Δύο λόγια για το «Πολέμου Κάμπος», ένα μυθιστόρημα του Στάθη Χαμπίμπη
Το Μυθιστόρημα Πολέμου Κάμπος εκτείνεται χρονικά από τη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα ως την υπαγωγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ… Ο κεντρικός ήρωας του Μυθιστορήματος είναι ο Σταύρος, ένα παιδί που γεννήθηκε στην μεταπολίτευση.
Το βιβλίο δεν ακολουθεί μια γραμμική ροή αλλά η ιστορία εξελίσσεται σε πολλά χρονικά επίπεδα όπου το χτες και το σήμερα μπλέκονται και ο αναγνώστης σταδιακά από το παρόν επιστρέφει στο παρελθόν… σιγά σιγά ξετυλίγεται η ερωτική ιστορία του Νίκου και της Ελένης καθώς και ένα μυστικό τη νύχτα της 17ης Νοεμβρίου του 1973 που τείνει να αποκαλυφτεί στο Σταύρο όταν είναι αρκετά μεγάλος πια για να το κατανοήσει…
Η κεντρική ιδέα του Πολέμου Κάμπος είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας νέος άνθρωπος που έχει γαλουχηθεί από τις ιδέες της αριστεράς του 1965 και προσπαθεί να ενταχθεί και να κοινωνικοποιηθεί σε μια κοινωνία όπου πλέον βασιλεύει ο ατομισμός κι ο κυνισμός, ενώ η θέληση για αντίσταση έχει χαθεί…
Στηλιτεύει τη γενιά του Πολυτεχνείου που πρόδωσε τις ιδέες της καθώς και την ελληνική κοινωνία που άκριτα υιοθέτησε όλα τα καταναλωτικά πρότυπα της δύσης και έχασε την ιδιομορφία της και την ταυτότητά της κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης καθώς και το πελατειακό κράτος, την οικογενειοκρατία και τα ρουσφέτια που εκμαύλισαν το λαϊκό σώμα…
Ο ήρωας του Πολέμου Κάμπος αφού έγινε φοιτητής γύρω στο 2000 στο Φυσικό τμήμα του πανεπιστημίου Αθηνών, θα βυθιστεί στα βιβλία και στις ονειροπολήσεις για ένα καλύτερο μέλλον, όπου η ουτοπία του είναι το μελλοντικό πεπρωμένο μια κοινωνίας ειρήνης, ανθρωπιάς, πραγματικής δημοκρατίας και αλληλεγγύης.. Καθώς βυθίζεται στα βιβλία αντιμετωπίζει δυσκολία στο να ενταχθεί σε αυτή την κοινωνία, όπου (χωρίς να απαγορεύεται) απαγορεύονται οι πολιτικές συζητήσεις, οι συζητήσεις για φιλοσοφία για λογοτεχνία και ποίηση.. Σταδιακά μπαίνει στο περιθώριο, μιας και αισθάνεται ξένος σε αυτή την κοινωνία, προσπαθώντας όμως να ανακαλύψει τον εαυτό του…
Τέλος στην προσπάθειά του να ενταχθεί στην κοινωνία των καταναλωτών, αρνείται τις ιδέες του και τον ίδιο του τον εαυτό… όμως αυτή του η ενέργεια, αυτή του η απέλπιδα προσπάθεια για να επανενταχθεί στην κοινωνία θα τον οδηγήσει να πληρώσει και το τίμημα του…
|
