Δυο λόγια για το Μακεδονικό από το μακρινό Κεμπέκ. Είναι εμφανές ότι η Δύση πιέζει να λυθεί το θέμα, ώστε να εντάξει την ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ ως μέτρο ανάσχεσης της Ρωσικής επιρροής.
Εφόσον λυθεί το θέμα, η μικρή αυτή χώρα θα έρθει πολύ πιο κοντά στην Ελλάδα και στη Δύση με τις γνωστές μεθόδους της οικονομικής και πολιτιστικής αφομοίωσης.
Παρόλα αυτά, για το ζήτημα της οικειοποίησης του ονόματος, της ταυτότητας κλπ, έχω να πω τα εξής: Η πολιτιστική κληρονομιά δεν είναι όπως το χωράφι του παππού σου, που πρέπει να πηγαίνεις κάθε καλοκαίρι για να δεις αν κάποιος γείτονας έχει μετακινήσει τους πασσάλους για να σου πάρει κάποιο κομμάτι.
Η πολιτιστική κληρονομιά ούτε περιορίζεται, ούτε περιχαρακώνεται. Συγκεκριμένα η ελληνική πολιτιστική κληρονομιά έχει περάσει από καιρό τα σύνορα του ελλαδικού χώρου και είναι πλέον οικουμενικό κεκτημένο.
Δεν έχει νόημα να ζητάμε δικαιώματα κάθε φορά που χρησιμοποιείται μια ελληνική λέξη ή μια έννοια με ελληνική ρίζα: τα πνευματικά δικαιώματα έχουν απελευθερωθεί λόγω παλαιότητας. Είναι όπως η κλασική μουσική: Ένα κομμάτι του Μπαχ ή του Μότσαρτ μπορεί να αποδοθεί χωρίς να πρέπει να ψάξει κανείς ποιος έχει τα δικαιώματα.
Τα δικαιώματα έχουν απελευθερωθεί πλέον και ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα. Με εμφανή ιστορική και πολιτισμική προέλευση ναι, αλλά πανανθρώπινο κτήμα της ανθρωπότητας. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι, πάνω από όλα, οικουμενικός.
Υ.Γ. 1: Η πρόσοψη του χρηματιστηρίου στη Wall Street της Νέας Υόρκης έχει αρχιτεκτονικό ύφος ελληνικού ναού με κολόνες, αετώματα κλπ. Πείτε μου σε ποιον χρωστάνε τα δικαιώματα. Αν τον βρούμε, να τους στείλουμε ένα αίτημα αποζημίωσης. Δεν πιστεύω να τους λείψουν τα λεφτά!
Υ.Γ. 2: Μαζί με αυτό να στείλουμε και ένα αίτημα αποζημίωσης για τις διάφορες αμερικάνικες πόλεις που έχουν ονομάσει Athens, Syracuse, κλπ.
Κώστας Γιαννίρης
Χημικός, Υπότροφος ΙΚΥ/ ΙΣΝ/ FQRSC
Υποψήφιος Διδάκτορας, McGill University
