Το κείμενο είναι από την ομιλία της Greta Thunberg προς τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, António Guterres
Για 25 χρόνια αμέτρητοι άνθρωποι έχουν βρεθεί μπροστά στις διασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα, ζητώντας από τους ηγέτες των εθνών να σταματήσουν τις εκπομπές. Αλλά, σαφώς αυτό δεν λειτούργησε δεδομένου ότι οι εκπομπές αερίων συνεχίζουν να αυξάνονται.
Έτσι δεν θα τους ζητήσω τίποτα.
Αντ ‘αυτού, θα ζητήσω από τα μέσα ενημέρωσης να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν την κρίση ως κρίση.
Αντ ‘αυτού, θα ζητήσω από τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να συνειδητοποιήσουν ότι οι πολιτικοί μας ηγέτες μας απέτυχαν. Αντιμετωπίζουμε μια υπαρξιακή απειλή και δεν υπάρχει χρόνος να συνεχιστεί αυτός ο δρόμος της τρέλας. Πλούσιες χώρες όπως η Σουηδία πρέπει να αρχίσουν να μειώνουν τις εκπομπές κατά τουλάχιστον 15% ετησίως για να φθάσουν στο στόχο 2 βαθμών για την αύξηση της θερμοκρασίας. Θα σκεφτόσαστε ότι τα μέσα ενημέρωσης και όλοι οι ηγέτες μας θα μιλούσαν για κάτι άλλο – αλλά κανείς δεν το αναφέρει ούτε καν.
Κανείς δεν μιλάει για το ότι είμαστε στη μέση της έκτης μαζικής εξαφάνισης, με έως και 200 είδη να εξαφανίζονται κάθε μέρα.
Επιπλέον, κανείς δεν μιλάει ποτέ για την πτυχή της δικαιοσύνης που δηλώνεται σαφώς παντού στην Συμφωνία των Παρισίων, η οποία και είναι απολύτως απαραίτητη για να λειτουργήσει σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό σημαίνει ότι οι πλούσιες χώρες όπως η δική μου πρέπει να φθάσουν σε μηδενικές εκπομπές, εντός 6-12 ετών, έτσι ώστε οι άνθρωποι σε φτωχότερες χώρες να μπορέσουν να βελτιώσουν το βιοτικό τους επίπεδο δημιουργώντας μέρος της υποδομής που έχουμε ήδη οικοδομήσει. Όπως νοσοκομεία, ηλεκτρική ενέργεια και καθαρό πόσιμο νερό.
Γιατί πώς μπορούμε να περιμένουμε χώρες όπως η Ινδία, η Κολομβία ή η Νιγηρία να νοιάζονται για την κλιματική κρίση αν εμείς, που ήδη έχουμε τα πάντα, δεν μας ενδιαφέρει ούτε ένα δευτερόλεπτο για τις πραγματικές μας δεσμεύσεις στη συμφωνία του Παρισιού;
Έτσι, όταν άρχισε το σχολείο φέτος τον Αύγουστο του, κάθισα έξω από το σουηδικό κοινοβούλιο για να διαμαρτυρηθώ για το κλιμα.
Μερικοί άνθρωποι λένε ότι θα πρέπει να είμαι στο σχολείο να σπουδάσω για να γίνω επιστήμονας του κλίματος και να μπορέσω να «λύσω την κλιματική κρίση». Αλλά η κλιματική κρίση έχει αποδειχθεί έχουμε ήδη όλα τα γεγονότα και τις λύσεις.
Και γιατί πρέπει να σπουδάσω για ένα μέλλον που σύντομα δεν μπορεί να υπάρχει, όταν κανείς δεν κάνει τίποτα για να σώσει αυτό το μέλλον;
Και γιατί να μαθαίνουμε για το τι είναι σημαντικό στην ιστορία όταν τα πιο σημαντικά γεγονότα σήμερα σαφώς δεν σημαίνουν τίποτα στην κοινωνία μας;
Σήμερα χρησιμοποιούμε 100 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου κάθε μέρα. Δεν υπάρχει πολιτική για να αλλάξει αυτό. Δεν υπάρχουν κανόνες που να διατηρούν το πετρέλαιο στο έδαφος.
Επομένως, δεν μπορούμε να σώσουμε τον κόσμο χρησιμοποιώντας αυτούς τους ε τους κανόνες. Επειδή οι κανόνες πρέπει να αλλάξουν.
Επομένως, δεν έχουμε έρθει εδώ για να ζητήσουμε από τους ηγέτες του κόσμου να φροντίσουν το μέλλον μας. Μας έχουν αγνοήσει στο παρελθόν και θα μας αγνοήσουν και πάλι.
Έχουμε έρθει εδώ για να τους ενημερώσουμε ότι η αλλαγή έρχεται είτε τους αρέσει είτε όχι. Και επειδή οι ηγέτες μας συμπεριφέρονται σαν παιδιά, θα πρέπει εμείς να αναλάβουμε την ευθύνη που θα έπρεπε να έχουν πάρει εκείνοι εδώ και καιρό.
Πηγή:apenantioxthi
