Του Τάκη Ψαρίδη
Ας μην κρυβόμαστε πίσω απ το δάχτυλο μας.
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στην δίκη για τον Ζάκ, δεν κάθονται μόνο ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου και ένας μεσίτης που κλώτσησαν μέχρι θανάτου τον 33χρονο ακτιβιστή και μαζί τους τέσσερις αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ.
Κάθεται ένα ολόκληρο τμήμα της κοινωνίας μας.
Όλοι εμείς δηλαδή που βλέπουμε και δεν μιλάμε, ή που δεν «βλέπουμε» και δεν «ακούμε» τον καθημερινό κοινωνικό φασισμό δίπλα μας.
Εμείς που αποενοχοποιούμε και απαλλάσσουμε τον εαυτόν μας με μπανεράκια στο προφίλ μας ότι οι εγκληματίες της ΧΑ δεν είναι αθώοι.
Φυσικά και δεν ειναι αλλά κάπως εύκολο φαίνεται αυτό.
Το δύσκολο είναι ότι όποιος ισχυρίζεται πως «δεν είδε» και «δεν άκουσε» ποτέ τίποτα και είναι αθώος, να σηκώσει το χέρι του!
