16.6 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣO ρωσικός στρατός έκαψε και το μουσείο τέχνης της πιο αγαπητής ζωγράφου...

O ρωσικός στρατός έκαψε και το μουσείο τέχνης της πιο αγαπητής ζωγράφου της Ουκρανίας

Γράφει ο Διονύσης Παπαδόπουλος

Συνεχίζεται η καταστροφή της πολιτιστικής ιστορίας της Ουκρανίας από τα αντίγραφα των Ναζί.

Μετά τον βομβαρδισμό χωριών σχολείων παιδικών χαρών και νοσοκομείων από τον “χριστιανικό και καθαγιασμένο κόκκινο στρατό” ήρθε και η σειρά των μουσείων τέχνης.

Έχουν και τη σημαία με το σφυροδρέπανο πάνω στα τανκς τους τρομάρα τους..

Ρώσοι εισβολείς έκαψαν το μουσείο τοπικής ιστορίας στο χωριό Ιβάνκοφ, στο οποίο φυλάσσονταν μοναδικά έργα της διάσημης Ουκρανής λαϊκής καλλιτέχνιδας Μαρία Πριματσένκο, δήλωσε ο διευθυντής του Ιστορικού και Πολιτιστικού Αποθέματος Βίσγκοροντ Βλάντα Λιτόβτσενκο. Επίσης βομβαρδίστηκαν πολλά σπίτια και δρόμοι.

Οι ρωσικές δυνάμεις φεύγοντας από την περιοχή του Τσερνόμπιλ πέρασαν από το χωριό καταστρέφοντας τα πάντα.
H κάτοικος που ανέβασε το βίντεο λέει ότι “οι Ρώσοι καίνε τα όνειρα και το μέλλον της Ουκρανίας”.
Αν και υπάρχουν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ότι κάποια έργα διασώθηκαν από έναν κάτοικο ρισκάροντας τη ζωή του αρκετά τελικά κάηκαν.
Φανταστείτε.. είναι σαν να βομβαρδίζουν το δικό μας μουσείο τέχνης με εργα του Τσαρούχη του Μαλέα του Παρθένη και τόσων άλλων..
Τα έργα της Πριματσένκο συμβολίζουν έναν αθώο και ονειρικό κόσμο απλότητας αυτάρκειας και αποανάπτυξης που συντρίβεται κάτω από τις οβίδες του νέου ενεργειακού και επισιτιστικού φασισμού από τα ματωμένα χέρια ενός ανανεωμένου από πτώματα χωρών στρατο-βιομηχανικού πολιτισμού.
Στα νέα σχέδιά του είναι η διαμόρφωση του νέου μαζικού υπερ-ανθρωπάκου μαζί με το τεχνητό περιβάλλον της ενεργειακής και διατροφικής επάρκειας του-εξουσίας του..
Στο τέλος όμως θα κοιτάζει από το παράθυρο της “επάρκειας του” τον πλανήτη να καίγεται…

Η Maria Prymachenko (1908–1997) ήταν μια Ουκρανή ζωγράφος λαϊκής τέχνης του χωριού, που ασχολήθηκε με το σχέδιο, το κέντημα και τη ζωγραφική σε κεραμικά.
Σύμφωνα με τον Guardian) “στη Διεθνή Έκθεση του 1937 στο Παρίσι, δύο κολοσσιαία περίπτερα αντιμετώπισαν το ένα το άλλο κάτω”.
“Το ένα ήταν η Γερμανία του Χίτλερ, στεφανωμένη με ναζιστικό αετό.
Το άλλο ήταν η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν, στεφανωμένη με ένα άγαλμα ενός εργάτη και ενός αγρότη πιασμένοι χέρι χέρι.

Ήταν μια συμβολική σύγκρουση σε μια στιγμή που δεξιά και αριστερά πολεμούσαν μέχρι θανάτου στην Ισπανία. Αλλά κάπου μέσα στο σοβιετικό περίπτερο, ανάμεσα σε όλο τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό, υπήρχαν σχέδια με υπέροχα θηρία και λουλούδια γεμάτα με μια ακατέργαστη λαογραφική μαγεία. Ανέτρεψαν την εποχή των δικτατόρων με τίποτα λιγότερο από έναν θρίαμβο της ανθρώπινης φαντασίας επί του τρόμου και του μαζικού θανάτου”.

Η Πριματσένκο δεν συγκαταλέγεται μόνο στους μεγαλύτερους αυτοδίδακτους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, είναι σύμβολο της ουκρανικής εθνικής ταυτότητας. Οι ευφάνταστοι πίνακές της, που υμνήθηκαν από ανθρώπους όπως ο Πάμπλο Πικάσο κατά τη διάρκεια της ζωής της, βρίσκονται τώρα σε μερικά από τα πιο σημαντικά μουσεία της χώρας. Το έργο της έχει επίσης εμφανιστεί σε γραμματόσημα και έχει απαθανατιστεί σε αναμνηστικά νομίσματα.

Όμως 25 χρόνια μετά το θάνατό της, η ρωσική εισβολή απειλεί την κληρονομιά της.
Την περασμένη εβδομάδα, το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών είπε ότι πολλοί από τους πίνακες της καλλιτέχνιδας ήταν μεταξύ εκείνων που καταστράφηκαν σε μουσείο στην περιοχή καταγωγής της, το Ιβάνκιεφ, περίπου 50 μίλια βορειοδυτικά του Κίεβου, μετά από επίθεση των ρωσικών δυνάμεων.

Γεννημένη μέσα στη φτώχεια το 1908,η ζωγράφος μεγάλωσε με μεγάλες στερήσεις για να κερδίσει τον περίφημο τίτλο του Ουκρανικού Λαϊκού Καλλιτέχνη το 1970, όταν η χώρα βρισκόταν υπό σοβιετικό έλεγχο.
Οι ζωηρόχρωμες, σχεδόν παιδικές της απεικονίσεις φυτών και ζώων καθώς και αγροτών που φρόντιζαν τις καλλιέργειες και οργώνουν χωράφια ήταν μεταξύ των αντικειμένων που χάθηκαν στο μουσείο…
Αν και το έργο της Primachenko ήταν περισσότερο γνωστό στη χώρα καταγωγής της, προβλήθηκε σε πόλεις σε όλη την Ευρώπη κατά τη διάρκεια της καριέρας της. Το 1936,αφού επισκέφτηκε μια έκθεση με τους πίνακές της στο Παρίσι, ο Πάμπλο Πικάσο αναφέρθηκε ευρέως σ αυτήν και της είπε: «Υποκλίνομαι μπροστά στο καλλιτεχνικό θαύμα αυτής της λαμπρής Ουκρανής».

Όμως, ενώ η Primachenko έχει κερδίσει σημαντική διεθνή προσοχή, η δουλειά της έχει ριζώσει σταθερά στην ουκρανική αισθητική. Έχοντας μάθει λαϊκές τέχνες όπως το κέντημα και το στολισμό των πασχαλινών αυγών πριν αρχίσει να ζωγραφίζει καμβάδες τη δεκαετία του 1930, επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις παραδόσεις της γεωργίας στην Ουκρανία, καθώς και από τη λαογραφία, την άγρια ζωή και τα παραδοσιακά μοτίβα.Οι πρόσφατοι ισχυρισμοί του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ότι η χώρα είναι ιστορικό και πολιτιστικό τμήμα της Ρωσίας – πρόσχημα για μια απρόκλητη εισβολή τον περασμένο μήνα – οδήγησαν σε φόβους ότι ο στρατός του μπορεί να επιδιώξει να καταστρέψει παραδείγματα των μοναδικών καλλιτεχνικών παραδόσεων της Ουκρανίας όπως τελικά το κάνει..

Για το λόγο αυτό, μια από τους ιδρυτές του μουσείου η δικηγόρος Natalia Gnatyuk πιστεύει ότι το μουσείο στο Ivankiv ήταν άμεσος στόχος παρά θύμα παράπλευρης ζημιάς.

«Είμαι σίγουρη ότι ήταν σκόπιμο», είπε. «Ήταν το πρώτο κτίριο (το οποίο καταστράφηκε στο Ιβάνκιεφ) και το καθήκον των εισβολέων είναι να καταστρέψουν τις ουκρανικές ρίζες μας, να καταστρέψουν τον ουκρανικό μας πολιτισμό – τον μισούν. Και η Μαρία Πριματσένκο δεν είναι μόνο σύμβολο του Ιβάνκιεφ… και όχι μόνο σύμβολο της Ουκρανίας, αλλά σύμβολο όλου του κόσμου σήμερα. Είμαι σίγουρη ότι έγινε επίτηδες».
Σύμφωνα με την Gnatyuk,περίπου το ένα τρίτο από τους 3.000 πίνακες που δημιούργησε η Primachenko κατά τη διάρκεια της ζωής της βρίσκονται σε μουσεία της Ουκρανίας και οι υπόλοιποι βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές εντός της χώρας. Το Εθνικό Μουσείο Ουκρανικής Λαϊκής Διακοσμητικής Τέχνης στο Κίεβο φιλοξενεί πάνω από 600 από τις δημιουργίες της ανάμεσα στη συλλογή του με 80.000 αντικείμενα.

Καθώς τα νέα για την επίθεση στο Μουσείο Ιβάνκιεφ εξαπλώθηκαν γρήγορα σε όλο τον κόσμο την περασμένη εβδομάδα ξένοι ακτιβιστές και καλλιτεχνικές οργανώσεις ανυπομονούν να δημοσιοποιήσουν τώρα το έργο της ως πράξη αλληλεγγύης.


Σε πολλές διαδηλώσεις ήδη έχουν αρχίσει να πλαισιώνουν την διαμαρτυρία για τον πόλεμο στην Ουκρανία με τα έργα της. Συγκεκριμένα, ο πίνακας της του 1982 «Το περιστέρι που ανοίγει τα φτερά του και ζητά την ειρήνη» – αν και δεν είναι μεταξύ αυτών που κάηκαν στο μουσείο – κερδίζει έδαφος ως σύμβολο ελπίδας για τη χώρα.

Τo βίντεο με την πυρπόληση του Μουσείου

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!
echo ‘’ ;