Το enallaktikos.gr ταξιδεύει στην Ινδοκίνα. Εναλλακτικός τουρισμός σε Λάος, Καμπότζη, Βιετνάμ. Δεύτερη μέρα του ταξιδιου: Προσγειωθήκαμε στην Χο Τσι Μινχ (Σαϊγκόν). Απογευματίνή βόλτα στην Χο Τσι Μινχ με cyclo. Δειπνούμε, πλέοντας με μια
Τζόγκα, σαν εκείνες της πειρατίνας Ching Shih, στον ποταμό Σαιγκόν.
Βόλτα στην Χο Τσι Μινχ με cyclo, επίθεση των manga, με την πειρατίνα Ching Shih στον ποταμό Σαιγκόν
Για το ταξίδι μας γράφει η Ζέλα Φυκούρα
ΦΩΤΟ: Βάγια Βοζίκα, Νατάσα Βουτυρά, Γιώργος Λιερός, Μανώλης Μαυρής, Θάλεια Πανδή, Βούλα Σούκη, Ζέλα Φυκούρα
Αρχισυνταξία: Βιβή Συργκάνη
Επιμέλεια: Το παιδί για όλες τις δουλειές Ανδρέας Ρουμελιώτης
Τους χάρτες σχεδίασε η Κατερίνα Βανταράκη
To μεγάλο αφιέρωμα του enallaktikos.gr θα δημοσιεύεται σε συνέχειες Κάθε Τρίτη, Πέμπτη και Κυριακή μετά τις 22:00.
Διαβάστε εδώ το πρώτο κείμενο:
Η περιπέτειά μας σε Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος ξεκινά. Ταξίδεψε και εσύ μαζί μας! [Φωτογραφίες]
Μπορείτε να βλέπετε όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται και στο hashtag #indokina
Έκτο: Δεν αξίζει να πεθάνεις πριν διασχίσεις αυτά τα υδάτινα σύνορα [ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ]
Έβδομο: Μπήκαμε στο “εργοστάσιο παραγωγής Θανάτου” στην đau khổ này, την “πόλη που υποφέρει” [ΦΩΤΟ – ΒΙΝΤΕΟ]
Ένατο: Ανγκόρ, το θαύμα! Η μεγαλειώδης Ακρόπολη μέσα στη ζούγκλα! [photos]
Δέκατο: Ανγκόρ: Η λίμνη που γιατρεύει, οι ουράνιες χορεύτριες και το ποτάμι με τα χίλια Linga (πέη)
Διαβάστε ακόμη:
Μπορείτε να βλέπετε όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται και στο hashtag #indokina
11/11/2016
Ημέρα 2η του ταξιδιού.
Είμαστε στην Χο Τσι Μινχ του Βιετνάμ.
Εδώ είναι μεσημέρι.
Βγαίνουμε από το αεροπλάνο.
Επιτέλους φτάσαμε!
Aυτό ήταν το ταξίδι μας (χάρτες)
Το enallaktikos.gr κάνει ένα ταξίδι – περιπέτεια στην Ινδοκίνα, για 30 ημέρες στις πόλεις και στις ζούγκλες του Λάος, της Καμπότζης και του Βιετνάμ, που θα το ζήσουμε παρέα.
Βήμα – βήμα, μέρα – μέρα, ένα ταξιδιωτικό, πολιτιστικό ημερολόγιο σε συνέχειες, με ιστορικές αναδρομές και εκατοντάδες φωτογραφίες – βίντεο.
Απο την Χο Τσι Μινχ του Βιετνάμ νοικιάζουμε δικό μας ταχύπλοο και μέσω του ποταμού Μεκόνγκ περνάμε τα θαλάσσια σύνορα της Καμπότζης και φτάνουμε στην πρωτεύουσα Πνομ Πενχ. Συνεχίζουμε στην Σιέμ Ρεπ και θαυμάζουμε τους αρχαίους ναούς του Αγκόρ. Από εκεί περνάμε στο Λάος και ανεβαίνουμε με ποταμόπλοιο, ταχύπλοα, κανό και πολύωρες πεζοπορίες τον Μεκόνγκ, μέχρι το Χρυσό Τρίγωνο (στα σύνορα Λάος – Βιρμανίας – Βιετνάμ), στο κέντρο του οπίου και της ηρωίνης.
Κάνουμε μια διαδρομή μέσα από βουνά, ζούγκλες, μεγάλα ποτάμια, ανάκτορα βασιλέων, που μας οδηγεί σε απομονωμένες φυλές, ολοζώντανες πόλεις, ξεχασμένες ηρωικές επαρχίες, πανέμορφους ανθρώπους.
Περνάμε πεζοί τα σύνορα του Λάος και διασχίζουμε όλο το Βιετνάμ από πάνω μέχρι κάτω με πλοία, τραίνα, βανάκια.
Σε αυτό το μεγάλο αφιέρωμα του enallaktikos.gr μέσα απο τα ιστορικά στοιχεία, τα “παράξενα” θρησκευτικά και λαϊκά έθιμα, με ακριβείς αναφορές σε θρησκείες και ναούς, θα γνωρίσουμε την Ινδοκίνα.
Εκεί που συναντιούνται η Ινδία και η Κίνα, για να δημιουργήσουν τελικά μια υπέροχη πολυπολιτισμική κουλτούρα.
Πάμε!
Διαβάστε εδώ το προηγούμενο κείμενο από το ημερολόγιο της Ζέλας για το ταξίδι μας στην Ινδοκίνα: Η περιπέτειά μας σε Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος ξεκινά. Ταξίδεψε και εσύ μαζί μας! [Φωτογραφίες].
Στην έξοδο στο αεροδρόμιο της Χο Τσι Μινχ (Σαιγκόν) δεν μας περιμένει κανείς, παρά τη συμφωνία.
Βρίσκουμε γρήγορα εναλλακτική λύση μεταφοράς για μας και τις άπειρες βαλίτζες μας, και να ‘μαστε στον δρόμο.
Ζέστη, υγρή, σαν το λουτρό μόλις τελειώνεις το μπάνιο
Αντιμέτωποι με μια ατμόσφαιρα ζεστή, υγρή, λίγο σαν το λουτρό μόλις τελειώνεις το μπάνιο και με χιλιάδες μηχανάκια με μασκοφόρους οδηγούς σε ελεύθερη επέλαση.
Η επίθεση των manga… Μασκοφόροι οδηγοί σε ελεύθερη επέλαση
Κατάσταση λίγο φοβιστική αφού δεν διακρίνεις χαρακτηριστικά παρά κράνος, γυαλιά μάσκα, γάντια.
Αλλά κι αστεία γιατί οι μάσκες ήταν με πουά και καρδούλες, τα κράνη ροζ, πράσινα και Hello Kitty και διέκρινες δωδεκάποντες γόβες κάτω από τα παντελόνια και τα μακριά φορέματα.
Χωρίς παπούτσια, για ένα γρήγορο ντουζ στο ξενοδοχείο και βουρ για τουρ!
Το ξενοδοχείο μας το Town House 50, στο κέντρο, το διαχειρίζονται νέα παιδιά, μικρό με αισθητική και λειτουργικότητα, αλλά χωρίς ασανσέρ κι έπρεπε να κυκλοφορείς χωρίς τα παπούτσια σου στους εσωτερικούς χώρους.
Η παρέα ξίνισε λίγο.
Στο δικό μας τρίκλινο δωμάτιο το μπάνιο ήταν στο μπαλκόνι με κουρτίνες από μπαμπού και πολλά φυτά.
Ότι λεγόταν στην είσοδο το ακούγαμε, βγαίναμε στο παράθυρο κι αρχίζαμε την κουβέντα.
Γειτονιά.
Απογευματινή βόλτα στην την Χο Τσι Μινχ με cyclo
Το απόγευμα πρωτογνωρίζουμε την Χο Τσι Μινχ.
Με τα cyclo.
Αυτές τις αναπαυτικές πολυθρόνες που οδηγούν «ακούραστα» ισχνοί ποδηλάτες.
(Οι φωτογραφίες μου βγαίνουν κουνημένες και ονειρικές)
Μια βόλτα μαγική
Μια μαγική βόλτα στην πόλη σε αργό ρυθμό, που σου δίνει τη δυνατότητα να παρατηρείς τις εκφράσεις των ανθρώπων, το εύρος των πλατειών και το ύψος των κτιρίων, να αφουγκράζεσαι τους ήχους, να κερδίζεις την βαθιά μυρωδιά της πόλης
από καβουρδισμένο καφέ, χαλασμένα φρούτα, ψάρια και μπαχαρικά, ενώ κινείσαι διαδοχικά σε δρόμους σκοτεινούς ή φωτισμένους με
χιλιάδες λαμπιόνια, πάντα όμως σε απόσταση αναπνοής από αυτοκίνητα,
πεζούς, μηχανάκια, καρότσια με φρούτα και πεζοδρόμια.
Ο Αντρέας απάντησε στο ιδεολογικό ζήτημα αντιστρέφοντας τους ρόλους
Το ιδεολογικό ζήτημα του κατά πόσο έπρεπε ή δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε cyclo το έλυσε στην πράξη ο Αντρέας αντιστρέφοντας τους ρόλους.
Έκανε αυτός ποδήλατο και ο ποδηλάτης ξεκουραζόταν επιφυλακτικά ευχαριστημένος στην πολυθρόνα!
Δειπνούμε, πλέοντας με μια Τζόγκα, σαν εκείνες της πειρατίνας Ching Shih, στον ποταμό Σαιγκόν
Μετά φαγητό σε πλοίο, πλέοντας στο ποτάμι, τον Σαιγκόν.
Χαζεύω τα φωτισμένα κτίρια της προκυμαίας, τους ουρανοξύστες και τα μεγάλα πλοία που μοιάζουν με Τζόγκες!
Οι Τζόγκες ήταν τα πολεμικά πλοία του κινεζικού αυτοκρατορικού στόλου.
Είχαν τρία κατάρτια με ωτοειδή ψάθινα πανιά, τα οποία αναδιπλώνονταν σταδιακά κατά ριπές αυξομειώνοντας την επιφάνειά τους.
Σαν φτερά δράκων.
Στα ίχνη της
περίφημης πειρατίνας Ching Shih
Ήταν τα πλοία της περίφημης Ching Shih, της πειρατίνας που είδαμε στους Πειρατές της Καραϊβικής και που όπως αφηγείται ο Μπόρχες κυριαρχούσε σε αυτά τα νερά, στο μεγαλύτερο μέρος της Θάλασσας της Νότιας Κίνας και νικούσε κάθε ναυτική δύναμη που προσπαθούσε να την αναχαιτίσει.
Τον στόλο της αποτελούσαν 300 τζόγκες και πάνω από 40 χιλ. άνδρες και τιμωρούσε τον βιασμό αιχμάλωτης γυναίκας με θάνατο.
Το 1810 η Βρετανία, η Πορτογαλία και η Κίνα συγκρότησαν κοινό στόλο για να της επιτεθούν.
Ο αυτοκράτορας της Κίνας για να αποφύγει τις σφαγές, πρότεινε αμνηστία: «Αν υπάρχει έστω και ελάχιστη γυναικεία καρδιά μέσα σας, κάποια μέρα θα θελήσετε ειρήνη και απογόνους. Θα μπορούσε αυτό να γίνει τώρα;».
Η Ching Shih 35 χρονών ήδη, στάθμισε τα πλεονεκτήματα και με 17.000 απ τους άνδρες της συμφώνησαν να παραδώσουν τα πλοία και τα όπλα, αλλά να κρατήσουν τα λάφυρα. Η ίδια άνοιξε ένα «σπίτι παιχνιδιών» και πέθανε μεγάλη στα χρόνια και πλούσια.
Το δικό μας πλοίο δεν ήταν μεγάλη Τζόγκα. Μια μικρή ήταν, με μουσικούς και χορεύτριες, λίγοι ήταν οι τουρίστες μαζί με μας, πιο πολλοί ντόπιοι που γιόρταζαν.
Εισαγωγή στην Βιετναμέζικη κουζίνα εν πλω
Η εισαγωγή μας στην Βιετναμέζικη κουζίνα έγινε με αφθονία…
Πέντε πιάτα ακολούθησαν το ένα το άλλο, σαλάτες, συμφωνία καβουριών, γαρίδων και οστράκων, πάπια γλυκόξινη, ρύζι κατά βούληση, νουντλς σούπα, σπρινγκ ρολ με ότι μπορείς να φανταστείς για γέμιση, χοιρινό με φύτρες, συν γλυκό στο τέλος! Ε, κάποια στιγμή είπαμε να το τερματίσουμε…
Ο Ανδρέας γίνεται μέλος του παραδοσιακού μουσικοχορευτικού συγκροτήματος … Φιγκ Σου Λιν
Ξαφνικά ο Ανδρέας χάθηκε.
Ο
Γιώργος τον έψαξε και τον αποθανάτησε στο πάνω όροφο του του
ποταμόπλοιο που μας έκανε βόλτα στο ποτάμι, να παίζει ντέφι, να
τραγουδάει και να χορεύει.
Οπως ο ίδιος… υποστηρίζει έγινε
στέλεχος του διάσημου μουσικού γκρουπ βιετναμέζικης παραδοσιακής
μουσικής Φιγκ Σου Λιν…
Η περιπέτειά μας σε Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος ξεκινά. Ταξίδεψε και εσύ μαζί μας! [Φωτογραφίες] .
σε 10 εκατ. μηχανάκια: Το έτος του φλογερού Πετεινού, το χρυσό «Δέντρο
των Περιπλανώμενων Ψυχών», οι μαγείρισσες του δρόμου
Πρώτο: Η περιπέτειά μας σε Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος ξεκινά. Ταξίδεψε και εσύ μαζί μας! [Φωτογραφίες] .