Οι αδελφές κάλπες | Του Κώστα Αρβανίτη
Οσο πλησιάζει η Κυριακή των εκλογών, ένα οξύμωρο γιγαντώνεται. Από τη μία, πολίτες παραπονιούνται γιατί “συζητάμε μόνο για εσωτερικά ζητήματα”. Από την άλλη, κάποιοι διαμαρτύρονται γιατί “ασχολούμαστε με την Ευρώπη και δε βλέπουμε τα δικά μας προβλήματα”. Σχεδόν όλοι όμως κάνουν αυτόν τον αυθαίρετο διαχωρισμό στο κεφάλι τους: “εκλογές VS ευρωεκλογών”.
Λυπάμαι που θα το πω έτσι ωμά, αλλά όλοι, κάπου κάνετε λάθος. Κάπου, κάτι δεν έχετε καταλάβει καλά…
Οι εκλογές – όλες οι εκλογές, στις χώρες της Ε.Ε. – είναι ευρωεκλογές. Και να γιατί:
* Οταν ψηφίζετε για πρωθυπουργό της χώρας, δεν επιλέγετε μόνον τον πρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης. Επιλέγετε τον εκπρόσωπο της χώρας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το πιο καθοριστικό από τα όργανα της Ενωσης, εκεί όπου, πίσω από κλειστές θύρες, λαμβάνονται οι πιο σημαντικές αποφάσεις για τις χώρες – μέλη.
* Οταν ψηφίζετε έναν πολιτικό σχηματισμό, του παραχωρείτε έμμεσα το δικαίωμα να διορίζει κυβερνητικούς υπουργούς. Οι οποίοι, πέρα από τη διοίκηση των υπουργείων τους, εκπροσωπούν τα συμφέροντα της χώρας μας στο Συμβούλιο των Υπουργών. Το οποίο, νομοθετεί μαζί με το Ευρωκοινοβούλιο (η περίφημη “συναπόφαση”). Δεν το ξέρατε αυτό, έτσι;
* Και βέβαια, όταν ψηφίζετε για την Περιφέρεια ή τους Δήμους σας, πάλι ευρωπαϊκά ψηφίζετε! Η διαχείριση των ΕΣΠΑ, χωρίς τα οποία κανένα μεγάλο έργο δε γίνεται στην Ευρώπη, είναι αρμοδιότητα των Περιφερειών. Για την ακρίβεια, η δουλειά του Περιφερειάρχη είναι να διαχειριστεί τα Ευρωπαϊκά Χρηματοδοτικά Προγράμματα που “τρέχουν” στην περιφέρειά του. Και η δουλειά του Δημάρχου είναι να διεκδικήσει αυτά τα προγράμματα για τον Δήμο του.
Ολα αυτά, ο σκεπτόμενος πολίτης οφείλει να τα γνωρίζει εκ των προτέρων. Και όταν ψηφίζει σε τριπλές εκλογές, πρέπει να τα παίζει στα δάχτυλα. Γι΄αυτό, την ερχόμενη Κυριακή, εμφανιζόμαστε στις κάλπες και ψηφίζουμε με γνώση και ευθύνη. Κι ας μην είναι “κανονικές εκλογές”. Γιατί, στην Ευρώπη του σήμερα, καμία κάλπη δεν είναι ανεξάρτητη από τις διπλανές της.
