Την 51η μέρα απεργίας πείνας περνάει σήμερα ο παλαιστίνιος πολιτικός
κρατούμενος Μπιλάλ Καγιέντ, ένας ακόμα αγωνιστής-σύμβολο στην ασίγαστη
πάλη ενάντια στο καθεστώς της διοικητικής κράτησης. Το υπουργείο Υγείας
της Παλαιστινιακής Αρχής προειδοποιεί ότι πλέον ο Καγιέντ κινδυνεύει
από το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου και η υγεία του παρουσιάζει ραγδαία
επιδείνωση από μέρα σε μέρα. Ο δικηγόρος του καταγγέλλει ότι ο Καγιέντ
παρενοχλείται καθημερινά από τους δεσμοφύλακές του αλλά και από φασίστες
ισραηλινούς που επισκέπτονται το νοσοκομείο. Δεν τον αφήνουν να
κοιμηθεί, ανοίγουν τον κλιματισμό στο θάλαμο που νοσηλεύται, με συνέπεια
να τουρτουρίζει λόγω της εξάντλησης του οργανισμού του. Τέτοιου είδους
βασανιστήρια, βέβαια, αποτελούν συνήθη πρακτική των σιωναζιστών.
Το
πρωί της περασμένης Τρίτης αντιπροσωπεία γιατρών επισκέφτηκε τον Μπιλάλ
Καγιέντ στο Νοσοκομείο Μπαρζιλάι όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος και
δεμένος με χειροπέδες στο κρεβάτι (το σεξί του χέρι και το αριστερό του
πόδι). Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι οαπεργός πείνας έχει χάσει την όρασή
του και υποφέρει από δύσπνοια, ενώ έχει χάσει 32 κιλά από το βάρος του.
Εχει επίσης μερική απώλεια ακοής και αδυνατεί να μιλήσει. Ο υπουργός
Υγείας της ΠΑ Τζαουάντ Αουάντ απηύθυνε επείγουσα έκκληση σε όλες τις
διεθνείς οργανώσεις Υγείας να ασκήσουν πίεση στην ισραηλινή κατοχή να
δώσει στον Καγιέντ την ελευθερία του, πριν να είναι αργά.
Στο
μεταξύ, σε επιστολή που έγραψε ο Καγιέντ και δόθηκε στη δημοσιότητα από
τη δικηγόρο του Φάραχ Ντάιμπασεχ, ο πολιτικός κρατούμενος ζητά να τον
μεταφέρουν πίσω στη φυλακή όπου κρατούνται οι συγκρατούμενοι και
υποστηρικτές του. Ο Καγιέντ ορκίζεται να επιταχύνει τον αγώνα ενάντια
στο καθεστώς της διοικητικής κράτησης. Επαναλαμβάνει την άρνησή του να
δεχτεί θεραπεία και ιατρικό έλεγχο της κατάστασης της υγείας του.
Καταγγέλλει ότι τον έχουν αλυσοδέσει και του έχουν απαγορεύσει το
επισκεπτήριο ακόμα και από μέλη της οικογένειάς του.
Οι αδερφοί
Μοχάμεντ και Μαχμούντ Μπαλμπούλ συνεχίζουν για 3οή μέρα την απεργία
πείνας ενάντια στη διοικητική κράτηση και έχουν ήδη μεταφερθεί στο
νοσοκομείο Ράμλα με την υγεία τους να εχει επιδεινωθεί σημαντικά.
Περισσότεροι από 100 παλαιστίνιοι κρατούμενοι απ’ όλες τις οργανώσεις
της Αντίστασης κάνουν απεργία πείνας αλληλεγγύης στον Καγιέντ. Ανάμεσα
τους βρίσκονται από την περασμένη Κυριακή και ο Αχμαντ Σααντάτ, γενικός
γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης,
καθώς και πρώην απεργοί πείνας όπως ο Σαμίρ Ισάουι, ο Χασάν Ζαουάρεχ και
άλλοι.
Οσο κλιμακώνεται η απεργία πείνας και το κίνημα
αλληλεγγύης τόσο οι σιωνιστές κλιμακώνουν την καταστολή προσπαθώντας να
διαλύσουν του πυρήνες των απεργών πείνας στις φυλακές τους. Περίπου 100
κρατούμενοι της Φατάχ και του ΛΜΑΠ μεταφέρθηκαν με τη βία από τη φυλακή
Αχλί Κεντάρ στη φυλακή Ραμόν την περασμένη Δευτέρα, ενώ περισσότεροι από
120 κρατούμενοι της Χαμάς μεταφέρθηκαν από τη φυλακή Ναφχά στις φυλακές
Εσχέλ, Χανταρίμ και Γκιλμπόα.
Στη φωτογραφία: Την Παρασκευή
29 Ιούλη, ο Ταϊζίρ Αμούρι αποφυλακίστηκε αφού εξέτισε ποινή δέκα ετών
στις σιωνιστικές φυλακές. Πριν επισκεφτεί το σπίτι του, ταξίδεψε για να
επισκεφτεί το σπίτι του Μπιλάλ Καγιέντ και να εκφράσει το σεβασμό στη
μητέρα του, στην οποία μετέφερε την αλληλεγγύη όλων των πολιτικών
κρατούμενων προς τον Μπιλάλ και τη μάχη του για ελευθερία.
Δημοσιεύουμε
στη συνέχεια ολόκληρη την επιστολή του Μπιλάλ Καγιέντ, όπως τη
μετέφρασε και την ανάρτησε η ιστοσελίδα της Δικτύωσης Αλληλεγγύης στην
Παλαιστινιακή Αντίσταση (https://palestineresist.gr/palestine/palestine-news/523-letter-bilal-48thday.html).
Επιστολή του απεργού πείνας Μπιλάλ Καγιέντ
Στον ηρωικό παλαιστινιακό λαό μου… Στους ελεύθερους ανθρώπους του κόσμου…
Εισέρχομαι
σε προσωπικό επίπεδο σ’ ένα δύσκολο στάδιο, αγωνιζόμενος ενάντια στην
προσπάθεια υποταγής μου στη βάρβαρη κατοχή, που έχει αποφασίσει την
εξόντωσή μου, μόνο και μόνο επειδή στάθηκα δίπλα στους φυλακισμένους του
λαού μου, υπερασπιζόμενος τα δικαιώματά μου και δικαιώματά τους και τα
δικαιώματα των οικογενειών τους να πετύχουν ακόμη και τους στοιχειώδεις
όρους για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Δεν είναι παράξενο που με
υποστηρίζει το σύνολο του λαού μου, που με περιβάλλει με τις κραυγές και
τα δάκρυά του, με την αλληλεγγύη και τις άοκνες προσπάθειές του για την
εξάλειψη της αδικίας που έχει επιβληθεί σε μένα και στους κρατούμενους.
Αυτό βρίσκεται σε αρμονία με την εθνική αντίληψη που με μεγαλώσατε,
εσείς, ο λαός μου και οι ελεύθεροι άνθρωποι του κόσμου, όπου κι αν
βρίσκονται: Στη Δυτική Οχθη όπου εξεγείρονται ενάντια στην καταπίεση.
Στα κατακτημένα εδάφη [σ.σ. του 1948], όπου περήφανοι και ριζωμένοι στη
γη, υπερασπίζονται την ταυτότητά τους. Ο ηρωικός λαός μου στη νικηφόρα
Γάζα και όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι του κόσμου, κάθε εθνικότητας και
πολιτισμού.
Είμαι εδώ σήμερα, τελειώνοντας το πρώτο στάδιο της
μάχης μου ενάντια σ’ αυτόν το βάρβαρο κατακτητή και έχω ανακοινώσει το
δεύτερο στάδιο, που είναι αυτό της ενότητας με όλους τους φυλακισμένους,
όλων των απόψεων και αντιλήψεων και όλων των πολιτικών κομμάτων, έτσι
που όλοι μαζί, συλλογικά, να μπορέσουμε να γίνουμε αιχμή του δόρατος του
εθνικού αγώνα, μέσα και έξω από τις φυλακές.
Αφού έλαβα, όπως
ανέμενα, αυτή την απόφαση από το κατοχικό στρατοδικείο [σ.σ. απέρριψε
την προσφυγή του ενάντια στην απόφαση διοικητικής κράτησης], που αγνοεί
την ελευθερία, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μου, είναι αναγκαίο να
απαντήσω αντιπαρατιθέμενος σ’ αυτή τη βάρβαρη απόφαση. Ετσι, ξεκινώντας
από σήμερα, 1η Αυγούστου του 2016, αρνούμαι όλες τις ιατρικές εξετάσεις
από τους γιατρούς του νοσοκομείου. Απαιτώ την άμεση επιστροφή μου στη
φυλακή, παρά την επιδεινούμενη κατάσταση της υγείας μου για να σταθώ σε
κοινό μέτωπο, σε μια γραμμή στα κελιά της κατοχικής φυλακής, πλάι πλάι
με όλους τους εξεγερμένους κρατούμενους, υψώνοντας τη δυνατή φωνή μας:
Οι αποφάσεις σας δε θα περάσουν εύκολα! Ιδιαίτερα αφότου η κατοχή
παραβίασε μία ακόμη κόκκινη γραμμή, ακόμη πιο επικίνδυνη, επιβάλλοντάς
μου διοικητική κράτηση, που αποσκοπεί στην εξόντωση όλων των ηγετών του
κινήματος των φυλακισμένων και των στελεχών του και όσων υψώνουν τη
σημαία του, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα των φυλακισμένων στην ελευθερία
και την αξιοπρέπεια.
Ηρωικέ λαέ μου, έφτασε η ώρα του αγώνα.
Είμαι γεμάτος ελπίδα, όπως σε γνώρισα πάντοτε, προστατευτικό τείχος που
υπερασπίζεται τον αγώνα μας. Αυτά που πήρα από σένα, από τους αγώνες
σου, τις διαμαρτυρίες σου, τις διαδηλώσεις σου, μου δίνουν περισσότερη
αποφασιστικότητα για να συνεχίσω μέχρι τη νίκη.
Ελευθερία ή θάνατος. Η νίκη μας είναι σίγουρη.
Μπιλάλ Καγιέντ, Νοσοκομείο Μπαρζιλάι, 1η Αυγούστου 2016
Πηγή: ΚΟΝΤΡΑ
