Υπό τη σκιά σειράς σκανδάλων βρίσκεται ο πύργος-σύμβολο του καπιταλισμού
και του νεοφιλελευθερισμού, τα εγκαίνια του οποίου έδωσαν το έναυσμα
για βίαιες κινητοποιήσεις την περασμένη Τετάρτη στη Φραγκφούρτη.
Η ολοκλήρωση του μεγαλεπήβολου σχεδίου
ανέγερσης του 45όροφου κτηρίου Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έγινε τα χρόνια της κρίσης και
συγκεκριμένα την πενταετία 2010-2014.
Σκοπός ήταν να βρουν στέγη περίπου
2.300 εργαζόμενοι της Ευρωτράπεζας, τα γνωστά καλοπληρωμένα golden boysΣτο παρασκήνιο της ανέγερσης του νέου πύργου της ανήκουν καταγγελίες περί εκτόξευσης -και δη υπερδιπλασιασμού- του
αρχικού προϋπολογισμού, προχειρότητας στην κατασκευή αλλά και…
αποζημιώσεων που δόθηκαν εν κρυπτώ για να κλείσουν στόματα.
Πρωταγωνίστριες, γερμανικές εταιρείες με αντικρουόμενα συμφέροντα.
Ενδεικτικό είναι ότι για την κατασκευή τού –κατά τ’ άλλα– υπερσύγχρονου
και επιβλητικού κτηρίου στην καρδιά της Φραγκφούρτης ο προϋπολογισμός
εκτοξεύθηκε από τα 500 εκατ. ευρώ στα 850 κι από κει στα 1,4 δισ. (!),
σύμφωνα με το Bloomberg.
Στα χρόνια της κρίσης
έγινε τα χρόνια της κρίσης και συγκεκριμένα την πενταετία 2010-2014.
Σκοπός ήταν να βρουν στέγη περίπου 2.300 εργαζόμενοι της Ευρωτράπεζας,
τα γνωστά καλοπληρωμένα golden boys.
Κι αυτό διότι ο πρώτος πύργος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, 40
ορόφων και 78.000 τ.μ., δεν ήταν αρκετός για να φιλοξενήσει όλους τους
εργαζομένους. Την ιδέα της ανέγερσης ενός κτίσματος φτιαγμένου
εξολοκλήρου από κλίνκερ, γυαλί και μέταλλο τη συνέλαβε ο Αυστριακός
αρχιτέκτονας Βολφ Πριξ, ο οποίος με ενθουσιασμό έκανε λόγο για «το νέο
σύμβολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Η ανέγερση, τα σκάνδαλα και… ο ενθουσιασμός που εξανεμίστηκε
Κατά
την έναρξη της κατασκευής ο ενθουσιασμός ήταν έκδηλος, ωστόσο το
συναίσθημα αυτό γρήγορα εξανεμίστηκε. Ψίθυροι και προβληματισμοί άρχισαν
να διασπείρονται όχι μόνο στη Φραγκφούρτη, αλλά και σε ολόκληρο τον
κόσμο, με πολλούς να χαρακτηρίζουν σπάταλο ένα τέτοιο έργο, σε καιρό
κρίσης και σκληρής λιτότητας.
Εξάλλου, ήδη από το 2008 έγινε φανερό ότι το τελικό κόστος ανέγερσης θα
ξεπερνούσε κατά πολύ τον αρχικό προϋπολογισμό των 500 εκατ. ευρώ, όπερ
και εγένετο…
Την περίοδο εκείνη τα ηνία της ΕΚΤ τα κατείχε ο Ζαν Κλοντ Τρισέ. Ο ίδιος
και οι σύμβουλοί του αποφασίζουν να αναθέσουν την εποπτεία του έργου
στη γερμανική εταιρεία Drees & Sommer, η οποία ανέλαβε και τη
διαχείριση των προσφορών για την ολοκλήρωσή του. Εν συνεχεία η Drees
& Sommer παραδίδει τη δουλειά σε μια γερμανική κατασκευαστική, την
Gassmann + Grossmann. Όλως… παραδόξως, αποκαλύφθηκε ότι η Drees &
Sommer κατέχει ποσοστό 39% στη μητρική εταιρεία της Gassmann +
Grossmann!
Για την υπόθεση, ανταγωνίστρια εταιρεία που είχε συμμετάσχει στον
σχετικό διαγωνισμό προσέφυγε στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
καταγγέλλοντας το ντιλ.
Το
σκανδαλώδες της υπόθεσης ήταν ότι η προσφεύγουσα εταιρεία είχε υποβάλει
μια σαφώς πιο δελεαστική προσφορά, αλλά η ΕΚΤ έκανε, ως φάνηκε, τα…
στραβά μάτια. Τελικά η υπόθεση έκλεισε με διακανονισμό και η Ευρωτράπεζα
κατέβαλε αποζημίωση ύψους 300.000 ευρώ στη θιγόμενη εταιρεία.
Μια ακόμα υπόθεση που σκιάζει τη μεγαλοπρέπεια και την επιβλητικότητα
του πύργου είναι το σπάσιμο συμβολαίων λόγω εκτίναξης του
προϋπολογισμού. Συγκεκριμένα, η γερμανική Baresel είχε αναλάβει αρχικά
τις οικοδομικές εργασίες, όμως η σωρεία τεχνικών προβλημάτων που
σημειώθηκαν κατά την ανέγερση οδήγησε την ΕΚΤ στο σπάσιμο των
συμβολαίων, έπειτα από διαφωνίες για τα έξοδα. Ακολούθησαν νέοι
διακανονισμοί, ώσπου το έργο κατέληξε στα χέρια της γερμανικής Zueblin
AG, η οποία και ολοκλήρωσε την ανέγερση με τρία χρόνια καθυστέρηση.
Πυρά από τον γερμανικό Τύπο
Όλα τα παραπάνω οδήγησαν ακόμη και συντηρητικές εφημερίδες στην άσκηση
κριτικής προς όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Το γερμανικό «Der
Spiegel» έκανε λόγο για ένα πολυέξοδο και «πρόχειρο» έργο, στο οποίο ο
εμπνευστής του ήθελε να αποδώσει έναν συμβολισμό νομισματικής δύναμης,
αίγλης και εξουσίας. Αντ’ αυτού, ο πύργος τελικά χαρακτηρίστηκε από το
«Spiegel» και άλλους πολεμίους του «σύμβολο σπατάλης και ανεπαρκούς
ελέγχου»!
Την αποτυχία ανέγερσης του πύργου βάσει του αρχικού προϋπολογισμού την
παραδέχτηκε ακόμη και το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της
Ευρωτράπεζας Γεργκ Άσμουσεν, ο οποίος το 2012 απέδωσε τη διόγκωση του
κόστους στην αυξημένη τιμή των… οικοδομικών υλικών.
Κάηκε η Φρανκφούρτη – Μεγάλη διαδήλωση ενάντια στη λιτότητα (φωτο – βίντεο)
Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν
στην Φρανκφούρτη με αφορμή τα εγκαίνια του νέου κτιρίου της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που κόστισε το αστρονομικό ποσό των 1,3
δις ευρώ.
Για
τα εγκαίνια της νέας έδρας της ΕΚΤ – ενός ουρανοξύστη κόστους 1,3 δισ.
ευρώ -, το κίνημα Blockupy έχει οργανώσει μαζικές κινητοποιήσεις, ενώ η
ένταση ξεκίνησε ήδη από τις πρώτες πρωινές ώρες, με διαδηλωτές να
πυρπολούν οχήματα και να τραυματίζουν έναν αστυνομικό με πέτρες, και την
αστυνομία να απαντά με δακρυγόνα για να απομακρύνει το συγκεντρωμένο
πλήθος.
Σε πολλά σημεία της πόλης διαδηλωτές έχουν στήσει
οδοφράγματα για να εμποδίσουν την προσέγγιση των οχημάτων της γερμανικής
αστυνομίας, ενώ δεκάδες αυτοκίνητα παραδόθηκαν στις φλόγες και πολλά
καταστήματα υπέστησαν σοβαρές ζημιές.
Ομάδες διαδηλωτών του
Blockupy είχαν ξεκινήσει από τις προηγούμενες ημέρες να στήσουν τον χώρο
συγκέντρωσης σε σημείο κοντά στη νέα έδρα της ΕΚΤ. Εκτός από Γερμανούς,
το «παρών» έχουν δώσει και αρκετοί υποστηρικτές του κινήματος από άλλες
χώρες.
Δείτε φωτογραφίες:
πηγή φωτο: twitter
Το Κάλεσμα του ακτιβιστικού κινήματος Blockupy για την 18η Μαρτίου, με κύριο σύνθημα “Οι άνθρωποι πάνω από τις τράπεζες”
Το
κάλεσμα των διαδηλώσεων στην Φρανκφούρτη από το Blockupy θέτει την
Ελλάδα στο επίκεντρο. Δείτε ολόκληρο το κείμενο του καλέσματος:
“Η
ώρα του Κυρίου, έρχεται σαν κλέφτης στην μέση της νύχτας, γράφει ο
Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Θεσσαλονικείς, την
κοινότητα στην οποία τώρα υπάρχει η σύγχρονη ελληνική πόλη της
Θεσσαλονίκης. Μία απίστευτη σύμπτωση μιας και σήμερα ξανά ερχόμαστε
αντιμέτωποι με μία νέα εποχή, μία εποχή που ξέσπασε μάλλον ξαφνικά
έχοντας τις ρίζες της στην Ελλάδα. Οι προκλήσεις αυτής της νέας εποχής,
δεν εξαρτώνται απλά από την δυνατότητα κάποιας κυβέρνησης να
ικανοποιήσει τις προσδοκίες των ψηφοφόρων, επειδή οι μεγάλες αλλαγές που
πλησιάζουν και που εγκαινιάστηκαν από τις Ελληνικές Εκλογές, δεν
μπορούν να αντιμετωπιστούν από μία κυβέρνηση και σίγουρα όχι από μία
κυβέρνηση που είναι μόνη της.
Ποια
είναι η μεγάλη αυτή αλλαγή που πραγματοποιήθηκε από τους Έλληνες
ψηφοφόρους και την Κυβέρνησή τους; Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτής της
αναταραχής που οι λεγόμενοι «θεσμοί» προσπαθούν να αναιρέσουν; Ως πρώτο
βήμα, επιβάλλεται να απαγορευτεί σε αυτούς τους θεσμούς να μας
μετατρέψουν όλους σε οφειλέτες. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και η Κυβέρνησή
τους δηλώνουν συνοπτικά: Είμαστε αθώοι. Θα επιστραφεί η ευθύνη των χρεών
προς τους πραγματικούς οφειλέτες: τους ίδιους τους θεσμούς, τις
χρηματοοικονομικές αγορές, τις κυβερνήσεις τους, τις διεφθαρμένες ελίτ
-οπουδήποτε και οποιοιδήποτε και αν είναι- και η λογική που τους
συνδέει. Το ελληνικό μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Δεν πληρώνουμε το χρέος σας.
Το
δεύτερο βήμα αυτής της μεγάλης αλλαγής είναι να μετατρέψει το πρόβλημα
του χρέους από ένα Ελληνικό πρόβλημα (ή Ισπανικό ή Πορτογαλικό κλπ), σε
ένα Ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αν θέλαμε να το διατυπώσουμε λίγο πιο θετικά:
Απορρίπτοντας την ευθύνη αυτού του μεγάλου χρέους, οι Έλληνες ψηφοφόροι
και η Κυβέρνησή τους απαιτούν με την σειρά τους μία Δημοκρατική Ευρώπη.
Ζητούν μία Ευρώπη που θα παρέχει σε όσους ζουν στην επικράτειά της,
ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση για τα δικαιώματά τους και συνεπώς στον
κοινωνικό πλούτο. Σε αντίθεση με αυτό, ο στόχος των «θεσμών» και των
πελατών τους είναι να υποτάξουν όλη την Ευρώπη σε ένα χρέος που δεν
μπορεί να αποπληρωθεί ποτέ.
Αυτή
η υποταγή αναφέρεται συχνά ως λιτότητα και σχετίζεται με μία
φετιχοποιημένη «μαύρη» οικονομική πολιτική. Ο κανόνας της λιτότητας
επιθυμεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι όλοι μας – και μαζί και η ίδια η
δημοκρατία- είμαστε χρεωμένοι στην οικονομία. Η πολιτική δήλωση που
συνοδεύει το παραπάνω, είναι ότι η Ευρώπη θα συνεχίσει να είναι
υποταγμένη στην Γερμανία. Ως εκ τούτου το βασικό τρίτο βήμα της
ανατροπής είναι η αντικατάσταση της οικονομίας με την πολιτική δράση και
την δημοκρατία.
Η
ζωή μας δεν μπορεί να υπολογιστεί με μία καλοφτιαγμένη φόρμουλα και μία
εύχρηστη αριθμομηχανή. Το να είσαι αλληλέγγυος με τους Έλληνες και την
Κυβέρνησή τους δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο από το να είσαι αλληλέγγυος
με μία Ευρώπη η οποία από τώρα και στο εξής υποβάλλεται σε μία
διαδικασία εκδημοκρατισμού. Ωστόσο, μία τέτοια διαδικασία δεν μπορεί
απλά να είναι μία κυβερνητική πράξη από μόνη της καταδεικνύοντας έτσι
την πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Οι Ελληνικές εκλογές
απεικονίζουν μία συμπύκνωση της πολυετούς αντίστασης εκατομμυρίων
ανθρώπων στους δρόμους και τις πλατείες των πόλεών τους, στην
Θεσσαλονίκη και αλλού. Η υπεράσπιση αυτής της Κυβέρνησης και η
υπεράσπιση της ίδιας της δημοκρατίας θα πρέπει να προχωρήσουν προς την
ίδια κατεύθυνση.
Επειδή
η μεγάλη ανατροπή που αρχικά πραγματοποιήθηκε μέσω των Ελληνικών
εκλογών, μπορεί να είναι μόνο μία πανευρωπαϊκή ανατροπή, είναι δυνατό να
ολοκληρωθεί στους δρόμους και τις πλατείες όλης της Ευρώπης.
Οι
κινητοποιήσεις του Blockupy στην Φρανκφούρτη στις 18 Μαρτίου θα είναι
μία πρώτη απάντηση με αυτό τον τρόπο. Καλούμε όλους και όλες να
συμμετέχουν. Όχι μόνο η ώρα του Κυρίου άλλα και των ανθρώπων, είναι που
πλησιάζει σαν κλέφτης μέσα στην νύχτα.”
