Καταγγελίες των προσφύγων στη ΒΙΑΛ: Επί τρεις μέρες δεν δόθηκε φαγητό

Καταγγελίες των προσφύγων στη ΒΙΑΛ: Επί τρεις μέρες δεν δόθηκε φαγητό

Στη ΒΙΑΛ, αυτή την «ανοικτή φυλακή» για περισσότερους από 1.300 από τους συνολικά 3.000 μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη Χίο, οι καταγγελίες για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, το κακό φαγητό, τη συμπεριφορά των αστυνομικών ξεκίνησαν από την πρώτη μέρα λειτουργίας της.

Ωστόσο, τα πράγματα φαίνεται πως χειροτέρεψαν ακόμη περισσότερο μετά τις 28 Ιουλίου όταν οι πρόσφυγες, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το άθλιο φαγητό που τους δίνεται, αρνήθηκαν να πάρουν τις μερίδες που τους διανεμήθηκαν. Λίγες μέρες μετά, μετά από επεισόδια που ξέσπασαν κατά τη διαμαρτυρία των προσφύγων για την άθλια σίτιση, αστυνομικός τραυματίστηκε από πέτρα. Την ίδια κιόλας μέρας, οι πρόσφυγες αναφέρουν πως δεν δόθηκε – έστω αυτό το άθλιο – φαγητό.

Την επομένη, στις 7 Αυγούστου, οι πρόσφυγες αρχίζουν να ειδοποιούν εθελοντές και οργανώσεις πως το φαγητό που τους δόθηκε είναι μόνο νερό και ψωμί – σε όλους, άντρες, γυναίκες και τα εκατοντάδες παιδιά που παραμένουν στο άθλιο hotspot.

Mαζί και μαρτυρίες για αυθαιρεσίες της αστυνομίας – το παραθέτουμε στα αγγλικά γιατί αποτύπωνει την κατάσταση:

“Υesterday a police come in our room saying we have to get out off that room and go to soda and we told him no and never. Are black we need to go Souda because blacks are there and we say we don’t want to go nowhere, only Athens that’s all”

Και σε ελεύθερη μετάφραση: «Χθες ένας αστυνομικός ήρθε στο “δωμάτιο” μας λέγοντας ότι πρέπει να φύγουμε και να πάμε στη Σούδα και του απαντήσαμε όχι, ποτέ. [Μας είπε] πως οι μαύροι πρέπει να πάμε στη Σούδα γιατί εκεί είναι και οι άλλοι, και του απαντήσαμε πως δεν θέλουμε να πάμε αλλού, μόνο στην Αθήνα, αυτό είναι όλα όσα ζητάμε». Υπενθύμιση, πως ο 5μηνος εγκλωβισμός στο νησί έχει φτάσει τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους στα όριά τους.

Στις 8 Αυγούστου, δίνεται ξανά νερό και ψωμί. Και κάποιος πρέπει να απαντήσει γιατί έγινε αυτό ξανά. Οι πρόσφυγες γράφουν στα κοντέινερ, σε μια απελπισμένη κίνηση δημοσιοποίησης, «No food, no water» – «Ούτε φαγητό, ούτε νερό». Οι προφορικές μαρτυρίες των προσφύγων πυκνώνουν.

Στις 9 Αυγούστου, χθες, δόθηκε το πρώτο «κανονικό» γεύμα μετά από 3 ημέρες: ένα άθλιο φακόρυζο που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να το φάνε.

Οι απορίες προφανείς: Γιατί δεν δόθηκε επί 3 μέρες φαγητό στους πρόσφυγες που διαμένουν στη ΒΙΑΛ; Ποιος το διέταξε, ποιος το ανέχτηκε;

Μαζί, κι άλλες καταγγελίες για άθλια συμπεριφορά των αστυνομικών μέσα στη ΒΙΑΛ απέναντι στους πρόσφυγες, συχνότερα δε κατά των βορειοαφρικανών – κάτι που ψιθυρίζεται και μεταξύ μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων που μπαίνουν στο χώρο.

Η ΒΙΑΛ έχει μετατραπεί σε μια «μαύρη τρύπα»: κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι γίνεται εντός, οι απλοί εθελοντές δεν έχουν πρόσβαση, η αστυνομία δεν δίνει κανέναν λογαριασμό, οι άλλοι «αρμόδιοι» προτιμούν να μη βλέπουν, τα τοπικά ΜΜΕ δεν ασχολούνται. Αλλά δεν είναι δυνατόν να ανεχθούμε μια χωματερή ανθρώπων. Μόνη λύση, μόνο δικό τους αίτημα, ο απεγκλωβισμός.