Tα παρακάτω λόγια είναι ενός σπουδαίου αθλητή ο οποίος έχει
αποδεχτεί την ευθύνη που έχει απέναντι στην κοινωνία.
αποδεχτεί την ευθύνη που έχει απέναντι στην κοινωνία.
Σπύρο
Γιαννιώτη σε ευχαριστούμε που μας ανοίγεις δρόμους…
“Με
αφορμή τον Τζέιμι Όλιβερ που βγήκε και μίλησε για την δυσλεξία, θα ήθελα να πω
και εγώ δυο πράγματα.
Ισως και εγώ αν δεν ήμουν δυσλεκτικός, δεν θα είχα φτάσει σήμερα
εδώ που είμαι.
Πάντα τέτοια εποχή νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι, ίσως να θυμάμαι
το βουνό που είχα μπροστά μου γιατί έτσι έβλεπα το σχολείο, τον φόβο να μην
μπορώ να αντεπεξέλθω στα διαβάσματά μου, στην ορθογραφία, στην γραφή μου, στο
αν τα αλλά παιδιά θα με πουν αγράμματο, ίσως ο μεγαλύτερος φόβος μου.
Αυτή την σκηνή δεν θα την ξεχάσω ποτέ, να κυλάει το δάκρυ στο
βιβλίο και να προσπαθώ να διαβάσω, και τα μάτια μου θολά.
Να θέλω να είμαι καλός μαθητής και να μην μπορώ”.
Σπύρος Γιαννιώτης
