Το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε στο χωριό Χάρπουρ της Ινδίας, έξω από το Δελχί, όπου οι γυναίκες οδηγούν μια ήρεμη επανάσταση καθώς αγωνίζονται ενάντια στο βαθύ ριζωμένο στίγμα της εμμηνόρροιας.
Για γενιές, αυτές οι γυναίκες δεν είχαν πρόσβαση σε προϊόντα υγιεινής- δεν ήξεραν καν τι ήταν η σερβιέτα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα εκτός από προβλήματα υγείας, τα κορίτσια να αναγκάζονται να εγκαταλείπουν το σχολείο επειδή ντρέπονταν ή δεν μπορούσαν να αλλάξουν κατά τη διάρκεια της περιόδου τους.
Όταν ένα μηχάνημα αυτόματης πώλησης μαξιλαριών φτάνει στο χωριό, οι γυναίκες μαθαίνουν να παράγουν και να εμπορεύονται τις δικές τους σερβιέτες, ενισχύοντας την κοινότητά τους, βγάζοντας τα δικά τους χρήματα και βοηθώντας τις γυναίκες να ξαναβρούν τη ζωή τους.
Στην ομιλία της, τη βραδιά των Όσκαρ, η σκηνοθέτης η Rayka Zehtabchi είπε «Δεν κλαίω γιατί έχω περίοδο ή οτιδήποτε άλλο. Απλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι μια ταινία για την εμμηνόρροια κέρδισε ένα Όσκαρ».
