Τι είναι η ενεργειακή αυτονομία της Σίφνου και γιατί είναι απαραίτητη για την διατήρηση της ζωής όπως την ξέρουμε σε νησιά όπως η Σίφνος ;
Πώς θα απεξαρτηθούμε από το ακριβό και ρυπογόνο πετρέλαιο, διασφαλίζοντας την κάλυψη των αναγκών σε ηλεκτρικό ρεύμα και όχι μόνο, ανεξάρτητα από εξωγενείς παράγοντες;
Πώς θα μπορέσουμε να το κάνουμε οι κάτοικοι της Σίφνου για τον εαυτό μας και τα παιδιά μας, ώστε να μην καθορίζουν άλλοι το βιοτικό μας επίπεδο;
Είμαστε πεπεισμένοι πως είναι ένα έργο που μπορεί να γίνει, αξίζει να γίνει, με δοκιμασμένες τεχνολογίες και τα οφέλη για όλους τους κατοίκους του νησιού θα είναι πολλαπλασιαστικά και πολύ μεγαλύτερα από ότι μπορούμε φανταστούμε !
Στα δύο χρόνια που πέρασαν από την ίδρυση της Συνεταιριστικής Εταιρείας Σίφνου (ΣΕΣ), έχουμε αρχίσει, άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο, να ασχολούμαστε και να ενδιαφερόμαστε προκειμένου να καταλάβουμε τι είναι αυτή η «Ενεργειακή Αυτονομία της Σίφνου από ΑΠΕ» και γιατί τη συζητάμε τόσο πολύ.
Με τον όρο «Ενεργειακή Αυτονομία» αναφερόμαστε στη δυνατότητα της Σίφνου να καλύπτει τις ενεργειακές ανάγκες της από δικούς της πόρους, χωρίς να εξαρτάται από εξωτερικούς από το νησί παράγοντες, όπως την εισαγωγή πετρελαίου.
Και με τον όρο «από ΑΠΕ» εννοούμε ότι αυτοί οι παραπάνω αναφερόμενοι πόροι είναι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Δύο βασικά ερωτήματα που τίθενται είναι το γιατί και το πώς.
Γιατί θέλουμε την ενεργειακή αυτονομία και αν υποθέσουμε ότι πράγματι τη θέλουμε, πως θα το κατορθώσουμε αυτό;
Το γιατί, έχει να κάνει με την «ασφάλεια» και το «κόστος».
Η ενέργεια είναι ένα «βασικό αγαθό» της σύγχρονης κοινωνίας και για το επίπεδο διαβίωσης το οποίο έχουμε συνηθίσει να απολαμβάνουμε τα προηγούμενα τουλάχιστον εξήντα χρόνια, δεν διανοούμαστε να ζήσουμε χωρίς αυτό. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότερες πολεμικές συρράξεις στον πλανήτη έχουν ως βασική αιτία το πετρέλαιο.
Ένα άλλο, επίσης «βασικό αγαθό» είναι το νερό, το οποίο, για την περίπτωση της Σίφνου που εξοικονομεί το περισσότερο από το νερό του δικτύου από αφαλάτωση, εξαρτάται επίσης από την ηλεκτρική ενέργεια.
Αν για οποιοδήποτε λόγο, κάποια μέρα, το καραβάκι δεν μας φέρει πετρέλαιο, δεν θα έχουμε, ούτε ηλεκτρικό, ούτε νερό, ούτε θέρμανση και δεν θα έχουμε τρόπο να κινήσουμε τα οχήματα μας και ότι άλλο κινείται με πετρέλαιο ή βενζίνη. Δεν είναι λοιπόν υπερβολή να πούμε ότι η ζωή στη Σίφνο, εξαρτάται άμεσα και καθοριστικά από το καραβάκι που φέρνει πετρέλαιο στο νησί.
Είναι τόσο ανησυχητικό που μάλλον καλά κάνουμε και δεν το σκεφτόμαστε.
Αλλά είναι η πραγματικότητα των μη διασυνδεδεμένων νησιών με το κεντρικό δίκτυο ηλεκτροδότησης της χώρας που παράλληλα δεν έχουν επαρκείς υδάτινους πόρους (πηγές, ποτάμια) και δάση.
Έχουμε συνηθίσει να λέμε ότι η Σίφνος μας είναι ένα πολύ ιδιαίτερο νησί, αλλά τη συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα της απόλυτης εξάρτησης από το εισαγόμενο πετρέλαιο, σπάνια τη λαμβάνουμε υπ’ όψη μας όταν σχεδιάζουμε και εργαζόμαστε για τις οικογένειες μας, τα σπίτια μας και τις δουλειές μας.
Η δεύτερη παράμετρος που αξίζει να εξετάσουμε όταν αναρωτιόμαστε γιατί επιδιώκουμε την ενεργειακή αυτονομία από ΑΠΕ στη Σίφνο, είναι το «κόστος», κύρια του ηλεκτρικού ρεύματος.
Είναι γνωστό ότι στη Σίφνο η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από πετρέλαιο που ακόμη και σήμερα που η τιμή του πετρελαίου είναι πολύ χαμηλή, παραμένει ο πιο ακριβός τρόπος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Έχει επανειλημμένα αναφερθεί ότι η Σίφνος δεν έχει σύνδεση με υποθαλάσσιο καλώδιο με το κεντρικό δίκτυο ηλεκτροδότησης της Ελλάδας και ότι δεν προβλέπεται μέχρι στιγμής τέτοια διασύνδεση.
Έχει επίσης αναφερθεί ότι ο λόγος που δεν πληρώνουν οι καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας στα μη διασυνδεδεμένα νησιά, όπως η Σίφνος, ακριβότερα το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ότι καλύπτεται η διαφορά του κόστους παραγωγής από πετρέλαιο, μέσω του ειδικού τέλους ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας), που επιβαρύνει όλους τους Έλληνες καταναλωτές. Όμως με απλήρωτους λογαριασμούς ηλεκτρικού σε όλη την Ελλάδα 2,3 δις ευρώ και το Συμβούλιο Επικρατείας να έχει επιδικάσει τις επιδοτήσεις μεταξύ καταναλωτών παράνομες, η συνέχιση αυτής της πρακτικής γίνεται τουλάχιστον προβληματική. Για την ώρα, βοηθάει πολύ η χαμηλή τιμή του πετρελαίου, όταν όμως η τιμή αυτή επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα και τα ξεπεράσει κατά πολύ, σύμφωνα με τις προβλέψεις των αναλυτών, τότε αλλοίμονο σε όσους εξαρτώνται αποκλειστικά από το πετρέλαιο. Είναι μία πιθανότητα που αξίζει τουλάχιστον να τη συζητήσουμε, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές όπως στη Σίφνο με το πλούσιο αιολικό, ηλιακό και θαλάσσιο δυναμικό.
Από τα παραπάνω, αβίαστα προκύπτει ότι υπάρχει θέμα, κύρια «ασφάλειας» αλλά και «κόστους».
Αν υπάρχει τρόπος να διασφαλιστεί η δυνατότητα συνέχισης της Ζωής πάνω στη Σίφνο όπως την ξέρουμε χωρίς τη ανασφάλεια της εξάρτησης από το πετρέλαιο, πραγματικά αξίζει να το εξετάσουμε.
Αυτός είναι ο βασικός λόγος ίδρυσης της ΣΕΣ και η μελέτη των διαθέσιμων δυνατοτήτων αντιμετώπισης του προβλήματος ήταν το βασικό αντικείμενό της τα προηγούμενα δύο χρόνια.
Η μελέτη του πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις άφθονα διαθέσιμες και διαρκώς ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που προσφέρουν ο άνεμος, ο ήλιος και η θάλασσα, μόνο συνηθισμένη και εύκολη δεν είναι για τους απλούς καταναλωτές.
Λόγω όμως της μεγάλης σπουδαιότητας που έχει μια τέτοια προσπάθεια για για τη Σίφνο, εκτιμούμε ότι πραγματικά αξίζει το κόπο να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε.
Πρώτο πράγμα που πρέπει να μελετήσουμε είναι πόση ενέργεια καταναλώνουμε.
Στη Σίφνο εισάγονται ετησίως περί τους 4,500 τόνους υγρά καύσιμα, από τους οποίους περί τους 3.600 τόνους για τη ΔΕΗ προκειμένου να παράγει περί τις 17 GWh ηλεκτρικής ενέργειας.
Για τους περίπου 900 τόνους υγρά καύσιμα που καταναλώνουμε ετησίως για τη κίνηση των οχημάτων και τη θέρμανση των κατοικιών, δε χρειάζεται να επεκταθούμε.
Ας δούμε πιο αναλυτικά τα του ηλεκτρικού ρεύματος που, εκτός από τους ηλεκτρολόγους και ειδικούς, σε γενικές γραμμές, λίγοι τα γνωρίζουν.
17 GWh (γιγαβατώρες) = 17.000 MWh (μεγαβατώρες) =17.000.000 (κιλοβατώρες) kWh
Μία κιλοβατώρα (kWh) ηλεκτρικής ενέργειας είναι η ενέργεια που καταναλώνει μία συσκευή ισχύος ενός κιλοβάτ (1kW) π.χ. ένα πλυντήριο, σε χρονικό διάστημα μίας ώρας (1h).
Η μέγιστη ζήτηση ισχύος της παραπάνω κατανάλωσης για αυτή την ώρα, είναι 1kW.
Αν στη διάρκεια αυτής της ώρας τεθεί σε λειτουργία ακόμη μια συσκευή, π.χ. μια τοστιέρα ισχύος 300 Watt = 0,3 kW για 2 μόνο λεπτά, η μέγιστη ζήτηση ισχύος θα είναι 1,3 kW και η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας θα είναι 1kW x 1h (πλυντήριο) + 0,3kW x (2/60)h (τοστιέρα) = 1,01 kWh.
Στο παραπάνω απλό παράδειγμα οικιακής κατανάλωσης, φαίνεται ότι ενώ η κατανάλωση ενέργειας (kWh) αυξήθηκε μόνο κατά 1% η απαιτούμενη ισχύς (kW), αυξήθηκε κατά 30%.
Για να μπορεί ένα σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να καλύπτει τις ανάγκες ενός δικτύου καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να υπερκαλύπτει τη μέγιστη ζήτηση ισχύος ανά πάσα στιγμή.
Για να σχεδιαστεί λοιπόν ένα κατάλληλο για τα δεδομένα της Σίφνου σύστημα παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, είναι πολύ χρήσιμο να γνωρίζουμε τα ιστορικά δεδομένα κατανάλωσης του δικτύου.
Τα ιστορικά αυτά δεδομένα έχουν καταγραφεί από το διαχειριστή του δικτύου (ΔΕΔΔΗΕ) και είναι διαθέσιμα στους ενδιαφερόμενους.
Για το σκοπό μιας βασικής κατανόησης των βασικών χαρακτηριστικών του δικτύου της Σίφνου, επιλεχτήκαν τα ιστορικά δεδομένα του 2012.
Στον πίνακα 1 φαίνεται αναλυτικά η συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας αφ’ ενός από το εργοστάσιο της ΔΕΗ και αφ’ ετέρου από τα φωτοβολταϊκά που είναι εγκατεστημένα στο νησί για την κάλυψη της ζήτησης/κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.
Στο σχήμα 1 παρουσιάζεται η εξέλιξη της μέγιστης και της ελάχιστης ζήτησης ισχύος (φορτίου) ανά εικοσιτετράωρο.
Είναι πολύ χαρακτηριστική η αιχμή ζήτησης ισχύος στα 3,41 ΜW το Μεγάλο Σάββατο 14 Απριλίου του 2012 στις 9 το βράδυ ενώ αν κοιτάξουμε τον πρώτο πίνακα βλέπουμε ότι όλο τον Απρίλιο μήνα του 2012 η συνολική κατανάλωση ενέργειας ήταν 1,192 MWh, δηλαδή, χαμηλότερη και από τον Ιανουάριο 2012.
Με την προσεκτική μελέτη της χρονοσειράς φορτίων περισσοτέρων ετών, διαπιστώνουμε ότι η μέγιστη ζήτηση φορτίου επί οκτώ μήνες το χρόνο δεν ξεπερνά τα 2 ΜW, με εξαίρεση τις ημέρες του Πάσχα και τις ημέρες που λειτουργούν τα ηλεκτρικά καμίνια των αγγειοπλαστών. Τον Ιούνιο και το Σεπτέμβριο η αντίστοιχη ζήτηση δεν ξεπερνάει τα 4 ΜW, ενώ το Αύγουστο έχουμε φτάσει μέχρι 6,5 ΜW.
Με λίγα λόγια, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στη Σίφνο παρουσιάζει έντονη εποχική διακύμανση.
Για την κάλυψη αυτής τη ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας η ΔΕΗ έχει εγκατεστημένες επτά ντηζελογεννήτριες συνολικής ισχύος 8,7 ΜW που, όπως προαναφέρθηκε, καταναλώνουν 3.600 τόνους πετρέλαιο το χρόνο. Το πετρέλαιο, εφόσον είναι διαθέσιμο και το πληρώνει κάποιος άλλος, έχει το χάρισμα ότι αποθηκεύεται σε αναλογικά μικρές δεξαμενές, είναι πολύ φρόνιμο και υπάκουο και απόλυτα διαθέσιμο να το χρησιμοποιήσεις ανάλογα με τη ζήτηση του δικτύου.
Ο ήλιος από την άλλη, εξαφανίζεται κάθε βράδυ, ενώ για τον άνεμο τι να πούμε. Τη μια μας παίρνει και μας σηκώνει και την άλλη εξασθενεί.
Και αυτή είναι η ουσιαστική ιδιομορφία για την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Είναι άφθονες, είναι δωρεάν, η αξιοποίηση τους δεν τις στερεί από κάποιον άλλο που να είναι διατεθειμένος να πολεμήσει για να τις πάρει, αλλά δεν είναι συγχρονισμένες με την καμπύλη ζήτησης του ηλεκτρικού φορτίου.
Πόσο μάλλον με μια καμπύλη ζήτησης όπως της Σίφνου με την έντονη εποχικότητα.
Ο τρόπος που κατά κύριο λόγο αξιοποιούνται οι ΑΠΕ είναι σε συνδυασμό με θερμικές μονάδες βάσης (στη περίπτωση της Σίφνου, ντηζελογεννήτριες της ΔΕΗ).
Όταν φυσάει ο άνεμος, ανεμογεννήτριες προσφέρουν ενέργεια στο δίκτυο και όταν δεν φυσάει καις κάποιο καύσιμο, που στην περίπτωση της Σίφνου είναι πετρέλαιο.
Το ίδιο και με τα φωτοβολταϊκά που παράγουν ενέργεια μόνο όταν έχει ήλιο. Η ηλεκτροπαραγωγή από φωτοβολταϊκά είναι σαφώς πιο προβλέψιμη κυρίως το καλοκαίρι. Από την άλλη όμως μεριά, τα φωτοβολταϊκά παρουσιάζουν το βασικό μειονέκτημα αδυναμίας παραγωγής κατά τις βραδινές ώρες.
Μία άλλη πολλή σημαντική παράμετρος των συστημάτων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είναι η οικονομική απόδοση.
Τα παλιά καλά χρόνια που η ΔΕΗ ήταν κρατικό μονοπώλιο και ταυτόχρονα υποχρεωμένη να προσφέρει σε κάθε γωνιά της Ελληνικής επικράτειας ηλεκτρικό ρεύμα, το κόστος ηλεκτροδότησης της κάθε γωνιάς αντιμετωπίζονταν υπό διαφορετικό πρίσμα.
Στις συνθήκες απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στις χώρες της Ε.Ε. που ζούμε σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Το όποιο νέο σχεδιαζόμενο σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, πρέπει να έχει δυνατότητα αποπληρωμής του κόστους εγκατάστασης του μέσα στο χρονικό ορίζοντα λειτουργίας του.
Και η εποχικότητα της ζήτησης της ηλεκτρικής ενέργειας στη Σίφνο είναι ένας σαφώς αρνητικός παράγοντας για την οικονομική απόδοση ενός μη κατάλληλα σχεδιασμένου συστήματος.
Είναι προφανές ότι η ενεργειακή αυτονόμηση της Σίφνου βασισμένη σε ΑΠΕ είναι ένα σύνθετο πρόβλημα και η μικρή εξοικείωση των περισσοτέρων με τα θέματα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το κάνει να φαίνεται ακόμη πιο δύσκολο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Στη Σίφνο έχουμε πολλούς ανέμους, πολύ ήλιο και θάλασσα και ούτε σταγόνα δικό μας πετρέλαιο.
Έχουμε χαμηλή κατανάλωση ενέργειας οκτώ μήνες το χρόνο και υψηλή επί 50 ημέρες που όμως εξοικονομούμε περισσότερο από το 80% του ετήσιου εισοδήματος μας και δεν θέλουμε για κανένα λόγο να μην έχει φως εκείνες τις ημέρες το νησί.
Χρειαζόμαστε λοιπόν κάποια μέθοδο για να αποθηκεύουμε την περισσευούμενη ενέργεια που παράγεται από ΑΠΕ κατά τη διάρκεια των οκτώ μηνών που υπάρχει μικρή κατανάλωση και να την έχουμε διαθέσιμη τότε που υπάρχει μεγάλη κατανάλωση, δηλαδή το καλοκαίρι..
Ο πιο οικονομικά αποδοτικός τρόπος που θα μπορούσε να γίνει αυτό, από όσα γνωρίζουμε, είναι με τη μέθοδο της αντλησιοταμίευσης.
Η αντλησιοταμίευση συνίσταται στην άντληση νερού από μια χαμηλή δεξαμενή σε μια δεξαμενή σε μεγαλύτερο υψόμετρο όταν έχεις περισσευούμενη ενέργεια και η παραγωγή ενέργειας που γίνεται με τη διοχέτευση του αποθηκευμένου νερού σε υδροστρόβιλους που παράγουν ρεύμα, όταν χρειάζεται.
Στη Σίφνο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για χαμηλή δεξαμενή η θάλασσα που μας περιβάλλει, ενώ τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά του νησιού επιτρέπουν τη κατασκευή της επάνω δεξαμενής με απόλυτη ασφάλεια, ελάχιστες περιβαλλοντικές παρεμβάσεις και οικονομικά αποδεκτό κόστος.
Η κατασκευή της επάνω δεξαμενής είναι ένα έργο υποδομής με απεριόριστη διάρκεια ζωής και πολύ μεγάλη προστιθέμενη αξία για το νησί.
Θα κατασκευαστεί μία φορά, μεγάλο μέρος των χρημάτων που θα δαπανηθούν για το έργο θα μείνει στην τοπική κοινωνία (τοπικούς κατασκευαστές, κλπ), θα παρέχει ουσιαστική ενεργειακή αυτονομία και βεβαίως θα ενισχύσει σημαντικά την τουριστική προβολή της Σίφνου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η τεχνολογία στεγάνωσης του πυθμένα ώστε να αποκλείεται εντελώς πιθανή διαρροή του θαλασσινού νερού στον υδροφόρο ορίζοντα του νησιού, όπως και οι τεχνολογίες άντλησης και υδροηλεκτρικής παραγωγής είναι ήδη δοκιμασμένες και αποδεδειγμένα λειτουργικές επί 17 χρόνια σε ένα παρόμοιο ταμιευτήρα θαλασσινού νερού στην Οκινάουα της Ιαπωνίας.
Το δε σύστημα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας με αντλησιοταμίευση με γλυκό νερό χρησιμοποιείται ήδη σε περισσότερα από 100 σημεία σε όλο τον πλανήτη.
Δεν πρόκειται για κάποια νέα ή αδοκίμαστη μέθοδο, ώστε να υπάρχουν ουσιαστικά ερωτηματικά στο τεχνικό πεδίο, αλλά θα είναι η πρώτη φορά που θα χρησιμοποιηθεί η αντλησιοταμίευση με θαλασσινό νερό για αποθήκευση ΑΠΕ.
Αυτό το γεγονός καθιστά το έργο καινοτόμο και υπό αυτή την έννοια επιλέξιμο για υψηλό ποσοστό επιδότησης από το Πρόγραμμα Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.).
Είναι η χαρακτηριστική περίπτωση μετατροπής μιας αδυναμίας (εποχική κατανάλωση ενέργειας), σε πλεονέκτημα (υψηλή επιδότηση).
Όμως, η αναμενόμενη επιδότηση, που έχει το νόημα ότι αφού κατασκευαστεί και μελετηθεί η λειτουργική απόδοση του συστήματος στη Σίφνο, θα εφαρμοστεί και σε άλλα νησιά και παράκτιες περιοχές της Ε.Ε. με αντίστοιχα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά και ενδεχόμενα και ηλεκτρικής κατανάλωσης, δεν είναι η βασική παράμετρος επιλογής της αντλησιοταμίευσης ως βέλτιστη μέθοδος για την ενεργειακή αυτονομία της Σίφνου.
Τη λύση αυτή επέλεξε η μελετητική ομάδα της ΣΕΣ ύστερα από διαρκή συγκριτική μελέτη των διαθέσιμων ανά τον κόσμο τεχνολογιών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και με την ουσιαστική σύμφωνη γνώμη των μελετητών της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Ενεργειακών Συνεταιρισμών RESCoop που στηρίζει και συνδράμει στις προσπάθειες της ΣΕΣ, πριν ακόμη την ίδρυσή της.
Όσα από τα μέλη της ΣΕΣ παρέστησαν στην Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση τη Πέμπτη 28/1/16, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την πολύ διαφωτιστική παρουσίαση του Υβριδικού Σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με αντλησιοταμίευση που έκανε ο καθ. κ. Δημήτρης Κατσαπρακάκης από το ΤΕΙ Κρήτης.
Ο κ. Κατσαπρακάκης εξήγησε ότι η ακριβής διαστασιολόγηση του σχεδιαζόμενου Υβριδικού Σταθμού θα προκύψει αφού υπολογιστεί το βέλτιστο μέγεθος του ταμιευτήρα (επάνω δεξαμενή) με βάση τα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά, τις ελάχιστες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και το ελάχιστο κόστος κατασκευής. Από τον υπολογισμό της αποθηκευτικής ικανότητας του ταμιευτήρα θα προκύψει το απαιτούμενο μέγεθος εγκατάστασης ανεμογεννητριών και κατά πάσα πιθανότητα και φωτοβολταϊκών.
Για τουλάχιστον κάποια χρόνια από την πλήρη ένταξη του Υβριδικού Σταθμού στο δίκτυο διανομής ηλεκτρικής ενέργειας της Σίφνου θα συνεχίσει να είναι απαραίτητο τουλάχιστον ως εφεδρεία το εργοστάσιο της ΔΕΗ, μέχρις ότου γίνουν οι απαραίτητες διαπιστώσεις και ενδεχόμενα συμπληρώσεις μονάδων ΑΠΕ στον Υβριδικό Σταθμό.
Επίσης, παρουσίασε μεταξύ άλλων και τις διαθέσιμες τεχνολογίες ηλεκτροχημικής αποθήκευσης ενέργειας (μπαταρίες), το κόστος τους και το προσδοκώμενο χρόνο λειτουργίας τους, επιβεβαιώνοντας με τον ποιο εμφατικό τρόπο την κύρια επιλογή της ΣΕΣ να μην αντικαταστήσουμε το καραβάκι που μας φέρνει το πετρέλαιο, με το καραβάκι που θα μας φέρνει τις μπαταρίες.
Οι πιο φτηνές μπαταρίες (μολύβδου), με σημαντικές οικολογικές επιπτώσεις κάθε 3-4 χρόνια που χρειάζονται αντικατάσταση, κοστίζουν περισσότερο από το πετρέλαιο ανά kWh, ενώ οι πλέον τεχνικά ανταγωνιστικές μπαταρίες (λιθίου ή βαναδίου ροής) με προσδόκιμο ζωής τα 20 χρόνια θα κοστίσουν περίπου 220 εκατομμύρια ευρώ για αποθηκευτική ικανότητα κάλυψης της ζήτησης δύο ημερών με άπνοια (μπουνάτσα), το μήνα Αύγουστο.
Προφανώς η 100% απεξάρτηση από το πετρέλαιο δεν θα έρθει από τη μια μέρα στην άλλη.
Πρώτα θα πρέπει να σχεδιαστεί ο Υβριδικός Σταθμός της Σίφνου σωστά. Ύστερα θα πρέπει να τον κατασκευαστεί σωστά, τόσο τεχνικά όσο και χωρίς παρεκκλίσεις από τον προϋπολογισμό. Μετά θα πρέπει να τον λειτουργήσει σωστά, ώστε αφ’ ενός να αποπληρώνεται το αρχικό κόστος κατασκευής και ταυτόχρονα να διατίθεται στο νησί και στους κατοίκους του εγγυημένη ηλεκτρική ενέργεια σε χαμηλό κόστος.
Τότε θα αρχίσουμε όλοι μας που ζούμε στη Σίφνο να αντικαθιστούμε το πετρέλαιο θέρμανσης με ηλεκτρικό και τα οχήματα μας με ηλεκτρικά οχήματα.
Το ακριβές χρονοδιάγραμμα δεν έχει νόημα, αλλά ένα τέτοιο έργο υποδομής που θα εξασφαλίσει την ενεργειακή αυτονομία της Σίφνου για τις μελλοντικές γενιές, σίγουρα θέλει πολύ προσεκτικές μελέτες και αρκετό χρόνο για να υλοποιηθεί. Έχουμε μακρύ δρόμο μπροστά μας στον οποίο καλούμαστε να κινηθούμε με απαρέκλητη συνέπεια, ακεραιότητα και υπευθυνότητα.
Αυτό που έχει νόημα και στο οποίο προσβλέπει η Συνεταιριστική Εταιρεία Σίφνου είναι να γίνει αντιληπτό, αν είναι δυνατόν από το σύνολο των κατοίκων και των φίλων της Σίφνου, ότι ένα τέτοιο έργο υποδομής διασφαλίζει το μέλλον της ζωής μας και των μελλοντικών γενεών στη Σίφνο.
Οπωσδήποτε η ζωή δεν είναι κάτι μονοσήμαντο και ούτε υποστηρίζουμε ότι το πιο σημαντικό στοιχείο της ζωής είναι η ενέργεια.
Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι τόσο η ενέργεια όσο και το νερό είναι στοιχειώδη και βασικά αγαθά που χρειαζόμαστε όλοι όσοι χαιρόμαστε αυτόν τον αξιαγάπητο τόπο στον οποίο έχουμε την τύχη να ζούμε και για όσο περνάει από το χέρι μας αξίζει να προσπαθήσουμε να τα διασφαλίσουμε.
Συνεταιριστική Εταιρεία Σίφνου
