Αν κοιτάξουμε στον εγκέφαλο μίας συγκεκριμένης κατηγορίας ανθρώπων, όπως για παράδειγμα στους επαγγελματίες μουσικούς, στους παίκτες γκολφ ή στους σκακιστές, θα βρούμε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στις περιοχές του εγκεφάλου που χρησιμοποιούν περισσότερο για την εξειδικευμένη τους δραστηριότητα.
Ωστόσο, γεγονότα με μικρότερη διάρκεια μπορούν επίσης να αφήσουν τα ίχνη τους στον εγκέφαλο: αν, για παράδειγμα, ο δεξιός βραχίονας μείνει ακίνητος για δύο εβδομάδες, το πάχος του εγκεφαλικού φλοιού στις περιοχές που είναι υπεύθυνες για τον έλεγχο του ακινητοποιημένου βραχίονα, μειώνεται. Υποθέσαμε ότι αυτές οι εμπειρίες που έχουν επίδραση στον εγκέφαλο, αλληλεπιδρούν με τη γενετική σύνθεση, έτσι ώστε με την πάροδο του χρόνου κάθε άτομο αναπτύσσει μια εντελώς ατομική ανατομία του εγκεφάλου, εξηγεί ο Jäncke.
Για να ερευνήσουν την υπόθεσή τους, ο Jäncke και η ερευνητική του ομάδα εξέτασαν τους εγκεφάλους περίπου 200 υγιών ηλικιωμένων, χρησιμοποιώντας λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού τρεις φορές σε μια περίοδο δύο ετών. Αξιολογήθηκαν πάνω από 450 ανατομικά χαρακτηριστικά του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένων πολύ γενικών χαρακτηριστικών, όπως ο συνολικός όγκος του εγκεφάλου, το πάχος του φλοιού και οι ποσότητες της γκρίζας και λευκής φαιάς ουσίας. Σε κάθε έναν από τους 191 ανθρώπους, οι ερευνητές μπόρεσαν να εντοπίσουν έναν μεμονωμένο συνδυασμό συγκεκριμένων ανατομικών χαρακτηριστικών του εγκεφάλου, όπου η εξακρίβωση της ορθότητας, ακόμη και για τα πολύ γενικά ανατομικά χαρακτηριστικά του εγκεφάλου, ήταν πάνω από 90%.
Συνδυασμός γεγονότων ζωής και γενετικής
Με τη μελέτη μας μπορέσαμε να επιβεβαιώσουμε ότι η εγκεφαλική δομή των ανθρώπων είναι ξεχωριστή, λέει ο LutzJäncke σχετικά με τα ευρήματα. Ο συνδυασμός των γενετικών και μη γενετικών επιδράσεων επηρεάζει σαφώς όχι μόνο τη λειτουργία του εγκεφάλου αλλά και την ανατομία του.
Ωστόσο, η αντικατάσταση των δακτυλικών αποτυπωμάτων με τη λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού στο μέλλον είναι απίθανη. Τα fMRI είναι πολύ ακριβά και χρονοβόρα σε σύγκριση με την αποδεδειγμένη και απλή μέθοδο λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων.
Πρόοδος στη νευροεπιστήμη
Μια σημαντική πτυχή των ευρημάτων της μελέτης για τον Jäncke είναι ότι αντικατοπτρίζουν τις μεγάλες εξελίξεις που έγιναν στον τομέα των νευροεπιστημών τα τελευταία χρόνια: Πριν από 30 χρόνια πιστεύαμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είχε ελάχιστα ή καθόλου ατομικά χαρακτηριστικά. Η ατομική ταυτοποίηση μέσω των ανατομικών χαρακτηριστικών του εγκεφάλου ήταν αδιανόητη.
Εν τω μεταξύ, η λειτουργική απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού έχει βελτιωθεί πολύ, όπως και το λογισμικό που χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση ψηφιακών εγκεφαλικών σαρώσεων, ενώ ο Jäncke υποστηρίζει ότι αυτό συμβαίνει χάρη στην πρόοδο που έχουμε επιτύχει.
