16.2 C
Athens
Σάββατο, 30 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Δίλημμα. Του Θεοδόση Πελεγρίνη

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Δίλημμα. Του Θεοδόση Πελεγρίνη

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Δίλημμα. Του Θεοδόση Πελεγρίνη


Ο υφυπουργός Παιδείας και τέως Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης αρθρογραφεί αποκλειστικά για το enallaktikos.gr

ΔΙΛΗΜΜΑ

Το χειρότερο, όταν βρεθείς στην δεινή θέση να αποφασίσεις μεταξύ δυο αντικρουόμενων επιλογών που έχεις μπροστά σου, δεν είναι να προκρίνεις την μια απορρίπτοντας την άλλη –πράγμα που μπορεί να έχει μέσα και το στοιχείο του ηρωισμού, αφού παίρνεις την ευθύνη να θυσιάσεις κάτι χάριν κάποιου άλλου–, αλλά να προσπαθήσεις να υιοθετήσεις και τις δυο επιλογές. Ενεργώντας έτσι κινδυνεύεις, αντίθετα προς ό, τι πιστεύεις,  όχι μόνο να μην κερδίσεις τίποτα, αλλά να γελοιοποιηθείς κιόλας, όπως κάποτε ο αγέρωχος Μέγας Αλέξανδρος. 

Καθώς, ορισμένως, ο Αλέξανδρος –έχοντας επιστρέψει στην μυθική Βαβυλώνα, το 323 π.Χ., ύστερα από την μεγαλειώδη εκστρατεία του ως την Ινδία – έπλεε ανάμεσα στα έλη της περιοχής, αέρας δυνατός του πήρε το διάδημα και την κασία, το πλατύ χωρίς γείσο καπέλο το οποίο φορούσαν οι Μακεδόνες βασιλείς. Αντίθετα προς την κασία, που έπεσε στο νερό, το διάδημα συγκρατήθηκε από ένα καλάμι, από όπου ένας ναύτης πρόφτασε, βουτώντας, να το πιάσει πριν πέσει στο νερό, και, αφού το έβαλε στο κεφάλι του, για να μην βραχεί, κολυμπώντας το έφερε στον Αλέξανδρο. Οι μάντεις, βέβαια, είχαν ήδη αποφανθεί ότι, σύμφωνα με την επιταγή του θεού, ο Αλέξανδρος θα πέθαινε, αν άφηνε ζωντανό τον άνθρωπο που θα φορούσε στο κεφάλι του το βασιλικό διάδημα. 

Στην διάρκεια της βασιλείας του ο Αλέξανδρος είχε να επιδείξει όχι μόνο εξαιρετικές ηθικές αρετές αλλά και βαθειά ευσέβεια στον θεό. Το δίλημμα του Αλέξανδρου, λοιπόν, ήταν: να επιβραβεύσει τον ναύτη για την άδολη προθυμία του, αποδεικνύοντας έτσι την ηθική ακεραιότητά του, ή, σεβόμενος την βούληση του θεού, να τον εκτελέσει; Όποια από τις δυο αυτές επιλογές κι αν υιοθετούσε ο Αλέξανδρος, θα ήταν υποχρεωμένος να θυσιάσει την μια από τις δυο πλευρές του χαρακτήρα του –είτε την ηθική ακεραιότητά του είτε την ευσέβειά του  στον Θεό. Ο Αλέξανδρος, επιζητώντας πάντοτε το απόλυτο, αποφάσισε να πράξει έτσι, ώστε ούτε την ηθική του ακεραιότητα να προδώσει ούτε την ευσέβειά του στον Θεό να αμαυρώσει. Διέταξε, λοιπόν, να δώσουν στον ναύτη ένα τάλαντο ως επιβράβευση της προθυμίας του και κατόπιν να τον αποκεφαλίσουν προς ικανοποίηση της βούλησης του Θεού. Μια γελοία πράγματι –πέρα από το τραγικό τέλος του δυστυχούς ναύτη– απόφαση, παιδαριώδης! Και να πεις ότι πέτυχε, τελικά, τίποτα ο Αλέξανδρος; Μια τρύπα στο νερό! Ούτε την ηθική ακεραιότητά του προστάτευσε ούτε την ευσέβειά του στον θεό διασφάλισε. Η αφαίρεση της ζωής ενός αθώου δεν παύει καθεαυτήν να είναι ηθικά επιλήψιμη και η αμέλεια προς τον θεό για τον ευσεβή, όποια  δικαιολογία κι αν επικαλεστεί αυτός, δεν είναι παρά ασέβεια.  

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Δίλημμα. Του Θεοδόση Πελεγρίνη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!
echo ‘’ ;