Η αλλαγή του συστήματος τροφίμων είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για να μειώσουν τα υψηλά επίπεδα άνθρακα. Η επισιτιστική ασφάλεια αφορά απλά και μόνο την προσαρμογή στις κακοκαιρίες και τη μετατόπιση των ζωνών καλλιέργειας. Πώς μπορεί ένας κόσμος 7 δισ. ανθρώπων – που διαρκώς μεγαλώνει – να τραφεί; Ακολουθούν ορισμένες ιδέες για ένα δίκαιο και βιώσιμο σύστημα τροφίμων.
Αγροοικολογία, όχι χημικά – Αντί για μεμονωμένες καλλιέργειες και τροποποιήσεις με βάση τα ορυκτά καύσιμα, η αγρο-οικολογία βασίζεται σε σύνθετα φυσικά συστήματα για καλύτερα αποτελέσματα: Οι καλλιέργειες φασολιών που βοηθούν το χώμα να διατηρήσει το άζωτο μετατρέπονται σε άλλες καλλιέργειες. Τα ζωικά απόβλητα χρησιμοποιούνται ως λίπασμα. Τα λουλούδια προσελκύουν ευεργετικά έντομα για τη διαχείριση παρασίτων. Η εντατική φύτευση διαφόρων καλλιεργειών απαιτεί λιγότερο νερό και βοηθάει στον έλεγχο των ζιζανίων.
Απομόνωση-απομάκρυνση άνθρακα – Ένα όφελος από τις πρακτικές αναζωογόνησης του εδάφους, που καθιστούν τα εδάφη πιο εύφορα και ανθεκτικά στην υποβάθμιση της γης, είναι ότι ο άνθρακας από την ατμόσφαιρα συλλαμβάνεται στο έδαφος και στη φυτική βιομάζα.
Πολυκαλλιέργεια – Μετά τον τυφώνα Άικε (Ike) που έπληξε την Κούβα το 2008, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αγροκτήματα πολυκαλλιέργειας είχαν λιγότερες απώλειες από τις μονοκαλλιεργητικές εκμεταλλεύσεις. Σε γενικές γραμμές, οι έντονα ολοκληρωμένες αγρο-οικολογικές εκμεταλλεύσεις ανέκαμψαν στην πλήρη παραγωγή δύο μήνες νωρίτερα από τις συμβατικές εκμεταλλεύσεις.
Σπόροι ανοιχτού κώδικα – Η Πρωτοβουλία Σπόρων Ανοικτού Κώδικα δημιουργήθηκε από καλλιεργητές φυτών, αγρότες και εταιρείες σπόρων ως εναλλακτική λύση στους σπόρους που προστατεύονται με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και πωλούνται από γεωργικούς γίγαντες όπως η Monsanto. Σκοπός της είναι να ξανακάνει στους σπόρους ένα κοινό αγαθό, δίνοντας άδεια ανοικτού κώδικα σε νέες ποικιλίες καλλιεργειών. Αυτό επιτρέπει στους αγρότες να αποθηκεύουν και να εμπορεύονται σπόρους και να αναπτύσσουν τα δικά τους υβρίδια για προσαρμογή στο κλίμα.
Γενετική ποικιλότητα – Οι παραδοσιακές ποικιλίες φυτών είναι πιο προσαρμοστικές από τα σύγχρονα υβρίδια. Για παράδειγμα, στο Περού υπάρχει ένα πρότζεκτ, το Πάρκο Πατατών ΑΝΔΕΙΣ, το οποίο διατηρεί περίπου 1.500 ποικιλίες καλλιεργούμενων πατατών.
Αξιολόγηση της παραδοσιακής γνώσης – Οι επιστήμονες στη Λατινική Αμερική εκμεταλλεύονται (με την καλή έννοια) τους παραδοσιακούς αγρότες, αντλώντας από την εμπειρία τους. Σε όλη τη Λατινική Αμερική, εφαρμόζεται το πολιτισμικό μοντέλο διάδοσης της γνώσης “Campesino a Campesino” (αγρότης σε αγρότη). Οι αγρότες που μοιράζονται τα αποτελέσματα και τις ιδέες τους συνέβαλαν στην εξάπλωση των γεωργοοικονομικών πρακτικών.
Προσβασιμότητα, οικονομική προσιτότητα – Οι άνθρωποι με χαμηλό εισόδημα είναι μια μεγάλη και έτοιμη αγορά για τους αγρότες.
Διατροφή – Τρώτε μαζί – Λαμβάνοντας υπόψη την ενέργεια που χρησιμοποιείται στην καθημερινή μαγειρική για 7 δισ. ανθρώπους, το συλλογικό μαγείρεμα και η κατανάλωση θα πρέπει να αποτελούν στόχο. Όχι μόνο κοστίζει λιγότερο σε άνθρακα ανά πιάτο, αλλά έρευνες δείχνουν επίσης ότι όπου το φαγητό είναι μια κοινωνική δραστηριότητα, οι άνθρωποι είναι πιο υγιείς.
Μην σπαταλάτε τίποτα – Η συνολική έκταση που απαιτείται για την καλλιέργεια ζωοτροφών μόνο για την ευρωπαϊκή βιομηχανία χοιρινού κρέατος είναι ίση με το μέγεθος της Ιρλανδίας. Η καμπάνια Pig Idea στο Ηνωμένο Βασίλειο ενθαρρύνει τη σίτιση χοίρων με αποφάγια, επειδή το 40% αυτών που παράγουν οι φάρμες στην ουσία χάνεται.
Με πληροφορίες από yesmagazine.org
