17.3 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΌταν σκοτώνουν τους Πάνθηρες. Του Γιάν­νη-Ορέ­στη Πα­πα­δη­μη­τρίου

Όταν σκοτώνουν τους Πάνθηρες. Του Γιάν­νη-Ορέ­στη Πα­πα­δη­μη­τρίου

Όταν σκοτώνουν τους Πάνθηρες. Του Γιάν­νη-Ορέ­στη Πα­πα­δη­μη­τρίου

Τη Δευ­τέ­ρα, 30 Μαρ­τίου, ο Μου­μία Αμπού-Τζα­μάλ με­τα­φέρ­θη­κε σε νο­σο­κο­μείο της Πεν­συλ­βά­νια στα πρό­θυ­ρα δια­βη­τι­κού κώ­μα­τος, ύ­στε­ρα α­πό τη στα­δια­κή ε­πι­δεί­νω­ση της υ­γείας του τους τε­λευ­ταίους μή­νες.

Ο Μου­μία άρ­χι­σε να εμ­φα­νί­ζει συ­μπτώ­μα­τα υ­πνη­λίας και λή­θαρ­γου α­πό τον Ια­νούα­ριο, πράγ­μα για το ο­ποίο τι­μω­ρή­θη­κε με στέ­ρη­ση τη­λε­φώ­νου και προ­αυ­λι­σμού διάρ­κειας δύο ε­βδο­μά­δων, ε­νώ η εμ­φά­νι­ση ο­ξέων δερ­μα­το­λο­γι­κών πα­θή­σεων, α­ντι­με­τω­πί­στη­κε α­πό τους για­τρούς της φυ­λα­κής με ά­κρως α­κα­τάλ­λη­λη φαρ­μα­κευ­τι­κή α­γω­γή, η ο­ποία ε­νέ­τει­νε τα συ­μπτώ­μα­τα, α­ντί να τα πε­ριο­ρί­σει.

Οι συ­γκρα­τού­με­νοί του που δια­μαρ­τυ­ρή­θη­καν για τη νο­ση­λεία του Μου­μία, με­τή­χθη­σαν σε άλ­λες πτέ­ρυ­γες με ε­ντο­λή του διοι­κη­τή, ε­νώ την πε­ρα­σμέ­νη ε­βδο­μά­δα, προέ­κυ­ψαν πολ­λά ε­ρω­τή­μα­τα σχε­τι­κά με τη μη-διά­γνω­ση του δια­βή­τη στις αι­μα­το­λο­γι­κές ε­ξε­τά­σεις του Ια­νουα­ρίου.

Τις πρώ­τες δύο η­μέ­ρες της νο­ση­λείας, συγ­γε­νείς και φί­λοι του Μου­μία δεν εί­χαν κα­μία πρό­σβα­ση στον ί­διο ή τους για­τρούς. Την Τε­τάρ­τη, δό­θη­κε η δυ­να­τό­τη­τα στους συγ­γε­νείς να τον δουν για τριά­ντα μό­λις λε­πτά, α­κο­λου­θού­με­να α­πό μια ι­διό­τυ­πη α­πό­φα­ση της σω­φρο­νι­στι­κής αρ­χής της πο­λι­τείας που πε­ριό­ρι­ζε τη δυ­να­τό­τη­τα ε­πί­σκε­ψης των συγ­γε­νών στη μία φο­ρά την ε­βδο­μά­δα. Έναν χρό­νο πριν, η ί­δια αρ­χή, εί­χε δη­μο­σιεύ­σει κα­τα­δι­κα­στι­κή α­να­κοί­νω­ση ε­νά­ντια στο Πα­νε­πι­στή­μιο Γκό­νταρ­ντ, ό­ταν προ­σκά­λε­σε τον Μου­μία ως ο­μι­λη­τή.

Σύμ­φω­να με τις δη­λώ­σεις της συ­ζύ­γου του, Γουα­ντί­για, κα­τά τη διάρ­κεια της ε­πί­σκε­ψής της, ο Μου­μία βρι­σκό­ταν σε μια κα­ρέ­κλα «με τον ο­ρό στο έ­να χέ­ρι και χει­ρο­πέ­δες στο άλ­λο», ε­νώ α­να­γκά­στη­κε η ί­δια να τον ταΐζει πα­γά­κια για την ξη­ρο­στο­μία. Οργή έ­χει προ­κα­λέ­σει ο πε­ριο­ρι­σμός των ε­πι­σκέ­ψεων, αλ­λά και το ε­ξι­τή­ριο του νο­σο­κο­μείου 24 ώ­ρες με­τά τη ρύθ­μι­ση του σακ­χά­ρου του, που τον ο­δή­γη­σε πί­σω στο α­ναρ­ρω­τή­ριο της φυ­λα­κής, το προ­σω­πι­κό του ο­ποίου φαί­νε­ται να φέ­ρει με­γά­λο μέ­ρος της ευ­θύ­νης για την υ­πο­τρο­πή του Μου­μία.

Η εκ­δι­κη­τι­κό­τη­τα του α­με­ρι­κα­νι­κού κρά­τους

Δεν εί­ναι η πρώ­τη φο­ρά που ο ρι­ζο­σπά­στης α­κτι­βι­στής και δη­μο­σιο­γρά­φος, έρ­χε­ται α­ντι­μέ­τω­πος με την εκ­δι­κη­τι­κό­τη­τα του α­με­ρι­κά­νι­κου κρά­τους. Άλλω­στε, αυ­τό που τον ο­δή­γη­σε στους Μαύ­ρους Πάν­θη­ρες ως έ­φη­βο α­κό­μα, ή­ταν ο ξυ­λο­δαρ­μός του α­πό α­στυ­νο­μι­κούς και πα­ρα­κρα­τι­κούς. Ο «κα­θο­δη­γη­τής» του και ε­πι­κε­φα­λής των Παν­θή­ρων στη Φι­λα­δέλ­φεια, Ρέτ­ζι Σε­λ, θυ­μά­ται τη – με­τέ­πει­τα προ­δο­μέ­νη – ε­μπι­στο­σύ­νη του Μου­μία στους δι­κα­στι­κούς μη­χα­νι­σμούς. «Πί­στευε ό­τι αν πας στο δι­κα­στή­ριο, τα γε­γο­νό­τα θα σε α­θωώ­σουν», λέει στο ντο­κι­μα­ντέρ “In Prison My Whole Life”. «Του α­πά­ντη­σα: αν πας στο δι­κα­στή­ριο, θα σε κλεί­σουν μέ­σα και θα σε δι­κά­σουν ως Πάν­θη­ρα – κι αυ­τό α­κρι­βώς έ­κα­ναν».

Όταν συ­νε­λή­φθη το 1981 για τη δο­λο­φο­νία ε­νός λευ­κού α­στυ­νο­μι­κού, ο Μου­μία πρέ­πει να εί­χε ή­δη α­πω­λέ­σει έ­να μέ­ρος της κα­λο­πι­στίας του. Οι δο­λο­φο­νίες του Μάλ­κομ Χ και του Μάρ­τιν Λού­θερ Κιν­γκ, ή­ταν το φά­ντα­σμα που συ­νό­δευ­σε τις ζωές ό­λων των μαύ­ρων που κι­νη­το­ποιή­θη­καν απ’ τη δε­κα­ε­τία του ‘60 και με­τά. Τα πτώ­μα­τα του Μπό­μπι Χά­τον, του Τζωρτζ Τζάκ­σον, του Φρε­ντ Χά­μπτον και πολ­λών άλ­λων με­λών και υ­πο­στη­ρι­κτών της ορ­γά­νω­σης εί­χαν συσ­σω­ρευ­τεί, άλ­λο­τε α­πό α­στυ­νό­μους και πα­ρα­κρα­τι­κούς κι άλ­λο­τε α­πό τον εμ­φύ­λιο της ορ­γά­νω­σης.

Οι στη­μέ­νες δί­κες και τα κυ­νή­για μα­γισ­σών παί­ζο­νταν σε πρώ­το πλά­νο, με δια­ση­μό­τε­ρα θύ­μα­τα την Άντζε­λα Ντέι­βις και τον Χιούι Νιού­τον. Οι μαύ­ρες κοι­νό­τη­τες εί­χαν ε­ξο­λο­θρευ­τεί α­πό ο­μο­σπον­δια­κά χο­ρη­γού­με­να ναρ­κω­τι­κά, ε­νώ η ε­πι­χεί­ρη­ση COINTELPRO του FBI κα­τά­φε­ρε εν τέ­λει να α­πο­κε­φα­λί­σει το κί­νη­μα. Ίσως αυ­τά να εί­χε στο μυα­λό του ο Μού­μια ό­ταν το 2011, συμ­βού­λευε το κί­νη­μα Occupy να μην ε­ξι­δα­νι­κεύει τη δε­κα­ε­τία του ‘60.

Η σύλ­λη­ψη και η δι­κα­στι­κή σκευω­ρία που ο­δή­γη­σε στη θα­να­τι­κή κα­τα­δί­κη του, δεν έ­πλη­ξε τη μα­χη­τι­κή του στά­ση. Πο­λέ­μη­σε για το δί­κιο του με σει­ρά ε­φέ­σεων, κα­τα­φέρ­νο­ντας τε­λι­κά την ο­ρι­στι­κή α­να­στο­λή της θα­να­τι­κής του ποι­νής το 2011.

Μέ­σα απ’ τα τεί­χη της φυ­λα­κής κρά­τη­σε πά­ντα α­νοι­χτό διά­λο­γο με τα κοι­νω­νι­κά κι­νή­μα­τα και δεν στα­μά­τη­σε πο­τέ τη μά­χη του ε­νά­ντια στον με­γα­λύ­τε­ρο πα­ρά­γο­ντα διαιώ­νι­σης του θε­σμι­κού ρα­τσι­σμού στις Η­ΠΑ: το Αδελ­φι­κό Τάγ­μα της Αστυ­νο­μίας (Fraternal Order of Police – FOP), μια ορ­γά­νω­ση 325.000 με­λών, ρό­λος της ο­ποίας εί­ναι να πα­ρέ­χει δι­κα­στι­κή υ­πε­ρά­σπι­ση σε α­στυ­νο­μι­κούς και να α­σκεί κα­τάλ­λη­λες πιέ­σεις σε ε­πί­πε­δο θε­σμών, προ­κει­μέ­νου να ε­πη­ρεά­σει δι­κα­στι­κές και πο­λι­τι­κές α­πο­φά­σεις.

Μου­μία ε­να­ντίον FOP

Η στά­ση του FOP α­πέ­να­ντι στον Μου­μία, δεν α­φο­ρά διέ­νε­ξη, αλ­λά πό­λε­μο: το μποϊκο­τάζ και η στο­χο­ποίη­ση ε­ται­ριών και δια­ση­μο­τή­των που συ­γκα­τα­λέ­γο­νται στους υ­πο­στη­ρι­κτές του, το έ­ντο­νο lobbying που α­πέ­τρε­ψε την ε­κλο­γή ε­νός πρώην συ­νη­γό­ρου του Μου­μία που υ­πο­στη­ρι­ζό­ταν απ’ τον Ομπά­μα για το α­ντί­στοι­χο α­ξίω­μα του Υφυ­πουρ­γού Δι­καιο­σύ­νης και η «τζι­χά­ντ» ε­νά­ντια στο Πα­νε­πι­στή­μιο Γκό­νταρ­ντ, εί­ναι μό­νο οι πιο διά­ση­μες ε­πι­θέ­σεις ε­να­ντίον του.

Αυ­τή η διά­θε­ση Ια­βέ­ρη, ω­στό­σο, ί­σως δεν εί­ναι κα­θα­ρά ι­δε­ο­λο­γι­κή, αν α­να­λο­γι­στού­με ό­τι η Αστυ­νο­μία της Φι­λα­δέλ­φειας κα­ταγ­γέ­λε­ται τα­κτι­κά για την υ­πέρ­με­τρη δια­φθο­ρά της, ε­νώ ο Ντά­νυ Φώ­κνε­ρ, ο α­στυ­νο­μι­κός για τη δο­λο­φο­νία του ο­ποίου έ­χει κα­τα­δι­κα­στεί ο Μου­μία, την πε­ρίο­δο που σκο­τώ­θη­κε, συμ­με­τεί­χε σε μία έ­ρευ­να η ο­ποία α­πο­σκο­πού­σε στην κα­τα­δί­κη 28 α­στυ­νο­μι­κών.

Η δι­κα­στι­κή σκευω­ρία εις βά­ρος του Μου­μία, εί­ναι η πιο διά­ση­μη εκ­δή­λω­ση του θε­σμι­κού και πο­λι­τι­σμι­κού ρε­βαν­σι­σμού α­πέ­να­ντι στους Πάν­θη­ρες. Τα ντο­κι­μα­ντέρ για την υ­πό­θε­σή του και τα τρα­γού­δια που έ­χουν γρα­φτεί ως εν­δεί­ξεις αλ­λη­λεγ­γύης εί­ναι πια δε­κά­δες, με κά­θε έ­φε­σή του να συ­νο­δεύε­ται α­πό με­γά­λες δια­δη­λώ­σεις για την α­πε­λευ­θέ­ρω­σή του σε κά­θε γω­νιά του πλα­νή­τη.

Για τρει­σή­μι­ση δε­κα­ε­τίες, ο «πιο διά­ση­μος θα­να­το­ποι­νί­της του κό­σμου» έ­χει α­πο­τε­λέ­σει σύμ­βο­λο τό­σο των ι­δε­ο­λο­γι­κών προ­κα­τα­λή­ψεων της α­με­ρι­κά­νι­κης (και ό­χι μό­νο) δι­καιο­σύ­νης, ό­σο και της θε­σμι­κής διά­στα­σης του ρα­τσι­σμού, που ε­πι­βιώ­νει μέ­χρι σή­με­ρα, στους πυ­ρο­βο­λι­σμούς ε­φή­βων στο Φέρ­γκιου­σον, στους στρα­γκα­λι­σμούς ε­νη­λί­κων στο Στά­τεν Άι­λα­ντ και στην α­συ­λία που α­πο­λαμ­βά­νουν οι δρά­στες.

Δεν εί­ναι υ­περ­βο­λή να το πει κα­νείς: το α­με­ρι­κά­νι­κο κρά­τος, πο­τέ δεν συγ­χώ­ρη­σε τους Πάν­θη­ρες και ο Μου­μία Αμπού-Τζα­μάλ εί­ναι ε­δώ για να το θυ­μί­ζει.

Όταν σκοτώνουν τους Πάνθηρες. Του Γιάν­νη-Ορέ­στη Πα­πα­δη­μη­τρίου

epohi.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!
echo ‘’ ;