Συμβουλές σε έφηβους και γονείς ενόψει των πανελλαδικών εξετάσεων, δίνουν οι επιστημονικοί συνεργάτες της τηλεφωνικής γραμμής 11525 της Ένωσης Μαζί για το Παιδί.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, οι αντιδράσεις των μαθητών σε αυτή την κρίσιμη στιγμή ποικίλουν: «Κάποιοι έφηβοι καταφέρνουν να αντιληφθούν την κρισιμότητα της στιγμής χωρίς υπερβολές, να αποδεχτούν την ύπαρξη του άγχους και να οργανώσουν την προσπάθειά τους.
Άλλοι παραιτούνται κάποια στιγμή υπό το βάρος του άγχους και των προσδοκιών, ενώ άλλοι μπορεί να βιώνουν το άγχος τους ως κάτι βασανιστικό που υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής τους (ύπνος, ευεξία, σωματική υγεία) ή εμποδίζει την επίδοση τους στις εξετάσεις».
Οι επιστήμονες της Γραμμής 11525 της Ένωσης Μαζί για το Παιδί επισημαίνουν ότι το άγχος είναι η ψυχική και σωματική πίεση που νιώθει ένα άτομο όταν «κινδυνεύει», όταν δηλαδή διακυβεύεται η σωματική ή η ψυχική του ακεραιότητα.
Το αποτέλεσμα των εξετάσεων, εξάλλου, έχει επιπτώσεις στην εικόνα που έχουν για τον μαθητή γονείς, δάσκαλοι και συνομήλικοι και επηρεάζει άμεσα την αυτοεκτίμησή του.
Σύμφωνα με τους ειδικούς της Ένωσης, το άγχος «μπορεί να εκδηλώνεται με συμπτώματα σε γνωστικό, συναισθηματικό ή/και σωματικό επίπεδο.
Στο γνωστικό επίπεδο μπορεί να πάρει τη μορφή αρνητικών και δυσλειτουργικών σκέψεων (π.χ.: «είμαι άχρηστος», «δεν θα τα καταφέρω», «δεν θυμάμαι τίποτα», «θα αποτύχω»).
Οι αρνητικές αυτές σκέψεις προκαλούν συναισθήματα νευρικότητας, θυμού, οξυθυμίας και ανησυχίας, φόβου ή απογοήτευσης».
Συχνά, λόγω του άγχους «μπορεί να εμφανιστούν και σωματικά συμπτώματα, όπως αϋπνία, κεφαλαλγίες, κοιλιακά άλγη, δερματικά εξανθήματα.
Μπορεί ακόμα να εκδηλώνεται με διαταραχές διατροφής, διαταραχές ύπνου, με ταχυκαρδίες, ταχύπνοια και εφίδρωση».
Αυτό που επισημαίνουν οι ειδικοί της Γραμμής 11525 είναι οι γονείς και οι έφηβοι «να δώσουν την απαιτούμενη σημασία ή να απευθυνθούν σε έναν ειδικό όταν οι εκδηλώσεις αυτές του άγχους γίνονται πολύ συχνές και έντονες, όταν η ανασφάλεια και η υποτίμηση του εαυτού τείνει να γίνει ένα μόνιμο χαρακτηριστικό ή όταν εμφανίζονται σωματικά συμπτώματα».
Σχετικά με το ρόλο των γονέων οι ψυχολόγοι σημειώνουν μεταξύ άλλων πως όταν οι έφηβοι δείξουν αδιαφορία απέναντι στις εξετάσεις, κάτι που «συνήθως αποτελεί μια αμυντική στάση απέναντι στην ανασφάλειά τους ή μια αντίδραση απέναντι στην πίεση των γονιών», τότε, οι γονείς «είναι σημαντικό να ξανασυζητήσουν εάν ο έφηβος συνεχίζει να θέλει να επιτύχει τον συγκεκριμένο στόχο, να του υπενθυμίσουν την προσπάθεια που έχει ήδη καταβάλει, καθώς και ότι για εκείνους κάθε ενδεχόμενο είναι αποδεκτό».
Οι γονείς οφείλουν επίσης να δημιουργήσουν ένα ήρεμο περιβάλλον χωρίς εντάσεις και να μην παρεμβαίνουν στον τρόπο διαβάσματος των εφήβων, αλλά να τους επιτρέψουν να τον ορίσουν οι ίδιοι.
Είναι πολύ σημαντικό οι έφηβοι να αισθάνονται ότι οι επιθυμίες τους είναι σεβαστές και ότι οι στόχοι είναι δικοί τους.
ΑΠΕ – ΜΠΕ
