Πέθανε ο Αγιορείτης μοναχός Επιφάνιος
Σε ηλικία 64 χρόνων έφυγε από τη ζωή μια χαρισματική αγιορείτικη φυσιογνωμία, ο μοναχός Επιφάνιος.
Ο Αγιορείτης καλόγερος, που εγκαταβιούσε στο κελλί του Μυλοποτάμου του Άθω, νικήθηκε χθες σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης από τον καρκίνο, τον οποίο με γενναιότητα αντιπάλεψε επί πέντε και πλέον χρόνια.
Η κηδεία του έχει προγραμματιστεί να γίνει, σήμερα το μεσημέρι, στον περίβολο του κελλιού του και σε στενό κύκλο, όπως φέρεται να ήταν η επιθυμία του, και λόγω του κορωνοϊού που πλήττει την αγιορείτικη κοινωνία.
Με καταγωγή από το χωριό Νικήσανη της Καβάλας, ο Επιφάνιος ήταν εγγεγραμμένος στο μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου, αλλά εγκαταβιούσε στο κελλί του Μυλοποτάμου, το οποίο παρέλαβε ερειπωμένο και μετέτρεψε σε ένα από τα «κοσμήματα» της αθωνικής πολιτείας.
Κοσμοπολίτης καλόγερος, χωρίς όμως να παρεκκλίνει από τους βασικούς κανόνες του μοναχισμού, έκανε το Άγιο Όρος γνωστό στα πέρατα του κόσμου, μέσω της περίφημης αγιορείτικης διατροφής αλλά και των κρασιών.
Ήταν ο πρώτος που εγκατέστησε σύγχρονο οινοποιείο στον Άθω και έβγαλε στην αγορά τα κρασιά «Μυλοπόταμος», για να τον ακολουθήσουν αργότερα και άλλα μοναστήρια, και βεβαίως μαγείρεψε αγιορείτικες συνταγές, σ’ όλες τις γωνιές του πλανήτη, με διάσημους σεφ, όπως ο Τζέιμς Όλιβερ, κ.ά.
Προσωπικότητες του πολιτικού, πνευματικού, επιχειρηματικού κόσμου, από την Ελλάδα και το εξωτερικό φιλοξενήθηκαν στο κελλί του, με τον Ουμπέρτο Έκο να ήταν τακτικός επισκέπτης.
Όπως το έθεσε μια πηγή στις Καρυές, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, «ο Επιφάνιος άνοιξε τον αγιορείτικο μοναχισμό διεθνώς και σε πτυχές του όπως η διατροφή κ.ά.».
Για τις δραστηριότητές του, κυρίως στη μαγειρική, έγιναν πολλά ντοκιμαντέρ που προβλήθηκαν και προβάλλονται σε δεκάδες χώρες στο εξωτερικό.
Το 1992 ανέλαβε το Ιερό Κάθισμα του Αγίου Ευσταθίου, γνωστό ως Μυλοπόταμος.
«Ερείπιο ήταν τότε».
«Το 1993 φυτέψαμε το πρώτο αμπέλι, το 1996 χτίσαμε το οινοποιείο. Γιατί ασχολήθηκα με το αμπέλι; Στο Άγιον Όρος πρέπει να έχεις ένα εργόχειρο, ένα διακόνημα, να κάμεις μια δουλειά για να βγάζεις ένα μεροκάματο. Άλλοι κάνουν θυμίαμα, άλλοι κομποσκοίνια, άλλοι κάνουν εικόνες και τις πουλάνε. Και παλιότερα έκαναν κρασί στο Άγιον Όρος, αλλά το διέθεταν χύμα σε πεντάλιτρα, εικοσάλιτρα. Πήρα την απόφαση να κάνω το οινοποιείο και να εμφιαλώσω κρασί. Και σιγά σιγά ξεκίνησα. Με πολλή προσπάθεια, πολύ αγώνα, νύχτα μέρα».
Η δυναμική του οινοποιείου έφτασε τα 70.000-80.000 μπουκάλια τον χρόνο.
Το 2008 εξέδωσε το βιβλίο «Μαγειρική του Αγίου Όρους» (εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες) που έχει μεταφραστεί σε 8 γλώσσες. Υπήρξε μέλος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Βορείου Ελλάδος και ταξίδευε συχνά στο εξωτερικό, σε συνέδρια, εκθέσεις και διαγωνισμούς τροφίμων και ποτών.
Το 2016 στο παγκόσμιο συνέδριο αρχιμαγείρων «Worldchefs Congress & Expo», που έγινε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παρουσίασε τη μαγειρική του Αγίου Όρους σε 1.600 σεφ από όλον τον κόσμο.
Από το 2018 αρθρογραφούσε για το περιοδικό «Γαστρονόμος» της Καθημερινής.
Το καλοκαίρι του 2020 η Καθημερινή εξέδωσε ένα βιβλίο με συνταγές του με τίτλο «Η καλοκαιρινή κουζίνα του Αγίου Όρους από τον Μοναχό Επιφάνιο».
Του άρεσε η μαγειρική και, όπως είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του στο περιοδικό «Γαστρονόμος» της Καθημερινής: «απ’ ό,τι φαίνεται, άρεσε και σε αυτούς που έτρωγαν. Έκτοτε, και άλλη δουλειά να είχα, σε γιορτές και πανηγύρια με φώναζαν να μαγειρέψω. Στα πανηγύρια πρέπει να μαγειρέψεις για πολύ κόσμο, κάποιες φορές πάνω από 1.000 άτομα. Για να τα βγάλεις πέρα, δεν αρκεί να έχεις γνώσεις μαγειρικής. Πιο πολύ πρέπει να είσαι διοικητής, να διευθύνεις 20 ανθρώπους – ένας να σου κάνει λάθος, σου έχει καταστρέψει το φαγητό».
