Ένα σωρό διαφορετικά ψάρια πιάνει στα δίχτυα του ο ψαράς που μπορούν να καταναλωθούν και με το νόμο. Σύμφωνα με την Green Peace, ο Αύγουστος είναι ο μήνας του χριστόψαρου, της σάλπας, του σαργού, του σπάρου, της στήρας, της φρίσσας και του χάνου οπότε αυτά θα προτιμήσουμε. Επίσης στο ψαράδικο πάμε πάντα με το υποδεκάμετρο.
Διότι ναι μεν είναι γνωστό πόσο νόστιμα και λαχταριστά είναι και τα τραγανά φρεσκοτηγανισμένα ψαράκια αλλά προσέξτε μήπως είναι βρέφη που δεν έχουν προλάβει να αναπαραχθούν και η κατανάλωσή τους απαγορεύεται.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία (https://www.wwf.gr/images/pdfs/fish-size.pdf) ο γαύρος για παράδειγμα θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 9 εκατοστά, η σαρδέλα, το μπαρμπούνι και η κουτσομούρα πάνω από 11 εκαστοστά, το φαγκρί τουλάχιστον 18 εκατοστά, η πέστροφα, η τσιπούρα, η γλώσσα και ο μπακαλιάρος τουλάχιστον 20 εκατοστά, ενώ ο ροφός, η στήρα και η σφυρίδα πάνω από 45 εκατοστά. Εντάξει; Αλλά αν πάλι θέλετε ντε και καλά τον Αύγουστο κολιό, γιατί δεν προτιμάτε τον παστό;
Είναι ιδανικός ουζομεζές, ο αγαπημένος των Κωνσταντινουπολιτών, που ήταν ανέκαθεν μεγάλοι μερακλήδες. Αφηναν τους κολιούς μισή μέρα βουτηγμένους σε χοντρό αλάτι, άλλη μισή σε θαλασσινό νερό και μετά τους κρέμαγαν στον ήλιο μέχρι να στεγνώσουν εντελώς. Με τον τρόπο αυτό το δέρμα τους αφυδατώνεται και στεγνώνει εντελώς. Οπότε θέλει καψάλισμα για να φύγει. Μετά κομματιάζεις το ψάρι, το βάζεις σε λαδόξυδο και το πασπαλίζεις με ψιλοκομμένο μαϊντανό.