Μια ακόμη πιρουέτα στην χορογραφία της εξουσίας. Του Νίκου Στεφανίδη

Μια ακόμη πιρουέτα στην χορογραφία της εξουσίας

Του Νίκου Στεφανίδη

Δεν γράφω γιατί έχω και ποντιακή καταγωγή.

Δεν γράφω γιατί θυμάμαι την γιαγιά μου να περιγράφει τα βασανιστήρια της στην Τούρκικη εξορία.

Δεν γράφω γιατί θυμάμαι τον πατέρα μου να περιγράφει τα βασανιστήρια του εμφυλίου και της Μακρονήσου.

Δεν γράφω γιατί θυμάμαι τα πρόσωπά τους σκυθρωπά περισσότερο από όλα, στην μνήμη της ταπείνωσης των πρώτων ημερών που έζησαν σαν πρόσφυγες στην Πάτρα.

Δεν γράφω γιατί ανδρώθηκα στους φωτεινούς και σκοτεινούς διαδρόμους της αριστεράς.

Δεν γράφω γιατί έχω κάτι πολύτιμο να πω.

Γράφω γιατί φοβάμαι να μιλήσω στους φίλους μου.

Γράφω γιατί νιώθω τους εχθρούς να δυναμώνουν.

Γράφω γιατί στην γη “του οφθαλμός αντί οφθαλμού” συνεχίζει διδάσκεται το “αν σε χτυπάν από το ένα μάγουλο να γυρίζεις και από το άλλο.”

Γράφω γιατί οι κυρίαρχοι του κόσμου ενώ με το ένα χέρι σπέρνουν το θάνατο, με το άλλο χαϊδεύουν τους διεθνιστές, για να σμίξει η παρθένα με τον σατανά.

Γράφω γιατί οι νόμοι της “Νέας Ιεράς Εξέτασης” ψηφίζονται, όχι για να προστατέψουν, αλλά για να στήσουν πάλι ικριώματα και πυρές για τους διαφορετικούς.

Γράφω γιατί αυτοί που τους ψηφίζουν ενώ γνωρίζουν, υποκλίνονται κρυφά στην δύναμη και δημόσια ψελλίζουν ένοχα, ανόητες δικαιολογίες.

Γράφω γιατί  “οι φίλοι της εξουσίας” με την θεωρία του “αυτονόητου” απαρτίζουν το αιώνιο κωλογλειφάτο της για μια καλύτερη θέση.

Γράφω γιατί οι ακαδημαϊκοί και οι “φιλόσοφοι” στρογγυλέψαν τόσο τις απόψεις τους για να απολαύσουν τα κόκαλα της επιβράβευσης, κι έγιναν ανύπαρκτοι.

Αισθάνομαι ότι δεν υπάρχω γιατί ότι και να πω είναι σε βάρος μου.

Ευτυχισμένο το νέο 1984!