Τέσσερις παραστάσεις που άφησαν έντονα το στίγμα τους το περσινό καλοκαίρι επανέρχονται δυναμικά στο φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών. Η επανάληψή τους γίνεται κατ’ απαίτηση του κοινού, ώστε όσοι δεν πρόλαβαν να μπορέσουν να τις δουν, αλλά και όσοι θέλουν, να μπορέσουν να τις απολαύσουν ξανά.
Ο Χώρος Δ της Πειραιώς 260 φιλοξενεί ένα διώροφο κτίσμα, μέσα στο οποίο ο Άρης Σερβετάλης ερμηνεύει μοναδικά τον μπεκετικό λόγο, η αυλή του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης στην Πλάκα υποδέχεται τα μπαρόκ ρεμπέτικα της Χριστίνας Μαξούρη, το Ηρώδειο δονείται στους ρυθμούς των «Περσών» του Άρη Μπινιάρη και ο Εθνικός Κήπος φορά ποιητικό ένδυμα, προσκαλώντας το κοινό σε έναν διαφορετικό απογευματινό περίπατο, όπως τον φαντάστηκε ο Θοδωρής Γκόνης.
«Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου»
(Πειραιώς 260 -Χώρος Δ, 1, 3, 4 και 5 Ιουνίου στις 21:00 και 2 Ιουνίου στις 20:00)
Το Φεστιβάλ Αθηνών επέλεξε φέτος να ανοίξει τις πύλες της Πειραιώς 260 με την παράσταση του Δημήτρη Κουρτάκη «Αποτυχημένες απόπειρες αιώρησης στο εργαστήριό μου», που έκλεισε την περσινή διοργάνωση αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις. Διατρέχοντας το πεζογραφικό έργο τού Σάμιουελ Μπέκετ, ο Δημήτρης Κουρτάκης δημιουργεί μία multimedia παράσταση με ένα επιτελείο σημαντικών διεθνών συνεργατών. Το έργο τού κορυφαίου Ιρλανδού δραματουργού υπήρξε η αφορμή για να δημιουργηθεί ένα πρωτότυπο σκηνικό σύμπαν, μέσα στο οποίο ξεχωρίζει για την καθηλωτική του ερμηνεία ο Άρης Σερβετάλης. Όλη η δράση της παράστασης εκτυλίσσεται μέσα σε μία εντυπωσιακή σκηνική κατασκευή, ένα τεράστιο διώροφο κτίσμα, που έχει στηθεί στο μέσον του χώρου Δ της Πειραιώς 260.
Ήρωας είναι ένας περφόρμερ, κλεισμένος, όπως μαρτυρά και ο τίτλος, στο εργαστήριό του. Κινείται μέσα στο επιβλητικό σκηνικό, ακολουθούμενος από την κάμερα που χειρίζεται ο video artist Ζερεμί Μπερναέρ, γνωστός και από τη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Ζουλιέν Γκοσλέν. Οι θεατές, καθισμένοι εκατέρωθεν της σκηνής, παρακολουθούν τη δράση που προβάλλεται στους τοίχους του οικοδομήματος. Μία σπαρακτική ερμηνεία του μπεκετικού λόγου, που αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές επιτυχίες του Φεστιβάλ.
«Εθνικός Κήπος»
(Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, από τις 8 Ιουνίου μέχρι την 1η Ιουλίου, στις 19:00)
Πόσα μπορεί να κρύβει ένας περίπατος στον γνωστό μας Εθνικό Κήπο; Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τα παρτέρια που ο περισσότερος κόσμος προσπερνά βιαστικά ή κοντοστέκεται μόνο για μία ανάσα μέσα στο κέντρο της Αθήνας; Ο Θοδωρής Γκόνης εμπνεύστηκε από την ιστορία του Εθνικού Κήπου και της βασίλισσας Αμαλίας και «είδε» τον Εθνικό Κήπο μέσα από ένα ποιητικό και περιπατητικό πρίσμα. Η παράσταση, η οποία και φέτος εντάσσεται στο πλαίσιο της ενότητας «Άνοιγμα στην πόλη-Αθήνα», κέρδισε τις καρδιές των Αθηναίων, που συνέρρευσαν πέρυσι στη δράση, δημιουργώντας τεράστιες λίστες αναμονής για να μπορέσουν να την παρακολουθήσουν.
Μία ποιητική διαδρομή με υλικό, κείμενα και ντοκουμέντα γύρω από τις μαρμάρινες μορφές των ποιητών και των πολιτικών που ανακαλύπτει ο περιηγητής στον Εθνικό Κήπο, αλλά και των γεωπόνων και των μηχανικών που τον διαμόρφωσαν, με φόντο τη γοητευτική ιστορία της εικοσάχρονης βασίλισσας που τον ονειρεύτηκε και μας τον χάρισε. Ξεναγοί σε αυτόν τον ξεχωριστό απογευματινό περίπατο ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, η Ελένη Κοκκίδου και άλλοι ηθοποιοί και μουσικοί.
«20 + 1 λαϊκά μεταπολεμικά τραγούδια με μπαρόκ σύνολο»
(Αυλή Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, 12-16 Ιουνίου, 21:00)
Η παράσταση της Χριστίνας Μαξούρη κέρδισε τους θεατές στο περυσινό πρόγραμμα, όταν παρουσιάστηκε στον υποβλητικό χώρο της Αγγλικανικής Εκκλησίας του Αγίου Παύλου. Η ηθοποιός, γνωστή για τις ξεχωριστές φωνητικές ικανότητες, δημιούργησε μία μοναδική ατμόσφαιρα, προσεγγίζοντας το ρεμπέτικο τραγούδι μέσα από τους ήχους της βιόλα ντα γκάμπα, της βιολόνε και των βιολιών. Μία μουσική παράσταση που ενώνει την αρχοντιά τού ρεμπέτικου της Μεταπολεμικής περιόδου με τον συναισθηματισμό τής μπαρόκ μουσικής του 17ου αιώνα. Μαζί τους εμφανίζεται και η Λένα Κιτσοπούλου, ερμηνεύοντας κι αυτή με τον μοναδικό τρόπο της κάποια από τα τραγούδια που αποτελούν το πρόγραμμα.
Φέτος, η παράσταση που αγαπήθηκε από το κοινό μεταφέρεται στην ατμοσφαιρική αυλή του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης στην Πλάκα, κάτω από την Ακρόπολη. Για τρεις βραδιές, το κοινό μπορεί να απολαύσει ξανά αυτήν την ιδιαίτερη προσέγγιση, σε έναν χώρο που δεν υπολείπεται σε τίποτα σε μυσταγωγία.
«Πέρσες του Αισχύλου»
(Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 1 Ιουλίου, στις 21:00)
Μία παράσταση που διεκδικεί μία θέση όχι μόνο στις καρδιές των θεατών, αλλά μάλλον και στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου. Ο Άρης Μπινιάρης κατέφθασε πέρυσι στην Επίδαυρο, με μία ολόφρεσκη ματιά πάνω στην εμβληματική τραγωδία του Αισχύλου για την ήττα. Με έμφαση στη μουσικότητα και δίνοντας σημαντικό προβάδισμα στον χορό, οι «Πέρσες» είναι ταυτόχρονα θεατρικό και μουσικό γεγονός. Μία ζωντανή σύνθεση ποιητικού λόγου, μουσικής και θεατρικής δράσης, στην οποία ξεχώρισαν για τις εξαιρετικές ερμηνείες τους οι ηθοποιοί τής παράστασης.
Το Φεστιβάλ, σε συνεργασία με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, ανταποκρίθηκε στα αιτήματα για επανάληψη της παράστασης κι έτσι οι θεατές μπορούν να την παρακολουθήσουν για ακόμη μία φορά στο Ηρώδειο. Σκηνές που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη των θεατών, όπως η επίκληση του φαντάσματος του Δαρείου, χορογραφίες τις οποίες εκτελεί άψογα ο χορός, μέσα σε μία χιπ χοπ ατμόσφαιρα, έθεσαν ψηλά τον πήχη για τις αναγνώσεις τού αρχαίου δράματος, αναδεικνύοντας τον Άρη Μπινιάρη έναν από τους πολλά υποσχόμενους σκηνοθέτες της νέας γενιάς.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
