Παρότι μια μερίδα ανθρώπων νοιώθουν την ευθύνη τους για όσα συμβαίνουν, εντούτοις, η συντριπτική πλειοψηφία τους εξακολουθεί να θεωρεί τη φύση αντικείμενο εκμετάλλευσης και να την καταστρέφει ανελέητα.
Κείμενο του Κέντρου Φυσικής Καλλιέργειας (Παναγιώτης Μανίκης)
Στο όνομα κούφιων λέξεων όπως πρόοδος και ανάπτυξη καταστρέφουμε ουσιαστικά όχι μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον των επόμενων γενεών. Η βία, η τρομοκρατία, οι πόλεμοι, η πείνα, η κοινωνική αδικία, η φτώχεια σε κοινωνικό επίπεδο, η μόλυνση, η ρύπανση, η καταστροφή των δασών, η ερημοποίηση, η ξηρασία, η έλλειψη νερού σε φυσικό επίπεδο όχι μόνο δεν βρήκαν την λύση τους αλλά ολοένα και χειροτερεύουν.
Κι εμείς, στη συντριπτική πλειοψηφία μας, παθητικοί θεατές στα όσα συμβαίνουν, αποσείοντας κάθε ευθύνη προσωπική γι’ αυτό και έχοντας λησμονήσει το θεϊκό σπόρο που υπάρχει μέσα μας, αναζητούμε νέους σωτήρες ή ξοδεύουμε τη ζωή μας ’’ηδονιζόμενοι’’ με την ανάγνωση ή και αφήγηση καταστροφολογιών ή συνομοσιολογιών που τόσο αφθονούν στο διαδίκτυο και όχι μόνο.
Είναι σαφές ότι είναι ανάγκη να δράσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα ξεκινώντας από την επίγνωση της δικής μας ευθύνης για όσα συμβαίνουν στην κοινωνία και στη φύση και κατανοώντας τις αιτίες που μας οδήγησαν σ’ αυτή την οδυνηρή πραγματικότητα που ζούμε.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Φουκουόκα στο βιβλίο του ‘‘Η επανάσταση Θεού, Φύσης και Ανθρώπου’’, «Ο άνθρωπος είναι ανάγκη να επιστρέψει στη φύση και να ζήσει με πίστη στη ζωή της φύσης.
Όταν ο άνθρωπος απομακρύνεται από τη φύση και παίρνει το δικό του δρόμο, η πηγή της ζωής του και της χαράς στερεύει και το μόνο πράγμα που του απομένει είναι η αυτοκαταστροφή.
Αναφορικά με αυτό η χαρά και η ευτυχία του ανθρώπου δεν είναι κάτι που θα αναζητηθεί και θα βρεθεί έξω από αυτόν, αλλά βεβαίως, θα βρεθούν μέσα στον ίδιο μέσω της αυτεπίγνωσης. Σε κάθε εποχή, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τον άνθρωπο παρά να ζει με όλη του την καρδιά, συμμεριζόμενος τη θέληση του Δημιουργού που ελέγχει τη λειτουργία της φύσης, υπακούοντας την πρόνοια του Θεού και μοχθώντας να καταλάβει την απόλυτη αλήθεια. Αυτό σημαίνει συμμετοχή στο έργο του Θεού, το οποίο είναι η φύση.
Η χαρά και η ευτυχία αυτού του κόσμου, όπως επίσης η αλήθεια, το καλό και η ομορφιά δεν βρίσκονται στην κατεύθυνση προς την οποία ψάχνουν οι άνθρωποι γι’ αυτά. Έχουν τελειοποιηθεί στο αρχέγονο μονοπάτι, μέσα στη φύση. Η σωματική υγεία, η ελευθερία του πνεύματος και η υλική αφθονία που ο άνθρωπος έχει επιδιώξει υπάρχουν όλα μέσα στην παλάμη των χεριών του.»
Εδώ και δυο περίπου μήνες στην Κρήτη και την Αττική ξεκινήσαμε μαζί με άλλους ανθρώπους τη δράση για τη δημιουργία άνυδρων αγροκτημάτων με τη μέθοδο των σβώλων από αργιλόχωμα. Οι παρούσες κλιματολογικές συνθήκες, με την έντονη ανομβρία καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για άμεση δράση γιατί όσο περισσότερο καθυστερούμε τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η ανατροπή της παρούσας κατάστασης.
Είναι σημαντικό όμως να κατανοήσουμε πως δεν αρκεί να εστιάσουμε μόνο στο μικρό δηλαδή τα αγροκτήματα, αλλά να εργαστούμε παράλληλα για την αναβλάστηση των γυμνών και άγονων βουνών, το πρασίνισμα των ερήμων.
Εντούτοις, οι δράσεις αυτές σε πρακτικό επίπεδο είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για να έρθουν πιο κοντά οι άνθρωποι, να μάθουν να συνεργάζονται, να χτίζουν όμορφες, αρμονικές ανθρώπινες σχέσεις.
Πρακτική της μεθόδου
Στις δυο σπορές που έγιναν, στις Βρύσες Κυδωνίας στα Χανιά και στο φυσικό αγρόκτημα στο Κορωπί συμμετείχαν, έφτιαξαν σβώλους και έσπειραν πάνω από 130 συνολικά άτομα από την Κρήτη, την Αττική και την Πελοπόννησο. Έγιναν σβώλοι στρόγγυλοι με μπετονιέρα και σβώλοι-δισκέτες που κάλυψαν αρκετά πυκνά την επιφάνεια των δυο αγροκτημάτων.
Χρησιμοποιήθηκαν σπόροι οπωροφόρων δέντρων (ροδάκινα, βερίκοκα, κορόμηλα, ακακίες κ.α.) καθώς και σπόροι από σιτηρά (σίκαλη, κριθάρι), κτηνοτροφικά μπιζέλια και κουκιά, σέσκουλα, ρόκα, ραδίκια, σπανάκι, μηδική, τριφύλλι αλεξανδρινό.
Η επόμενη σπορά έχει προγραμματιστεί στο Ηράκλειο Κρήτης σε συνεργασία με τους καλλιεργητές της Κοιν.Σ.Επ. ‘Από Κοινού’.
Οι σπορές αυτές έχουν ανάγκη μια τριετή τουλάχιστον πίστωση χρόνου για να μπορούμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα και φυσικά χρειαζόμαστε μεγάλη ποικιλία σπόρων και όσο το δυνατόν πιο ανθεκτικά στην ξηρασία είδη και ποικιλίες.
Ελπίζουμε να υπάρξει καλή πληροφόρηση, με φωτογραφίες και σχόλια ώστε να μπορείτε να παρακολουθείτε την εξέλιξη των σπόρων και να μάθουμε όλοι μέσα από την πληροφόρηση πράγματα χρήσιμα για την υλοποίηση παρόμοιων αγροκτημάτων και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Ας δώσουμε, λοιπόν, όσο πιο πολλούς σπόρους μπορούμε στη Μητέρα Γη κι ας είμαστε βέβαιοι ότι Αυτή όπως πάντα θα μας προσφέρει γενναιόδωρα.
Ας κρατήσουμε αυτόν τον όμορφο πλανήτη Γη ζωντανό. Το οφείλουμε στα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και στις επόμενες γενιές.
