20.5 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΕπίδειξη αναλγησίας, της Ρόζας Κοβάνη

Επίδειξη αναλγησίας, της Ρόζας Κοβάνη

Με την α­με­σό­τη­τα της δι­κής τους φω­νής, οι α­σθε­νείς κρα­τού­με­νοι του Νο­σο­κο­μείου των Φυ­λα­κών Κο­ρυ­δαλ­λού α­πο­φά­σι­σαν πριν α­πό τρεις ε­βδο­μά­δες να α­πευ­θυν­θούν στην κοι­νω­νία. Να μας πουν ό­τι ζουν σε έ­να χώ­ρο που μό­νο κα­τ’ ευ­φη­μι­σμόν κά­ποιοι α­πο­κα­λούν νο­σο­κο­μείο.

Να μας πουν ό­τι ε­κεί, στον Άγιο Παύ­λο –ή Άγιο Πέ­τρο ό­πως τον λέ­νε οι ί­διοι για ευ­νό­η­τους λό­γους– μέ­σα στη βρό­μα και στις α­σθέ­νειες, 210 άν­θρω­ποι (ο­ρο­θε­τι­κοί, καρ­διο­πα­θείς, καρ­κι­νο­πα­θείς, δια­βη­τι­κοί, α­νά­πη­ροι, πα­ρα­πλη­γι­κοί) έ­χουν ε­γκα­τα­λει­φθεί να ε­κτί­σουν μια ποι­νή που ι­σο­δυ­να­μεί με βα­σα­νι­σμό και σε πολ­λές πε­ρι­πτώ­σεις με θά­να­το. Κι ό­τι αυ­τοί, οι τρό­φι­μοι του Κο­λα­στή­ριου Κο­ρυ­δαλ­λού, θα στα­μα­τή­σουν να παίρ­νουν το συσ­σί­τιό τους, θα ε­πι­στρέ­ψουν τα φάρ­μα­κά τους στους φύ­λα­κες και θα διεκ­δι­κή­σουν με τη ζωή τους το αυ­το­νό­η­το δι­καίω­μα στην υ­γεία και την α­λη­θι­νή νο­ση­λεία. Αυ­τή η κραυ­γή –ει­κο­νο­γρα­φη­μέ­νη σο­κα­ρι­στι­κά με τις φω­το­γρα­φίες που έ­δω­σαν οι ί­διοι στη δη­μο­σιό­τη­τα μέ­σω κι­νη­τών τη­λε­φώ­νω­ν– ή­ταν και η πρώ­τη τους νί­κη. Υπο­χρέω­σαν τους δη­μο­σιο­γρά­φους να τους δώ­σουν μι­κρό­φω­νο. Κι­νη­το­ποίη­σαν διε­θνείς ορ­γα­νι­σμούς. Μας α­νά­γκα­σαν ό­λους να κοι­τά­ξου­με.

Κά­ποιοι μπο­ρεί να πουν ό­τι οι ει­κό­νες των φα­γω­μέ­νων σω­μά­των  α­πό την ψώ­ρα, των αν­θρώ­πων που κου­λου­ριά­ζο­νται στο πά­τω­μα με τους ο­ρούς στα χέ­ρια, της τουα­λέ­τας που ξε­χει­λί­ζει α­πό λύ­μα­τα πα­ρα­πέ­μπουν σε κά­ποιου εί­δους freak show, προ­κα­λούν α­πλώς τη λύ­πη­ση και πλήτ­τουν την α­ξιο­πρέ­πεια των φω­το­γρα­φι­ζό­με­νων. Μπο­ρεί και να συμ­φω­νού­σα, αν τα ντο­κου­μέ­ντα αυ­τά εί­χαν τρα­βη­χτεί α­πό την α­δη­φά­γο κά­με­ρα κά­ποιου ρε­πόρ­τερ και ε­πι­κα­λού­νταν τη φι­λαν­θρω­πι­κή μας διά­θε­ση α­πέ­να­ντι σε παι­διά ε­νός κα­τώ­τε­ρου θε­ού. Όμως εί­ναι και πά­λι τα δι­κά τους λό­για που με κά­νουν να σκε­φτώ δια­φο­ρε­τι­κά. «Βο­η­θή­στε μας. Η αλ­λη­λεγ­γύη σας εί­ναι πιο δυ­να­τή α­πό την ε­λε­η­μο­σύ­νη του κρά­τους», λέ­νε οι α­σθε­νείς κρα­τού­με­νοι του Άγιου Παύ­λου κι ε­γώ με­τα­φρά­ζω: Εί­μα­στε α­γω­νι­στές. Εί­μα­στε α­ξιο­πρε­πείς μέ­χρι θα­νά­του. Εί­ναι και κά­τι ε­πί­σης πο­λύ ση­μα­ντι­κό που κέρ­δι­σε αυ­τή η κι­νη­το­ποίη­ση.

Ο κρα­τού­με­νος που πή­ρε την ευ­θύ­νη να δώ­σει τις φω­το­γρα­φίες στη δη­μο­σιό­τη­τα, ε­νερ­γώ­ντας πά­ντα εξ ο­νό­μα­τος ό­λων και χω­ρίς πο­τέ να προ­βά­λει την προ­σω­πι­κή του πε­ρί­πτω­ση, εί­ναι κα­θη­γη­τής μα­θη­μα­τι­κών και κρα­τεί­ται για οι­κο­νο­μι­κό έ­γκλη­μα (και συ­γκε­κρι­μέ­να για χρέη). Για α­κό­μη μία φο­ρά, οι δη­μο­σιο­γρά­φοι (και ό­χι μό­νο) έ­πε­σαν α­πό τα σύν­νε­φα, και τα στε­ρεό­τυ­πα πή­γαν πε­ρί­πα­το. Ίσως βέ­βαια –κι αυ­τό θα πρέ­πει να προ­βλη­μα­τί­σει τους πά­ντες, πο­λί­τες και κρα­τού­ντες– ο εν λό­γω κρα­τού­με­νος α­νή­κει σε μια κα­τη­γο­ρία που ο­λοέ­να με­γα­λώ­νει, αυ­τή των ξαφ­νι­κά και βίαια πε­ρι­θω­ριο­ποιη­μέ­νων αν­θρώ­πων, που πο­τέ δεν εί­χαν φα­ντα­στεί τον ε­αυ­τό τους ως κρα­τού­με­νο. Αυ­τοί δεν έ­χουν εν­σω­μα­τώ­σει α­κό­μα το «σω­φρο­νι­σμό» της φτώ­χειας, ε­ντός και ε­κτός φυ­λα­κής, δεν μπο­ρούν να δε­χτούν με την ί­δια ευ­κο­λία ό­τι στο ε­ξής δεν θα έ­χουν δι­καιώ­μα­τα.

Αύ­ριο Δευ­τέ­ρα ο άν­θρω­πος αυ­τός θα πε­ρά­σει, κα­τά πα­ραγ­γε­λία της ει­σαγ­γε­λέα της φυ­λα­κής, α­πό πει­θαρ­χι­κό συμ­βού­λιο α­κρι­βώς ε­πει­δή χρη­σι­μο­ποίη­σε κι­νη­τό (πα­ρά­νο­μο στη φυ­λα­κή) για να δη­μο­σιο­ποίη­σει την κα­τά­στα­ση που ε­πι­κρα­τεί. Αν αυ­τό γί­νε­ται σε μια προ­σπά­θεια εκ­φο­βι­σμού των α­γω­νι­ζό­με­νων κρα­του­μέ­νων του Άγιου Παύ­λου, η α­λή­θεια εί­ναι ό­τι α­κού­γε­ται κά­πως α­στείο. Μι­λά­με για καρ­κι­νο­πα­θείς και ο­ρο­θε­τι­κούς που έ­χουν στα­μα­τή­σει κο­ντά έ­να μή­να τα φάρ­μα­κά τους και θα τους τρο­μά­ξει έ­να πει­θαρ­χι­κό; Αν πά­λι εί­ναι μία α­κό­μη ε­πί­δει­ξη της α­ναλ­γη­σίας και της α­παν­θρω­πιάς δι­κα­στι­κών «λει­τουρ­γών» και υ­πουρ­γών (Δι­καιο­σύ­νης και Υγείας για να μην ξε­χνά­με ό­τι μι­λά­με για νο­σο­κο­μείο) ε­πί­σης δεν κά­νει ε­ντύ­πω­ση. Πώς νο­μί­ζε­τε ό­τι φτά­σα­με ως ε­δώ; Όπως και να ’χει, η κοι­νω­νία, στην ο­ποία α­πευ­θύν­θη­καν οι κρα­τού­με­νοι έ­χο­ντας χορ­τά­σει και α­πό εκ­φο­βι­σμό και α­πό α­δια­φο­ρία, θα πρέ­πει να το κά­νει υ­πό­θε­σή της να μην τι­μω­ρη­θεί ο α­γω­νι­στής Γιώρ­γος Κ.

Ρό­ζα Κο­βά­νη (μέ­λος της Πρω­το­βου­λίας για τα Δι­καιώ­μα­τα των Κρα­του­μέ­νων).

https://epohi.gr/portal/

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!
echo ‘’ ;