ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΕντός της ΕΕ, μένουμε σε χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ. Της Μαρίας...
Εντός της ΕΕ, μένουμε σε χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ. Της Μαρίας Κανελλοπούλου
Μερικά ασφαλή λογικά συμπεράσματα ΠΕΡΑΝ του δημοψηφίσματος για σκέψη προς όλους:
1) Εντός της ΕΕ, η χώρα μας με εθύνη των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης
και ανεξαρτήτως του δημοψηφίσματος παγιώνεται στην γ θέση πολιτών μαζί
με τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.
2) Η ΕΕ παγιώνεται ως
αυτοκρατορία 18 ου αιώνα που δεν θα γίνει ποτέ ομοσπονδία κρατών
(διαφορετική βιοτικό επίπεδο, ύψος φορολογίας, ύψος ΦΠΑ, μισθοί,
συντάξεις κοινωνικά δικαιώματα, βαθμοί εθνικής κυριαρχίας εθνών κρατών)
3) Η Γερμανία έχει αυτονομηθεί από τις ΗΠΑ (για μίία ακόμη φορά
ονειρεύεται την ευρωπαϊκή ηγεμονία) και πάιζει πλέον (έχοντας πίσω της
την ΕΕ) ρόλο πρωταγωνιστή στις γεωπολιτικές εξελίξεις.
4) Όπως
σε όλη την Ευρώπη έτσι και στην Ελλάδα, οι κεβερνήσεις συνασπισμού
μεταξύ κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς θα γίνουν πολύ συχνά φαινόμενα
δημιουργώντας ένα μπετόν “μπλοκ του κέντρου”, την νέα απολυταρχία με
κοινοβουλευτικό μανδύα. Όποιος έχει αντιρρήσεις για την πολιτική που θα
εφαρμόζουν αυτοί οι συνασπισμοί θα χαρακτηρίζεται “ακραίος” και θα
υπόκειται σε οικτιρμό και δολοφονία χαρακτήρα.Αυτή η εξέλιξη θα
ενισχύσει την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. (για μένα εδώ υπάρχιε μαι
λύση σε αυτό το φαινόμενο αλλά δεν είναι επί του παρόντος)
5) Το
ΟΧΙ και το ΝΑΙ σημαίνουν άλλα πράγματα για την Γερμανία, τις ΗΠΑ, την
κυβέρνηση, την αντιπολίτευση και τον ελληνικό λαό. Με γνώμονα το τι
θεωρώ συμφέρον για τον ελληνικό λαό, που είναι το μόνο που με απασχολεί,
έχω τοποθετηθεί.
6) Η Γερμανία λέει όχι στον Τσίπρα, δεν λέει
όχι στην συμφωνία που πρότεινε. Θέλει τους δικούς της ανθρώπους, τους
τοποτηρητές από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ αλλά και τους ντόπιους ολιγάρχες με
τους οποίος κάνει business στη χώρα εδώ και έναν αιώνα. Με λίγα λόγια
επιθυμεί να παραμείνει το σύστημα ως έχει. Αν και ο ίδιος ο Τσίπρας
πλασάρεται ως σοσιαλδημοκράτης εκεΊνοι πάντα θα τον θεωρούν έναν
ριζοσπάστη που δεν ανήκει στον κύκλο τους..Ακόμη κι αν ολισθήσει σιγά
σιγά στην πλευρά της Ευρωκρατίας σημαίνει ότι θα έχει χάσει το παιχνίδι
και την όποια ιστορική ευκαιρία να δημιουργήσει βαθμούς ελευθερίας στη
χώρα ξηλώνοντας όλη την σαπίλα. Δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει
ότι οι στιγμές είναι ιστορικές και ότι το ζήτημα δεν είναι ότι απλώς
παρέλαβε την διακυβέρνηση σε μια ήσυχη ιστορικά περίοδο οπότε κρατάει
τακτικούς δεσμούς και συμβιβασμούς με το status quo.
7) Σε μια
κανονική χώρα, ένα θεμελιωμένο εθνικό αστικό κράτος, υπάρχει εθνική
στρατηγική, εθνική οικονομία, εθνική γεωπολιτική στόχευση. όλα αυτά δεν
υπήρξαν (σχεδόν) ποτέ στην Ελλάδα που είναι υπό κηδεμονία έχοντας
ουσιαστικά από μόνη της ακυρώσει την επανάσταση του 1821…
Σε μία
κανονική χώρα θα έμπαιναν κάτω τα νούμερα από το 1974 έως σήμερα, θα
εκτιμούσαμε τι πήραμε και τι χάσαμε. Ποιο ήταν το κατα κεφαλήν εισόδημα
και ποιο είναι σήμερα. Δεν θα αντιμετωπιζόταν ένα νόμισμα ή μια συμμαχία
ως δόγμα ή μάλλον ως τοτέμ ανιμιστικών κοινωνιών.
echo ‘’ ;
