Θα έπρεπε να γιορτάζουμε σήμερα. Και εγώ και εσύ και όλες μας. Κάποιες λείπουν.. και κομπάζω και μικραίνω, γιατί με τόση απουσία δεν μπορεί να υπάρξει και καμία γιορτή. Ούτε και διάθεση.
Κάθε μέρα και χειρότερα κάθε πέρσι και καλύτερα, όσα γκρι κλισέ και να βάλουμε στην σειρά το αποτέλεσμα είναι σκοτεινό και ίδιο. Κάποιες λείπουν και κάποιοι (σχεδόν όλες/όλοι) δεν μιλήσαμε από νωρίς και όταν θα έπρεπε. Συνυπευθυνότητα ονομάζετε.
Δεν είπαμε κουβέντα, όταν οι ευκαιρίες στον χώρο εργασίας και ο μισθός μας΄΄αυτονόητα΄΄, ήταν και είναι στο 1/3 (στη καλύτερη τον περιπτώσεων), από ενός άντρα στην αντίστοιχη θέση. Δεν μιλήσαμε όταν είδαμε κατάφορες αδικίες, στην διπλανή και την φίλη μας. Την συνάδερφο, την γειτόνισσα, την θεία ή και την άγνωστη που τρώει σφαλιάρες και μαλλιοτράβηγμα με φωνές από τον άντρα της, σε δημόσια θέα.. στην μέση του δρόμου. Κάναμε τα στραβά μάτια και κάποιοι φυλούσαν και τσίλιες ή έτρωγαν ποπ κορν κατά τη διάρκεια του show, μέσα στην ησυχία τους! Έγκλημα πάθους και βουβή συγκάλυψη και σιωπή και κατάλευκή απάθεια ουδέτερου παρατηρητή. Το βουβό πλήθος.
Τι να μπλέξουμε τώρα ζευγάρι είναι μαλώνει! Θα τα βρουν.. αύριο θα είναι αγκαλιασμένοι.
Είναι αυτονόητα όλα αυτά; Σιωπή και κάθε μέρα μία να λείπει. Ανεξαρτήτως κοινωνικού status, μορφωτικής και κοινωνικής κατάστασης.. γυναίκες παντρεμένες, αρραβωνιασμένες, γκόμενες της μιας νύχτας, αστεφάνωτες ή και πρώην δαφνοστεφανομένες, βίζιτες ή και αγίες, πολλές φορές και μητέρες.. δεν θα είναι εδώ για το υπόλοιπο της ‘’βολεμένης’’ έως τώρα ζωής μας. Λείπουν και θα μας λείπουν. ΟΧΙ από δικιά τους επιλογή ξεκάθαρα.
Την σκότωσε με τσεκούρι μπροστά στα παιδιά τους, την χτύπησε και την εγκατέλειψε αβοήθητη στο δρόμο, χωρίσανε και της πέταξε το αμάξι στην θάλασσα, της χάκαρε τους λογαριασμούς στα social, την παρακολουθεί, την εκβιάζει με ροζ βίντεο (πόσο ροζ είναι το ‘’ροζ΄΄τελικά σε αυτή τη χώρα;), την χτύπησε ενώ ήταν έγκυος, την ανάγκασε να αποβάλει, την έκλεισε σε ένα διαμέρισμα και την βίαζε κακοποιώντας την για μέρες, την εγκατέλειψε με δύο παιδιά.. αφού πρώτα την έσπασε στο ξύλο, την βιάσανε και την σκοτώσανε, την μαχαίρωσε στην Ερμού την ώρα που πήγαινε στην δουλεία της, χωρίς να την ξέρει (νόμιζε ότι τον παρακολουθεί και είναι πράκτορας wtf?), την χτύπησε με σίδερο και την περιέλουσε με χλωρίνη και άλλα πολλά φριχτά καθημερινά και χωρίς τέλος.
Μεσαίωνας; Για πια αλληλεγγύη μιλάμε και που θα φτάσει όλο αυτό; Όχι ότι η βία έλλειψε ποτέ και ανάμεσα στους άντρες, σαν μια κακώς εννοούμενη διέξοδος. Σε όλη την παγκόσμια ιστορία (οικογενειακή βία, βία μεταξύ ‘’φίλων’’ και συγγενών, γηπεδική βία, βία στους δρόμους κτλ.) αλλά κατά κάποιο τρόπο (λάθος και όχι λογικά) φαντάζει και κάπως πιο τίμια ή έστω ίδιας δυναμικής στα μάτια μας. Οι άντρες έχουν άγρια ένστικτα! Οι άντρες κάνουν τους πολέμους εξ αιτίας τον γυναικών, θα μεταφράσουν οι ιστορικοί μετά από χρόνια. Και σε όλες τις τέχνες, σχεδόν η ίδια ιστορία από αρχαιοτάτους χρόνους. Ολόκληρος Τρωικός.. η ωραία Ελένη τα έφταιγε όλα (η %@$!0l@ ) και τα λοιπά και τα λοιπά. Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ μαρτυρία για το πόσο ωραία ήτανε εντωμεταξύ. Το άφησε να πλανιέται στον αέρα, ακόμα και ο μέγας Όμηρος. Ήταν Ωραία και ΝΤΡΟΠΗ της τόσο αίμα της %@$!0l@!S !!! Και σφάχτηκαν χιλιάδες πάνω σε και για αυτήν, την ομορφιά!
Πιάσε την μπλόφα τώρα. Άλλοι έκαναν τον πόλεμο.. η ΩΡΑΙΑ έφταιγε που το πήγαινε το γράμμα, μέρα ή και νύχτα ενίοτε! Η γενικά ωραία.. είπαμε δεν υπάρχει κάτι άλλο το συγκεκριμένο και το χειροπιαστό σε στάνταρ περιγραφή, για το πόσο ωραία ήτανε τελικά! Τρελό αλλά από τότε μέχρι σήμερα, το ίδιο λογοτεχνικό σενάριο και το ίδιο κοσκινάκι μου/τα ίδια Παντελή μου! Την σκότωσε, γιατί τον απατούσε, αλλά ΚΥΡΙΩΣ.. γιατί την αγαπούσε την ΤΣΟΥΛ@Ρ@/ το ΞΕ-Κ0LL0! Όλη η γειτονιά, η κώλο/γειτονίτσα την έβλεπε χειμώνα καλοκαίρι, με τζην σορτσάκια με σκισίματα και ξέφτια και με λίκρα κολάν με κροπ τοπς και μπουστάκια, φούλ μίνια λαμέ.. με την κοιλιά έξω κτλ! Ε ήταν λογικό να πεθάνει (πεθάνει σαν φυσικό αίτιο ΠΕΘΑΝΕ ούτε καν έχει δολοφονηθεί). Είπε η φτωχό/κυριλέ γειτονιά ή το χωριό ή οι ειδήσεις και οι λοιποί φίλοι και κακορίζικοι συγγενείς, μέρα μεσημέρι Τρίτης!
Όχι από αστυνομία μόδας, συνήθως από τον ίδιο της τον σύντροφο πέθανε. Πέθανε ρε έτσι αόριστα. Αν δεν σας αρέσει το γυναικοκτονία σαν όρος, να το πούμε πεθανοσυντροφία να κλείσει κάπου το θεματάκι ΚΥΡΙΩΣ για λόγους ηθικής τάξης, αλλά και γλωσσολογικούς λόγους και για τον κύριο Μπαμπινιώτη μας. Οικογένειες να διαλύονται και παιδιά να μένουν ορφανά, επειδή ο άλλος κατεβάζει δύο μπουκάλια κάθε νύχτα και δεν ξέρει τι κάνει, τι λέει και τι του γίνεται; Την αγαπούσε όμως, όλα της τα αγόραζε και ταξίδια την πήγαινε.. λες και ήταν φυλακισμένη και ο άντρακλας/ΚΟΝΑΝ/δεσμοφύλακας, ήταν υπεύθυνος για τον προαυλισμό της Κυριακές και λοιπές αργίες.
Φταίει και η γειτονιά, φταίνε και οι παρέες που έκαναν τα στραβά μάτια (για χάρη των παιδιών συνήθως). Όλοι φταίμε. Φτάνει! Όχι άλλο αίμα μαζί με metoo από τα Lidl της ΔΗΘΕΝ ηθικής/αισθητικής πρωινάδικου ή και μεσημεριανού κουτσομπολίστικου show, δεν έχει και πολύ σημασία. Πονάμε, κλαίμε και κάνουμε εμετούς ταυτόχρονα! Νεκρές γυναίκες εργαλειοποιούνται, ακόμα και μετά θάνατον. Χωρίς να μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους πια.
Μου κόρναρες θα σε σκοτώσω, βία και οπαδιλίκι στα γήπεδα, εργασιακή βία, τσάμπα μαγκιά, καδένα/λουστρίνι και από εδώ η γκόμενα μου την λένε.. Barbie (καλή κοπέλα) ήσυχηηηηηη! Και αίμα στις ειδήσεις και πολλές κηδείες με σπαραγμό.. για την κακιά την ώρα. Πόσο κακιά ήτανε η ώρα ρε παιδιά, γιατί όλες οι ώρες του Θεού είναι.. το λέει και η μητέρα μου.
Μισογυνισμός στην μουσική, στα Video Clips, στην τηλεόραση, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο δρόμο.. μέρα μεσημέρι σε χώρους εργασίας! Σε δρόμους που περπάταγα ΕΛΕΥΘΕΡΗ (παλιά λέμε τώρα) όχι πια; Και μετά ξέπλυμα και πλυντήριο από τους ίδιους και τους ίδιους TV μαϊντανούς, χωρίς να έχει και ιδιαίτερη σημασία το αν είναι αριστεροί/ δεξιοί πρώτο τραπέζι στην Μποφίλιου ή στο τελευταίο σκυλάδικο της εθνικής οδού ή και στην Λυρική. Γεια σας από εδώ η κυρία του κυρίου και μετά από κάποιους μήνες, την χώρισε την τσούλ@! Δεν της άξιζε τόσο καλό παιδί, είπε η μάνα του στις φίλες της στο χωριό. Ο άντρας είναι ο sexy single και ο ελεύθερος, που ξεχειλίζει ελευθεριότητα και ελεύθερη-ελευθερία τεστοστερόνης και αυξημένης λίμπιντο, σε αντίθεση με τη γυναίκα που συνήθως η λέξη που χρησιμοποιείται, μετά από έναν χωρισμό είναι η λέξη.. μόνη, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Μόνη της είναι (και ας έχει παιδιά, φίλους, συγγενείς, εργασία ενδιαφέροντα κτλ)!
Να σας ενημερώσω λοιπόν ότι η λέξη μοναχικότητα ή και μοναξιά (πείτε το όπως θέλετε εκεί θα τα χαλάσουμε;), συνήθως περιλαμβάνει μαζί σαν έννοιες και τις λέξεις αυτονομία, δύναμη, αξιοπρέπεια (σίγουρα), δημιουργικότητα (ίσως) αλλά και σίγουρα πλήρως τις λέξεις ελευθερία και ηρεμία.
Μη φοβηθείτε κορίτσια και κοριτσάρες μου, ανεξαρτήτως ηλικίας. ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ASAP! Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Για την όποια οικογένεια σας, για τους δύο τρείς φίλους σας και για την πάρτη σας, στην τελική. ΤΟ ΑΞΙΖΕΤΕ! Κάντε την.. όσο είναι νωρίς από αυτήν την τρέλα. Μόνο ο χαζός δεν αλλάζει γνώμη. Αν δεν υπάρχει χειροπιαστή βία και δικαιολογείτε συνέχεια πατριαρχικές συμπεριφορές, με τοξική αρρενωπότητα και πάλι να την κάνετε.. την έκπληξη στον εαυτό σας και να προχωρήσετε την ζωή σας και να μην κοιτάξετε και πίσω αν χρειαστεί. Ούτε για να πάρετε φόρα! Να μην δικαιολογήσετε και πάλι.
Πιστέψτε στον μοναδικό και υπέροχο εαυτό σας και μην φοβηθείτε στιγμή! Η ζωή είναι μόνο μία φορά (τουλάχιστον από όσα επιστημονικά γνωρίζουμε μέχρι στιγμής λογικά) και πραγματικά έχετε το δικαίωμα και μπορείτε να την περάσετε για όλο το υπόλοιπο, ΑΚΡΙΒΩΣ όπως εσείς θέλετε και σας αρέσει! Βάλτε όρια και ξεκινήστε να υπερασπίζεστε τον εαυτό σας, τις φίλες και τις αδερφές σας. Κάθε γυναίκα!
Σταματήστε σήμερα κάθε είδους πατρονάρισμα επάνω στο είναι σας, στο σώμα σας, τις επιλογές σας και την προσωπικότητά σας. Ξεκινήστε να υπερασπίζεστε την ψυχή σας, τον εαυτό σας και τις αξίες του. Στην εργασία, στην οικογένεια και σε κάθε είδους φιλική, επαγγελματική ή ερωτική σχέση. Α! και μην ξεχάσετε να κοιτάτε και την/τον/τα διπλανή/νό/νά σας που και που. Στα μάτια και μέσα στη ψυχή. Όχι επιφανειακά, αλλά ουσιαστικά δια δραστικά και με τόλμη.
Αν δεν αγαπήσουμε πρώτα εμείς οι γυναίκες τις γυναίκες, αλλά και οι ίδιες τους πολύτιμους εαυτούς μας, αν δεν τις υπερασπιστούμε στην όποια αδικία, αν δεν τις ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές, αν δεν τις ακούσουμε την ώρα που θα χρειαστεί, αν κάνουμε για ακόμα μια φορά ότι δεν είδαμε και δεν ακούσαμε, δυστυχώς θα έχουμε και πάλι το βασικό μερίδιο της ευθύνης. Καμία γιορτή, γιατί κάποιες λείπουν. Πατριαρχική κοινωνία με σφραγίδα πασπαλισμένης επάργυρης τοξικής μητριαρχίας; Ούτε ο Φρόιντ δεν θα μπορούσε να μας δώσει μια καλή εξήγηση, για αυτό που συμβαίνει στα σπίτια και στην χώρα μας σήμερα!
Πρέπει να δουλέψουμε ενωμένες για ίσα δικαιώματα και ισονομία. Για τα αυτονόητα. Όπως έκαναν και οι προηγούμενες γενιές γυναικών, όλους τους αιώνες πριν από εμάς και για εμάς. Καθημερινά και χωρίς άλλες αναβολές, οι καρδιές και τα μάτια σας ανοιχτά. Αν όχι τώρα πότε; Ο νόμος του δυνατότερου περνάει μόνο στην ζούγκλα, αλλά είπαμε ακόμα και εκεί υπάρχει και οικολογία και κανόνας. Δεν μπορεί να υπάρξει γιορτή για καμιά μας ακόμα. Μπορεί ίσως μια μέρα μελλοντικά να μπορέσουμε να γιορτάσουμε όλοι μαζί.. και αυτό εξαρτάτε καθαρά και πάλι μόνο από εμάς τiς γυναίκες! Ανακαλύψτε την δύναμη μέσα σας και μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πει.. μέχρι που και πως μπορείτε να ζήσετε και να ονειρευτείτε. Χωρίς φόβο με απόλυτη αφοβία.
Μας αξίζει.. αλλά δεν θα μας χαριστεί.
Η φωτογραφία είναι από τον Δεκέμβριο του 2021 και την έκθεση She ‘s gone, με ρούχα δολοφονημένων γυναικών, πολλές θύματα γυναικοτονιών, από το ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Είναι τα ρούχα που φορούσε η Ελένη Τοπαλούδη την νύχτα που δολοφονήθηκε.
Κείμενο/Φωτογραφία: Τίνα Ντάρμα
