«Οι Εμπειρίες ενός εκλογικού αντιπροσώπου». Της Λίνας Βασιλοπούλου Lina Vassilopoulou
Θα μπορούσε να λέγεται το παρακάτω σημείωμα, αν δεν ήταν κλεμένος
τίτλος, απο τον Ιταλό λογοτέχνη Ίταλο Καλβίνο, και δεν αποτελούσε τις
δικές μου εμπειρίες από την μετά από κλήρωση συμμετοχή μου, στην
χθεσινή εκλογική διαδικασία.
Παρά τα σημαντικά προβλήματα, η
χώρα καταφέρνει και κάνει εκλογές με εκρηκτικά αποτελέσματα και μας
δίνει την δύναμη να ορίζουμε τις τύχες μας.
Τα αποτελέσματα της
κάλπης, τα είπε η ίδια η κάλπη λίγες ώρες αφού έκλεισε, γι αυτό
σκέφτηκα να σου πω τι συμβαίνει μέσα στο εκλογικό τμήμα και γύρω απο
την κάλπη και να σου δώσω λίγες πληροφορίες για το προφίλ του Έλληνα
ψηφοφόρου, έτσι όπως το έζησα ως τακτικό μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής
του εκλογικού τμήματος στο οποίο κληρώθηκα.
Όταν πήρα στα χέρια
μου την επιστολή της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, που μου ανακοίνωνε οτι
κληρώθηκα για να παραστώ ως τακτικό μέλος της Εφορευτικής Επιτροπής στο
εκλογικό τμήμα που ψήφιζα και στο τμήμα Α, που θα κάλυπτε τις
Ευρωεκλογές και την Περιφέρεια, στην αρχή να μην κρύβομαι, ένιωσα μια
απίστευτη δυσφορία.
Τηλεφώνησα αμέσως σε μια φίλη δικηγόρο και της λέω
πες μου πως μπορώ να το αποφύγω.
Η απαντησή της ήταν κοφτή και σαφής
«δεν μπορείς. Πήγαινε και προσπάθησε να το ευχαρηστηθείς».
Έτσι και έγινε. Πήγα και το ευχαριστήθηκα.
Κυρίως για την γνώση της διαδικασίας και την εμπειρία.
Έφτασα στο εκλογικό τμήμα στις 6.25 το πρωί μετά απο μια ανήσυχη νύχτα,
αλλά με πολύ καλή διάθεση να βοηθήσω, να αποκτήσω σημαντική γνώση για
την διαδικασία στην οποία συμμετέχω πάντα ανελιπώς ως ψηφοφόρος.
Είχα
πρόθεση να φανώ χρήσιμη στους συμπολίτες μου αλλά και στον θεσμό,
πυλώνα της Δημοκρατίας.
Η δική μας δικαστική αντιπρόσωπος ήταν
μια νεαρή δικηγορίνα που είχε κοιμηθεί μόλις δύο ώρες το προηγούμενο
βράδυ, προσπαθώντας να φτιάξει το εκλογικό τμήμα όσο καλύτερα μπορούσε
και αρκετά τελειομανής και αγχώδης για να μη γίνει το παραμικρό λάθος.
Είχε μαζί της , τους δύο γραμματείς της.
Στο συγκεκριμένο εκλογικό
τμήμα είχαμε κληρωθεί οκτώ άτομα για να επανδρώσουμε την εφορευτική
επιτροπή.
Παρουσιαστήκαμε ως τις 6.30 το πρωί, πέντε, εκ των οποίων μια
κυρία με βεβαίωση γιατρού για απαλλαγή και ένας θυμωμένος άνδρας γιατί
κληρωνόταν για τέταρτη φορά.
Αναρωτιέμαι γιατί σε αυτές τις
κληρώσεις δεν κοιτάζουν, δεν ελέγχουν και δεν ορίζουν τα χαρακτηριστικά
εκείνων που κληρώνονται. πχ ναί είχε δίκηο ο συνάδελφος.
Είναι δυνατόν
να κληρώνεται κάποιος τέσσερις συνεχείς φορές, όταν η πλειοψηφία των
πολιτών δεν έχει κληρωθεί ποτέ;
Αδικία νούμερο δύο.
Μου είναι
αδιανόητο γιατί κληρώνεται μόνο ο ιδιωτικός τομέας και μάλιστα χωρίς να
δικαιούται άδεια την επομένη απο την δουλειά του, ενώ ο δημόσιος τομέας
εξαιρείται.
Καταλαβαίνω να εξαιρούνται κάποιες δημόσιες υπηρεσίες αλλά
όλοι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα;
Εκτός απο τον έλεγχο των
κληρωθέντων, χρειάζεται επανεξέταση για την λειτουργία της εφορευτικής
επιτροπής, καθώς αποτελεί θεμέλιο λίθο του εθελοντισμού.
Πιστεύω οτι
πρέπει ή να χωριστεί η εφορευτική επιτροπή και τα μέλη της, σε δύο
βάρδιες ή να αποκλειστούν οι άνω των 40 ετών, γιατί η κούραση και η
εξάντληση είναι απίστευτη.
Δεν είναι αστείο οτι χρειάζεται μεγάλη και καλή φυσική αντοχή, αλλά και γερό νευρικό σύστημα.
Γιατί δεν είμαστε ωραίοι τύποι, ούτε ευγενικοί και υπομονετικοί ψηφοφόροι.
Περάσαν απο μπροστά μου 313 ψηφοφόροι και απο αυτούς ζήτημα να ήταν το
30% ευγενικοί και καλοπροαίρετοι.
Οι περισσότεροι ήταν θυμωμένοι,
εκνευρισμένοι, ανυπόμονοι και εξαιρετικά επικριτικοί για το παραμικρό,
αλλά και επιθετικοί και ανταγωνιστικοί με τον μπροστινό τους, ή τον
διπλανό τους, ακόμα και με τους γηραιότερους η τα ΑΜΕΑ.
Το
εκλογικό μας τμήμα βρισκόταν στον πρώτο όροφο του σχολείου και ήταν ένα
απο τα μεγαλύτερα σε αριθμό εγγεγραμένων, με αποτέλεσμα να έχει συνεχώς
κόσμο και μεγάλες ουρές.
Όταν έρχόντουσαν γηραιοί και ανήμποροι
ψηφοφόροι, η δικαστική αντιπρόσωπος σταματούσε την διαδικασία και
κατέβαινε στο ισόγειο και προχωρούσε εκεί στην διαδικασία ψηφοφορίας.
Εμείς τότε τα μέλη της εφορευτικής που μέναμε μέσα στην αίθουσα και
φυλάγαμε τις κάλπες, συνήθως δεχόμαστε τα ξεσπάσματα του θυμού και τις
φωνές των αναμενόντων ψηφοφόρων για την καθυστερησή τους.
Θα
μπορούσε ένα εκλογικό κέντρο σε κάθε σχολείο να λειτουργεί στο ισόγειο,
για όλους τους ανήμπορους αλλά και για τις ειδικές ομάδες όπως
ετεροδημότες, αστυνομικούς κ.λ.π κατηγορίες που επιβαρύνανε με άσκοπες
προτεραιότητες αλλά και εξοργίζανε τις ουρές.
Έτσι και οι γηραιοί αλλά
και εκείνοι οι ΑΜΕΑ θα είχαν μια εξαιρετική και ανθρώπινη μεταχείρηση
και όλοι θα ήταν εντάξει.
Αν θα ήταν εντάξει, γιατί παρακάτω σας λέω και για τις φωνές χωρίς λόγο, μόνο απο ξιπασιά η βλακεία.
Η θέση μου τον περισσότερο χρόνο ήταν να στέκομαι όρθια δίπλα στις δύο
κάλπες και να ανοίγω την θυρίδα απο το βιβλίο που την κάλυπτε, αφού
τσέκαρα οτι έμπαινε ο σωστός φάκελλος στην σωστή κάλπη.
Ω ναί, στο τσακ
πρόλαβα αρκετές φορές την λάθος ρίψη.
Έτσι όπως στεκόμουν όρθια
έβλεπα την ουρά που δημιουργόταν στην πόρτα και πολλές φορές κοίταζα
εκείνους που περίμεναν και εκείνοι εμένα, χωρίς λόγο, απλά έπεφτε εκεί
στην ευθεία το κουρασμένο βλέμμα μου.
Ε, πρέπει να σας πω οτι
πολλές φορές έπεσα σε βλέμματα του τύπου, μα τι κάνει αυτή τώρα γιατί
κάθεται και ξύνεται και δεν κάνει κάτι για να μην περιμένω εγώ στην
σειρά;
Δηλαδή δεν καταλάβαινε οτι περίμενα απο τις 7.00 πρωί
όρθια εως τις 7.20 το απόγευμα συνεχώς, να βγεί ο προηγούμενος απο το
παραβάν, που έκανε κανένα πεντάλεπτο τουλάχιστον στις ευρωεκλογές, και
να έρθει να ρίξει τον φάκελλο στην σωστή κάλπη;
Τι δεν καταλάβαινε;
Μιά κυρία λοιπόν που δεν άντεχε να κάθεται στην ουρά, και με έβλεπε
απο μακριά, με πλησίασε και μου έβαλε φωνές, γιατί περίμενε 20 λεπτά,
ζήτησε το ονομά μου, να με καταγγείλει και να το κάνει θέμα, γιατί δεν
έκανα κάτι να προχωρήσει η ουρά, αλλά αντίθετα καθόμουν και κοίταζα τις
κάλπες.
Ψηφίζανε ήδη δύο στο παραβάν και σε άλλους δύο τσεκάρανε οι
γραμματείς τις ταυτότητες.
Όταν καθόμουν και περίμενα δίπλα στις
κάλπες, βοηθούσα και στην καταμέτρηση των νέων φακέλλων προς υπογραφή
απο την δικαστική αντιπρόσωπο, ενώ οι άλλοι τέσσερις έφτιαχναν πακέτα
ψηφοδελτίων.
Ενδιάμεσα για να περπατάω και λίγο αλλάζαμε με το άλλο
μέλος, ερχόταν εκείνος στις κάλπες και εγώ έκανα πακέτα και τα έδινα
στους ψηφοφόρους, οι οποίοι ρωτούσαν συνέχεια τα αυτονόητα.
Που είναι τα
ψηφοδέλτια;
Σε ποιό παραβάν να μπώ;
Δεν λέω για τους σταυρούς ,γιατί την
θεωρώ την μόνη σωστή ερώτηση που κάποιος μπορεί να κάνει.
Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά , γιατί είναι πασιφανή. Τα μπλέ και τα άσπρα ψηφοδέλτια.
Κυρία μου της απαντώ, σας παρακαλώ δεν είμαι εγώ ο υπεύθυνος στην
αίθουσα, να τα πείτε στην δικαστική αντιπρόσωπο, αφού έχω απαντήσει σε
αρκετούς μέχρι εκείνη την στιγμή, ότι οι ψηφοφόροι αργούν στο παραβάν,
αλλά θέλοντας να την αποφύγω ευγενικά.
Γυρίζει, κοιτάζει
υποτιμητικά με ένα τραγικά ξυνό βλέμμα την δικαστική αντιπρόσωπο, εν τω
μεταξύ μπουκάρουν στην κυριολεξία και δυο τρείς φίλες της, έτοιμες να
τα κάνουν μπάχαλο, αλλά και να γλυτώσουν την ουρά και της λέει «εσείς
είστε η ανίκανη διευθύντρι;»
Στην συνέχεια τα έβαλε με τις
προτεραιότητες των αστυνομικών.
Είπε χαρακτηριστικά «Γιατί να περνάνε τα
παιδαρέλια μπροστά μου μόνο και μόνο επειδή είναι αστυνομικοί»
Αυτή ήταν μια παρατήρηση που ειπώθηκε απο πολλούς με καλύτερο η
χειρότερο τρόπο, άσχετα αν η δικαστική αντιπρόσωπος το χειριζόταν
ευγενικά και έδινε τις σωστές προτεραιότητες.
Όλοι αναρωτήθηκαν: Γιατί
να επιτρέπεις στους νεαρούς αστυνομικούς να περνούν συνεχώς απο μπροστά
σου με το δικαιολογητικό, οτι έχουν υπηρεσία και να ψηφίζουν πρώτοι και
μπροστά απο ηληκιωμένους και εγκύους;
Αστυνομικούς στην θέση τους και δεν θα πρέπει σε ημέρα εκλογών να τους
διευκολύνουμε να είναι στην θέση τους;
Ε μα ναί αρκεί να μην
προσπεράσει εμένα να μην δώσω εγώ την δική μου θέση.
Τι δεν
καταλαβαίνεις;
Πίσω απο εμένα και ας του παραχωρήσουν οι άλλοι την θέση
του. Ξέρεις ποιός είμαι εγώ;
Γκρινιάρηδες, καχύποπτοι,
ανυπόμονοι, άλλοι αγενείς και ασεβείς, εγωιστές και αρκετοί σκυθρωποί
και κακομούτσουνοι , κάποιοι με πλήρη άγνοια και αδιαφορία της
διαδικασίας, είναι μια μερίδα Ελλήνων ψηφοφόρων.
Συμπεριφέρονται σαν να μην ψηφίζουν για την ζωή τους και για το μέλλον τους, σαν το κράτος να μην είναι γι αυτούς.
Μπορεί σε μερικά σημεία να έχουν δίκιο, όπως ας πούμε γιατί πρέπει να
του δίνεις ένα πακέτο με τριάντα ψηφοδέλτια όταν θα μπορούσε να περάσει
μόνος του να πάρει δυο ή περισσότερα, ή και ένα μόνο ψηφοδέλτιο αν δεν
τον ενδιαφέρει να μην καρφωθεί;
Δεν ήταν καθόλου εύκολο να μπορέσει
σε αυτό το μικρό παραβάν ο ψηφοφόρος να κουμαντάρει αυτές τις τεράστιες
χαρτούρες με τους υποψηφίους και τους συνδυασμούς.
Σε άλλους έπεφταν, άλλοι δεν έβλεπαν, άλλοι εκνευριζόντουσαν.
Καί όλα αυτά μέσα στο παραβάν.
Ώρα πολύ ώρα.
Και μετά ερχόταν η αντιπρόσωπος του κόμματος και σου έλεγε «μη
τολμήσεις να κάνεις παρατήρηση στον πολίτη πόση ώρα θα μείνει στο
παραβάν. Φεύγει ο κόσμος με τις ουρές, κάντε γρήγορα.»
Οδηγίες και εντολές.
Θεέ μου!!
Τέλος στο τμήμα μου, ήταν εγγεγραμένοι 594 και ψηφίσαν 313 με μια
μεγάλη εφορευτική επιτροπή (αν κρίνω απο τις απουσίες στα άλλα τμήματα)
που όλα τα μέλη της έκαναν άψογα την δουλειά τους συνεχώς και μια
εξαιρετική δικαστική αντιπρόσωπο.
Η ουρά έξω ήταν συνεχής σε όλη την διάρκεια της ψηφοφορίας.
Τι θα γινόταν αν ερχόταν η πλειοψηφία των εγγεγραμένων να ψηφίσει;
Ευτυχώς δεν έγινε αυτήν την φορά.
Τις μεγάλες ελλείψεις σε φακέλλους και ψηφοδέλτια τις κάλυπταν οι υποψήφιοι, οι αστυνομικοί και οι δημοτικοί υπάλληλοι.
Αυτοί έφερναν και τα νερά και τα μεγάλα πακέτα με πίτσες, σάντουιτς και
παστίτσιο που μαραζώσανε στις σακκούλες, αφου δεν προλαβαίναμε ούτε
νερό να πιούμε.
Η διαδικασία έγινε σωστά και η χώρα έκανε τις
εκλογές με μεγάλες ελλείψεις, οι δικαστικοί αντιπρόσωποι όμως έκαναν
την έναρξη και την λήξη των εκλογών με τάμπλετ και μακάρι κάποτε οι
εκλογές να έχουν λάπτοπ και αργότερα θα ήταν ωραίο να μπορούμε να
ψηφίζουμε και ηλεκτρονικά, μόνο και μόνο για να μην συναντάμε αυτούς
τους ανυπόμονους και αγενείς τύπους.
Δεν έχω για όλα τις
κατάλληλες απαντήσεις και προτάσεις, ούτε και η συμμετοχή μου για μια
φορά σε εφορευτική επιτροπή εκλογικού τμήματος , με καθιστά ξερόλα του
εκλογικού συστήματος, αλλά οτι η χώρα μας έχει ανάγκη απο εκσυγχρονισμό
των διαδικασιών, είναι αναμφίβολο και κοινώς αποδεκτό.
Όπως είναι
και πέρα απο κάθε αμφιβολία, ότι όταν θέλουμε είμαστε εξαιρετικοί
εθελοντές, καταπληκτικοί ψηφοφόροι και εξαιρετικά ευγενείς και αυτοί οι
ψηφοφόροι, που φεύγοντας σε ευχαριστούσαν για την υπομονή σου και την
κούραση σου και ότι γνώριζαν οτι έκανες ευγενική προσφορά σε εκείνους
και στην πολιτεία, με έκαναν να φύγω αργά πολύ αργά και να γυρίσω σπίτι
ευχαριστημένη.
Λίνα Βασιλοπούλου 27.5.2019
