Μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς της Σμύρνης και της Ταρσού της Κιλικίας,
και με καταγωγή από τα Ανώγεια από τον παππού της Στέργιο Πασπαράκη αλλά
και διάφορες προσμίξεις λόγω Μικράς Ασίας, αγγλικές, ιταλικές και από
την Συρία…
της μέρος των παιδικών της χρόνων ήταν το σχολείο και ήταν η καλύτερη
μαθήτρια…
εξαιρετικά…
έδωσε εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο περνώντας στους 8 πρώτους στην
Φιλοσοφική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης θέλοντας να
σπουδάσει Αγγλική φιλολογία γιατί αγαπούσε πολύ το Λονδίνο από
φωτογραφίες που είχε δει από το αρχείο του παππού που ήταν στο Πολεμικό
Ναυτικό…
μεγαλύτερη μεγάλη αγάπη για τους αρχαίους και την Ιστορία…
την Θεσσαλονίκη…
της στην Κρήτη τής έδωσε την διεύθυνση ενός άλλου κρητικόπουλου που ήταν
στο Λονδίνο για να του στείλει ένα γράμμα να του πει ότι είναι κι
εκείνη από το Ηράκλειο και να νιώσει πιο οικεία στην ξένη χώρα.
έστειλε το γράμμα και συναντήθηκαν λίγο μετά.
κρητικόπουλο ήταν ο Μανώλης Ρασούλης…
τροτσικιστικό κίνημα και δεν μπορούσε ούτε να επισκεφτεί την
Ελλάδα…
Έλληνες συντρόφους του Λονδίνου…
δρόμους πουλώντας εφημερίδες κατά της δικτατορίας, τα συνέδρια και την
ένταση, χάνει το πρώτο τους παιδί 5 μηνών…
δυναμική…
και όπως ήταν και ψηλή και χειροδύναμη άρπαξε μια φορά έναν σύντροφο που
τους φερόταν άσχημα και σχεδόν τον σήκωσε από το έδαφος…
και όταν χρειαζόταν γινόταν άγριο λιοντάρι…
όταν ήθελε να διευθετήσει δύσκολες υποθέσεις έλεγε: “Θα στείλω τη
Μάρθα”…
μαμά μου στο Λονδίνο δουλεύει σε διάφορα μέρη διδάσκοντας ελληνικά στο
σπίτι των Γουλανδρήδων, στα Ελληνικά Σχολεία της Αγίας Σοφίας αλλά και
σε κυπριακά φάκτορις και ταυτόχρονα αγαπώντας την ζωγραφική, σπουδάζει
στην Polytechnic School of London…
Park συγκατοικώντας με διάφορους φίλους…
γεννιέμαι κι εγώ μετά από 9 μήνες στο κρεβάτι για να μην χάσει κι
εμένα…
όλοι στην Ελλάδα…
κόμματος…
χρόνια…
Ζουγανέλη την Ισιδώρα Σιδέρη και άλλους συντρόφους…
βοηθάει πολύ στον επαναπατρισμό…
αρκετά ενταγμένος στο κόμμα, η μητέρα μου ενώ βοηθούσε παρέμενε
ανένταχτη, όταν αγρίευαν μεταξύ τους δεν ήθελες να είσαι μπροστά…
εμένα και όλο το σπίτι αν μπορούσε…
Κρήτη στον παππού και στη γιαγιά για να προστατευτώ από την λαίλαπα…
κέντρα μαζί με τον Δημήτρη Μητροπάνο, αλλά και σε σκυλάδικα της
εποχής…
σπουδάζει σύγχρονο τραγούδι και θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο και διδάσκει
και στο Ωδείο αλλά και στο σχολείο πια διδάσκει μουσική…
τους μαθητές της κι εκείνοι τη μαμά…
τους μαθητές της…
Αστρολογία…
τον έντονο χωρισμό της με τον μπαμπά, όταν πια είχαν κάπως κοπάσει για
χάρη μου…
πιανίστα, που με αγαπούσε και ήταν αυτός που μου έμαθε μουσική…
μπαμπάς εκτιμούσε πολύ τον Θανάση και αντίστροφα…
σχέση με τη Βάσω Αλλαγιάννη, έναν υπέροχο άνθρωπο που με αγαπούσε κι
εκείνη πολύ, με αποτέλεσμα η μαμά μου να εκτιμάει πολύ τη Βάσω αλλά και η
Βάσω εκείνη…
μαμάς…
αγκαλιαστούνε”…
γυναίκα του κάποτε συντρόφου της…
σύνταξη πρόωρη από το σχολείο γιατί ανέπτυξε μια πάθηση στο δεξί της
χέρι η οποία εξαφανίζεται πάντα όταν ζωγραφίζει…
άπειρα, κείμενα, διηγήματα, βιβλία, παραμύθια ζωγραφίζει, τραγουδάει
όποτε βρει ευκαιρία και η μεγάλη της αγάπη, διδάσκει Τραγούδι στο Ωδείο
με πάθος…
κατακόκκινη Πανσέληνο…
διάστημα…
Ένα τραγούδι γραμμένο από τον Μανώλη για τη Μάρθα…
Οι τότε
τριαντάρηδες με όλο το πάθος να αλλάξουν τον κόσμο…
Και τον αλλάξανε ο
καθένας με τον τρόπο του…
Ένα τραγούδι που ήταν δίπλα της σ όλη τη
διάρκεια των δύσκολων τελευταίων χρόνων από τους γιατρούς στα
νοσοκομεία που τυχαία το σιγοτραγουδούσαν μέχρι τα ραδιόφωνα στα ταξί
που πηγαίναμε για θεραπείες…
Τώρα θα το τραγουδάνε παρέα…
“Νιώθω ποια είσαι όταν λες το σ΄ αγαπώ
σαν μια βασίλισσα τσιγγάνα που περνάει
και μπαίνει στις καρδιές σαν να `τανε μετρό
που φωτισμένο βάζει μπρος και ξεκινάει
Τρελή κι αδέσποτη παρόλη την αγάπη
έτσι σε θέλω κι έτσι είσαι αληθινά
έλα σαν όνειρο στο άδειο μου κρεβάτι
έλα εδώ κάτω στη θλιμμένη μου καρδιά
Eίσαι εκείνη που αν μαζί της κοιμηθώ
θα `χω ξεχάσει ποιος να είμαι και πού πάω
κι αν αφορμή `σαι συ ν΄ αλλάξω εαυτό
το παρελθόν μου μπρος τα πόδια σου πετάω”
Τρελή κι αδέσποτη
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Τραγούδι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης