Επικίνδυνες οι ανέπαφες συναλλαγές … και δεν φταίει η τεχνολογία | Του Γιάννη Μουρατίδη
Η τεχνολογία των ανέπαφων συναλλαγών μπήκε στη ζωή μας πριν από μερικά χρόνια και προσφέρει οφέλη, όπως η ταχύτητα και η υγιεινή της συναλλαγής, εκ των οποίων το δεύτερο έχει γίνει ακόμα πιο σημαντικό εξαιτίας της πανδημίας. Ωστόσο, καμία τεχνολογία δεν είναι τέλεια και επομένως οι εταιρείες που την υποστηρίζουν είναι υποχρεωμένες να καλύψουν τα κενά ασφάλειας της.
Σε αυτό το σημείο μπαίνουν στο σενάριο οι τράπεζες, οι οποίες είναι άμεσα υπεύθυνες τόσο για τη διάθεση αυτής της τεχνολογίας στους πολίτες, όσο και για την κάλυψη των κενών ασφάλειας που αυτή έχει. Το χειρότερο σενάριο για τον κάτοχο μιας κάρτας ανέπαφων συναλλαγών είναι να την χάσει και να αργήσει να ανακαλύψει την απώλεια της. Σε αυτήν την περίπτωση, όποιος βρει την κάρτα μπορεί να πραγματοποιήσει αρκετές συναλλαγές, το πλήθος εξαρτάται από την πολιτική της κάθε τράπεζας, για τις οποίες μέχρι και πριν την πανδημία το όριο ήταν τα 20 έως 25 ευρώ ανά συναλλαγή, ενώ τώρα για διευκόλυνση των αγοραστών έχει αυξηθεί μέχρι και τα 50 ευρώ ανά συναλλαγή.
Ωστόσο, το νέο πρόβλημα που έχει προκύψει είναι ότι ακόμα και αν ο κάτοχος της κάρτας ανακαλύψει γρήγορα την απώλεια, είναι σχεδόν αδύνατο να επικοινωνήσει άμεσα με το τμήμα εξυπηρέτησης πελατών της τράπεζας και να ζητήσει το κλείδωμα της κάρτας. Ενώ πριν λίγα χρόνια, οι τράπεζες είχαν ειδική γραμμή για επείγοντα περιστατικά, όπως η απώλεια κάρτας, τώρα ακόμα και αν ο κάτοχος πει “Επείγον” ή ¨Απώλεια κάρτας” στο αυτόματο σύστημα εξυπηρέτησης, θα χρειαστούν τουλάχιστον 10 λεπτά, ίσως και πολύ παραπάνω χρόνος σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι να ανταποκριθεί κάποιος εργαζόμενος και να προβεί σε κλείδωμα της κάρτας. Αυτός ο χρόνος είναι υπεραρκετός για αυτόν που βρήκε την κάρτα να πραγματοποιήσει τουλάχιστον μια συναλλαγή, για την οποία η τράπεζα δεν απαλλάσσει τον κάτοχο της κάρτας, γιατί θεωρεί ότι είναι δική του ευθύνη που δεν την ειδοποίησε εγκαίρως, ενώ πρακτικά εκείνος προσπαθούσε να την ειδοποιήσει, αλλά συναντούσε τοίχο.
Δικαιολογίες που χρησιμοποιούν οι τράπεζες για να καλύψουν το πρόβλημα που οι ίδιες δημιουργούν, είναι η δυνατότητα κλειδώματος της κάρτας μέσω εφαρμογής που έχει εγκαταστήσει ο κάτοχος στο κινητό του ή η αγορά ασφαλιστικού προϊόντος, το οποίο καλύπτει τον κάτοχο, υπό προϋποθέσεις πάντα, σε περίπτωση απώλειας. Το γεγονός ότι ελάχιστοι είναι ακόμα οι χρήστες στο σύνολο των πελατών των τραπεζών που χρησιμοποιούν την εφαρμογή της τράπεζας στο κινητό τους τηλέφωνο, ειδικά σε μεγάλες ηλικίες που είναι και πιο ευάλωτες, όπως επίσης ότι χρειάζεται να αγοράσει ο κάτοχος ένα ασφαλιστικό προϊόν για να καλύψει το κενό ασφάλειας της τράπεζας, δε φαίνεται να απασχολεί ιδιαίτερα τις διοικήσεις των τραπεζών, οι οποίες το τελευταίο διάστημα έχουν μπει σε μια κούρσα περικοπών που αναπόφευκτα συνοδεύεται από διαρκώς μειούμενη ποιότητα εξυπηρέτησης.
