Σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη θα ζούσε μέρες τεράστιας ευημερίας μόνο με τον υπόγειο αρχαιολογικό θησαυρό της.
Σε οποιαδήποτε άλλη πόλη της Ευρώπης, ο κόσμος θα ήταν περήφανος να περπατήσει στη «Βασιλική Οδό», να νιώσει κυριολεκτικά όλη τη Βυζαντινή Ιστορία.
Οπουδήποτε αλλού, οι λύσεις θα ξεκινούσαν κρατώντας ως δεδομένο τη σωτηρία και την ανάδειξη των θησαυρών.
Κάποτε, το 1966, παρ’ολίγο θα είχε «χαθεί» η Ρωμαϊκή Αγορά καθώς είχαμε πάρει την απόφαση να ανεγερθεί το νέο κτίριο των Δικαστηρίων.
Ευτυχώς, ο έφορος αρχαιοτήτων, Φώτης Πέτσας, παρά τις απειλές που δέχθηκε, αναστήλωσε τον μοναδικό κίονα που βρέθηκε.
Αυτή η γενναία στάση του, εντυπωσίασε τον κόσμο και τις Αρχές, ώστε τελικά άφησαν την αδιάλλακτη στάση τους και αποφάσισαν να μην κτιστούν τα Δικαστήρια σε αυτόν τον χώρο.
Το 1969, ο χώρος κηρύχθηκε Αρχαιολογικός και σώθηκε η Ρωμαϊκή Αγορά Θεσσαλονίκης
Πριν από ακόμα πιο πολλά χρόνια, ένα ακόμα δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης είχε αποφασίσει το γκρέμισμα του Λευκού Πύργου! Ο λόγος που δεν έγινε ήταν μόνο το κόστος.
Σήμερα, έχουμε ακόμα θαμμένο τον «Ναό της Αφροδίτης», ένα εύρημα μοναδικό στο είδος του. Βρίσκεται κάτω από ερείπια, παρατημένος κυριολεκτικά στην Αντιγονιδών.
Μιλάμε κυριολεκτικά για τον Παρθενώνα της Θεσσαλονίκης.
Τα παραδείγματα είναι άπειρα.
Σίγουρα, όλη αυτή η περιπέτεια με την κατασκευή του Μετρό μάς έχει εξαντλήσει όλους στην πόλη.
Ωστόσο, εδώ διακυβεύεται κάτι άλλο. Διακυβεύεται η κληρονομιά όλων των επόμενων γενεών.
Βρείτε λύση λοιπόν να φτιάξετε το Μετρό αλλά χωρίς να διαλύσετε τους θησαυρούς μας.
Φυσικά υπάρχουν λύσεις . Έχουν υλοποιηθεί σε άλλες πόλεις της Ευρώπης.
Αν δεν μπορείτε, ζητήστε βοήθεια.
Γιατί εδώ δεν μιλάμε για κάτι μικρό. Μιλάμε για μια «Βυζαντινή Πομπηία» στην καρδιά της Θεσσαλονίκης.
Δεν θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό για το μέλλον αυτής της πόλης.
Σεβαστείτε την ιστορία μας. Είστε υποχρεωμένοι.
Δημήτρης Συμεωνίδης
