Επιμέλεια – Μετάφραση: Έλενα Δημητράκη
Μέσα από μια ιστορικά προκλητική εποχή, που σημάδεψε
ανεπανόρθωτα την Υφήλιο, η ζωή στον πλανήτη Γη αγωνίζεται να επιβιώσει, εξαιτίας
μας. Μερικοί επιστήμονες πρότειναν να ονομαστεί αυτή η περίοδος ως η εποχή των
ανθρωποκαινίων λόγω της μεγάλης επιρροής που έχουν οι άνθρωποι στα
οικοσυστήματα του πλανήτη , ειδικά κατά τους τελευταίους αιώνες. Η ανθρωπογενής
αλλαγή του κλίματος προκαλεί όλεθρο σε ολόκληρο τον πλανήτη, από το λιώσιμο του
πάγου της θάλασσας στην Αρκτική μέχρι τα αυξανόμενα επίπεδα της θάλασσας στον
Ατλαντικό. Η πλαστική ρύπανση απειλεί να
πνίξει την υδρόβια ζωή ενώ η αποψίλωση καταστρέφει τον ουσιαστικό βιότοπο. Και
τα δύο συμβάλλουν σε αυτό που ορισμένοι
επιστήμονες αποκαλούν την έκτη μαζική εξαφάνιση. Όσο, όμως, η ανθρωπότητα αλλάζει
αυτόν τον πλανήτη με τρόπους που είναι επιβλαβείς για τον ίδιο και τα είδη του,
ορισμένοι άνθρωποι προσπαθούν να τον «ελέγξουν», με διάφορους τρόπους, για το
καλό όλων μας.
Αρκτικής
Καθώς τα έθνη σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται να μειώσουν τα
καυσαέρια, είναι σαφές ότι ο πλανήτης θα συνεχίσει να βιώνει σημαντικά τις
επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ακόμη και στα καλύτερα σενάρια. Δεδομένου
ότι η παγκόσμια κοινότητα έχει απομακρυνθεί πολύ από το μονοπάτι προς τις
καλύτερες συνθήκες, ορισμένοι επιστήμονες έχουν αρχίσει να δουλεύουν
ριζοσπαστικά. Εάν οι προσπάθειες επιτύχουν τότε τα οικοσυστήματα της Γης θα μπορούσαν
να επιστρέψουν στην κατάσταση που βρισκόντουσαν πριν από την κλιματική αλλαγή.
Ίσως η περιοχή που συνδέεται περισσότερο με τους θεμελιώδεις οικολογικούς
μετασχηματισμούς από την αλλαγή του κλίματος είναι η Αρκτική.
Για να προστατευθεί αυτή η ραγδαία αύξηση της θερμοκρασίας,
μια ομάδα 14 επιστημόνων, με επικεφαλής τον φυσικό Steven Desch του κρατικού
πανεπιστημίου της Αριζόνα, δημιούργησε ένα σχέδιο που αποσκοπεί
στο να «ξαναπαγώσει» την Αρκτική με 10 εκατομμύρια αντλίες οι οποίες θα έχουν
αιολική ενέργεια. Το σύστημα μπορεί να αντλεί νερό πάνω στο θαλάσσιο πάγο, κατά
τη διάρκεια του χειμώνα, δημιουργώντας καινούργιες
στρώσεις και ενισχύοντας το θαλάσσιο πάγο. Επειδή μέχρι το καλοκαίρι του 2030
προβλέπεται ότι η Αρκτική θα είναι μια
θάλασσα χωρίς καθόλου πάγο, κάτι πρέπει να γίνει. “Η μόνη στρατηγική μας
σήμερα είναι να πούμε στους ανθρώπους να σταματήσουν να καίνε ορυκτά καύσιμα “, δήλωσε ο Desch στον
Observer . «Είναι μια καλή ιδέα, αλλά θα χρειαστεί πολύ περισσότερο από αυτό
για να σταματήσει η εξαφάνιση του πάγου στην Αρκτική».
και αναγκάζει τον κόσμο να φύγει μαζικά, υπενθυμίζεται για μια ακόμη φορά πόσο
απρόβλεπτη είναι η φύση. Οι κίνδυνοι από τις εκρήξεις των ηφαιστείων μπορεί να
προκληθούν απροσδόκητα. Εάν το υπερηφέστειο στο Εθνικό Πάρκο του Yellowstone
εκρήγνυτο θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση των παγκόσμιων γεωργικών και
οικονομικών συστημάτων και δυνητικά να οδηγήσει σε θάνατο εκατομμύρια
ανθρώπους. Παρόλο που οι επιστήμονες δεν
μπορούν να προβλέψουν πότε θα συμβεί μια τέτοια έκρηξη, έχουν ήδη ετοιμάσει ένα
σχέδιο για να εμποδίσουν αυτό το ενδεχόμενο.
Ερευνητές της NASA πρότειναν να τρυπήσουν τη γη μέχρι να
φτάσουν στο μάγμα και με την προσθήκη νερού που θα καταφέρει να του μειώσει τη
θερμοκρασία, να αποτρέψουν μια έκρηξη. Ωστόσο, οι ερευνητές συνιστούν, η
διάτρηση στο θάλαμο που βρίσκεται το μάγμα, να γίνει από κάτω έτσι ώστε να
αποφευχθεί η θραύση του βράχου που το περιβάλει.
Η υπερβολική
θερμότητα που θα συγκεντρωθεί μέσω μιας τέτοιας διάτρησης θα μπορούσε να
μετατραπεί σε γεωθερμική ενέργεια. Η NASA εκτιμά ότι ένα τέτοιο έργο θα
κοστίσει 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Όμως, ο οργανισμός δεν έχει ακόμη
εξασφαλίσει χρηματοδότηση.
κοραλλιογενών υφάλων
πιέσεις, με το ένα τέταρτο όλων των υφάλων παγκοσμίως να θεωρείται ότι είναι τόσο
κατεστραμμένο ώστε είναι αδύνατο να σωθεί. Η κλιματική αλλαγή , η υπεραλλίευση και η ρύπανση συμβάλλουν στην
κακή υγεία των παγκόσμιων πληθυσμών κοραλλιών. Ακόμα και οι ακτίνες UV του
ήλιου είναι επιβλαβείς για τους κοραλλιογενείς υφάλους επιδεινώνοντας τα ακραία
φαινόμενα λεύκανσης τους. Προκειμένου να προστατευθούν οι ευαίσθητοι
κοραλλιογενείς ύφαλοι, οι ερευνητές δημιούργησαν αυτό που περιεγράφηκε ως
“ομπρέλα ψεκασμού”: μια φιλική προς το περιβάλλον ουσία, 500 φορές
λεπτότερη από την ανθρώπινη τρίχα, ικανή να αντανακλά και να διασκορπίζει το
φως του ήλιου που χτυπάει την επιφάνεια του ωκεανού.
“Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτό δεν πρόκειται να
αποτελέσει λύση που μπορεί να εφαρμοστεί σε 348.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα του
Great Barrier Reef “, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος του Ιδρύματος Great
Marsh Barney Anne Marsden στο Sydney
Morning Herald . “Αυτό δεν θα ήταν πρακτικό. Όμως θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί
σε μικρότερο, τοπικό επίπεδο για την προστασία των υφάλων μεγάλης αξίας ή σε
περιοχές κοραλλιών υψηλού κινδύνου.” Οι αληθινοί πειραματισμοί θα αρχίσουν
σύντομα».
Καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες συνεχίζουν να αυξάνονται
και η αλλαγή του κλίματος αλλάζει (διαρκώς) θεμελιωδώς τα οικοσυστήματα σε όλο
τον κόσμο, οι επιστήμονες εξετάζουν τα δραστικά μέτρα που μπορούνε να πάρουν, για να διορθώσουν το παγκόσμιο κλίμα που βαδίζει προς το χάος.
Ο μεγάλης κλίμακας χειρισμός του κλίματος της Γης για την
αντιστάθμιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι γνωστός ως γεωμηχανική. Επιστήμονες
από το Μπαγκλαντές, τη Βραζιλία, την Κίνα, την Αιθιοπία, την Ινδία, την
Τζαμάικα και την Ταϊλάνδη συμμετέχουν τώρα στη συζήτηση σε μια νέα μελέτη που
δημοσιεύτηκε στo Nature, υποστηρίζοντας ότι για να υπάρξει γεωμηχανική, οι
αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να ηγηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.
“Η τεχνική είναι αμφιλεγόμενη, και σωστά”,
έγραψαν. “Είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι επιπτώσεις:
θα μπορούσε να είναι πολύ χρήσιμη ή πολύ επιβλαβής αυτή η τεχνική. Οι
αναπτυσσόμενες χώρες είναι αυτές που θα κερδίσουν ή θα χάσουν τα περισσότερα.
Κατά την γνώμη μας, πρέπει να διατηρήσουν την ηγετική τους θέση ως αναφορά το
κλίμα και να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο στην έρευνα και τις συζητήσεις γύρω
από την ηλιακή γεωμηχανική. “Ειδικότερα, αυτοί οι επιστήμονες
ενδιαφέρονται να μελετήσουν την επίδραση των ελεγχόμενων τεχνιτών βροχών. Αν τα
σύννεφα γίνουν πιο ανακλαστικά, θα μπορούν να «διώχνουν» τις ακτίνες του
ήλιου, μειώνοντας τις θερμοκρασίες στον πλανήτη. Ενώ τα πειράματα μικρής
κλίμακας διεξήχθησαν από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, η
γεωμηχανική παραμένει στον απομακρυσμένο ορίζοντα, προς το παρόν.
Δε χρειάζεται να ελέγξεις τον πλανήτη σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Μερικές φορές μικρές, τοπικές δράσεις μπορούν να επιφέρουν
μεγάλες, παγκόσμιες αλλαγές. Στην περίπτωση αυτή, δημόσιοι υπάλληλοι και
εργαζόμενοι στο Λος Άντζελες έχουν βρει έναν τρόπο να επέμβουν στο φάσμα του
φωτός βάφοντας τους δρόμους λευκούς για να μειώσουν την απορρόφηση θερμότητας. Οι
δρόμοι με λευκά χρώματα και οι στέγες είναι ένα απλό μέτρο χαμηλού κόστους για
τη μείωση της αστικής θερμότητας, εξοικονομώντας έτσι ενέργεια που
δαπανάται διαφορετικά για ψύξη. Για να επιτύχει αυτή την επίδραση, το Λος
Άντζελες καλύπτει τους δρόμους του με CoolSeal, μια ανοιχτόχρωμη μπογιά που
έχει ήδη αποφέρει θετικά αποτελέσματα.
“Βρήκαμε ότι κατά μέσο όρο η περιοχή που καλύπτεται με
CoolSeal είναι 10 βαθμούς πιο δροσερή από εκείνη με μαύρη άσφαλτο στον ίδιο
χώρο στάθμευσης”, δήλωσε ο Greg Spotts, βοηθός διευθυντής του Γραφείου Οδοποιίας στο San Fernando Valley, ένα από τα πιο καυτά
σημεία στην ευρύτερη περιοχή του Λος Άντζελες. Στο Λος Άντζελες οι θάνατοι που προέρχονται
από αυξημένη θερμοκρασία συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Αυτός είναι ένας
κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, ο οποίος αναμένεται να επιδεινωθεί καθώς η αλλαγή του κλίματος αποκτά δύναμη τις επόμενες δεκαετίες. Εάν
υπάρχουν αρκετοί λευκοί δρόμοι τότε η ανακούφιση θα είναι μεγάλη.
αν δεν υπάρχει νερό, δεν θα υπάρχει πόλη. Το νερό που κρατιέται στον αέρα,
ακόμα και αν πεισματικά αρνείται να γίνει βροχή, αντιπροσωπεύει έναν
αναξιοποίητο πόρο με τον οποίο θα κατασταλεί η δίψα των κοινοτήτων σε όλο τον
κόσμο. Η Κινέζικη Εταιρεία
Αεροδιαστημικής Επιστήμης και Τεχνολογίας (CASC) δοκιμάζει συσκευές στο
οροπέδιο του Θιβέτ. Αυτές οι συσκευές θα μπορούσαν ν΄ αυξήσουν τις βροχοπτώσεις
στην περιοχή έως και 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, ή περίπου 353
δισεκατομμύρια κυβικά πόδια, ανά έτος.
Το CASC σχεδιάζει να κατασκευάσει δεκάδες χιλιάδες θαλάμους
σε 620.000 τετραγωνικά μίλια, τα οποία θα καίνε καύσιμα για τη δημιουργία
ιωδιούχου αργύρου.
τη συγκέντρωση του ιωδιούχου αργύρου στα
σύννεφα.
τεχνική θα προκληθεί βροχή.
είναι γνωστή με την ονομασία «cloud-seeding, σπορά του νέφους»)
πραγματικό χρόνο, ενώ οι θάλαμοι θα συνεργάζονται με αεροσκάφη, αεροπλάνα,
ακόμη και πυροβολικό για να μεγιστοποιήσουν την αποτελεσματικότητα των μηχανών
κατασκευής βροχών. Ενώ η ιδέα της “σποράς του νέφους” δεν είναι
καινούργια, η Κίνα είναι η πρώτη χώρα που επιδιώκει ένα τέτοιο έργο σε μεγάλη
κλίμακα.
