Απόδειξε μου πως ΔΕΝ είσαι Φασίστας…. | Tου Μανόλη Πετράκη
Πως δηλαδή δε ρε παιδί μου, δεν ηδονίζεσαι, δεν γουστάρεις (- κάργα -), δεν ετοιμάζεσαι οσονούπω να εκσπερματώσεις με τις φυλακίσεις και ταπεινώσεις του κόσμου, αίσθηση που μπορεί μάλιστα να σ’ ακολουθεί πάππου προς πάππου….
Ναι απόδειξε μου πως δεν γουστάρεις, δεν ερεθίζεσαι (-κάργα πάλι-), δεν είσαι έτοιμος να τα πετάξεις όλα νιώθοντας τον άλλο να υποφέρει που δεν μπορεί να πάει για παράδειγμα για ψάρεμα, ενώ ξέρεις καλά πως κορονοιός από σαργούς δεν κολλιέται, πως η θάλασσα και το ιώδιο φυσικά κάνουν καλό, αλλά κυρίως, πως ο άνθρωπος αυτός βασανίζεται, ταπεινώνεται, υποφέρει που δεν μπορεί να αφεθεί και πάλι μονάχος του στην αγκαλιά της θάλασσας….
Απόδειξε μου πως δεν τρελαίνεσαι από ηδονή (σ.σ. μπορείς….;), όταν νιώθεις εγκλωβισμένο τον κυνηγό που δεν μπορεί πια να περπατήσει στον καθαρό αέρα ενός βουνού, στη φυλακή πλέον του σπιτιού του, ξέροντας καλά τη μανία του να βγει έξω στον καθαρό αέρα, αλλά και πως, η εισπνοή του αέρα αυτού και των αρωμάτων του βουνού, τελικά τον προστατεύει κι από κορονοιούς κι από άλλες φυσικά ασθένειες….
Απόδειξε μου επιτέλους, πως δεν έχεις ερεθιστεί ακόμα και με τη σκέψη, του βασανισμού των ανθρώπων που δεν μπορούν να κάνουν πλέον μια βόλτα με τη μοτοσικλέτα τους μόνοι, (αφού ούτως ή άλλως τα μαγαζιά τα ‘χεις κλειστά), και πως δεν τρελαίνεσαι από καύλα (σ.σ. ακριβώς όπως το πα…), όταν ξέρεις πως πλημμυρίζουν από το φόβο σου κι αυτόν της αστυνομίας σου και κάθε ελέγχου της επειδή απλά θέλησαν μια μικρή βόλτα ελεύθεροι….
Απόδειξε μου πως όσα σου ‘χω γράψει δεν σ’ ερεθίζουν ήδη, απόδειξε μου πως δεν σε «φτιάχνει» η απαιτούμενη άδεια σου για κάθε μετακίνηση, απόδειξε μου πως δεν νιώθεις το γεννητικό σου όργανο να φουσκώνει με κάθε, και χωρίς κανένα απολύτως λόγο, ταπείνωση, βασανισμό, τιμωρία, φόβο του κόσμου για τις πράξεις σου…..
Μπορείς….;
(Ή μήπως ζητάω τελικά κάτι παρά φύσει….;)
