μέσα από την Αντίθεση και τη Σύνθεση, τον Πόλεμο και τον Έρωτα, την επιλογή μεταξύ Παρελθόντος – επανάληψης και Μέλλοντος – δημιουργίας.
Αυτό το Αιώνιο και Χωρίς Πέρας, τρέξιμο – Ροή – Κίνηση του Παντός, ονομάζεται ΕΞΕΛΙΞΗ και χαρακτηρίζεται από την όλο και μεγαλύτερη ικανότητα για ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΑΥΤΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟ των τμημάτων, από τα οποία αποτελείται το ΟΛΟΝ.
Όπως έχει γραφτεί: «Η ελευθερία, είναι ουσιαστικά μια πνευματική ιδιότητα, που βρίσκεται κάτω απ’ όλη την εξελικτική διαδικασία» .9
Ή όπως λέει ο Γιουνγκ: «Κάθε τι ζωντανό, ονειρεύεται να πετύχει τη δική του Ολοκλήρωση – Εξατομίκευση». 10
Ο Άνθρωπος, κομμάτι του Κόσμου και της Φύσης, αποτελείται από τα ίδια υλικά και λειτουργίες μ’ αυτήν.
Από υλικά, των ζωικών του προγόνων, με ένστικτα και αντιδράσεις άλογες και από σπόρους και δυνατότητες του πνευματικού μέλλοντός του.
Οι λειτουργίες του, είναι οι λειτουργίες ενός κομματιού του Σύμπαντος ή του ΘΕΟΥ-της Συνείδησης, που αγωνίζεται να γνωρίσει και να εναρμονίσει τον εαυτό της, μέσα από την Σύγκρουση και την Φιλότητα των αντιθέσεών της.
Το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπου, σαν δυνάμεις και λειτουργίες, είναι άγνωστο. Το τμήμα που γνωρίζουμε, λέμε ότι είναι αντιληπτό από την «Συνείδηση» ή «Εγώ».
Το μη γνωστό μέρος, έχει διάφορες περιοχές, βιοενεργειακές, συγκινησιακές, νοητικές και υπερπροσωπικές.
Σε κάποια μέρη, κατοικούν δυνάμεις του αρχέγονου παρελθόντος.
Σε άλλα – και κυρίως στο υπερπροσωπικό, κατοικούν δυνάμεις του απελευθερωμένου μέλλοντος.
Η πάλη και η σχέση αυτών των δυνάμεων μεταξύ τους και με τη Συνείδηση, καθορίζει τον ψυχισμό του προσώπου και την υγεία του.
Η Συνείδηση αντιστέκεται στις Άγνωστες δυνάμεις, τόσο στις παρελθοντικές, όσο και τις μελλοντικές, μέχρις ότου με τον πόνο, που προκαλεί η χωριστικότητα, η φιλαυτία και ο εγωισμός, αναζητήσει την «ανατολή του μέλλοντός της», περάσει δηλαδή σε μια ευρύτερη ενότητα ταυτότητας με τον Κόσμο, του οποίου είναι τμήμα.
Ο Κ. Γκ. Γιουνγκ, μελέτησε τον άγνωστο χώρο του ψυχισμού, τον καλούμενο ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ.
Το είδε ουδέτερο, έχοντας και Φως και Σκιά 11 και το σπουδαιότερο, δεν το είδε σαν μία αποθήκη απωθημένου υλικού, επιθυμιών κ.α., όπως το έβλεπε ο Φρόιντ, αλλά ανακάλυψε ότι περιέχει και τους σπόρους ή δυνατότητες του μέλλοντος του ψυχισμού μας. 12
Και όπως υπάρχει Ατομικό και Συλλογικό Συνειδητό, υπάρχει και Ατομικό Συλλογικό Ασυνείδητο: Ένα κοινό υπόστρωμα της ανθρώπινης ψυχής, που ξεπερνά όλες τις πολιτισμικές και συνειδησιακές διαφορές. 13
Μια συλλογική ψυχική διάθεση, δημιουργική στη διαμόρφωση του. 13
Ή «μια θάλασσα αισθαντικών δυνάμεων, που εξασκούν επίδραση πάνω μας και που μέσα απ’ αυτήν βρισκόμαστε σε επικοινωνία με το σύνολο» όπως περιγράφει τη συγκινησιακή ενέργεια η Α. Μπέϋλη.14
Το Ασυνείδητο συνυπάρχει με το Συνειδητό και η Ψυχή αποτελείται και από τα δύο. «Η Ψυχή, (ο Γιουνγκ ονόμαζε τον εαυτό του “εραστή της ψυχής”) στις βαθύτερες στοιβάδες της, αποκτά παγκόσμιο χαρακτήρα(…) δηλαδή, στο βάθος η ψυχή είναι απλά “ κόσμος”». 15
Η διαφορά της εγωιστικής συνείδησης από την Ψυχή, είναι ότι η φύση της πρώτης είναι ο περιορισμός.
Η εγωιστική συνείδηση είναι απομονωμένη,16 σε αντίθεση με την ψυχή-«που στο βάθος είναι κόσμος».
Η Ψυχή ζητάει Φως 16α και σύμφωνα με τον Γιουνγκ, επιζεί μετά θάνατο, «φτάνοντας σε μια περιοχή, που δεν υπόκειται στις αλλαγές του χρόνου, ούτε στους περιορισμούς του χώρου». 16β
Ο πιο βαθύς πυρήνας της ψυχής, το δυνητικό μέλλον μας, ο «ανώτερος εαυτός», ή «Μεγάλος άνθρωπος» ή «εν υμίν Χριστός», ονομάζεται από τον Γιουνγκ: «ΕΑΥΤΟ».
«Ο εαυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας, γιατί είναι η πιο πλήρης έκφραση εκείνου που ονομάζουμε Ατομικότητα». 16γ
Ο ίδιος ο Γιουνγκ, είχε απεικονίσει τη συμβολική μορφή της «ύψιστης ενόρασης», που είχε συλλάβει στο ασυνείδητό του, με τη μορφή ενός πτερωτού γέρου «του πατρός Πολύφιλου Φιλήμωνα». 16δ
Ο «Εαυτός» είναι ο προσωπικός πυρήνας της ψυχής μας.
Είναι η πληρότητά μας με διαυγή και καθολική συνείδηση.
Όπως γράφει ο Γιουνγκ: «Το βίωμα και η πραγμάτωση του «Εαυτού» είναι ο υπέρτατος σκοπός της Ινδικής Γιόγκα(…) ονόμασα την πορεία που οδηγεί σ’ αυτό το βίωμα, πορεία της εξατομίκευσης». 17
Δηλαδή, «της εναρμόνισης του Συνειδητού με το εσωτερικό του κέντρο, το Εαυτό». 18
Σύμφωνα με την Αναλυτική Ψυχολογία του Γιουνγκ 19: «Για να υπάρχει ψυχική υγεία, πρέπει το εγώ ν’ αποκαθιστά τη σχέση του με το Εαυτό» ή όπως γράφεται από τη Μπέϋλη: « Να επιδιώκεται επαφή με τον Ανώτερο Εαυτό και η επαφή να διατηρείται σταθερή και ακλόνητη». 20
Ένα βασικό εμπόδιο στην πορεία της εξατομίκευσης, εκτός από την ισχυρή αντίσταση της εγωιστικής συνείδησης, είναι και η λειτουργία της «ΣΚΙΑΣ».
Η «Σκιά» αποτελεί τον σκοτεινό ψυχισμό και το σύνολο των ελαττωμάτων του Εγώ»21 και αντιτίθεται στο Εγώ. 22
Το τελευταίο, συγκρούεται με τη Σκιά, στην πάλη για λύτρωση, και θριαμβεύει μόνο άμα την εξουσιάσει και την αφομοιώσει. 23
Προϊόντα της σύγκρουσης-μέχρι τότε, μπορεί να είναι διάφορες διαταραχές, όπως οι νευρώσεις που σύμφωνα με τον Γιουνγκ, είναι αποτυχημένες πράξεις προσαρμογής και αποτελούν πρόκληση για αποκατάσταση.
Οι δυνάμεις που λειτουργούν στο Ασυνείδητο- όπως η ΣΚΙΑ ή το ΕΑΥΤΟΥ, εκφράζονται σ’ αυτούς που περάσουν τις περιοχές τους, με Σύμβολα και άλλα Σχέδια ή μορφές, που ο Γιουνγκ ονόμασε Αρχέτυπα.
Θα μπορούσαμε να τα ονομάσουμε οδοδείκτες της πορείας καθενός και όλα-όπως λέει ο Γιουνγκ, εξαρτώνται από τον τρόπο που σχετίζονται μαζί μας.
Ανάλογα με το πεδίο του ψυχισμού, που βρίσκεται καθένας, είναι και η ερμηνεία του Συμβόλου ή Αρχέτυπου.
Η είσοδος στο Ασυνείδητο γίνεται με πολλούς τρόπους, απ’ τους οποίους ο απλούστερος είναι κατά την διάρκεια των ονείρων.
Άλλοι τρόποι, είναι η χρήση της Ενεργητικής Φαντασίας, του Οραματισμού, του Διαλογισμού, τεχνικών κίνησης, έκφρασης και παιχνιδιού – όπως η Δραματοθεραπεία και η χρήση Συμμάχων – Ψυχεδελικών.
Δεν λέμε τίποτα από την 25χρονη εμπειρία μας πάνω στο Αντικείμενο, παρά μόνο ότι, όσοι ασθενείς μας εργάστηκαν με καθοδηγούμενη ψυχοδήλωση και έφτασαν το Εαυτού, θεραπεύτηκαν οριστικά από την εξάρτηση της Ηρωίνης. Συνιστώ το βιβλίο του St. Groff: “Η Ψυχολογία του Μέλλοντος”. (εκδόσεις Αρχέτυπο)
Σήμερα είμαστε σε μια κρίσιμη εποχή, όπου μεγαλώνει η απειλή στις προσωπικές ελευθερίες. Μεγαλώνει η ομαδική ισοπέδωση των ατομικοτήτων-αυτό που φοβόταν ο Γιουνγκ.
Είναι επιτακτική ανάγκη, ν’ ανακαλύψουμε το κέντρο του Εαυτού μέσα μας, το κέντρο που μας συνδέει μα τα Όντα και τον Κόσμο, γνωρίζοντας ότι θα παλέψουμε τη Σκιά-τόσο τη δική μας, όσο και τη συλλογική- και θα αντιμετωπίσουμε τον πόνο.
Όμως – όπως λέει ο Γιουνγκ: «Ο πόνος δεν πρέπει ν’ απωθηθεί, αλλά να υπερνικηθεί κι αυτό γίνεται μόνο αν περάσουμε απ’ αυτόν. Κάτι τέτοιο μας δείχνει ο Χριστός» – και φυσικά οι Ήρωες σε κάθε Μυθολογία.
Θα ήθελα να κλείσω με ένα ποίημα βουτιά στο Ασυνείδητό μου, που μιλάει για τον πόνο της ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗΣ:
Ο πόνος που έχω μέσα μου
Ξανά να γράψω ποίηση;
Να σκοτιστώ στ’ αλήθεια;
Να βγάλω από μέσα μου
Αυτό που’ χω στα στήθια;
Νοιώθω πως δεν ειν’ βαρύ
Κι ας είναι τραγωδία,
Ο πόνος όλος κι ο χαμός
Σε όλα τα πεδία!
Με διαπερνάνε μέσα μου
Καθώς ‘γω καθαρίζω
Τα άγχη και τις έγνοιες μου
Και τη ζωή μου ορίζω.
Σ’ άλλη βαθμίδα ν’ ανεβώ,
Χωρίς αντανακλάσεις
Και να είμαι Άψογος εγώ
Σε όλες μου τις φάσεις.
Τότε, κομμάτι γίνομαι
Ετούτου του πλανήτη,
Μικρός Χριστός λογχίζομαι
Με κονταριού τη μύτη.
Και είναι οι Άνδεις μέσα μου
Και η πλατεία Βάθης
Τον πόνο που περνάν αυτοί,
Δεν θα’ θελες να πάθεις.
Και νοιώθω το αδιέξοδο
Και τους ιστούς της πλάνης
Οι λύκοι να παλεύουνε
Ποιος να’ ναι ο τσοπάνης
Κι εγώ να είμαι ένα τίποτα
Την πλάνη να διαλύσω
Και της Αλήθειας το φως
Τριγύρω να σκορπίσω.
Ελπίζω μόνο στους καιρούς
Και στην Ψυχή της Γαίας
Για να είμαι εκεί στο χάραγμα
Της μέρας της ωραίας!
Χάος ή Τάξη; Αδιάφορο!
Το γίγνεσθαι χορεύει.
Πόλεμο πότε προκαλεί,
Πότε έρωτα γυρεύει.
Κι είμαστε μέσα φίλοι μου
Στο άγνωστο το σπίτι
Στο σώμα μας, στη χώρα μας,
Στον ίδιο τον πλανήτη.
Κι αντί να ψάξουμε το φως
Που βγάζει από τη στάνη
Θύματα εμείς γινόμαστε
Του κάθε ένα τσοπάνη!
Ψηλά εαυτέ μου! είπα πριν
Εις τα ψηλά κρατήσου!
Πάρε τον πόνο, φύσα τον
Και στη Γαλήνη αφήσου!
Γιώργης Οικονομόπουλος
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ – ΑΝΑΦΟΡΕΣ
1. Εσωτερική Ψυχολογία Α. Μπέϋλη σελ. 28-9
2. Κοινότητα Ε. Ραίριχ παρ. 101
3. Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας Α. Μπέϋλη σελ. 355-6
4. Το ίδιο σελ. 454
5. Αναμνήσεις, Όνειρα, Σκέψεις Κ. Γιουνγκ
6. C.G Jung: Λόγος και Εικόνα Anniela Jaffe σελ. 35 Ιάμβλιχος, 1991
7. Το ίδιο σελ. 33
8. Το ίδιο σελ. 50
8α. Το ίδιο σελ. 217
8β. Το ίδιο σελ. 82
9. Ακτίνες και Μυήσεις Α Μπέϋλη σελ. 505
10. C.G. Jung: Λόγος και Εικόνα Anniela Jaffe σελ. 86
11. Ο Άνθρωπος και τα Σύμβολά του:Εκδ. Αρσενίδη Κ. Γιουνγκ σελ.102
12. Το ίδιο σελ. 37
13. C.G. Jung: Λόγος και Εικόνα Anniela Jaffe σελ. 6
14. Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας Α. Μπέϋλη σελ. 352
15. C.G. Jung: Λόγος και Εικόνα Anniela Jaffe σελ. 234
16. Το ίδιο σελ. 232
16α.Το ίδιο σελ. 176
16β. Το ίδιο σελ. 219
16γ. Το ίδιο σελ. 86
16δ. Το ίδιο σελ. 74
17. Το Αρχέτυπο του Ολοκληρωτισμού: Κ.Γιουνγκ, Αθήνα 1972 σελ. 123
18. Ο Άνθρωπος και τα Σύμβολά του Κ. Γιουνγκ σελ. 166
19. Το ίδιο σελ. 129
20. Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας Α. Μπέϋλη σελ. 354
21 Ο Άνθρωπος και τα Σύμβολά του Κ. Γιουνγκ σελ. 85
22. Το ίδιο σελ. 173
23. Το ίδιο σελ. 120
