Στις 11 Γενάρη του 2013 το παγκόσμιο κίνημα για τις ψηφιακές ελευθερίες θρηνεί τον πρώτο του νεκρό. Κυνηγημένος ανηλεώς από το δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ για τον πολιτικό του ακτιβισμό και τις ιδέες του ο Aaron Swartz δίνει τέλος στη ζωή του.
Ο Aaron πίστευε σε έναν κόσμο ίσης και ανοιχτής πρόσβασης στη γνώση και πάλεψε μέχρι τέλους γι’ αυτό. Με τα λόγια του : “(ο)ι πληροφορίες είναι δύναμη. Αλλά όπως με κάθε δύναμη, υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να την κρατήσουν για τον εαυτό τους. Το σύνολο της παγκόσμιας επιστημονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, που δημοσιεύθηκε κατά τη διάρκεια αιώνων σε βιβλία και περιοδικά, όλο και περισσότερο ψηφιοποιείται, για να κλειδωθεί από μια χούφτα ιδιωτικές εταιρείες […] Δεν αποτελεί δικαιοσύνη το να υπακούς σε άδικους νόμους. Ήρθε η ώρα να βγούμε μπροστά και, στη μεγάλη παράδοση της πολιτικής ανυπακοής, να δηλώσουμε την αντίθεσή μας σε αυτή την κλοπή από ιδιώτες της δημόσιας κουλτούρας μας”.
Λίγους μήνες αργότερα ο Edward Snowden, ένας μισθωμένος εργαζόμενος στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (NSA), αποφασίζει ότι δεν πρέπει να ζήσουμε σε έναν διάφανο κόσμο χωρίς μυστικά, έναν κόσμο καθολικής επιτήρησης. Προβαίνει έτσι με αυτοθυσία σε μια πράξη ύψιστης πολιτικής ανυπακοής, διαρρέοντας απόρρητα έγγραφα της NSA στον παγκόσμιο Τύπο, από τα οποία προκύπτει ως αναμφισβήτητο γεγονός η επιτήρηση όλων των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (τηλεφωνία, διαδίκτυο) περισσότερου από ένα δις ανθρώπων. Με τις πράξεις του αυτές ο Snowden μας αποκαλύπτει τον μεγαλύτερο μηχανισμό επιτήρησης που φτιάχτηκε ποτέ, γιατί, όπως ο ίδιος δηλώνει, “δεν επιθυμώ να ζήσω σε έναν κόσμο, όπου ό,τι λέω και κάνω καταγράφεται. Αυτό είναι ένα καθεστώς το οποίο δεν επιθυμώ να υποστηρίξω ή στο οποίο να υπακούσω”.
Δες που γίνονται σήμερα οι εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα εδώ και εδώ!
