“To oμολογουμένως τη Φύσει Ζην, όπερ εστί το κατ΄αρετήν ζην, άγει γαρ προς ταύτην ημάς η Φύσις” (Διογένης ο Λαέρτιος, «Βίοι Φιλοσόφων»).
Αν ήθελε κάποιος να επισημάνει και να αναδείξει ως πρόταση ζωής κάποια από τις θέσεις των Στωικών θα ήταν δύσκολο να αγνοήσει την προτροπή τους πως ο άνθρωπος πρέπει να ζει σύμφωνα με τη Φύση του «Το κατά Φύσιν Ζην».
Γιατί η συγκεκριμένη προτροπή; Γιατί ο άνθρωπος όταν εναρμονίζεται με την φυσική προσταγή-φυσικούς νόμους πραγματώνει το στόχο του, δηλαδή την Ευδαιμονία. Ο λογικός νόμος, επομένως, του σύμπαντος αποτελεί και το Ηθικό Καθήκον του ανθρώπου.
Πριν λίγες ημέρες ήρθε και πέρασε η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος που πριν λίγες ημέρες ήρθε και πέρασε, αναγνώστης του enallaktikos.gr έστειλε τον πιο κάτω προβληματισμό του για την πόλη που ζει κι αγαπά με … το «Παρά Φύσιν Ζην»:
«Βόλος, μια όμορφη πόλη, στο κέντρο της Ελλάδας, στον μυχό του Παγασητικού κόλπου, στους πρόποδες του μοναδικού Πηλίου! Ο τόπος του Ιάσονα και του Χείρωνα, η ακμάζουσα εμπορική και βιομηχανική πόλη όπου ιδρύθηκε το πρώτο εργατικό κέντρο της χώρας και το Παρθεναγωγείο του Δελμούζου, η πατρίδα σημαντικών καλλιτεχνών και ανθρώπων της πνευματικής πρωτοπορίας. Μια πόλη που θα μπορούσε να εξελιχτεί σε πόλη-πρότυπο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, σε κόμβο παιδείας και πολιτισμού, αφού είναι η έδρα του τρίτου πανεπιστημίου της χώρας, σε μοναδικό τουριστικό προορισμό, αφού συνδυάζει το φυσικό κάλλος με τη μυθολογία και την ιστορία.
Ωστόσο, η όμορφη πόλη μας υποφέρει εδώ και χρόνια από την ατμοσφαιρική ρύπανση, επιβάρυνση που οφείλεται κυρίως σε δύο σημαντικά ρυπογόνες βιομηχανίες: στα ανατολικά της, την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ-LAFARGE-HOLCIM, η οποία βρίσκεται σε απόσταση 3 μόλις χιλιομέτρων από τον Βόλο και λίγες εκατοντάδες μέτρα μόνο από τα πρώτα σπίτια της παραθαλάσσιας κωμόπολης της Αγριάς.
Στα δυτικά της, το εργοστάσιο χαλυβουργίας, 6 μόλις χιλιόμετρα από τη Νέα Ιωνία Βόλου. Στην πρώτη βιομηχανία δόθηκε από το 2014 η δυνατότητα να καίει σκουπίδια, το περίφημο RDF, για την παραγωγή του τσιμέντου, σκουπίδια που μεταφέρονταν στο λιμάνι της εταιρείας διαμέσου του Παγασητικού κόλπου με πλοία αδιευκρίνιστης προέλευσης. Από το 2017 μάλιστα η επιτρεπόμενη ποσότητα καύσης σκουπιδιών αυξήθηκε από 15.000 σε 200.000 τόνους τον χρόνο, αφού ο τρόπος αυτός θεωρείται φιλικός προς το περιβάλλον και οι εταιρείες που τον χρησιμοποιούν, εκτός των άλλων, αμείβονται και στο χρηματιστήριο ρύπων! Έτσι, ο Βόλος έγινε πλέον όχι απλώς το πείραμα αλλά ο σκουπιδότοπος και ο αποτεφρωτήρας της νοτιοανατολικής Ευρώπης!
Σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, κυρίως όμως τους καλοκαιρινούς μήνες, ο ατμοσφαιρικός αέρας στην πόλη είναι βαρύς και δύσοσμος, προκαλώντας δυσφορία και αναπνευστικά προβλήματα στους πιο ευαίσθητους. Έρευνα που διεξήχθη το 2018 από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έδειξε ότι το ποσοστό αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων, εμφραγμάτων και καρκίνων στη Μαγνησία είναι μέχρι 4 φορές μεγαλύτερο από την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ κοινό μυστικό στα νοσοκομεία της Θεσσαλίας είναι η αύξηση των καρκίνων, ακόμη και στην παιδική ηλικία, ανάμεσα στους κατοίκους της πόλης. Το σταθερό αίτημα των μελών των περιβαλλοντικών και οικολογικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, όπως και του δραστήριου και κοινωνικά ευαίσθητου Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας, καθώς και συνειδητοποιημένων πολιτών, να μετρηθούν οι ποσότητες των επικίνδυνων ουσιών (διοξινών, φουρανίων, βαρέων μετάλλων κ.ά.) που εκπέμπονται στον αέρα και στον περιβάλλοντα χώρο (έδαφος) της καύσης RDF, παραμένει ανεκπλήρωτος πόθος, αφού η βιομηχανία έχει την κάλυψη τόσο της κυβέρνησης όσο και του δημάρχου Βόλου, που διατείνεται ότι «η ΑΓΕΤ θα καίει ό,τι γουστάρει»!.
Στα παραπάνω ήρθαν να προστεθούν οι πρόσφατες κινήσεις παραγόντων, με επικεφαλής τον δήμαρχο Βόλου, να εγκατασταθεί μέσα στο κλειστό, ευαίσθητο και επιβαρυμένο οικοσύστημα του Παγασητικού, λίγα μέτρα μόνο από την πόλη, απέναντι ακριβώς από την κεντρική παραλία του Βόλου και τους παραθαλάσσιους οικισμούς Πευκάκια, Αλυκές, Κριθαριά κ.ά., πλατφόρμα επαναεριοποίησης και αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από την εταιρεία Mediterranean Gas, εγκατάσταση με τεράστιο περιβαλλοντικό κόστος και τρομερούς πιθανούς κινδύνους για την περιοχή και τους ανθρώπους της.
Μετά τις συντονισμένες κινήσεις του «Συλλόγου για την προστασία και ανάδειξη του Παγασητικού κόλπου», άλλων περιβαλλοντικών οργανώσεων, φορέων και πολιτών, αλλά και μετά την απόφαση των μειοψηφιών (αφού η πλειοψηφία αποχώρησε) του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου, που κορυφώθηκαν με μεγάλο συλλαλητήριο και πορεία τον Δεκέμβριο 2023, η εγκατάσταση LNG ανεστάλη προσωρινά. Ακολούθησε η αρνητική γνωμοδότηση του περιφερειακού συμβουλίου Θεσσαλίας. χωρίς ωστόσο να έχουν δοθεί από την κεντρική εξουσία οι εγγυήσεις ότι το σχέδιο έχει εγκαταλειφθεί ανεπιστρεπτί.
Οι καταστροφικές πλημμύρες του περασμένου Σεπτεμβρίου, που ακολούθησαν τις πυρκαγιές του καλοκαιριού και φέρουν τη σφραγίδα της κλιματικής κρίσης, επιβάρυναν ακόμη περισσότερο την ποιότητα του νερού των δήμων της Μαγνησίας, αφού μόλυναν τον υδροφόρο ορίζοντα με τοξικά και βλαβερά για την ανθρώπινη υγεία στοιχεία. Το πρόβλημα του πόσιμου νερού στον Βόλο, και γενικά στη Μαγνησία, με την έλλειψη έλλογης αξιοποίησης των νερών του Πηλίου για χρόνια, έγινε τώρα πιο έντονο, η ποιότητά του συνεχώς υποβαθμίζεται και οι διακοπές στην υδροδότηση του πολεοδομικού συγκροτήματος είναι πλέον συχνές, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Από την άλλη, ο κλειστός, ευαίσθητος Παγασητικός συνεχίζει να δέχεται τα νερά της υπερχειλισμένης Κάρλας, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας του θαλασσινού νερού και τη δικαιολογημένη ανησυχία των κατοίκων για την υγεία των λουομένων και των επαγγελματιών για πιθανές συνέπειες στα αλιεύματα, στην τουριστική κίνηση και γενικότερα στην οικονομία της περιοχής.
Τι συμβαίνει λοιπόν στην πόλη; Τι κάνει η δημοτική αρχή για όλα αυτά τα αρνητικά και επικίνδυνα που συσσωρεύονται; Όπως όλα δείχνουν, «υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας»…
Η δημοτική αρχή, αντί να προασπίζει την υγεία και ασφάλεια των δημοτών, εκτός όσων αναφέρθηκαν, σπεύδει να δημιουργήσει στα όρια του δήμου Βόλου εργοστάσιο παραγωγής σκουπιδιών SRF, που θα χρησιμοποιείται ως φτηνή καύσιμη ύλη από τις παρακείμενες βιομηχανίες (και όχι μόνο), με αποτέλεσμα η όμορφη πόλη μας να γίνει η μόνη πανελληνίως που θα καίει αλλά και θα παράγει σκουπίδια για καύση!
Υπάρχουν βέβαια αντιδράσεις σε αυτές τις αρνητικές μεθοδεύσεις. Αντιδράσεις συλλόγων, φορέων, ομάδων και ατόμων. Δράσεις και αντιδράσεις που χλευάζονται και λοιδορούνται από τον δήμαρχο και τους περί αυτόν, καταλήγοντας κάποτε στις αίθουσες των δικαστηρίων. Γιατί -για όσους δεν το γνωρίζουν ακόμη- από το 2014 ο Βόλος ζει σε ένα καθεστώς φανερού ή λανθάνοντος φασισμού.
Πολίτες προκαλούνται ή διαπομπεύονται, πανεπιστημιακοί και δημόσιοι λειτουργοί απαξιώνονται, δικαστικοί και δημοσιογράφοι λοιδορούνται. Δημοτικοί σύμβουλοι και τοπικοί παράγοντες με προσωπείο λαϊκό περιφέρονται ως δήθεν απολιτίκ κήνσορες όλων των προηγούμενων πολιτικών συλλήβδην. Οι πολίτες του Βόλου χρόνια τώρα -και με δική τους βέβαια ευθύνη- υφίστανται τη χυδαιότητα, τον τραμπουκισμό, τον σεξισμό, τη λαϊκιστική δημαγωγία, τις ακριβοπληρωμένες μπλε παραισθήσεις, την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής και τις σκοτεινές διαδρομές του χρήματος. Οι έφηβοι και οι νέοι της πόλης «ψυχαγωγούνται» με μουσικά κακέκτυπα, ρατσιστικά και σεξιστικά ανέκδοτα και αισχρολογίες. Αυτό που ξεκίνησε πριν 10 χρόνια, για κάποιους σαν αντίδραση στο πολιτικό κατεστημένο, για άλλους σαν τιμωρία στους πολιτικούς που προηγήθηκαν, για μερικούς σαν αστείο, απολιτίκ ή γραφικότητα, έχει εγκατασταθεί για τα καλά, έχει παρεισφρύσει σε επαγγελματικούς χώρους, έχει δημιουργήσει συνενόχους, έχει εξυφάνει ιστούς και έχει επιβάλει μια ιδιότυπη «ομερτά» στην πόλη. Τρανή απόδειξη της κατρακύλας και της ξεφτίλας είναι η άρνηση όλων των συμβούλων της πλειοψηφούσας παράταξης να καταδικάσουν με την ψήφο τους, σε ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Βόλου που προκάλεσε η παράταξη της μείζονος μειοψηφίας, την απρόκλητη σωματική επίθεση εναντίον δημοτικού συμβούλου της ελάσσονος μειοψηφίας από δημοτικό σύμβουλο της παράταξής τους. Φυσικός και ηθικός αυτουργός της βιαιοπραγίας παραμένουν στη θέση τους, παρά τις ηχηρές αντιδράσεις και τοποθετήσεις των μειοψηφιών.
Βόλος, μια όμορφη πόλη, που είναι ώρα να ξυπνήσει και να αγωνιστεί για ένα καθαρό φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, για την ποιότητα ζωής που της αξίζει!
A.N.
