Το έγγραφο, το οποίο είχε αποκαλυφτεί το 2012 και επανέρχεται στη δημοσιότητα, αποτελεί πρόταση έγκρισης μισθολογικής δαπάνης για τους έκτακτους συνεργάτες του κλάδου.
Τα ευρήματα από το έγγραφο είναι δυο, αφενός ποιοί είναι οι μισθοδοτούμενοι της κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφορίών και αφετέρου τα ποσα που ελάμβαναν.
Οπερ σημαίνει ότι οι μισθοδοτούμενοι “πατριώτες” απομυζούσαν τη χώρα από το 1980, προσφέροντας αδιευκρίνιστες υπηρεσίες “πρακτόρων” πληροφοριών.
Αν η υπόθεση διερευνηθεί διεξοδικά και σε βάθος και δεν περιοριστεί σε επιδερμική προσέγγιση ενδέχεται να προκύψουν σημαντικά ευρήματα για το ρόλο ανθρώπων των Media και της πολιτικής, καθώς και για τη διαχρονική διασπάθιση δημοσίου χρήματος.
Στο συγκεκριμένο έγγραφο πάντως φαίνεται ότι ο… πατριώτης επικεφαλής της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος έπαιρνε μηνιαίο μισθό 120,000 δραχμές, όταν ο μέσος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων ήταν μεταξύ 12-15,000 δραχμών.
Στο ίδιο έγγραφο προκύπτει ότι μισθοδοτούμενος της ΚΥΠ ήταν και ο Κ. Πλεύρης και μάλιστα υψηλόμισθος, λαμβάνοντας μηνιαίως 200,000 δραχμές.
Επίσης ο πρόεδρος του ΕΝΕΚ (εθνικιστική νεοναζιστική οργάνωση) και εν συνεχεία στέλεχος της ΟΝΝΕΔ Πολύδωρος Δάκογλου, ο οποίος μισθοδοτούνταν με 92,000 δραχμές.
Ο εκδότης, καναλάρχης και προσφάτως καταδικασθείς για υποθέσεις εκβιασμών Γρηγόρης Μιχαλόπουλος με μισθό 180,000 δραχμές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι επίσημη απάντηση από την ΕΥΠ δεν υπάρχει για το θέμα.
Η δικαιοσύνη ουδέποτε όμως εισήλθε στην ουσία της υπόθεσης και ούτε διατάχθηκε έλεγχος των πρακτικών και των αρχείων της ΕΥΠ για να διαπιστωθεί του λόγου το αληθές.
Η απόφαση αφορά μόνο την πλαστότητα του εγγράφου και όχι το αν ήταν ή όχι ο Ν. Μιχαλολιάκος έμμισθος της ΚΥΠ.
ΠΗΓΕΣ: flashnews.gr sofokleousin.gr
Τό ιδιο ααφέρει με πηγές και η el.wikipedia.org
Πρώτα χρόνια: Δικτατορία και Μεταπολίτευση (1957-1980)
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, στη Γούβα του Παγκρατίου.[20] Μαθητής ακόμα, σε ηλικία 16 ετών, το 1973, εντάχθηκε στην ακροδεξιά οργάνωση του Κωνσταντίνου Πλεύρη «4η Αυγούστου», στην οποία δραστηριοποιήθηκε και κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων, στο τμήμα Μαθηματικών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.[21][22]
Σε ομιλία του το 2012 σε μέλη της ΧΑ για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ο Μιχαλολιάκος είπε ότι «εκείνη την εποχή ήμουν ήδη πολιτικά ενεργός καίτοι δεν είχα συμπληρώσει ακόμη τα 16 μου έτη».[23]
Σύμφωνα με το Γιάννη Περδικάρη, συνεργάτη του Μιχαλολιάκου και μελλοντικού συνιδρυτή της Χρυσής Αυγής, το Νοέμβριο του 1973 μια ομάδα περίπου 100 νεολαίων του Κόμματος 4ης Αυγούστου, μεταξύ των οποίων και ο Μιχαλολιάκος, αποφάσισαν να εισβάλλουν στο κτήριο του Πολυτεχνείου, που είχαν καταλάβει φοιτητές που είχαν εξεγερθεί εναντίον της στρατιωτικής δικτατορίας.
Ελλείψει, ωστόσο, σχεδιασμού και ηγεσίας εγκατέλειψαν το εγχείρημα και περιορίστηκαν «στην παρεμπόδιση και αποτροπή της τροφοδοσίας των εγκλείστων από τις εξωτερικές ομάδες περιφρούρησης».[24]
Ο Μιχαλολιάκος ήταν μέλος της Επιτροπής Συντονισμού Ενωτικού Αγώνος (ΕΣΕΑ), παραρτήματος στην Αθήνα της ΕΟΚΑ Β΄ του Γεωργίου Γρίβα,[21] η οποία είχε κηρυχθεί τότε από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο παράνομη τρομοκρατική οργάνωση.
Σύμφωνα με ομιλία του Μιχαλολιάκου το 2014 στη Βουλή στους κύκλους της ΕΟΚΑ Β΄ γνώρισε το 1973 τον Τάκη Μπαλτάκο.[25]
Συνελήφθη για πρώτη φορά στις 24 Ιουλίου 1974,[21] τη νύχτα της Μεταπολίτευσης, όταν μαζί με άλλα δύο άτομα, τον Περδικάρη και τον Αριστοτέλη Καλέντζη, αποπειράθηκαν να κάψουν τη βρετανική πρεσβεία στο Κολωνάκι, διαμαρτυρόμενοι για τη στάση της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Σύμφωνα με τον Περδικάρη, ο Καλέντζης με ψυχραιμία έκρυψε το σχέδιο του κτηρίου που είχε πάνω του όταν συνελήφθησαν, αφού είχαν αναρριχηθεί στα κάγκελα της πρεσβείας, και οι τρεις τους αφέθηκαν ελεύθεροι.[26]
Στις 16 Δεκεμβρίου 1976, κατά τη διάρκεια της κηδείας του απότακτου αστυνόμου και βασανιστή της δικτατορίας Ευάγγελου Μάλλιου, που είχε δολοφονηθεί πριν από δύο ημέρες από τη «17 Νοέμβρη»,[22] εκφώνησε ομιλία ο Γεώργιος Γεωργαλάς που προανήγγειλε ότι: «Θα απαντήσουμε οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος».[27]
Μετά την εξόδιο ακολουθία,[22] μια ομάδα χουντικών και νεοφασιστών[28] επιτέθηκε στους δημοσιογράφους που κάλυπταν την κηδεία για να τους λιντσάρουν με αποτέλεσμα πέντε δημοσιογράφοι να καταλήξουν στο νοσοκομείο με σοβαρά τραύματα.[29][22]
Από μαρτυρίες και φωτογραφίες εντοπίστηκαν ορισμένοι από τους δράστες, ανάμεσα στους οποίους και ο Μιχαλολιάκος, τον οποίο ένας από τα θύματα αναγνώρισε ως έναν από τους επικεφαλής της ομάδας που του επιτέθηκε.[29]
Ο Μιχαλολιάκος ισχυρίστηκε ότι δε συμμετείχε στα επεισόδια, ότι δεν εμφανιζόταν σε καμιά από τις φωτογραφίες και ότι ο μάρτυρας που τον ενέπλεκε είχε περιπέσει σε αντιφάσεις.
Προφυλακίστηκε με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος, όπως και οι υπόλοιποι συλληφθέντες.[27]
Από τα τέλη του 1977 ο Μιχαλολιάκος υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία και, όταν ξεκίνησε η δίκη το Μάιο του 1978, το δικαστήριο αποφάσισε να διαχωρίσει την υπόθεση γι’ αυτόν και άλλον έναν κατηγορούμενο, κρίνοντας ότι δεν είχαν κλητευθεί εμπρόθεσμα.
Τελικά, ο Μιχαλολιάκος δε δικάστηκε για την υπόθεση αυτή, καθώς τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνταν παραγράφηκαν πέντε χρόνια μετά το συμβάν, το Δεκέμβριο του 1981.[28]
Σύμφωνα με τον Γιάννη Περδικάρη, ο Μιχαλολιάκος και ο Αριστοτέλης Καλέντζης ήταν οι δράστες μιας επίθεσης εναντίον του δημοσιογράφου Νίκου Κακαουνάκη, τον οποίο δύο άγνωστοι είχαν χτυπήσει στο κεφάλι και είχαν ρίξει σε ένα λάκκο με ασβέστη τον Ιανουάριο του 1977.[30]
Στις 31 Ιουλίου 1978 ανακοινώθηκε η σύλληψή του μαζί με άλλους για σειρά βομβιστικών ενεργειών στην Αθήνα, ενώ ταυτόχρονα καθαιρέθηκε από το βαθμό του Δόκιμου Αξιωματικού των Ειδικών Δυνάμεων.
Αρχικά παραπέμφθηκε στον ανακριτή για παράβαση του νόμου 774/78 «περί καταστολής της τρομοκρατίας» σε βαθμό κακουργήματος ως ύποπτος για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση μαζί με τους Α. Καλέντζη, Α. Πρωτοπαπά, Θ. Παπουτσά, Λ. Παξινόπουλο, Ν. Τσάμη, Ι. Γιαννόπουλο και «συντονιστή» τον Λοχαγό Τζαβέλα.[31][22]
Με βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου παραπέμφθηκε στο πενταμελές εφετείο για παράβαση του νόμου 495/76 «περί όπλων και εκρηκτικών υλών».
Μετά από μετατροπή της κατηγορίας σε πλημμέλημα, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 13 μηνών.[32].
Υπάρχουν έγγραφα της εποχής που θέλουν τον Νίκο Μιχαλολιάκο, κατά τη δεύτερη κατάθεσή του στις 27 Ιουλίου 1978, να καταδίδει στην Αστυνομία τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης στην οποία συμμετείχε.[33]
Ο Μιχαλολιάκος φέρεται να έδωσε 8 ονόματα συνεργατών του, που οι ποινές τους κυμάνθηκαν από 5 μέχρι 12 χρόνια φυλάκιση, ενώ η ποινή του Μιχαλολιάκου περιορίστηκε στους 13 μήνες.
Χρυσή Αυγή
Με έγγραφο που εμφανίζεται να χρονολογείται από το 1981, ο μετέπειτα Γενικός Γραμματέας της Χρυσής Αυγής κατηγορήθηκε για συνεργασία με την Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών και πως με την κωδική ονομασία «ΑΣΤΥΑΝΑΞ» λάμβανε από αυτήν μηνιαία αμοιβή 120.000 δραχμές.[34][35][36][37]
Η Χρυσή Αυγή επικαλείται την απόφαση 52803/04 του Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της (πριν αυτή καταργηθεί από την wordpress), σύμφωνα με την οποία το έγγραφο αυτό κρίνεται πλαστό και ο αξιωματικός που φερόταν να το υπέγραφε ανύπαρκτο πρόσωπο.[38][39]
Το 1983 ο Μιχαλολιάκος βρισκόταν για πολλούς μήνες στη Νότια Αφρική.
Όταν επέστρεψε, ο έγκλειστος δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος τον διόρισε στην ηγεσία της νεολαίας της Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως (ΕΠΕΝ).[28]
Γράφει ο Polychroniadis Babis σήμερα
Αυτό είναι ένα έγγραφο πληρωμών της ΚΥΠ (σημερινή ΕΥΠ) που δείχνει ότι ο Μιχαλολιάκος ήταν στο pay roll της υπηρεσίας την περίοδο 1981-1982 (και άγνωστο για πόσα χρόνια ακόμα), όπως ήταν και ο Κ. Πλεύρης.
Οι παλιότεροι ίσως γνωρίζουν το έγγραφο, το βάζω όμως για τους νεότερους, για να θυμίσω από ποιά “κοιλιά” βγήκε η Χ.Α. και γιατί περιμένω να δω στην αυριανή απόφαση περί αναστολών αν ξεπληρώνονται παλιά… “γραμμάτια” ή όχι.
