ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΟΔΑ και για να είμαι ακριβής: «Επανάσταση του 1821 και μόδα»
Χαρί Λέκκα
Σάββατο πρωί σε πρόγραμμα του Κρατικού Ραδιοφώνου είχαν αφιέρωμα-ρεπορτάζ με αφορμή τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του ΄21 και τι καλά που έχουν οργανωθεί όλα από την κυβέρνηση, την Επιτροπή Εορτασμού, τα Μουσεία, τους ιδιώτες.
Οι κυρίες που παρουσίαζαν την εκπομπή μεγαλούργησαν. Αφού είπαν για τους υψηλούς-ημίψηλους προσκεκλημένους που θα καταφθάσουν στην Αθήνα για την φαντασμαγορική στρατιωτική παρέλαση στις 25 Μαρτίου, μίλησαν επί μακρόν για τα πουγκάκια, τσαντάκια που έχουν κατασκευαστεί με την συγκεκριμένη ευκαιρία και τα οποία λάνσαρε η κ. Αγγελοπούλου στην Αρεόπολη, όταν βρέθηκε στην πόλη, τιμώντας εορτασμό.
Στην συνέχεια οι δυό κυρίες αναφέρθηκαν επίσης επί μακρόν, στους δημιουργούς κοσμημάτων, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από την Επανάσταση. Συνεντευξιαζόμενη, δημιουργός σκουλαρικιών και καρφιτσών (αυτές που μπαίνουν στο πέτο), είπε πως την ενέπνευσε η Μαντώ Μαυρογένους. Γνωρίζουμε την ηρωική γυναίκα, η οποία προερχόταν από εύπορη οικογένεια και προσέφερε οικονομικά τα πάντα στην ιδέα για την εκπλήρωση της ελεύθερης Ελλάδας, εκτός βέβαια από την ενεργή παρουσία της στον Αγώνα. Δεν είπαν πως η Μαντώ Μαυρογένους πέθανε λησμονημένη και πάμφτωχη…
Μετά είχαν καλεσμένη μια συγγραφέα που εξέδωσε βιβλίο με τον τίτλο «Μικροί –Μεγάλοι του 1821».Το βιβλίο όπως είπε η ίδια είναι λογοτεχνικό και όχι γνώσεων (!) και αφορά τα παιδικά χρόνια των ηρώων της απελευθέρωσης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Για το τέλος κράτησαν τον διεθνή Οίκο μόδας «Ερμές» ο οποίος σε περιορισμένο αριθμό (άρα πανάκριβο) έφτιαξε φουλάρι που αποτυπώνει την ελληνική σημαία και γράφει «Ελευθερία». Όχι χαριτολογώντας σχολίασαν πως το φουλάρι αυτό έχει διπλή χρήση. Και για τον λαιμό και για το μπαλκόνι κατά τις ημέρες εθνικών εορτών…
Και η εκπομπή τελείωσε και εγώ μένοντας άφωνη και προβληματισμένη αναρωτήθηκα γιατί δεν είπαν για τα Μουσεία, που είναι κλειστά…Επιτέλους όμως η εκπομπή είχε τελειώσει.
Άνοιξα το διαδίκτυο για να βρω εκδηλώσεις και τίτλους βιβλίων για την επέτειο, την πολυδιαφημισμένη επέτειο της ελληνικής Επανάστασης.
Εκδηλώσεις κατά δήμους και Περιφέρειες ομολογουμένως ικανοποιητικές, φτάνει οι παρακολουθούντες να μην ξεπερνούν τους 9…
Όσο για βιβλία, βρήκα πάνω από οκτώ τίτλους, όλους από εκδοτικούς Οίκους και μπράβο τους εν μέσω πανδημίας που είναι κλειστοί, να εκδίδουν.
Αναζήτησα βιβλία που μπορεί και θα μπορούσε να εκδώσει η Επιτροπή Επετείου που έχει συνταχθεί υπό την κ. Αγγελοπούλου. Μηδέν, που θα πει κανένα.
Ντροπή κι ένδεια για το πώς αντιμετωπίζονται ιστορικά γεγονότα και πόσο δήθεν είναι κάποιοι…
Είναι βέβαιο πως αν οι μετέχοντες στην Επιτροπή σκέφτονταν γνωστικά, θα είχαν τυπώσει βιβλία και θα τα μοίραζαν στα σχολεία και στις πλατείες.
Θα μου πείτε όσοι θέλουν να κάνουν την γιορτή της Επανάστασης του 21, ψάχνουν, βρίσκουν, βλέπουν και διαβάζουν.
ΈΧΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ να γνωρίζω, να είναι φίλος μου για την ακρίβεια, έλληνα ευγενή προς την γνώση της Πατρίδας (μην τολμήσετε να παρεξηγήσετε την λέξη), ο οποίος ανατύπωσε οκτώ τίτλους σχετικούς με την Επανάσταση του 1821 και τους χαρίζει σε φίλους και γνωστούς.
Πρόκειται για τους «Αρματωλοί και κλέφτες», «Η ιστορία της πολιορκίας του Μεσολογγίου», «Οι φιλέλληνες του 1821», «Ο Άστιγξ και το έργο του εν Ελλάδι», «Η ελληνική επανάστασις 1821-1829 (ήταν εθνική ή ταξική; 63 μαρτυρίες)», «Έλληνες και φιλέλληνες ελευθεροτέκτονες 1821-1829», «Χριστόφορος Νεέζερ Απομνημονεύματα».
Όλοι οι τίτλοι ήταν ξεχασμένοι, είναι παλαιές εκδόσεις μέχρι που τους ανακάλυψε μετά από επίπονο ψάξιμο σε παλαιοπωλεία. «Αναστατική έκδοση για την επέτειο τν 200 χρόνων της Επαναστάσεως του ΄21» γράφει το κάθε εσώφυλλο.
Παραθέτω ενδεικτικά δύο μικρά αποσπάσματα από το τελευταίο, του πρώτου Χριστιανού Φρούραρχου της Ακροπόλεως των Αθηνών κατά το έτος 1833,Νεέζερ, ο οποίος περιδιάβηκε την Ελλάδα όσες φορές χρειάστηκε για τις ανάγκες του Αγώνα. Τα απομνημονεύματά του αξίζει να αναφερθεί πως προλογίζει ο ακαδημαϊκός Δημήτρης Καμπούρογλου.
«…Το Κάστρον των Αθηνώνείναι παλιόθεν οικοδομημένον εις πέτραν υψηλήν και δύσβατον και προπάντων, επειδή από τον τόπον αυτόν εβγήκαν πολλοί περιβόητοι φιλόσοφοι και τεχνικά των αρχαίων έργα προξενούν τον θαυμασμόν εις πεπαιδευμένους Ευρωπαίους, δια τούτο όλοι οι Ευρωπαίοι το υπερασπίζουν και προσπαθούν να έβγη από τα χέρια των απίστων, υποσχόμενοι εθελοντικώς την βοήθειά των και δια ξηράς και δια θαλάσσης…», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει:
«…Μετά δίωρον πορεία, διήλθομεν την Κλεισούραν και εισήλθομεν εις πανάρχαιον δάσος δρυών και παντοειδών άλλων δένδρων, κεκαλλυμένον υπό άλλων ερπιστικών φυτών και κυρίως αγραμπέλων….Εξελθόντες της σύραγγος εφθάσαμεν εις το Βραχώριον (το σημερινό Αγρίνιο) έπειτα από τρία τέταρτα της ώρας, όπου με υπεδέχθη φιλικώς ο υπολοχαγός Στράσσερ. Το εσπέρας εγνώρισα άνθρωπον τινα που ενώ ήτο Γερανός, πολλάκις ήκουσα να τον αναφέρουν οι Έλληνες και μάλισμε παράδοξον επώνυμον «Κλεφτογιατρόν». Το όνομα αυτό του εδόθη, διότι οι λησταί, μεταβαίνοντες εις Βραχώριον, όπου έμενε, του εζήτουν την βοήθειά του, οσάκις ετραυματίζοντο εις τας συγκρούσεις των με τους χωροφύλακας…».
Ευχαριστώ από καρδιάς Παντελεήμονα Σ. του Μ.
