Το όνομα «Κικέρων» είναι παρωνύμιο που δόθηκε σε κάποιον πρόγονό του, επειδή στην άκρη της μύτης του είχε μια μικρή σχισμή όμοια με την εντομή του ρεβιθιού. Οι Λατίνοι ονομάζουν το ρεβίθι κίκερ, εξ ου και το παρατσούκλι «Κικέρων» –ο Ρεβίθης.
Όταν ο Κικέρων απεφάσισε να ασχοληθεί στην πολιτική και να διεκδικήσει την εξουσία, οι φίλοι του τον παρότρυναν να αλλάξει το όνομά του, μήπως κι αυτό σταθεί η αιτία να γίνει αντικείμενο χλεύης και σαρκασμού. Ο Κικέρων όχι μόνο δεν ακολούθησε την παρότρυνσή τους, αλλά με την δύναμη της νεότητός του είπε ότι θα κάνει το παν να φράξει το στόμα των επιδόξων χλευαστών του και να καταστήσει το όνομά του άξιο σεβασμού. Και προσέφυγε στον αυτοσαρκασμό. Όταν, την εποχή που είχε σταλεί στην Σικελία ως ταμίας, ανέθεσε να του φτιάξουν ανάθημα για τους θεούς, διέταξε τον τεχνίτη να χαράξει επάνω τα δυο πρώτα ονόματά του «Μάρκος» και «Τύλλιος» και δίπλα σε αυτά, αντί για «Κικέρων», να σκαλίσει ένα ρεβίθι.
Μπορεί στην συνέχεια, στην διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής, ο Κικέρων να δέχθηκε ποικίλες επιθέσεις από φίλους και εχθρούς, άλλοτε δικαίως και άλλοτε αδίκως, και να εξορίστηκε και να προδόθηκε από ανθρώπους που ευεργέτησε, ποτέ όμως δεν χλευάστηκε για το όνομά του –ούτε όσο ζούσε ούτε ύστερα από τον θάνατό του. Απεναντίας, όταν αρκετά χρόνια αργότερα ο Οκταβιανός μπήκε στο δωμάτιο ενός από τους εγγονούς του και τον είδε να κρατάει ένα βιβλίο του Κικέρωνα, το πήρε στα χέρια του, το διέτρεξε φευγαλέα με την ματιά του και, επιστρέφοντάς του το, είπε για τον μεγάλο ρωμαίο ρήτορα: «λόγιος ανήρ –λόγιος και φιλόπατρις».
Tατιάνα Μπόλαρη – Εurokinissi