Ένας άνδρας στους 100 δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού του

Ο άτυχος «κερατάς» που νομίζει ότι είναι μπαμπάς του παιδιού του ή των παιδιών του,  συναντάται μόνο στη λογοτεχνία;  

Σε δημοσίευμα των Times, ο ειδικός επί του θέματος γενετιστής Μααρτέν Λαρμουσό του βελγικού Πανεπιστημίου της Λουβέν, ο οποίος έχει κάνει την πιο πρόσφατη και εκτεταμένη έρευνα πάνω στο θέμα, δήλωσε πως η άποψη ότι η λανθασμένη πατρότητα αποτελεί συχνό φαινόμενο, «είναι απολύτως γελοία».  

Έως τον 20ο αιώνα ήταν δύσκολο έως αδύνατο να αποδειχθεί ότι ένας άνδρας είναι όντως ο βιολογικός πατέρας ενός συγκεκριμένου παιδιού.

Αρχικά, ο επιστημονικός έλεγχος της πατρότητας βασίσθηκε στην ανακάλυψη ότι οι άνθρωποι έχουν διακριτή ομάδα αίματος που κληρονομούν από τον πατέρα τους.

Από τη δεκαετία του 1990, η ανάλυση DNA δίνει απάντηση με πολύ μεγαλύτερη βεβαιότητα που προσεγγίζει το 100% . Ο «θόρυβος» όμως άρχισε να δημιουργείται, όταν η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων των γενετικών εργαστηρίων έδειξε ότι το 10% έως 30% των ανδρών που ελέγχονταν, δεν ήσαν οι βιολογικοί πατέρες των παιδιών τους!   

Αυτά τα ποσοστά, λέει ο  Λαρμουσό,  δεν προέρχονται από ένα τελείως τυχαίο δείγμα ανδρών, αλλά μόνο από άνδρες που είχαν λόγο να αμφιβάλλουν για την πατρότητά τους .

Η ανάλυση του βέλγου επιστήμονα,  συμπέρανε ότι το ποσοστό λανθασμένης πατρότητας δεν ξεπερνά το 1%.   Συνεπώς, ναι μεν το πρόβλημα δεν  είναι μεγάλο, αλλά, από την άλλη, δεν μπορεί κανείς και να αγνοήσει ότι περίπου ένας άνδρας στους 100 δεν είναι τελικά ο βιολογικός πατέρας του παιδιού του…   

Πηγή: ΑΠΕ