Ιστορίες σαν πρωταπριλιάτικες φάρσες | Του Μιχάλη Κονιόρδου

Ιστορίες σαν πρωταπριλιάτικες φάρσες | Του Μιχάλη Κονιόρδου

Σήμερα είναι Πρωταπριλιά και έστω ότι διαβάζετε σε μια εφημερίδα την παρακάτω περιγραφή υπό τον τίτλο «Αυτά μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν».

Αφού τελειώσετε την ανάγνωση του κειμένου, σας τίθενται δύο απλά ερωτήματα στα οποία πατώντας στον σύνδεσμο (link) που θα βρείτε στο τέλος του κειμένου σας ζητείται να απαντήσετε πρώτα απ’ όλα αν η ιστορία που διαβάσατε είναι αληθινή και αν η απάντησή σας είναι καταφατική, να προτείνετε μια δίκαιη λύση στο μέτρου του δυνατού (αν βέβαια πιστεύετε ότι η ιστορία που περιγράφεται είναι αληθινή).

Ακολουθεί η περιγραφή:

Ο Μ.Κ είχε την ατυχή έμπνευση κάπου στα τέλη του Σεπτεμβρίου 2004 να αποδεχτεί τη θέση του διοικητή και προέδρου του Νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού» στην οποία παρέμεινε από τις 6/10/2004 ως τη 12η/5/2005 (αυτή η ημερομηνία παίζει ρόλο).

Η δεύτερη ατυχής έμπνευση του Μ.Κ ήταν στις 26/12/2005 όταν πληροφορηθείς το τσουνάμι στην Ταϊλάνδη πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει με την ιδιότητα του διοικητή λογαριασμό στην Εθνική Τράπεζα για τα θύματα του τσουναμιού μέσα σε μια ώρα, παρακάμπτοντας όλες τις γραφειοκρατικές δυσκολίες (για το άνοιγμα από ένα δημόσιο φορέα, όπως είναι το νοσοκομείο, ενός λογαριασμού για φιλανθρωπικό σκοπό απαιτούνται 3 υπουργικές υπογραφές!).

Η τρίτη ατυχής έμπνευση του Μ.Κ ήταν όταν αντιλαμβανόμενος το αίτημα για κοινωνική προσφορά του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού πήρε την πρωτοβουλία να δημιουργήσει με τη συμμετοχή τριών γιατρών, μίας νοσηλεύτριας και του νομικού συμβούλου του Νοσοκομείου μία ΜΚΟ με την επωνυμία «Ελληνική Παιδιατρική Βοήθεια» με στόχο να χρησιμοποιήσει το brand name του Νοσοκομείου μέσω της ΜΚΟ κατά τα πρότυπα της ΜΚΟ «Αποστολή» που παραπέμπει ευθέως στην Εκκλησία της Ελλάδος ή της MKO «Caritas» που παραπέμπει στην Καθολική Εκκλησία και προσδίδοντας αξιοπιστία στην υπό σύσταση ΜΚΟ.

Στην συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου (17/3/2005) πριν ληφθεί η απόφαση για την έγκριση παραχώρησης του δικαιώματος για χρησιμοποίηση της έδρας του νοσοκομείου, δόθηκαν όλες οι αναγκαίες εξηγήσεις, μεταξύ των οποίων και η ρητή διαβεβαίωση ότι ως εκπρόσωπος της ΜΚΟ θα είναι ο εκάστοτε διοικητής του νοσοκομείου ώστε να είναι ευχερής ο ανά πάσα στιγμή έλεγχός του και εφικτή η άμεση λογοδοσία του για λόγους διαφάνειας: τα παραπάνω είναι καταγεγραμμένα στα πρακτικά της συνεδρίασης του Δ.Σ.

Έχοντας πάρει την ομόφωνη έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου (17/3/2005), προχώρησε στη σύσταση της ΜΚΟ και υπέβαλε αίτηση για χρηματοδότηση στην Υ.Δ.Α.Σ του ΥΠΕΞ στις 24/3/2005 προκειμένου να καλύψει επείγουσες ανάγκες του Εθνικού Κέντρου Νοσημάτων Αίματος στην Ραμάλα της Παλαιστίνης σε συνεννόηση με τη διοίκηση του εκεί νοσοκομείου, τη Διπλωματική Αντιπροσωπεία της Παλαιστίνης στην Αθήνα και την Ελληνική Προξενική Αρχή στην Ιερουσαλήμ που θα διενεργούσε επί τόπου και τον διαγωνισμό για την προμήθεια του εξοπλισμού.

Λαθρόβιο εβδομαδιαίο αθηναϊκό έντυπο, με την πιθανή προτροπή μετέπειτα υπόδικου δημόσιου προσώπου αποβλέποντος τη θέση του Διοικητή, δημοσίευσε στις 10/4/2005δυσφημιστικό κείμενο όπου λίγο ή πολύ κατηγορούσε τον Μ.Κ ότι κοινώς πάει να κάνει «αρπαχτή» μέσω της ΜΚΟ.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο Μ.Κ είχε την ευτυχή έμπνευση να αντιληφθεί ότι δεν έχει νόημα να παραμείνει στη θέση του υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν την εποχή εκείνη και παρά το γεγονός ότι οι γραπτές εξηγήσεις που έδωσε στις υπερκείμενες του Αρχές (βλ. υπουργό Υγείας) κρίθηκαν απόλυτα ικανοποιητικές, επέμεινε στην παραίτησή του και απήλθε στις 12/5/2005 (αυτή η ημερομηνία παίζει ρόλο), ημέρα άφιξης του νέου διοικητή, «παγώνοντας» ταυτόχρονα την όποια δραστηριότητα της ΜΚΟ μη εκτελώντας την παρθενική της δραστηριότητα στην Παλαιστίνη.

Και τώρα κρατηθείτε: 

Την 20ή/5/2005 εκδόθηκε κοινή απόφαση του υφυπουργού Υγείας και του υφυπουργού Εξωτερικών με θέμα «Χορήγηση άδειας για ανάληψη χρημάτων και κλείσιμο λογαριασμού». Δηλαδή από την 20ή/5/2005, άντε και 10 μέρες μέχρι να φθάσει το χαρτί στη νέα διοίκηση του νοσοκομείου και στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο (που πρακτικά ήταν το ίδιο πλην του παραιτηθέντος διοικητή) θα περίμενε κανείς ότι το ποσό των 129.152,50 ευρώ θα κατέληγε στον προορισμό του.
Κι όμως… κι όμως…

Κατά την αποχώρησή του από τη διοίκηση του νοσοκομείου και έχοντας ενημερώσει τον νέο διοικητή, ο Μ.Κ είχε την τέταρτη ατυχή έμπνευση να μείνει ήσυχος ότι η επόμενη διοίκηση (που είχε ακριβώς την ίδια σύνθεση με την προηγούμενη πλην του διοικητή και είχε ομόφωνα εγκρίνει τη σύσταση της ΜΚΟ), θα προχωρούσε στην ενεργοποίηση της ΜΚΟ, αντικαθιστώντας τον παραιτηθέντα διοικητή με τον νέο διοικητή στην προεδρία της ΜΚΟ καθότι αφενός μεν σκάνδαλο ουδέποτε υπήρξε, αφ’ ετέρου δε μετά την αποχώρηση του Μ.Κ., ύστερα από εντολή του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, κ. Ρακιντζή, διενεργήθηκε έλεγχος από το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας του οποίου το 6σέλιδο πόρισμα της 8/7/2005κατέληγε επί λέξει στα εξής:

«…Έτσι φθάνουμε στις 24/3/2005 με την κατάθεση της αίτησης χρηματοδότησης του προγράμματος στην ΥΔΑΣ του ΥΠΕΞ όπως αναλυτικά αναφέραμε ανωτέρω.

6. Συμπεράσματα

Από την εμπεριστατωμένη μελέτη των στοιχείων της όλης υπόθεσης προκύπτουν τα παρακάτω συμπεράσματα:

→ Η χρησιμοποίηση της έδρας του Νοσοκομείου ως έδρα της εταιρείας δεν είναι το μοναδικό περιστατικό, καθότι, όπως διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας, την ίδια έδρα χρησιμοποιούν άλλες τέσσερις εταιρείες.

→ Οι σκοποί της εταιρείας είναι κυρίως κοινωνικοί, ανθρωπιστικοί, αναπτυξιακοί και σε καμιά περίπτωση κερδοσκοπικοί.

→ Ο στόχος της εταιρείας είναι η βελτίωση των συνθηκών μετάγγισης αίματος και παραγώγων σε 1.000 παιδιά της Παλαιστίνης κυρίως από αιμορροφιλία και θαλασσαιμία.

→ Η αίτηση χρηματοδότησης του προγράμματος έχει συνοδευτεί από όλα τα νόμιμα παραστατικά – δικαιολογητικά.

7. Προτάσεις

→ Τέτοιες ενέργειες εκ μέρους των εργαζομένων σε οποιουσδήποτε χώρους του Δημόσιου αλλά και του Ιδιωτικού τομέα, πολύ δε περισσότερο από εργαζόμενους στον ευαίσθητο χώρο της υγείας, αφού πρωτίστως έχουν οπλιστεί με όλα τα εχέγγυα της νόμιμης λειτουργίας, θα πρέπει να χαιρετίζονται αλλά και να ενθαρρύνονται από όλους του φορείς (Διοικήσεις,Τύπο, ΜΜΕ κ.λπ.).

→ Η πιο πάνω αναφερόμενη εταιρεία θα πρέπει στη συνέχεια να αυξήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον αριθμό των μελών της, ώστε ο πλουραλισμός των απόψεων και των ενεργειών να λειτουργήσει θετικά στην δυναμική της ανάπτυξής της.»
Κι όμως… κι όμως…

Έτσι φθάσαμε αισίως στα τέλη του 2013, όπου προφανώς με αφορμή διάφορα σκάνδαλα κάποιων ΜΚΟ την εποχή εκείνη, ο Μ.Κ παρέλαβε στο σπίτι του (9/12/2013) -καθότι κανείς δεν είχε φροντίσει να τον αντικαταστήσει στην προεδρία της ΜΚΟ- ένα ραβασάκι από την αρμόδια ΔΟΥ, η οποία τον ενημέρωνε ότι η ΜΚΟ που είχε συστήσει είχε επιλεγεί για τακτικό φορολογικό έλεγχο και ότι επίσης παρατείνεται για δύο χρόνια ο χρόνος διενέργειας των ελέγχων αυτών.

Τότε, ο Μ.Κ. συνειδητοποίησε ότι κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ με τίποτα και ότι εξακολουθούσε να εμφανίζεται σαν πρόεδρος μιας ανενεργούς ΜΚΟ. Στις 20/2/2014, ο Μ.Κ. είχε την πέμπτη ατυχή έμπνευση να ενημερώσει (εγγράφως) εφ’ όλης της ύλης μεταξύ των άλλων τη διοίκηση του νοσοκομείου καθώς και τον υπουργό Υγείας κ. Άδωνι Γεωργιάδη, δηλαδή τους καθ’ ύλην αρμόδιους.

Θα υπέθετε κανείς ότι «δεν μπορεί κάποιος νοήμων θα βρεθεί και θα ασχοληθεί με το θέμα». Νοήμων ή φιλεύσπλαχνος τέλος πάντων.

Κι όμως… κι όμως…

Κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ με τίποτα σε ό,τι αφορά τη ΜΚΟ. Συνέβη, όμως, το εξής εκπληκτικό: το κείμενο-ενημέρωση που έστειλε ο Μ.Κ. στις 20/2/2014, αποτέλεσε την αφορμή να αντιληφθούν οι διοικούντες το νοσοκομείο ότι τα 129.152,50 ευρώ για τα θύματα του τσουναμιού δεν κατέληξαν ποτέ στον προορισμό τους και ότι το ποσό παραμένει στον αδρανή πλέον λογαριασμό.

Και αφού συσκέπτονταν επί μήνες με ταχύτητα που θυμίζει το αφήγημα «Η Βραδύτητα» του Κούντερα κατέληξαν την 9η/10/2014 στην παρακάτω πρωτοφανούς νοοτροπίας και προκλητικής «ιδεολογικής» αντίληψης απόφαση:

« 1.Την ενημέρωση της Δ/νσης Κοινωνικής Αντίληψης και Αλληλεγγύης του υπουργείου Υγείας και του υπουργείου Εξωτερικών για το ποσό των χρημάτων που συγκεντρώθηκαν και δεν αποδόθηκαν με αποτέλεσμα να μην εκπληρωθεί ο αρχικός σκοπός, διότι ο κ. Μ.Κ. αποχώρησε από το νοσοκομείο (Μάιος 2005) και δεν περιήλθε σε γνώση του Διοικητικού Συμβουλίου η ύπαρξη του λογαριασμού 721/545200-75.

2. Την υποβολή αιτήματος αρμοδίως ώστε τα χρήματα να αξιοποιηθούν από το νοσοκομείο δεδομένης της οικονομικής δυσπραγίας που αντιμετωπίζει.»

Θα θυμίσω εδώ ότι ο Μ.Κ. είχε αποχωρήσει από το νοσοκομείο στις 12/5/2005 και το επιχείρημα ότι κοτζάμ έγγραφο με δύο υπουργικές υπογραφές που έφθασε στο Νοσοκομείο περί τις 20/5/2005 «δεν περιήλθε σε γνώση του Διοικητικού Συμβουλίου (και επομένως) η ύπαρξη του λογαριασμού 721/545200-75» και μάλιστα διότι ο κ. Μ.Κ. αποχώρησε από το Νοσοκομείο, μοιάζει με πρωταπριλιάτικο ανέκδοτο.
Συμπέρασμα: «η πρωτοβουλία σου για ίδρυση ΜΚΟ σου δεν μας ενδιαφέρει, καλέ μας άνθρωπε, δεν  πά’ να λέει τα καλύτερα λόγια του κόσμου ο Ρακιντζής και οι συν αυτώ, τα λεφτά όμως που μαζεύτηκαν με δική σου πρωτοβουλία και με δική μας ευθύνη δεν αποδόθηκαν εκεί που έπρεπε 11 χρόνια τώρα και που χάρη σε δικό σου έγγραφο εντοπίστηκαν, ας αξιοποιηθούν από το νοσοκομείο δεδομένης της οικονομικής δυσπραγίας που αντιμετωπίζει.»

Κανονικό δούλεμα δηλαδή.

Εν τω μεταξύ η ΔΟΥ είχε ξεκινήσει τον έλεγχο με αποτέλεσμα να εντοπίσει στην πρακτικά ανενεργό από γεννησιμιού της ΜΚΟ, φορολογικές παραβάσεις που εστιάζονταν στο γεγονός της μη υποβολής μηδενικών φορολογικών δηλώσεων και βεβαίως έστειλε τη «λυπητερή» στον Μ.Κ.: γύρω στα 4.000 ευρώ τα οποία και θα προσαυξάνονται μήνα με τον μήνα.
Στις 9/2/2016 ο Μ.Κ κατέθεσε στη Διοίκηση Νοσοκομείου Παίδων «Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού» όλα τα έγγραφα που του επιδόθηκαν από την αρμόδια ΔΟΥ και στο υπόμνημά του προς τη Διοίκηση κατέληγε ως εξής: «Παρακαλείσθε για τις ενέργειες είτε προς την κατεύθυνση της πληρωμής των καταλογισμένων προστίμων είτε προς την κατεύθυνση της ενδικοφανούς προσφυγής.

Τέλος, παρακαλώ όπως με ενημερώσετε (εγγράφως) για τις όποιες ενέργειές σας.»

Ο Μ.Κ. εδώ και δύο μήνες απάντηση δεν έχει πάρει κι αν ποτέ πάρει σίγουρα θα είναι αρνητική. Εν τω μεταξύ οι τόκοι θα εξακολουθούν να τρέχουν με όλες τις συνέπειες που απορρέουν από αυτήν την εκκρεμότητα.

Ο Μ.Κ. είναι ο υπογράφων και αν πήρε την πρωτοβουλία να δημοσιοποιήσει όλη αυτή την ιστορία είναι γιατί διαβάζοντας την προκήρυξη του υπουργείου Υγείας στις 28/12/2015 «Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την κάλυψη θέσεων Διοικητών και Αναπληρωτών Διοικητών Νοσοκομείων», διάβασε μη πιστεύοντας στα μάτια του το σημείο 10 των προσόντων τα οποία θα συνεκτιμηθούν από την Επιτροπή για την επιλογή των υποψηφίων:

«Κοινωνικό έργο το οποίο αποδεικνύεται από τη συμμετοχή των υποψηφίων σε εθελοντικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της υγείας».

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία σχετικών προκηρύξεων για θέσεις διοικητών και υποδιοικητών σε νοσοκομεία που ζητείται σαν συνεκτιμώμενο προσόν το κοινωνικό έργο των υποψηφίων.

Ιδού λοιπόν η Ρόδος…

Τελειώνοντας αυτή την πρωταπριλιάτικη αφήγηση, ας μου επιτρέψουν οι αναγνώστες να τους θέσω ορισμένα ερωτήματα ξεκινώντας από το εξαιρετικά απλό:

Πιστεύετε ότι η ιστορία που περιεγράφηκε είναι μια πρωταπριλιάτικη ιστορία ή είναι ένα πραγματικό «γεγονός» που δείχνει την ανικανότητα σειράς διοικούντων επί 11 συναπτά έτη;

Ο κατάλογος με όλα τα ερωτήματα βρίσκεται στον σύνδεσμο αυτόν.