Αφενός το κίνητρο της δολοφονικής επίθεσης στη Φιλαδέλφεια δεν είναι αποκλειστικά αλλά ούτε και κυρίως οπαδικό αλλά έχει να κάνει με τις “ιδεολογικές” καταβολές των συγκεκριμένων οπαδών.
Δεν είναι δηλαδή όπως τα εγχώρια επεισόδια, όπως αυτά στον τελικό του Κυπέλλου στον Βόλο κάποια χρόνια πριν, ούτε σαν την τυφλή επίθεση στον Άλκη. Δεν είναι ότι σφυρίχτηκε ένα πέναλτι και οι οπαδοί δυο ομάδων πλακώθηκαν. Ταξίδεψαν 1500 χιλιόμετρα, παρόλο που δεν θα μπορούσαν να μπουν στο γήπεδο, μόνο και μόνο για να πλακωθούν με αγνώστους!
Το οπαδικό – ποδοσφαρικό σε αυτή την περίπτωση, παρόλο που υπάρχει, δεν είναι κυρίαρχο και ο λόγος είναι ότι οι οπαδοί της Ντινάμο είναι μια ειδική περίπτωση. Δεν είναι φασίστες στη θεωρία αλλά στην πράξη πρακτικά. Δεν είναι φασίστες απλά επειδή θέλουν να ανήκουν κάπου. Αυτό θα μπορούσε να το πει κάποιος για τους οπαδούς της Λάτσιο. Στην περίπτωση της Ντινάμο όμως μιλάμε για έναν οπαδικό κόσμο που έχει συμμετοχή σε έναν πολύ πρόσφατο πόλεμο. Για πολλά χρόνια υπήρχε μάλιστα η άποψη ότι ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ξεκίνησε από ένα παιχνίδι ανάμεσε στην Ντινάμο Ζάγκρεμπ και τον Ερυθρό Αστέρα.
Από την άλλη η ΑΕΚ, όταν το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε το Βελιγράδι, πήρε την απόφαση να πάει εκεί συμβολικά και να παίξει ένα φιλικό με την Παρτιζάν για να στηρίξει τους Σέρβους.
Ουσιαστικά δηλαδή, αυτό που προϋπάρχει είναι πολύ πιο ισχυρό και βαθύ από το οπαδικό. Είναι ένα βαθύ εθνικό και ιδεολογικό μίσος που συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την ιστορία μίσους και βίας στα βαλκάνια, ακόμα κι αν αυτό δεν είναι κάτι που φαίνεται ή συζητιέται. Και αν σήμερα μοιάζει σαν να παίρνει τη μορφή μιας οπαδικής σύγκρουσης, αυτό είναι απλά ένα simulacrum. Επιπλέον, δεν μιλάμε εδώ για δύο οπαδικούς στρατούς που είχαν δώσει ραντεβού για να παίξουν ξύλο, όπως είχε συμβεί στην Παιανία όταν είχε δολοφονηθεί ο Φιλόπουλος.
Αυτό που συνέβη στη Φιλαδέλφεια δεν φαίνεται να ήταν αυτό, αλλά μια γενικευμένη επίθεση στη γειτονιά, στον κόσμο που κυκλοφορούσε στον δρόμο, στα μαγαζιά, στα σπίτια κλπ. Ήρθαν να σπάσουν το γήπεδο και να χτυπήσουν όποιον έβρισκαν, όχι γιατί αυτοί είναι Ντινάμο και οι άλλοι ΑΕΚ, αλλά γιατί στο δικό τους φαντασιακό αυτοί είναι Κροάτες φασίστες και οι άλλοι Έλληνες αντιφασίστες, αναρχοάπλυτοι κλπ.
Σχόλιο: Haris Heizanoglou
