Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνάντηση, 11, 12, 13/4 2014, Αθήνα
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΧΩΡΙΣ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕΞΙΣΜΟ
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα του
φασισμού, η Ευρώπη δοκιμάζεται από την άνοδο της ρατσιστικής και της
ναζιστικής Ακροδεξιάς. Στο έδαφος της οικονομικής κρίσης και της σκληρής
επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων και των λαών, ιδιαίτερα του
Νότου και της Ανατολής, σε όλη την Ευρώπη, από τη Γαλλία ως την Ουκρανία
(με τους ναζί στην εξουσία) και από τη Νορβηγία μέχρι την Ελλάδα,
ξενοφοβικά και μισαλλόδοξα κόμματα και οργανώσεις αποκτούν κοινωνική
επιρροή, ακόμα και στα πιο φτωχά και αποκλεισμένα λαϊκά στρώματα,
διαμορφώνουν τις πολιτικές εξελίξεις, παρεμβαίνουν με θράσος στις
κοινωνίες, τα σχολεία, τους δρόμους, τις εργατικές συνοικίες, αλλά και
στα κοινοβούλια και τους κρατικούς μηχανισμούς, ιδιαίτερα στις
αστυνομίες.
Η άνοδος της ρατσιστικής και της ναζιστικής
Ακροδεξιάς δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Ευνοείται από την
αντιμεταναστευτική πολιτική όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, την έξαρση
της ισλαμοφοβίας, την Ευρώπη-Φρούριο, την τρομοϋστερία και τη μισοξενία
των κυρίαρχων ΜΜΕ· τροφοδοτείται από την ανάπτυξη ποικίλων εθνικισμών ως
στρεβλή απάντηση στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, την ιμπεριαλιστική
ασυδοσία και τη δαιμονοποίηση των πολιτιστικών διαφορών· επιταχύνεται
από την έξαρση της κρατικής καταστολής, την εξαίρεση δικαιωμάτων μεγάλων
τμημάτων των εργαζομένων και την απογείωση της ανεργίας· ενισχύεται από
τον κοινωνικό κατακερματισμό και την κρίση ταυτότητας μεγάλων
πληθυσμών, την επιστροφή σε πατροπαράδοτες αξίες (πατρίδα, θρησκεία,
οικογένεια κ.λπ.), την ενίσχυση σεξιστικών και πατριαρχικών μοντέλων,
μιλιταριστικών και μάτσο κοινωνικών προτύπων και τρόπων συμπεριφοράς·
τέλος, νομιμοποιείται από την αναξιοπιστία και τη διαφθορά του κυρίαρχου
πολιτικού συστήματος, από τα ελλείμματα ριζοσπαστικής αντισυστημικής
πολιτικής που υπάρχουν δεκαετίες τώρα, καθώς και την ιδεολογική σύγχυση
μεγάλων τμημάτων των εργαζόμενων τάξεων.
Έτσι, στο ευνοϊκό για
αυτούς πεδίο του «νόμου και της τάξης», της «εμπέδωσης της ασφάλειας»
και της «πάταξης της εγκληματικότητας», ναζιστές, φασίστες και ρατσιστές
στρέφουν τα πυρά τους, ιδεολογικά αλλά συχνά και πραγματικά, κατά του
νέου «εσωτερικού εχθρού»: των μεταναστών-ριών και των προσφύγων, αλλά
και των τσιγγάνων, των γκέι, των λεσβιών, των τρανς, των οροθετικών,
οποιουδήποτε αποκλίνει από τα κυρίαρχα πρότυπα και στερεότυπα. Επίσης,
τζαμιά και συναγωγές, καθώς και χώροι συγκέντρωσης αστέγων και
τοξικοεξαρτημένων γνωρίζουν τη ναζιστική βία.
Δυστυχώς, όπως συνέβη
σε όλη την ιστορική διαδρομή, ο λόγος και η δράση των φασιστών
συναντιούνται με τις επιδιώξεις των κυβερνήσεων και της εξουσίας, ακόμα
και αν συγκρούονται μαζί τους ή αναγκάζονται να τους περιορίσουν – σε
τελική ανάλυση αποτελούν το «τελευταίο επιχείρημά» των κρατών όταν
εξαντλούνται όλα τα μέσα πολιτικής και ιδεολογικής χειραγώγησης της
κοινωνίας. Ιδιαίτερα σήμερα που η νεοφιλελεύθερη επίθεση σε κοινωνικά
δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες κλιμακώνεται ενώ οι πρακτικές
κράτους έκτακτης ανάγκης αποτελούν πυλώνα της πολιτικής των περισσότερων
ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που η
κοινοβουλευτική δημοκρατία συρρικνώνεται σε «κυβερνητική δημοκρατία», ο
αγώνας κατά του ρατσισμού, του φασισμού και του ναζισμού, για να είναι
αποτελεσματικός, οφείλει να στρέφεται και εναντίον όσων λεηλατούν και
διαλύουν τις κοινωνίες, όσων προκειμένου να διατηρήσουν την κυριαρχία
τους πριμοδοτούν τον «πόλεμο μεταξύ των φτωχών», όσων για να ενισχύσουν
την κοινωνική ανισότητα εμπεδώνουν την ασφυκτική ομοιομορφία της εθνικής
και της φυλετικής καθαρότητας, της σεξουαλικής κανονικότητας, της
πολιτικής ευθυγράμμισης με τη (δική τους) νομιμότητα.
Βέβαια, οι
ρατσιστές και οι ναζιστές έχουν αντίπαλο, που μάλιστα ισχυροποιείται
διαρκώς, το μαζικό και πολύμορφο κίνημα το οποίο στους δρόμους όλης της
Ευρώπης αγωνίζεται όχι μόνο κατά της φασιστικής τρομοκρατίας, αλλά και
όλων εκείνων που τη συντηρούν και την προστατεύουν, των αντιλαϊκών
πολιτικών, της αστυνομικής ασυδοσίας, του ίδιου του νεοφιλελεύθερου
ολοκληρωτισμού και του συστήματος που προσπαθεί να τον επιβάλλει.
Με
αυτές τις σκέψεις, νομίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Αντιφασιστική Συνάντηση,
που θα γίνει στην Αθήνα στις 11, 12 και 13 Απριλίου 2014, οφείλει:
•Να
δώσει ένα ηχηρό μήνυμα συντονισμένου αγώνα εναντίον του φασισμού με την
ανάληψη πρωτοβουλιών τόσο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο (κοινές μέρες δράσης,
συγκεντρώσεις σε πρεσβείες χωρών που βαρύνονται με ρατσιστικά
εγκλήματα, από τη Λαμπεντούζα ως το Φαρμακονήσι κ.λπ.) όσο και σε
επικρατειακό ή τοπικό (αποκλεισμός ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης
μεταναστών, υποστήριξη συγκεκριμένου γκέι πράιντ που σε κάποια χώρα
αντιμετωπίζει καταστολή κ.λπ.).
•Να αναδείξει, μέσα από την
καμπάνια προετοιμασίας της, την κεντρική εκδήλωσή της και τα εργαστήριά
της, το λόγο της αλλά και τις πρακτικές και την αισθητική της ότι ο
αγώνας ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό είναι ταυτόχρονα αγώνας
ενάντια στο ρατσισμό και το σεξισμό· ότι όπως ένας αντιφασίστας δεν
μπορεί να υποστηρίζει τις πολιτικές που προωθούν το φασισμό έτσι και δεν
γίνεται ένας αντιφασίστας να είναι σεξιστής ή να δυσανασχετεί με τον
αριθμό των μεταναστών-ριών που βρίσκονται στη χώρα του.
•Να
βοηθήσει τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, ντόπιους και αλλοδαπούς,
που αγωνίζονται κατά του φασισμού να συνδέσουν την πάλη τους με τους
αγώνες ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα της νεολαίας, να
αναβαθμίσουν τη δράση τους σε όλα τα πεδία: στο δρόμο, τις γειτονιές, τα
σχολεία, τα γήπεδα, τους χώρους εργασίας, την πληροφόρηση, αλλά και στα
δικαστήρια, τα κέντρα κράτησης κ.α.
•Τέλος, ενόψει και των
Ευρωεκλογών, να συνεισφέρει, στο μέτρο που της αναλογεί, στην ανάδειξη
των μεγάλων ζητημάτων, που συνήθως υποβαθμίζονται, αυτά της κοινωνικής
εξίσωσης ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, της αποδοχής του διαφορετικού
ως μέτρου της δημοκρατίας και όχι ως εξαίρεση ή προνόμιο, της
αυτοδιάθεσης του ανθρώπινου σώματος, της κατάργησης της Ευρώπης-Φρούριο
και της κατοχύρωσης του δικαιώματος της ελεύθερης μετακίνησης, της
πλήρους εναντίωσης στην κρατική καταστολή και την ποινικοποίηση της
μαχητικής αντίστασης, η οποία ποινικοποίηση είναι αυτή ακριβώς που
γεννά, ενισχύει και νομιμοποιεί τη φασιστική και παρακρατική
τρομοκρατία.
Αντιφασιστικός Συντονισμός
Προτεινόμενο πρόγραμμα τριημέρου
Παρασκευή 11 Απρίλη:
18:00 μμ: Έναρξη συνέλευσης: «Το αντιφασιστικό κίνημα στην Ευρώπη: Εμπειρίες, προτάσεις για διεθνείς δράσεις και συντονισμό».
21:00 μμ: Προβολή της ταινίας «Φασισμός Α.Ε.» του Α. Χατζηστεφάνου. Παρουσίαση από την ομάδα Infowar
22:00 μμ: Συναυλία
Σάββατο 12 Απρίλη:
12:00 – 15:00 μμ: Εργαστήρια – Ζώνη Ι:
-Τέχνη και αντιφασιστικό κίνημα
-Ο αντιφασισμός στα γήπεδα
-Οι εξελίξεις και η κατάσταση στην Ουκρανία-Ενημέρωση από Ουκρανούς-ες αντιφασίστες και αντιφασίστριες
-Κράτος έκτακτης ανάγκης και η θεωρία των δύο άκρων
-Το σχολείο του αντιφασισμού: Μαθητές και εκπαιδευτικοί ενάντια στον φασισμό
-Αυτοάμυνα ενάντια στη ρατσιστική και φασιστική βία (Σεμινάριο)
15:00 – 18:00 μμ: Εργαστήρια – Ζώνη ΙΙ:
-Εργαζόμενοι στα ΜΜΕ: Παρουσίαση του παρατηρητηρίου κατά του ρατσισμού και του φασισμού στα ΜΜΕ
-Αντίσταση στο σεξισμό, την ομοφοβία και την τρανσφοβία
-Από την Ευρώπη-Φρούριο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης: Αντίσταση, Αυτοοργάνωση, Κοινοί αγώνες
-Το εργατικό κίνημα ενάντια στο φασισμό
-Πέρα από την Ευρώπη: διευρύνοντας τις αντιστάσεις
18:00 μμ: Κεντρική εκδήλωση: Από την Γαλλία ως την Ουκρανία, από τη Νορβηγία ως την Ελλάδα: NOPASARAN
Oμιλητές:
AlainKrivine- ιστορικό στέλεχος της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στη
Γαλλία, JoeHiggins– anti-austerityallianceIST-MP,
TariqAliσυγγραφέας-σκηνοθέτης (βιντεοσκοπημένο μήνυμα)
Παρεμβάσεις: Ένωση Borotba(Ουκρανία), Πήτερ (Αntifa Μόσχας), WalterBaier(TransformEurope), Ματίας Μπένικ (AlterSummit-Ουγγαρία)
21:00 μμ: Κεντρική Συναυλία
Κυριακή 13 Απρίλη
12:00 μμ: Συνέλευση: παρουσίαση αποτελεσμάτων από τα εργαστήρια, συμπεράσματα, καθορισμός κοινών διεθνών δράσεων
Επιπλέον, στο χώρο της συνάντησης θα υπάρχουν τα εξής:
Συλλογικές κουζίνες
Παιδότοπος
εκθέσεις σκίτσου – φωτογραφίας
θεατρικά δρώμενα
