Casino Europe… και οι συμμορίες της Νέας Υόρκης.Του Παναγιώτη Τραϊανού
Διακόσια χρόνια ιστορίας με όρους υποκόσμου.
Οι μαφιόζοι, που νίκησαν τους στρατηγούς.
Η “μικρή” Ελλάδα είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους “παίκτες”
που καθορίζουν το μέλλον τής ανθρωπότητας.
Ο
δέκατος ένατος αιώνας ήταν για τον Δυτικό Κόσμο μια κοσμογονία …Ήταν η
πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Εποχή, που πραγματικά άλλαξε ο
ενδοχριστιανικός σχεδιασμός …Ήταν η πρώτη φορά που “ξεπέρασε” η Ευρώπη
τα φεουδαρχικά κράτη των βασιλέων – τα οποία λειτουργούσαν στα πρότυπα
των ελληνιστικών βασιλείων των διαδόχων τού Αλεξάνδρου – και πήγε στα
αστικά κράτη …Στα εθνικά κράτη των υποτίθεται ώριμων και
χειραφετημένων λαών, οι οποίοι είχαν απαλλαγεί από τις “άνωθεν” και
“έξωθεν” εξαρτήσεις και κηδεμονίες …Στα αστικά κράτη, των οποίων οι
ηγέτες θα ήταν πλέον εκλεκτοί του λαού και όχι “ελέω Θεού” και Ρώμης
…Τα κράτη εκείνα, τα οποία στα όριά τους υπηρετούσαν αποκλειστικά τους
λαούς τους και θα λειτουργούσαν αυτόνομα με δημοκρατικές διαδικασίες.
δέκατος ένατος αιώνας ήταν για τον Δυτικό Κόσμο μια κοσμογονία …Ήταν η
πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Εποχή, που πραγματικά άλλαξε ο
ενδοχριστιανικός σχεδιασμός …Ήταν η πρώτη φορά που “ξεπέρασε” η Ευρώπη
τα φεουδαρχικά κράτη των βασιλέων – τα οποία λειτουργούσαν στα πρότυπα
των ελληνιστικών βασιλείων των διαδόχων τού Αλεξάνδρου – και πήγε στα
αστικά κράτη …Στα εθνικά κράτη των υποτίθεται ώριμων και
χειραφετημένων λαών, οι οποίοι είχαν απαλλαγεί από τις “άνωθεν” και
“έξωθεν” εξαρτήσεις και κηδεμονίες …Στα αστικά κράτη, των οποίων οι
ηγέτες θα ήταν πλέον εκλεκτοί του λαού και όχι “ελέω Θεού” και Ρώμης
…Τα κράτη εκείνα, τα οποία στα όριά τους υπηρετούσαν αποκλειστικά τους
λαούς τους και θα λειτουργούσαν αυτόνομα με δημοκρατικές διαδικασίες.
Η
Γαλλική Επανάσταση έγινε το μεγάλο “εργαστήριο” της δημιουργίας τού
πρώτου και πρότυπου εθνικού κράτους. Η ίδια η “κληρονομιά” τής
Επανάστασης έγινε η πρώτη εθνική παράδοση του πρώτου πραγματικού εθνικού
αστικού κράτους στην Ευρώπη …και το οποίο ήταν η Γαλλία. Η Γαλλία
ήταν το πρώτο εθνικό κράτος υπό την έννοια ότι αποτελούσε μια “βασιλεία”
τού λαού …Μια Res-Publica …Στην κυριολεξία, δηλαδή, ένα “δημόσιο
πράγμα”, μια “δημόσια υπόθεση” …Υπόθεση του λαού.
Γαλλική Επανάσταση έγινε το μεγάλο “εργαστήριο” της δημιουργίας τού
πρώτου και πρότυπου εθνικού κράτους. Η ίδια η “κληρονομιά” τής
Επανάστασης έγινε η πρώτη εθνική παράδοση του πρώτου πραγματικού εθνικού
αστικού κράτους στην Ευρώπη …και το οποίο ήταν η Γαλλία. Η Γαλλία
ήταν το πρώτο εθνικό κράτος υπό την έννοια ότι αποτελούσε μια “βασιλεία”
τού λαού …Μια Res-Publica …Στην κυριολεξία, δηλαδή, ένα “δημόσιο
πράγμα”, μια “δημόσια υπόθεση” …Υπόθεση του λαού.
Για πρώτη φορά στη
νεώτερη ιστορία μια ιδιαίτερη αγωνιστική μάλιστα “παράδοση” του λαού –
και όχι ένας βασιλικός “γάμος” ή μια ρωμαϊκή “εντολή” – θα γινόταν το
“πλαίσιο” εκείνο, το οποίο θα αποτελούσε τον βασικό ιδεολογικό “σκελετό”
ενός κράτους …Πρώτο “αβασίλευτο” κράτος σε ένα πείραμα “δημοκρατικής”
λειτουργίας, που δεν είχε ξαναδεί ο χριστιανικός κόσμος. Γύρω από αυτήν
τη Γαλλία άρχισαν να “χτίζονται” τα αστικά κράτη. Όλα τα σύγχρονα κράτη
τής Ευρώπης “χτίστηκαν” την ίδια περίπου περίοδο και με πανομοιότυπο
τρόπο.
Όμως,
αν η Γαλλία ήταν το κράτος-“θεμέλιο” αυτού του νέου εθνικού σχεδιασμού,
αυτή δεν έφτανε από μόνη της, για να επιβληθεί αυτός ο σχεδιασμός.
Χρειαζόταν και ένας αντίστοιχος λαός, για να δώσει “ζωή” σ’ αυτόν τον
νέο τύπο κράτους και τέτοιος λαός στη Γαλλία δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε
εκείνη την εποχή γαλλικός λαός με την απαιτούμενη ιστορική, θρησκευτική,
κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική ομοιογένεια από το Παρίσι μέχρι τη
Μασσαλία. Ως εκ τούτου αυτός ο σχεδιασμός έπρεπε μετά το
κράτος-“θεμέλιο” να βρει και το έθνος-“θεμέλιο” αυτού του σχεδιασμού,
γιατί διαφορετικά θα έμενε κενό γράμμα.
αν η Γαλλία ήταν το κράτος-“θεμέλιο” αυτού του νέου εθνικού σχεδιασμού,
αυτή δεν έφτανε από μόνη της, για να επιβληθεί αυτός ο σχεδιασμός.
Χρειαζόταν και ένας αντίστοιχος λαός, για να δώσει “ζωή” σ’ αυτόν τον
νέο τύπο κράτους και τέτοιος λαός στη Γαλλία δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε
εκείνη την εποχή γαλλικός λαός με την απαιτούμενη ιστορική, θρησκευτική,
κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική ομοιογένεια από το Παρίσι μέχρι τη
Μασσαλία. Ως εκ τούτου αυτός ο σχεδιασμός έπρεπε μετά το
κράτος-“θεμέλιο” να βρει και το έθνος-“θεμέλιο” αυτού του σχεδιασμού,
γιατί διαφορετικά θα έμενε κενό γράμμα.
Το
έθνος-“θεμέλιο”, το οποίο θα αποτελούσε “πρότυπο” και “μέτρο” για τη
δημιουργία των υπολοίπων εθνών, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ο νέος
σχεδιασμός, ήταν το ελληνικό. Οι Έλληνες ήταν ο μοναδικός πραγματικός
λαός με τα πραγματικά χαρακτηριστικά, που μπορούσε να φορέσει αυτό το
νέο “σαμάρι” …Ο μόνος λαός με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, για να
“ταυτιστεί” με το δικό του “κράτος”, ώστε να προκύψει ο επιθυμητός
εθνικός σχεδιασμός. Κανένας γαλλικός ή γερμανικός ή ιταλικός λαός δεν
είχε αυτές τις προδιαγραφές, γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν εκείνη την
εποχή τέτοιοι λαοί.
έθνος-“θεμέλιο”, το οποίο θα αποτελούσε “πρότυπο” και “μέτρο” για τη
δημιουργία των υπολοίπων εθνών, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ο νέος
σχεδιασμός, ήταν το ελληνικό. Οι Έλληνες ήταν ο μοναδικός πραγματικός
λαός με τα πραγματικά χαρακτηριστικά, που μπορούσε να φορέσει αυτό το
νέο “σαμάρι” …Ο μόνος λαός με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, για να
“ταυτιστεί” με το δικό του “κράτος”, ώστε να προκύψει ο επιθυμητός
εθνικός σχεδιασμός. Κανένας γαλλικός ή γερμανικός ή ιταλικός λαός δεν
είχε αυτές τις προδιαγραφές, γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν εκείνη την
εποχή τέτοιοι λαοί.
Ο
μόνος λαός, ο οποίος υπήρχε με ανάλογα χαρακτηριστικά, ήταν οι Εβραίοι,
αλλά αυτοί δεν είχαν ως στόχο να αποκτήσουν κράτος και επιπλέον – για
λόγους αρνητικής φήμης – δεν μπορούσαν εντός του χριστιανισμού να
λειτουργήσουν ως πρότυπο για κανέναν. Οι Έλληνες, όμως, εκείνη την εποχή
ήταν εντός τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και άρα δεν ήταν διαθέσιμοι για
“πειράματα”. Ως εκ τούτου ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να “απελευθερωθεί”
και να αποκτήσει ένα “γαλλικού” τύπου κράτος, ώστε αυτό το σύνολο να
γίνει το “πατρόν” για όλους τους υπόλοιπους λαούς και κράτη.
μόνος λαός, ο οποίος υπήρχε με ανάλογα χαρακτηριστικά, ήταν οι Εβραίοι,
αλλά αυτοί δεν είχαν ως στόχο να αποκτήσουν κράτος και επιπλέον – για
λόγους αρνητικής φήμης – δεν μπορούσαν εντός του χριστιανισμού να
λειτουργήσουν ως πρότυπο για κανέναν. Οι Έλληνες, όμως, εκείνη την εποχή
ήταν εντός τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και άρα δεν ήταν διαθέσιμοι για
“πειράματα”. Ως εκ τούτου ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να “απελευθερωθεί”
και να αποκτήσει ένα “γαλλικού” τύπου κράτος, ώστε αυτό το σύνολο να
γίνει το “πατρόν” για όλους τους υπόλοιπους λαούς και κράτη.
Τι
θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; …Ότι η Ελλάδα θα απελευθερωνόταν ακόμα
κι αν οι ήρωες τής επανάστασης ήταν ταβλαδόροι …Ακόμα κι αν έπρεπε να
τους κάνουν “ήρωες” με το ζόρι, και μόνον για τις παρασημοφορήσεις και
τις φωτογραφίες. Γιατί; …Γιατί βόλευε τους ισχυρούς εκείνης της εποχής
…Γιατί η Ελλάδα ήταν το πλέον βασικό “συστατικό” τού σχεδιασμού
εκείνης της εποχής. Οι τεράστιες δυσκολίες, που πράγματι ως κράτος
αντιμετώπισε από την απελευθέρωσή της κι εντεύθεν, οφείλονται στην
ανάγκη των αφεντικών να την ελέγχουν απόλυτα. Ήταν τεχνητές δυσκολίες,
οι οποίες προκλήθηκαν από εκείνους, οι οποίοι είχαν αποφασίσει εξ’ αρχής
ότι θα υπάρχει Ελλάδα “ελεύθερη” κι “ανεξάρτητη”. Γιατί; …Για να
μπορούν να την εκβιάζουν με αφανισμό …Να μπορούν να την απειλούν με τα
χρέη της.
θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; …Ότι η Ελλάδα θα απελευθερωνόταν ακόμα
κι αν οι ήρωες τής επανάστασης ήταν ταβλαδόροι …Ακόμα κι αν έπρεπε να
τους κάνουν “ήρωες” με το ζόρι, και μόνον για τις παρασημοφορήσεις και
τις φωτογραφίες. Γιατί; …Γιατί βόλευε τους ισχυρούς εκείνης της εποχής
…Γιατί η Ελλάδα ήταν το πλέον βασικό “συστατικό” τού σχεδιασμού
εκείνης της εποχής. Οι τεράστιες δυσκολίες, που πράγματι ως κράτος
αντιμετώπισε από την απελευθέρωσή της κι εντεύθεν, οφείλονται στην
ανάγκη των αφεντικών να την ελέγχουν απόλυτα. Ήταν τεχνητές δυσκολίες,
οι οποίες προκλήθηκαν από εκείνους, οι οποίοι είχαν αποφασίσει εξ’ αρχής
ότι θα υπάρχει Ελλάδα “ελεύθερη” κι “ανεξάρτητη”. Γιατί; …Για να
μπορούν να την εκβιάζουν με αφανισμό …Να μπορούν να την απειλούν με τα
χρέη της.
Πάνω
σε αυτά τα πρότυπα “χτίστηκαν” όλα τα κράτη τής Ευρώπης. Έτσι άρχισε να
αποκτά μέλη η Κοινωνία των εθνών. …Μια κοινωνία, που, χωρίς το
ελληνικό έθνος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει …Γαλλικού τύπου κράτη με
ελληνικού τύπου αστικές τάξεις είναι στην πραγματικότητα όλα τα εθνικά
κράτη τής Ευρώπης. Όλοι οι σύγχρονοι λαοί τής Ευρώπης είναι
“κατασκευασμένοι” πάνω στο ελληνικό “πρότυπο”. Ως εκ τούτου τίποτε απ’
αυτά που βλέπουμε και αναπαράγουν μέσα στον χρόνο τα επιλεγμένα
χαρακτηριστικά των λαών δεν είναι τυχαίο …Ούτε οι Έλληνες θεωρούν κατά
“σύμπτωση” ως “παράδοσή” τους τη Γαλλική Επανάσταση ούτε οι υπόλοιποι
Ευρωπαίοι θεωρούν κατά “σύμπτωση” ως “παράδοσή” τους το μεγαλύτερο μέρος
τής αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
σε αυτά τα πρότυπα “χτίστηκαν” όλα τα κράτη τής Ευρώπης. Έτσι άρχισε να
αποκτά μέλη η Κοινωνία των εθνών. …Μια κοινωνία, που, χωρίς το
ελληνικό έθνος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει …Γαλλικού τύπου κράτη με
ελληνικού τύπου αστικές τάξεις είναι στην πραγματικότητα όλα τα εθνικά
κράτη τής Ευρώπης. Όλοι οι σύγχρονοι λαοί τής Ευρώπης είναι
“κατασκευασμένοι” πάνω στο ελληνικό “πρότυπο”. Ως εκ τούτου τίποτε απ’
αυτά που βλέπουμε και αναπαράγουν μέσα στον χρόνο τα επιλεγμένα
χαρακτηριστικά των λαών δεν είναι τυχαίο …Ούτε οι Έλληνες θεωρούν κατά
“σύμπτωση” ως “παράδοσή” τους τη Γαλλική Επανάσταση ούτε οι υπόλοιποι
Ευρωπαίοι θεωρούν κατά “σύμπτωση” ως “παράδοσή” τους το μεγαλύτερο μέρος
τής αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
“Βαστίλη”
και “Θερμοπύλες” είναι “πυλώνες” της ίδιας κοινής “κατασκευής”. “Πάνω”
σε αυτά είναι “χτισμένα” τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης …Γερμανία,
Ιταλία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ., είναι κράτη, τα οποία είναι
“κομμένα” στο ίδιο “πατρόν”. Το κάθε κράτος απ’ αυτά “έψαξε” στην
ιστορία του ή “επινόησε” μόνο του μια δική του “Βαστίλη” κοινωνικής ή
εθνικής “αφύπνισης” και κάποιες δικές του “Θερμοπύλες” πατριωτικής
θυσίας, για να συνθέσει το εθνικό του “παραμύθι”. Γιατί; …Για να
μπορεί να “πορεύεται” με το κοινό ελληνικό “βήμα” που επιβάλει ο εθνικός
σχεδιασμός.
και “Θερμοπύλες” είναι “πυλώνες” της ίδιας κοινής “κατασκευής”. “Πάνω”
σε αυτά είναι “χτισμένα” τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης …Γερμανία,
Ιταλία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ., είναι κράτη, τα οποία είναι
“κομμένα” στο ίδιο “πατρόν”. Το κάθε κράτος απ’ αυτά “έψαξε” στην
ιστορία του ή “επινόησε” μόνο του μια δική του “Βαστίλη” κοινωνικής ή
εθνικής “αφύπνισης” και κάποιες δικές του “Θερμοπύλες” πατριωτικής
θυσίας, για να συνθέσει το εθνικό του “παραμύθι”. Γιατί; …Για να
μπορεί να “πορεύεται” με το κοινό ελληνικό “βήμα” που επιβάλει ο εθνικός
σχεδιασμός.
Αντιλαμβανόμαστε
λοιπόν ότι κανένα από αυτά τα εθνικά κράτη δεν θα μπορούσε να υπάρξει
ως τέτοιο, αν δεν είχε προϋπάρξει η δημιουργία τού αστικού κρατικού
μοντέλου, το οποίο δημιουργήθηκε στη Γαλλία και βέβαια ο ελληνικός λαός,
ο οποίος επιλέχθηκε ως “πρότυπο” λαού, για να “φορέσει” το μοντέλο
αυτό. Από εκεί και πέρα τα πάντα ακολούθησαν μια κοινή στρατηγική
ανάπτυξης. Τα πάντα έγιναν με πανομοιότυπο τρόπο σε όλα τα κράτη και για
όλους τους λαούς …Κοινή παιδεία, κοινή εκπαίδευση σε μια κοινή εθνική
ιστορία σε διάφορες παραλλαγές τού ίδιου “σεναρίου”.
λοιπόν ότι κανένα από αυτά τα εθνικά κράτη δεν θα μπορούσε να υπάρξει
ως τέτοιο, αν δεν είχε προϋπάρξει η δημιουργία τού αστικού κρατικού
μοντέλου, το οποίο δημιουργήθηκε στη Γαλλία και βέβαια ο ελληνικός λαός,
ο οποίος επιλέχθηκε ως “πρότυπο” λαού, για να “φορέσει” το μοντέλο
αυτό. Από εκεί και πέρα τα πάντα ακολούθησαν μια κοινή στρατηγική
ανάπτυξης. Τα πάντα έγιναν με πανομοιότυπο τρόπο σε όλα τα κράτη και για
όλους τους λαούς …Κοινή παιδεία, κοινή εκπαίδευση σε μια κοινή εθνική
ιστορία σε διάφορες παραλλαγές τού ίδιου “σεναρίου”.
Ακόμα
και οι δανειστές όλων αυτών των κρατών ήταν οι ίδιοι, εφόσον αυτοί
άλλαξαν τον παγκόσμιο σχεδιασμό σε εθνικό σχεδιασμό και εξασφάλιζαν τον
έλεγχό αυτών των εθνών μέσω των χρεών …Με τους ίδιους ανθρώπους,
δηλαδή, “συναλλάχθηκαν” όλοι οι “πατέρες” των σύγχρονων εθνών, άσχετα με
τον ρόλο που θα καλούνταν στη συνέχεια να παίξουν. Δεν τους
διαχωρίζουμε δηλαδή σε “καλούς” ή “κακούς” …Σε “καθαρούς” ή
“βρόμικους” …Με τους ίδιους ανθρώπους “συναλλάχθηκαν” ο Ροβεσπιέρος, ο
Κολοκοτρώνης, ο Γκαριμπάλντι, ο Λένιν ή ακόμα και ο Κεμάλ και ο Χίτλερ
…Αναγκαστικά, εφόσον ο εθνικός σχεδιασμός ήταν τεχνητός και έπρεπε να
χρηματοδοτηθεί από εκείνους που τον επέβαλαν.
και οι δανειστές όλων αυτών των κρατών ήταν οι ίδιοι, εφόσον αυτοί
άλλαξαν τον παγκόσμιο σχεδιασμό σε εθνικό σχεδιασμό και εξασφάλιζαν τον
έλεγχό αυτών των εθνών μέσω των χρεών …Με τους ίδιους ανθρώπους,
δηλαδή, “συναλλάχθηκαν” όλοι οι “πατέρες” των σύγχρονων εθνών, άσχετα με
τον ρόλο που θα καλούνταν στη συνέχεια να παίξουν. Δεν τους
διαχωρίζουμε δηλαδή σε “καλούς” ή “κακούς” …Σε “καθαρούς” ή
“βρόμικους” …Με τους ίδιους ανθρώπους “συναλλάχθηκαν” ο Ροβεσπιέρος, ο
Κολοκοτρώνης, ο Γκαριμπάλντι, ο Λένιν ή ακόμα και ο Κεμάλ και ο Χίτλερ
…Αναγκαστικά, εφόσον ο εθνικός σχεδιασμός ήταν τεχνητός και έπρεπε να
χρηματοδοτηθεί από εκείνους που τον επέβαλαν.
Η
τακτική των τοκογλύφων ήταν πάνω-κάτω η ίδια: Χρηματοδότησαν όλα τα
κινήματα, είτε εθνικά είτε κοινωνικά, εφόσον αυτά εξυπηρετούσαν απόλυτα
τον σχεδιασμό τους. Αποτελεί πλέον ιστορικό δεδομένο ότι οι ίδιοι
άνθρωποι, οι οποίοι συνωμότησαν με τους Βασιλείς, ήταν οι ίδιοι που
χρηματοδοτούσαν και τον Ναπολέοντα και άρα και την “επανάσταση”. Οι
ίδιοι άνθρωποι που ως δανειστές καταδυνάστευαν τα έθνη, ήταν οι ίδιοι
που τους είχαν δανείσει για ν’ “απελευθερωθούν…. Μονά ζυγά δικά τους.
Από εκεί και πέρα όπου τους βόλευε “γκρέμισαν” βασιλικούς θρόνους και
όπου επίσης τους βόλευε “φύτεψαν” βασιλείς. Στη Γαλλία, τη Ρωσία ή τη
Γερμανία “γκρέμισαν” θρόνους, ενώ στην Ιταλία ή την Ελλάδα ή τη
Βουλγαρία τούς “όρθωσαν”. Όπου τους βόλευε έβαζαν δικούς τους βασιλείς,
τους οποίους θα τους διατηρούσαν για όσο διάστημα θα μπορούσαν να το
κάνουν αυτό, εφόσον με αυτούς τους βασιλείς ήταν πολύ πιο εύκολος και
φτηνός ο έλεγχος των λαών.
τακτική των τοκογλύφων ήταν πάνω-κάτω η ίδια: Χρηματοδότησαν όλα τα
κινήματα, είτε εθνικά είτε κοινωνικά, εφόσον αυτά εξυπηρετούσαν απόλυτα
τον σχεδιασμό τους. Αποτελεί πλέον ιστορικό δεδομένο ότι οι ίδιοι
άνθρωποι, οι οποίοι συνωμότησαν με τους Βασιλείς, ήταν οι ίδιοι που
χρηματοδοτούσαν και τον Ναπολέοντα και άρα και την “επανάσταση”. Οι
ίδιοι άνθρωποι που ως δανειστές καταδυνάστευαν τα έθνη, ήταν οι ίδιοι
που τους είχαν δανείσει για ν’ “απελευθερωθούν…. Μονά ζυγά δικά τους.
Από εκεί και πέρα όπου τους βόλευε “γκρέμισαν” βασιλικούς θρόνους και
όπου επίσης τους βόλευε “φύτεψαν” βασιλείς. Στη Γαλλία, τη Ρωσία ή τη
Γερμανία “γκρέμισαν” θρόνους, ενώ στην Ιταλία ή την Ελλάδα ή τη
Βουλγαρία τούς “όρθωσαν”. Όπου τους βόλευε έβαζαν δικούς τους βασιλείς,
τους οποίους θα τους διατηρούσαν για όσο διάστημα θα μπορούσαν να το
κάνουν αυτό, εφόσον με αυτούς τους βασιλείς ήταν πολύ πιο εύκολος και
φτηνός ο έλεγχος των λαών.
Οι Εβραίοι τής Ευρώπης.
Σημαντικοί
παράγοντες εκείνου του κόσμου, ο οποίος άλλαζε με τρομερούς ρυθμούς,
ήταν οι Εβραίοι. Ένας λαός στην πλειοψηφία του φτωχός και γκετοποιημένος
– λόγω της δαιμονοποίησής του από τους χριστιανούς – , αλλά
με κάποιες ιδιομορφίες. Ανάμεσα στους φτωχούς εκείνου του λαού υπήρχαν
πανίσχυροι Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι επί αιώνες είχαν μάθει να
επιβιώνουν επιτυχώς μέσα στα χριστιανικά βασίλεια …Εβραίοι τοκογλύφοι,
οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν στον απόλυτο βαθμό το προνόμιο της
τοκογλυφίας που τους είχε παραχωρήσει η Ρώμη, προκειμένου να
“προστατεύσει” από την “αμαρτία” τούς πιστούς της.
παράγοντες εκείνου του κόσμου, ο οποίος άλλαζε με τρομερούς ρυθμούς,
ήταν οι Εβραίοι. Ένας λαός στην πλειοψηφία του φτωχός και γκετοποιημένος
– λόγω της δαιμονοποίησής του από τους χριστιανούς – , αλλά
με κάποιες ιδιομορφίες. Ανάμεσα στους φτωχούς εκείνου του λαού υπήρχαν
πανίσχυροι Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι επί αιώνες είχαν μάθει να
επιβιώνουν επιτυχώς μέσα στα χριστιανικά βασίλεια …Εβραίοι τοκογλύφοι,
οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν στον απόλυτο βαθμό το προνόμιο της
τοκογλυφίας που τους είχε παραχωρήσει η Ρώμη, προκειμένου να
“προστατεύσει” από την “αμαρτία” τούς πιστούς της.
Οι
αλλαγές τού χριστιανισμού, όπως ήταν φυσικό, χτύπησαν τους
“συναγερμούς” γι’ αυτούς. Αν ήθελαν να επιβιώσουν και στην νέα εποχή,
έπρεπε να δράσουν ταχύτατα, ώστε να προσαρμοστούν στις αλλαγές, οι
οποίες έρχονταν με καταιγιστικούς ρυθμούς. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι “είδαν”
γρήγορα για τους εαυτούς τους τούς μεγάλους κινδύνους τής αλλαγής, αλλά
“είδαν” επίσης και τις μοναδικές ευκαιρίες που θα τους παρουσιάζονταν,
εφόσον αμέσως αντιλήφθηκαν τα μειονεκτήματα του εθνικού σχεδιασμού.
αλλαγές τού χριστιανισμού, όπως ήταν φυσικό, χτύπησαν τους
“συναγερμούς” γι’ αυτούς. Αν ήθελαν να επιβιώσουν και στην νέα εποχή,
έπρεπε να δράσουν ταχύτατα, ώστε να προσαρμοστούν στις αλλαγές, οι
οποίες έρχονταν με καταιγιστικούς ρυθμούς. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι “είδαν”
γρήγορα για τους εαυτούς τους τούς μεγάλους κινδύνους τής αλλαγής, αλλά
“είδαν” επίσης και τις μοναδικές ευκαιρίες που θα τους παρουσιάζονταν,
εφόσον αμέσως αντιλήφθηκαν τα μειονεκτήματα του εθνικού σχεδιασμού.
Ξεκινώντας
από τους κινδύνους που τους απειλούσαν, θα πούμε το εξής απλό: Η ίδια η
έννοια του “εθνικού κράτους” είναι απειλή για τους Εβραίους. Γιατί;
…Γιατί στο “πράγμα”, που θεωρεί ο κάθε λαός δική του “υπόθεση”, δεν
θέλει ξένους συνεταίρους …Όταν λοιπόν οι Εβραίοι συνθέτουν “έθνος”, το
οποίο είναι “φιλοξενούμενο” ως μειονότητα μέσα στο κάθε κράτος όπου
κατοικούν, σημαίνει εκ των δεδομένων ότι αντιπροσωπεύουν απειλή, εφόσον
και μόνον που υπάρχουν διεκδικούν μερίδιο συνεταίρου. Αυτό από μόνο του
δημιουργεί αίσθηση απειλής για το κυρίαρχο έθνος που τους “φιλοξενεί”
…Μιας απειλής που είναι ΜΟΝΙΜΗ, εφόσον οι Εβραίοι ΠΟΤΕ δεν
ενσωματώνονται μέσα στις κοινωνίες όπου τους φιλοξενούν.
από τους κινδύνους που τους απειλούσαν, θα πούμε το εξής απλό: Η ίδια η
έννοια του “εθνικού κράτους” είναι απειλή για τους Εβραίους. Γιατί;
…Γιατί στο “πράγμα”, που θεωρεί ο κάθε λαός δική του “υπόθεση”, δεν
θέλει ξένους συνεταίρους …Όταν λοιπόν οι Εβραίοι συνθέτουν “έθνος”, το
οποίο είναι “φιλοξενούμενο” ως μειονότητα μέσα στο κάθε κράτος όπου
κατοικούν, σημαίνει εκ των δεδομένων ότι αντιπροσωπεύουν απειλή, εφόσον
και μόνον που υπάρχουν διεκδικούν μερίδιο συνεταίρου. Αυτό από μόνο του
δημιουργεί αίσθηση απειλής για το κυρίαρχο έθνος που τους “φιλοξενεί”
…Μιας απειλής που είναι ΜΟΝΙΜΗ, εφόσον οι Εβραίοι ΠΟΤΕ δεν
ενσωματώνονται μέσα στις κοινωνίες όπου τους φιλοξενούν.
Από
τη στιγμή που οι ισχυρές εθνικές πλειονότητες αισθάνονται απειλή από
μια μειονότητα, ευνόητο είναι ότι θα γίνουν και οι ίδιες με τη σειρά
τους εχθρικές προς αυτήν. Όταν εκ των δεδομένων η δημιουργία τού κάθε
εθνικού κράτους προϋποθέτει την ομογενοποίηση των μελών του, ευνόητα
είναι μερικά πράγματα. Η ομογενοποίηση σημαίνει αυτόματη “στοχοποίηση”
όλων των διαφορετικών – και άρα και των Εβραίων – , οι οποίοι δεν ενσωματώνονται ποτέ στις κοινωνίες που τους φιλοξενούν.
τη στιγμή που οι ισχυρές εθνικές πλειονότητες αισθάνονται απειλή από
μια μειονότητα, ευνόητο είναι ότι θα γίνουν και οι ίδιες με τη σειρά
τους εχθρικές προς αυτήν. Όταν εκ των δεδομένων η δημιουργία τού κάθε
εθνικού κράτους προϋποθέτει την ομογενοποίηση των μελών του, ευνόητα
είναι μερικά πράγματα. Η ομογενοποίηση σημαίνει αυτόματη “στοχοποίηση”
όλων των διαφορετικών – και άρα και των Εβραίων – , οι οποίοι δεν ενσωματώνονται ποτέ στις κοινωνίες που τους φιλοξενούν.
Όλα
αυτά δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι Εβραίοι όλα αυτά τα γνώριζαν.
“Έβλεπαν” από την αρχή πως τα εθνικά κράτη – στην προσπάθειά τους να
ομογενοποιήσουν τους πληθυσμούς τους – σίγουρα θα τους χρησιμοποιούσαν,
και τους ίδιους, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους …Θα τους
χρησιμοποιούσαν ως κοινό “φόβητρο” για τους πληθυσμούς τους. Ο
αντισημιτισμός ήταν τόσο εύκολο “εργαλείο”, που εντοπίστηκε αμέσως η
χρησιμότητά του για τους νεοφώτιστους εθνικιστές. Σε κάποια κράτη
μάλιστα, ήταν ίσως ένα από τα πιο ισχυρά στοιχεία, τα οποία μπορούσαν να
“συνδέσουν” με κάποιον τρόπο
τα ασύνδετα μέλη κάποιων “νέων” λαών μεταξύ τους. Εκεί δηλαδή όπου δεν
υπήρχε καμία άλλη κοινή παράδοση για να μοιραστούν μεταξύ τους οι
χριστιανοί πολίτες των νέων κρατών, ο αντισημιτισμός ήταν ένα στοιχείο,
το οποίο μπορούσε έστω να ξεκινήσει μια “κουβέντα” για κοινές απόψεις
και ιστορία.
αυτά δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι Εβραίοι όλα αυτά τα γνώριζαν.
“Έβλεπαν” από την αρχή πως τα εθνικά κράτη – στην προσπάθειά τους να
ομογενοποιήσουν τους πληθυσμούς τους – σίγουρα θα τους χρησιμοποιούσαν,
και τους ίδιους, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους …Θα τους
χρησιμοποιούσαν ως κοινό “φόβητρο” για τους πληθυσμούς τους. Ο
αντισημιτισμός ήταν τόσο εύκολο “εργαλείο”, που εντοπίστηκε αμέσως η
χρησιμότητά του για τους νεοφώτιστους εθνικιστές. Σε κάποια κράτη
μάλιστα, ήταν ίσως ένα από τα πιο ισχυρά στοιχεία, τα οποία μπορούσαν να
“συνδέσουν” με κάποιον τρόπο
τα ασύνδετα μέλη κάποιων “νέων” λαών μεταξύ τους. Εκεί δηλαδή όπου δεν
υπήρχε καμία άλλη κοινή παράδοση για να μοιραστούν μεταξύ τους οι
χριστιανοί πολίτες των νέων κρατών, ο αντισημιτισμός ήταν ένα στοιχείο,
το οποίο μπορούσε έστω να ξεκινήσει μια “κουβέντα” για κοινές απόψεις
και ιστορία.
Όλα
αυτά ήταν προβλέψιμα για τους Εβραίους. Γνώριζαν, δηλαδή, ότι αυτές οι
κοσμογονικές αλλαγές που σάρωναν την Ευρώπη – τις οποίες χρηματοδοτούσαν
οι Σιωνιστές τοκογλύφοι – θα τους απειλούσαν σε κάποιον βαθμό. Γνώριζαν
ότι οι εθνικές κοινωνίες θα τους “στοχοποιούσαν” και άρα θα τους έκαναν
ζημιά …Είτε θα τους “απέβαλαν” από τις “νέες” τους πατρίδες ως
διαφορετικούς είτε, μέσω της μαζικής εκπαίδευσης, η οποία ήταν για τους
λαούς μια από τις μεγάλες κατακτήσεις τής νέας εποχής, θα τους
αφαιρούσαν δραστηριότητες και θα τους “γκετοποιούσαν” απόλυτα.
αυτά ήταν προβλέψιμα για τους Εβραίους. Γνώριζαν, δηλαδή, ότι αυτές οι
κοσμογονικές αλλαγές που σάρωναν την Ευρώπη – τις οποίες χρηματοδοτούσαν
οι Σιωνιστές τοκογλύφοι – θα τους απειλούσαν σε κάποιον βαθμό. Γνώριζαν
ότι οι εθνικές κοινωνίες θα τους “στοχοποιούσαν” και άρα θα τους έκαναν
ζημιά …Είτε θα τους “απέβαλαν” από τις “νέες” τους πατρίδες ως
διαφορετικούς είτε, μέσω της μαζικής εκπαίδευσης, η οποία ήταν για τους
λαούς μια από τις μεγάλες κατακτήσεις τής νέας εποχής, θα τους
αφαιρούσαν δραστηριότητες και θα τους “γκετοποιούσαν” απόλυτα.
Αυτό το δεύτερο ήταν απόλυτα αρνητικό για τους ισχυρότερους των
Εβραίων. Οι Εβραίοι ήταν στο σύνολό τους αστικοποιημένοι. Μέχρι τότε
είχαν εξειδικευτεί σε αστικές δραστηριότητες και αυτές θα γίνονταν αίτιο
“πολέμου” με τους “φουριόζους” εθνικούς αστούς, και άρα εξ αρχής ήταν
χαμένες. Ακόμα και η τοκογλυφική τους δραστηριότητα κινδύνευε. Έχοντας
γίνει αμύθητα πλούσιοι, χρηματοδοτώντας τούς ευρωπαϊκούς πολέμους τής
προηγούμενης εποχής, έπρεπε να βρουν τρόπο να επιβιώσουν και στην
επομένη. Ήταν οι χρηματοδότες όλων των Μοναρχών και έπρεπε να βρουν
τρόπο να γίνουν και οι χρηματοδότες όλων των “ανεξάρτητων” κρατών.
Την
ίδια λοιπόν εποχή που κάποια έθνη σκέπτονταν για το πώς θα “έστηναν” τα
κράτη τους, το έθνος των Εβραίων σκεπτόταν κι αυτό για το πώς θα
επιβιώσει και θα διακριθεί σε αυτήν την εποχή. Τότε αναπτύχθηκε το
κίνημα του Σιωνισμού. Ο Σιωνισμός, δηλαδή, είναι ο εθνικισμός των Εβραίων.
Η ηγεσία εκείνου του σιωνιστικού κινήματος αποφάσισε για το τι θα
επεδίωκε ο εβραϊσμός και βέβαια πώς τον συνέφερε να λειτουργεί. Τότε
πάρθηκαν οι μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον των Εβραίων. Σε αυτό το
σημείο αποκαλύπτεται αυτό το οποίο λέμε πιο πάνω. Γνώριζαν οι Σιωνιστές
τις αλλαγές που θα είχαν να αντιμετωπίσουν οι Εβραίοι ως λαός και
αποφάσισαν να τις χρηματοδοτήσουν, γιατί απλούστατα είχαν βρει τη
“φόρμουλα” να τις εκμεταλλευτούν.
ίδια λοιπόν εποχή που κάποια έθνη σκέπτονταν για το πώς θα “έστηναν” τα
κράτη τους, το έθνος των Εβραίων σκεπτόταν κι αυτό για το πώς θα
επιβιώσει και θα διακριθεί σε αυτήν την εποχή. Τότε αναπτύχθηκε το
κίνημα του Σιωνισμού. Ο Σιωνισμός, δηλαδή, είναι ο εθνικισμός των Εβραίων.
Η ηγεσία εκείνου του σιωνιστικού κινήματος αποφάσισε για το τι θα
επεδίωκε ο εβραϊσμός και βέβαια πώς τον συνέφερε να λειτουργεί. Τότε
πάρθηκαν οι μεγάλες αποφάσεις για το μέλλον των Εβραίων. Σε αυτό το
σημείο αποκαλύπτεται αυτό το οποίο λέμε πιο πάνω. Γνώριζαν οι Σιωνιστές
τις αλλαγές που θα είχαν να αντιμετωπίσουν οι Εβραίοι ως λαός και
αποφάσισαν να τις χρηματοδοτήσουν, γιατί απλούστατα είχαν βρει τη
“φόρμουλα” να τις εκμεταλλευτούν.
Αυτά,
τα οποία φαίνονταν ως αρνητικά, θα τα χειρίζονταν με τέτοιον τρόπο, που
θα τα μετέτρεπαν σε θετικά. Γίνονται αυτά τα πράγματα; …Βεβαίως και
γίνονται και εκ των υστέρων υπάρχουν και οι αποδείξεις ότι γίνονται.
Ακόμα και οι διωγμοί των Εβραίων – με αποκορύφωμα το “Ολοκαύτωμα” –
αποτελούσε σιωνιστική στρατηγική επιλογή το να υπάρχουν.
Χρηματοδοτήθηκαν από τους ίδιους τους Σιωνιστές για να εκδηλωθούν.
Γιατί; …Γιατί η θυματοποίηση – όπως πίστευε και ο Χερτσλ – φέρνει
κέρδη σ’ αυτούς που υφίστανται τους διωγμούς και επιπλέον συσπειρώνει τα
θύματα των διωγμών γύρω από την ηγεσία τους. Όταν η θυματοποίηση φέρνει
τέτοια κέρδη, αντιλαμβανόμαστε ότι η αυτοθυματοποίηση γίνεται κάτι
αναπόφευκτο για κερδοσκόπους όπως οι Σιωνιστές …Γίνεται η αγαπημένη
στρατηγική για τα πλούσια μέλη τού έθνους, τα οποία εισπράττουν μόνιμα
τα κέρδη, τη στιγμή που η ζημιά αφορά – επίσης μόνιμα – τα φτωχά του
μέλη.
τα οποία φαίνονταν ως αρνητικά, θα τα χειρίζονταν με τέτοιον τρόπο, που
θα τα μετέτρεπαν σε θετικά. Γίνονται αυτά τα πράγματα; …Βεβαίως και
γίνονται και εκ των υστέρων υπάρχουν και οι αποδείξεις ότι γίνονται.
Ακόμα και οι διωγμοί των Εβραίων – με αποκορύφωμα το “Ολοκαύτωμα” –
αποτελούσε σιωνιστική στρατηγική επιλογή το να υπάρχουν.
Χρηματοδοτήθηκαν από τους ίδιους τους Σιωνιστές για να εκδηλωθούν.
Γιατί; …Γιατί η θυματοποίηση – όπως πίστευε και ο Χερτσλ – φέρνει
κέρδη σ’ αυτούς που υφίστανται τους διωγμούς και επιπλέον συσπειρώνει τα
θύματα των διωγμών γύρω από την ηγεσία τους. Όταν η θυματοποίηση φέρνει
τέτοια κέρδη, αντιλαμβανόμαστε ότι η αυτοθυματοποίηση γίνεται κάτι
αναπόφευκτο για κερδοσκόπους όπως οι Σιωνιστές …Γίνεται η αγαπημένη
στρατηγική για τα πλούσια μέλη τού έθνους, τα οποία εισπράττουν μόνιμα
τα κέρδη, τη στιγμή που η ζημιά αφορά – επίσης μόνιμα – τα φτωχά του
μέλη.
Αυτόν
λοιπόν τον προβοκατόρικο Σιωνισμό, για να τον κάνουν πιο “εύπεπτο” για
τους λαούς, τον “λάνσαραν” σαν μια “υπόσχεση” απαλλαγής τους
από το βάρος των Εβραίων. Οι εθνικιστές μέσα σε κάθε κράτος έγιναν
αρχικά οι πιο ενθουσιώδεις φιλοσιωνιστές, γιατί νόμιζαν ότι, “βοηθώντας”
τους
στους στόχους τους να αποκτήσουν κράτος, εξυπηρετούσαν τα δικά τους
εθνικά συμφέροντα. Νόμιζαν ότι έτσι θα ξεφορτώνονταν γρήγορα και απόλυτα
τους Εβραίους από τις πατρίδες τους. Αυτό ήθελαν να “περάσουν” οι
Σιωνιστές στους εθνικιστικούς κύκλους και αυτό “πέρασαν”. Έθεσαν τη
δήθεν ίδρυση του κράτους τού Ισραήλ σαν βασικό στόχο τού Σιωνισμού.
λοιπόν τον προβοκατόρικο Σιωνισμό, για να τον κάνουν πιο “εύπεπτο” για
τους λαούς, τον “λάνσαραν” σαν μια “υπόσχεση” απαλλαγής τους
από το βάρος των Εβραίων. Οι εθνικιστές μέσα σε κάθε κράτος έγιναν
αρχικά οι πιο ενθουσιώδεις φιλοσιωνιστές, γιατί νόμιζαν ότι, “βοηθώντας”
τους
στους στόχους τους να αποκτήσουν κράτος, εξυπηρετούσαν τα δικά τους
εθνικά συμφέροντα. Νόμιζαν ότι έτσι θα ξεφορτώνονταν γρήγορα και απόλυτα
τους Εβραίους από τις πατρίδες τους. Αυτό ήθελαν να “περάσουν” οι
Σιωνιστές στους εθνικιστικούς κύκλους και αυτό “πέρασαν”. Έθεσαν τη
δήθεν ίδρυση του κράτους τού Ισραήλ σαν βασικό στόχο τού Σιωνισμού.
Γιατί
θεωρούμε ότι αυτό ήταν προσχηματικό και ως εκ τούτου απόλυτα ψευδές;
…Είναι δυνατόν οι χρηματοδότες τού Σιωνισμού να είναι οι Ρότσιλντ, οι
Ροκφέλερ ή οι Γκούγκενχαιμ και να έχουν σαν “όνειρό” τους
να επιστρέψουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους στην έρημο του Ισραήλ;
…Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα κολοσσιαία συμφέροντα
εξυπηρετούνταν από την κολοσσιαία ισχύ των μεγάλων δυνάμεων, να θέλουν
να γίνουν πολίτες ενός ασήμαντου κρατιδίου με αμφίβολη δυνατότητα
επιβίωσης. Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα πλούτη και τις διάσπαρτες
σε ολόκληρο τον κόσμο περιουσίες τις προστάτευαν οι πιο ισχυροί στρατοί
τού κόσμου, να θέλουν να επιστρέψουν πίσω τις καλύβες τους;
θεωρούμε ότι αυτό ήταν προσχηματικό και ως εκ τούτου απόλυτα ψευδές;
…Είναι δυνατόν οι χρηματοδότες τού Σιωνισμού να είναι οι Ρότσιλντ, οι
Ροκφέλερ ή οι Γκούγκενχαιμ και να έχουν σαν “όνειρό” τους
να επιστρέψουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους στην έρημο του Ισραήλ;
…Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα κολοσσιαία συμφέροντα
εξυπηρετούνταν από την κολοσσιαία ισχύ των μεγάλων δυνάμεων, να θέλουν
να γίνουν πολίτες ενός ασήμαντου κρατιδίου με αμφίβολη δυνατότητα
επιβίωσης. Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα πλούτη και τις διάσπαρτες
σε ολόκληρο τον κόσμο περιουσίες τις προστάτευαν οι πιο ισχυροί στρατοί
τού κόσμου, να θέλουν να επιστρέψουν πίσω τις καλύβες τους;
…Τι
μας έλεγαν δηλαδή οι Σιωνιστές και οι διεθνείς τοκογλύφοι που τους
χρηματοδοτούσαν; Ότι θα παρατούσαν οι Λόρδοι Ρότσιλντ τα παλάτια τής
Ευρώπης, για να πάνε στα “κιμπούτς” για λόγους εθνικής “υπερηφάνειας”;
Να στείλουν εκεί τους φτωχούς Εβραίους, αν αυτό τους συνέφερε, πρόβλημα
δεν είχαν. Δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα, όπως δεν είχαν κι όταν τους
έστελναν στα Κρεματόρια που έφτιαχνε ο Χίτλερ με τα δικά τους δάνεια.
Όμως, το να πάνε οι ίδιοι εκεί δεν φαινόταν λογικό. Το κράτος τού Ισραήλ
από τη φύση του κατέστρεφε τα παγκόσμια “σχέδια” τού Σιωνισμού και ήταν
δεδομένο ότι η επίκλησή του και μόνον, ως εβραϊκό “αίτημα”, είχε
προσχηματικό ρόλο.
μας έλεγαν δηλαδή οι Σιωνιστές και οι διεθνείς τοκογλύφοι που τους
χρηματοδοτούσαν; Ότι θα παρατούσαν οι Λόρδοι Ρότσιλντ τα παλάτια τής
Ευρώπης, για να πάνε στα “κιμπούτς” για λόγους εθνικής “υπερηφάνειας”;
Να στείλουν εκεί τους φτωχούς Εβραίους, αν αυτό τους συνέφερε, πρόβλημα
δεν είχαν. Δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα, όπως δεν είχαν κι όταν τους
έστελναν στα Κρεματόρια που έφτιαχνε ο Χίτλερ με τα δικά τους δάνεια.
Όμως, το να πάνε οι ίδιοι εκεί δεν φαινόταν λογικό. Το κράτος τού Ισραήλ
από τη φύση του κατέστρεφε τα παγκόσμια “σχέδια” τού Σιωνισμού και ήταν
δεδομένο ότι η επίκλησή του και μόνον, ως εβραϊκό “αίτημα”, είχε
προσχηματικό ρόλο.
Εφόσον
λοιπόν ο Σιωνισμός έγινε εργαλείο εκείνων, οι οποίοι δεν είχαν κανένα
συμφέρον να πάνε στο Ισραήλ, ευνόητο είναι πως ο πραγματικός στόχος τού
Σιωνισμού δεν ήταν ποτέ το Ισραήλ. Αν ποτέ έφτιαχναν το κράτος τού
Ισραήλ, θα το έφτιαχναν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Μέχρι
τότε, όμως, ο Σιωνισμός θα είχε στόχους ανάλογους των “κυβικών” των
ιδρυτών του. Αυτών των ιδρυτών τα “κυβικά” ήταν να “κατακτήσουν” τον
κόσμο, και αυτό επεδίωκαν. Το “όραμα” για “ίδρυση” του κράτους τού
Ισραήλ θα ήταν ένα καλό “είδωλο”, για να παραπλανούν τους λαούς …Για
“ξεκάρφωμα” ..Να τους υπόσχονται ότι η φιλοξενία των Εβραίων είναι ένα
“εφήμερο” πρόβλημα για τους λαούς, εφόσον “σύντομα” θα μετακινούνταν σε
δικό τους “χώρο”.
λοιπόν ο Σιωνισμός έγινε εργαλείο εκείνων, οι οποίοι δεν είχαν κανένα
συμφέρον να πάνε στο Ισραήλ, ευνόητο είναι πως ο πραγματικός στόχος τού
Σιωνισμού δεν ήταν ποτέ το Ισραήλ. Αν ποτέ έφτιαχναν το κράτος τού
Ισραήλ, θα το έφτιαχναν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Μέχρι
τότε, όμως, ο Σιωνισμός θα είχε στόχους ανάλογους των “κυβικών” των
ιδρυτών του. Αυτών των ιδρυτών τα “κυβικά” ήταν να “κατακτήσουν” τον
κόσμο, και αυτό επεδίωκαν. Το “όραμα” για “ίδρυση” του κράτους τού
Ισραήλ θα ήταν ένα καλό “είδωλο”, για να παραπλανούν τους λαούς …Για
“ξεκάρφωμα” ..Να τους υπόσχονται ότι η φιλοξενία των Εβραίων είναι ένα
“εφήμερο” πρόβλημα για τους λαούς, εφόσον “σύντομα” θα μετακινούνταν σε
δικό τους “χώρο”.
Οι
Σιωνιστές, όμως, ήδη έκαναν τα μεγάλα “σχέδιά” τους. Ως άνθρωποι της
αγοράς, γνώριζαν να διακρίνουν από μακριά τις ευκαιρίες και εκείνη την
εποχή υπήρχαν ευκαιρίες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι στις μεγάλες κρίσεις
υπάρχουν οι μεγάλες ευκαιρίες και οι Εβραίοι είναι “μάστορες” σ’ αυτά.
Μέσα στον νέο εθνικό σχεδιασμό θα εξασφάλιζαν εύκολα την εθνική τους
επιβίωση και θα έπαιρναν τη μεγάλη ευκαιρία τους. Γνωρίζοντας τα “κόλπα”
τής “πιάτσας”, είδαν πολύ γρήγορα την “αχίλλειο πτέρνα” αυτού του
σχεδιασμού …Του σχεδιασμού αυτού, όπου ο κάθε λαός θα γινόταν “κύριος”
της πατρίδας του και της μοίρας του …Κανονικός “νοικοκύρης” δηλαδή
…”Νοικοκυραίους”, όμως, που να είναι αφελή θύματα των πονηρών του
“δρόμου”, είχαν αντιμετωπίσει πολλούς οι Εβραίοι, γιατί και οι ίδιοι
ήταν του “δρόμου”…
Σιωνιστές, όμως, ήδη έκαναν τα μεγάλα “σχέδιά” τους. Ως άνθρωποι της
αγοράς, γνώριζαν να διακρίνουν από μακριά τις ευκαιρίες και εκείνη την
εποχή υπήρχαν ευκαιρίες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι στις μεγάλες κρίσεις
υπάρχουν οι μεγάλες ευκαιρίες και οι Εβραίοι είναι “μάστορες” σ’ αυτά.
Μέσα στον νέο εθνικό σχεδιασμό θα εξασφάλιζαν εύκολα την εθνική τους
επιβίωση και θα έπαιρναν τη μεγάλη ευκαιρία τους. Γνωρίζοντας τα “κόλπα”
τής “πιάτσας”, είδαν πολύ γρήγορα την “αχίλλειο πτέρνα” αυτού του
σχεδιασμού …Του σχεδιασμού αυτού, όπου ο κάθε λαός θα γινόταν “κύριος”
της πατρίδας του και της μοίρας του …Κανονικός “νοικοκύρης” δηλαδή
…”Νοικοκυραίους”, όμως, που να είναι αφελή θύματα των πονηρών του
“δρόμου”, είχαν αντιμετωπίσει πολλούς οι Εβραίοι, γιατί και οι ίδιοι
ήταν του “δρόμου”…
…Χαμίνια
τού δρόμου ήταν όλοι τους …Σε βρομόνερα των σοκακιών των γκέτο
ξέπλεναν τα χέρια τους από τις λάσπες για να φάνε το λερωμένο ψωμί τους.
Άρα, το πρόβλημά τους ήταν να βάλουν τους εσχάτως – τότε – κυρίαρχους
λαούς σε έναν σχεδιασμό, τον οποίο τον γνώριζαν οι ίδιοι …Σε έναν
σχεδιασμό, του οποίου την τεχνογνωσία την έπαιζαν στα “δάκτυλα” …Σε
έναν ειδικό σχεδιασμό, ο οποίος θα τους επέτρεπε να τους νικήσουν Δεν
ήταν δρομείς, για να καλέσουν σε αγώνα δρόμου τούς λαούς αντιπάλους
τους. Δεν ήταν στρατηγοί, για να προκαλέσουν και να νικήσουν σε
σύγκρουση τους λαούς …Απατεώνες ήταν, και άρα απάτη θα έστηναν
εναντίον τους …Να τους ξεγελάσουν ήθελαν και όχι να τους πολεμήσουν.
Απλά πράγματα …Τοκογλύφοι ήταν και όχι Καρδινάλιοι …Τοκογλύφοι,
νταβατζήδες, τζογαδόροι κλπ. …Με μπράβους, προβοκάτορες, πόρνες και
μαχαιροβγάλτες είχαν μάθει να κάνουν δουλειές και όχι με καλόγριες και
με μαθήτριες παρθεναγωγείων.
τού δρόμου ήταν όλοι τους …Σε βρομόνερα των σοκακιών των γκέτο
ξέπλεναν τα χέρια τους από τις λάσπες για να φάνε το λερωμένο ψωμί τους.
Άρα, το πρόβλημά τους ήταν να βάλουν τους εσχάτως – τότε – κυρίαρχους
λαούς σε έναν σχεδιασμό, τον οποίο τον γνώριζαν οι ίδιοι …Σε έναν
σχεδιασμό, του οποίου την τεχνογνωσία την έπαιζαν στα “δάκτυλα” …Σε
έναν ειδικό σχεδιασμό, ο οποίος θα τους επέτρεπε να τους νικήσουν Δεν
ήταν δρομείς, για να καλέσουν σε αγώνα δρόμου τούς λαούς αντιπάλους
τους. Δεν ήταν στρατηγοί, για να προκαλέσουν και να νικήσουν σε
σύγκρουση τους λαούς …Απατεώνες ήταν, και άρα απάτη θα έστηναν
εναντίον τους …Να τους ξεγελάσουν ήθελαν και όχι να τους πολεμήσουν.
Απλά πράγματα …Τοκογλύφοι ήταν και όχι Καρδινάλιοι …Τοκογλύφοι,
νταβατζήδες, τζογαδόροι κλπ. …Με μπράβους, προβοκάτορες, πόρνες και
μαχαιροβγάλτες είχαν μάθει να κάνουν δουλειές και όχι με καλόγριες και
με μαθήτριες παρθεναγωγείων.
Αυτό
ήταν και το μεγάλο τους “στοίχημα”: Αν μπορούσαν αυτήν την
“τεχνογνωσία” να τη βάλουν σε λειτουργία, θα μπορούσαν να ελέγξουν τον
κόσμο. Σε έναν κόσμο, όπου τα κράτη λειτουργούσαν σαν “γίγαντες” με
ανθρώπινη σκέψη, θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν, αν τους εξαπατούσαν με
τις μεθόδους που γνώριζαν να κάνουν εις βάρος των ανθρώπων. Γνώριζαν ότι
με τη διαφθορά, τις απειλές και τους εκβιασμούς των ηγετών – οι οποίοι
καθόριζαν αυτήν τη σκέψη των “γιγάντων” – θα μπο
ήταν και το μεγάλο τους “στοίχημα”: Αν μπορούσαν αυτήν την
“τεχνογνωσία” να τη βάλουν σε λειτουργία, θα μπορούσαν να ελέγξουν τον
κόσμο. Σε έναν κόσμο, όπου τα κράτη λειτουργούσαν σαν “γίγαντες” με
ανθρώπινη σκέψη, θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν, αν τους εξαπατούσαν με
τις μεθόδους που γνώριζαν να κάνουν εις βάρος των ανθρώπων. Γνώριζαν ότι
με τη διαφθορά, τις απειλές και τους εκβιασμούς των ηγετών – οι οποίοι
καθόριζαν αυτήν τη σκέψη των “γιγάντων” – θα μπο
